As novas regras de Schengen poden non ser tan flexibles como se anunciara anteriormente
O ano pasado, o 1 de abril, a Comisión Europea anunciou unha proposta de regulamentos novos e flexibles sobre visados Schengen. Trátase de estimular a economía europea e facilitar aos viaxeiros a visita do espazo Schengen.
As principais propostas foron:
- A obriga do seguro médico de viaxe caducará.
- O prazo para tramitar as solicitudes de visado e decidir sobre a súa expedición reducirase de 15 a 10 días.
- Os viaxeiros habituais rexistrados no sistema VIS xa non precisan comparecer persoalmente (excepto para a pegada dactilar, cada 5 anos) nin presentar todos os documentos acreditativos habituais (xa non amosen xustificante de fondos suficientes, nin de aloxamento nin de proba que o faga verosímil). abandonar o espazo Schengen a tempo).
- Viaxar é moi simplificado para os viaxeiros que regresan: reciben un visado de entrada múltiple que ten unha validez de 3 anos e despois de 5 anos.
- Os familiares dos cidadáns da UE deberían poder obter un visado de xeito gratuíto, acelerado e cun número mínimo de documentos xustificativos se van a un Estado membro distinto daquel do que o nacional da UE é nacional (segundo o establecido na Directiva 2004). /38) e isto tamén se aplicaría debe estar no propio país da UE. Isto significa que os familiares dos cidadáns da UE estarán, polo tanto, suxeitos a este procedemento gratuíto e flexible para todos os Estados membros.
- Pódese solicitar un visado entre seis meses e 15 días antes da viaxe prevista.
- Os solicitantes de visado deberían poder solicitar un visado noutro Estado membro da UE se o Estado membro competente para tramitar a solicitude non está presente ou representado no país do solicitante.
- O formulario de solicitude simplifícase e tamén se poden solicitar visados en liña.
- Os Estados membros poden utilizar réximes especiais para expedir visados na fronteira que teñan unha validez de XNUMX días nun país Schengen.
- Os Estados membros poden expedir visados máis facilmente aos visitantes de grandes eventos.
- Estase introducindo un novo tipo de visado, o visado de turismo, que permite aos viaxeiros de boa fe viaxar na zona Schengen durante ata un ano. Non poderán permanecer no mesmo Estado membro máis de 180 días en ningún período de 90 días.
Mentres tanto, os Estados membros xa mantiveron varias reunións sobre este tema. Desafortunadamente, o consello conxunto dos estados membros está menos entusiasmado e fixéronse varios axustes no borrador do Código de visados.
Obriga de seguro de viaxe de volta
A obriga de seguro de viaxe sería levantada, pero moitos países están preocupados por isto. Por exemplo, os países temen que as facturas dos hospitais queden sen pagar e, polo tanto, teñan que ser tosadas pola comunidade. Polo tanto , a obriga de contratar un seguro volveuse a reducir nos borradores posteriores .
O tempo de tratamento non se acurta
A Comisión quere reducir o tempo estándar de tratamento a 10 días naturais e, se é necesario investigar máis en casos individuais, de 60 a 20 días. Case todos os estados membros non están de acordo con isto, o tempo máximo estándar de tratamento volveuse a establecer en 15 días e agora o tempo de tratamento final para casos individuais fixouse en 45 días.
Visados de entrada múltiple para viaxeiros habituais
Pola contra, a Comisión considera que as embaixadas fan moi pouco uso da posibilidade de procedementos máis flexibles para os viaxeiros habituais e de boa fe e, polo tanto, quere establecer normas concretas cando alguén debe obter un visado de entrada múltiple e cando se requiren menos documentos, polo que que os viaxeiros habituais non teñan que presentar un paquete completo de documentos xustificativos para cada solicitude. Os Estados membros consideran que moitos tenden á emisión case automática de visados de entrada múltiple e prefiren ter a liberdade de determinar se un viaxeiro habitual debe mostrar ou non determinados documentos xustificativos. O comité teme que ceder a estes desexos supoña que aínda non haxa unha política clara (léase: arbitrariedade) para os viaxeiros habituais. Aínda non se anulou ningunha proposta aquí.
