Leste é leste e oeste é oeste e nunca se xuntan...
"Levante é Leste e Oeste é Oeste e nunca se xuntan...". Quen non coñece esta cita? Normalmente úsase para indicar que Oriente e Occidente son tan diferentes que nunca poderán entenderse. Tino Kuis explica que é moi diferente.
Joseph Rudyard Kipling (1865-1936) foi un escritor e poeta británico fascinado polo colonialismo e o imperialismo británico. Tamén é autor de O Libro da Selvamoitas veces filmado. En 1907 recibiu o Premio Nobel de Literatura. Escribiu unha balada en 1889 titulada A balada de Oriente e Occidente.
Cita
A primeira frase desa balada di:
Oh, Oriente é Leste e Oeste é Oeste, e nunca os dous se atoparán... (Oh, leste é leste e oeste é oeste e nunca se atopan...)
Esta liña cítase con moita frecuencia cando se quere indicar que o "Levante" e o "Oeste" son tan fundamentalmente diferentes en valores, costumes e costumes que nunca poderán entenderse, nunca se xuntarán e permanecerán sempre separados. . Ou polo menos que tal cousa é extremadamente difícil e rara.
A balada
Permítanme describir brevemente o contido desta balada (as cen liñas desta balada pódense ler no seguinte enlace).
Está ambientado no aínda sen lei noroeste de Paquistán. Kamal, un afgán señor da guerra, rouba un cabalo a un coronel británico durante unha incursión. O fillo do coronel (non coñecemos o seu nome) persegue a Kamal. Atópanse pero non chega a unha verdadeira pelexa.
Só se bombardean con palabras e despois dun tempo chegan a apreciarse. Xuran amizade eterna, Kamal devolve o cabalo e dálle ao seu fillo para que se forxa nun soldado británico, e o fillo do coronel agasalla a Kamal cunhas pistolas.
Agora permíteme mencionar as catro frases da primeira (e tamén da última) estrofa:
Oh, Oriente é Leste e Oeste é Oeste, e nunca os dous se atoparán
Ata que a Terra e o Ceo están actualmente no gran Asento de Xuízo de Deus;
Pero non hai Oriente nin Oeste, Fronteira, nin Raza, nin Nacemento,
Cando dous homes fortes están cara a cara, aínda que veñen dos extremos da terra!
Oh, leste é leste e oeste é oeste e nunca se atopan
Ata que o Ceo e a Terra estean en xuízo ante o Rostro de Deus;
Pero non hai Leste nin Oeste, nin Fronteira nin Raza nin Linaxe,
Cando dous homes poderosos están cara a cara, aínda que veñen dos extremos da terra!
Conclusión
Agora queda claro pola propia historia e dende a primeira estrofa: a balada significa o contrario do que moitas veces se asume a partir da primeira liña. Esta pode ser a cita máis mal aplicada de sempre.
O que Kipling quere dicir é precisamente o seguinte. A pesar de que Oriente e Occidente están xeograficamente afastados, cando se atopan dúas persoas de lugares afastados, aínda é posible achegarse como iguais, entenderse e respectarse e facerse amigos. Os países non poden unirse, pero a xente si.
Pero iso xa o sabiamos todos, non?
Aquí tes o centenar de liñas da balada:
poetry.about.com/od/poemsbytitleb/l/blkiplingballadeastandwest.htm
Encantado, Tino, que o poñas de novo na súa perspectiva adecuada. Dá gusto ler.
Pero despois as preguntas seguen bombardeándome.
Kipling escribiu que só "dous homes fortes" poden manexalo. Que quería dicir con iso?
Para os seus contemporáneos iso incluirá a precognición, pero para nós?
Deberíamos situalo nalgúns ideais de heroe contraditorios baleiros e divertidos?
¿Quería dicir un contexto civil ou militar? Obviamente un militar.
Quixo dicir que só dous homes -e ningunha muller-?
para respectarse?
E no campo de batalla?
Creo que vostede, como occidental democrático, está cheo de "dereitos humanos"
significa dúas "persoas" que son o suficientemente fortes como para manexar o seu ego
(sobre identidade social, cultural e social)
deixar de lado e ver ao outro como é no seu contexto.
Kipling, nunha sociedade chea de dereitos dos homes, non de dereitos humanos,
e a desigualdade e a segregación e a discriminación
'podería' xa pensar niso, a tempo
cando a Commonwealth británica estaba no momento álxido da súa expansión e poder colonial?
Non, non lin esa longa balada como un intento de crear unha imaxe
que todos os pobos do mundo, altos e baixos, ricos e pobres, caerán nos brazos uns dos outros como iguais.
Realmente non creo que esa fose a intención de Kipling ao escribir este poema,
non, máis ben para retratar heroes belicosos. E para mostrar que loita limpa estaba a librar a Commonwealth británica, respecto e respecto polo inimigo, xa sabes...
E, polo tanto, exaltar de lado o tipo de heroes que son os británicos na súa loita de opresión colonial
non estaban!
Pura propaganda, esa Balada de Oriente e Occidente. Neferoico! Cortina de fume.
Desafortunadamente, nin sequera a Sociedade Kipling se enterou. Ou ignoran o raio.
Unha excelente incorporación, Alphonse, coa que estou totalmente de acordo e que é bo saber.
Non, non lin esa longa balada como un intento de crear unha imaxe
que todos os pobos do mundo, altos e baixos, ricos e pobres, caerán nos brazos uns dos outros como iguais». Nada entón, nada agora. Esa "igualdade" era moi limitada. Dous homes fortes.
O meu único esforzo foi demostrar que a cita non se pode usar para demostrar que Oriente e Occidente nunca poderán entenderse e que reunirse e intentar facelo é inútil. Demasiado diferente, moi diferente, é mellor non comezar. Non é o que Kipling quería dicir.
Esta historia transcorre en Paquistán. O lugar para ter realmente unha vida igual e feliz, quizais daquela, pero non é diferente a realidade en 2022? Os cabróns poden vivir xuntos en calquera parte do mundo, pero son as persoas que están no cumio quen o estragan deliberadamente e conscientemente.