Visa gratuíta para familiares de cidadáns da UE
Polo tanto, a Directiva 2004/38 incluiríase especificamente no Código de visados, en parte porque varios Estados membros non aplican correctamente estas normas, polo que xa non habería escusa para que os Estados membros non aplicasen correctamente a normativa. Non obstante, varios Estados membros consideran que a lista de persoas que poderían optar a un visado gratuíto, acelerado e flexible é demasiado longa. Non lles gusta a proposta de que non só a familia nuclear -a parella casada e os seus fillos-, senón tamén outros familiares próximos como os avós ou os netos caian nesta. Argumentan que se emitirían demasiados visados gratuítos con demasiada facilidade, o que sería demasiado arriscado e demasiado caro. Aínda non se realizaron cambios significativos nesta proposta.
Restrinxir o uso do campo "particulares" no adhesivo do visado
A Comisión considera que os Estados membros enchen demasiados comentarios sobre os códigos de visado. Desde todo tipo de códigos que non están claros para o viaxeiro, ata comentarios sobre o propósito da viaxe do visado. Entre outras cousas, a comisión quere desfacerse da posibilidade de indicar para que finalidade se emitiu un visado. Por exemplo, xa ocorreu varias veces que un viaxeiro cun visado de varias entradas válido para, por exemplo, negocios, foi rexeitado na fronteira nunha viaxe posterior porque a finalidade da viaxe xa non era de negocios, senón de turismo, por exemplo. . O comité quere deter estes rexeitamentos fronteirizos inxustificados. Algúns Estados membros queren manter comentarios como este para axudar ás autoridades de control, en particular aos funcionarios que non teñen acceso ao VIS (a base de datos na que se rexistra o historial dos viaxeiros).
Posiblemente arriba
Varios estados membros tamén se queixan das taxas, pensan que 60 euros son pouco. Especialmente se máis viaxeiros son elixibles para unha visa gratuíta, os ingresos xa non cubrirán os custos por moito tempo. Outros consideraron que deberían cobrarse taxas máis altas para os visados de entrada múltiple. As taxas permanecerán sen cambios polo momento, pero máis adiante investigarase máis adiante os custos que rodean o proceso de visado e a necesidade de taxas máis altas.
Conclusión
Desafortunadamente, moitos estados membros non están realmente entusiasmados coa proposta orixinal e, polo tanto, o resultado final probablemente será menos flexible e flexible para os viaxeiros do que tiña en mente a Comisión Europea. É unha mágoa, sobre todo porque caducan certos dereitos. Por exemplo, as persoas xa non terán dereito a unha cita directa na embaixada e, polo tanto, pode ser inevitable o uso de provedores de servizos externos como VFS Global. Incluíndo os custos do servizo e, como mostra a práctica, ás veces un servizo e coñecementos inferiores aos óptimos por parte do provedor de servizos externo. O mínimo que podes esperar é que a visa en si sexa gratuíta e poderás optar a visas de entrada múltiple máis rapidamente, de modo que as visitas regulares a Europa sexan máis accesibles para os nosos familiares que non pertencen á UE.
Recursos, máis información e ligazóns útiles:
Concorda coa túa conclusión de que o resultado final probablemente será menos bo e que determinados dereitos caducarán. Tampouco lin nada sobre o requisito actual para unha solicitude de visado para os países Schengen sobre a mostra dunha reserva de billetes de avión. Este requisito paréceme que necesita ser substituído nunha época na que case todo o mundo compra o seu billete en liña.
A reserva do billete de avión é unha das posibles probas que se poden atopar nun apéndice (Anexo) do actual Código de visados. Para o novo Código de visados, preténdese que a lista de documentos a presentar se determine por país de orixe. A continuación, as embaixadas de Schengen poden elaborar unha lista conxunta en consulta coa "Representación da UE en Tailandia" (que non está moi lonxe da embaixada holandesa). Isto para que 1) exista unha estrutura fixa e os alemáns non pidan documentos completamente diferentes (moito máis ou menos) que, por exemplo, os españois. E 2) para que a lista de documentos a presentar estea orientada ao nivel de risco (¿e importancia económica?) para que, por exemplo, en Tailandia sexa máis curta que o que ten que proporcionar en Nixeria.
Na segunda ligazón hai unha referencia aos resultados da busca. Ao redor de abril de 2014 tamén hai un informe da Comisión con problemas que identificaron como resultado de investigacións, cuestionarios/enqueta, etc. Tamén contiña algo sobre un enfoque máis moderno das reservas en liña de hoteis e voos de avión. Estou totalmente de acordo con iso.
O seguro médico de viaxe... que é un papeleo máis difícil e dunha soa man que preferirías non tratar como turista se sabes que tes os teus asuntos en orde (ver as reaccións de rabia de Farang sobre a bola de proba de introducir unha obriga de seguro de viaxe para turistas estranxeiros en Tailandia). Por outra banda, existe un risco plausible de que as persoas viaxen sen (infra)seguros e a factura acabe co contribuínte...
Falando da reserva de billetes de avión, véxase a proposta orixinal presentada o 1/4/2014:
http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-8401-2014-ADD-1/en/pdf
Na páxina 7 hai unha liña grosa a través de "reserva de billete de ida ou volta ou ida e volta";
E noutro artigo, o comité escribe:
"Algúns requisitos como 'reserva dun billete de ida e volta ou de ida e volta' e xustificante
o aloxamento parece ser incompatible cos hábitos actuais de viaxes e reservas e inxustamente
oneroso para os solicitantes de visado (negados), aínda que tales reservas poden servir para probar o
finalidade da viaxe e Estado membro de destino/Estado membro competente.”
Fonte: http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-8478-2014-ADD-1/en/pdf
O borrador máis recente indica o seguinte
----
Artigo 13 Documentos xustificativos
1. Cando solicite un visado uniforme, o solicitante presentará:
a) Documentos que indiquen a finalidade da viaxe;
b) Documentos relativos ao aloxamento ou xustificantes de contar con medios suficientes para cubrir o seu aloxamento;
c) Documentos que indiquen que o solicitante posúe medios de subsistencia suficientes tanto para a duración da estancia prevista como para o regreso ao seu país de orixe ou de residencia, ou para o tránsito a un terceiro país no que teña a certeza de ser admitido. ou que estea en condicións de adquirir tales medios legalmente, (..).
d) información que permita avaliar a intención do solicitante de abandonar o territorio dos Estados membros antes da expiración do visado solicitado.
2. As letras b), c) e d) do número 1 non se aplicarán aos solicitantes que sexan viaxeiros regulares rexistrados no VIS e que utilizaran legalmente os visados obtidos nos prazos respectivos a que se refire o artigo 2, apartado 9. .
-----
Anexo II
LISTA DE DOCUMENTOS DE XUSTIFICACIÓN A seguinte lista xenérica de documentos xustificativos será obxecto da avaliación 2 na cooperación local de Schengen
A. DOCUMENTACIÓN RELATIVA AO FINALIDADE DA VIAXE
3. Para viaxes realizadas con fins de turismo:
a) Documentos relativos ao aloxamento;
b) Documentos relativos ao itinerario: confirmación da reserva dunha viaxe organizada ou calquera outro documento adecuado que indique os plans de viaxe previstos.
4. Para as viaxes realizadas co propósito de visitar amigos/familiares:
a) Documentos que indiquen o aloxamento previsto, ou
(b) unha invitación do anfitrión, se se hospeda cun.
-
Fontes:
- http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-10116-2015-INIT/en/pdf
- http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-8053-2015-INIT/en/pdf
A relación de documentos a presentar determinarase, polo tanto, por país de orixe. O artigo 13 non contén nada sobre reservas ou reservas. Iso podería estar no anexo. Pero, por sorte, nada diso ocorre cando visitas amigos/familia. Cando visitas turistas é un pouco máis vago, debes presentar documentos que coincidan co teu plan de viaxe enviado. Isto é un pouco vago, sería suficiente unha reserva para varios hoteis a través de Bookings.com, por exemplo? Non creo que a reserva de voos forme parte realmente disto, pero se o les con lentes grises podes dicir "o voo a Europa, e calquera voo doméstico, etc. tamén forman parte da viaxe, así que queremos ver documentos sobre iso". Pero dificilmente podo imaxinar un argumento tan retorcido se todas as embaixadas, baixo o liderado da Representación da UE, traballan por país nunha lista conxunta dos documentos presentados.
A posibilidade de que un tailandés teña que mostrar unha reserva de billete de avión paréceme pouca. E posiblemente aínda máis importante e agradable: os viaxeiros frecuentes teñen que presentar menos documentos, pero isto non lles interesa a varios Estados membros (asumen o escenario máis negativo de que cada viaxeiro sempre segue sendo un risco). Así que está por ver.
En xeral, vexo unha mellora, pero non tan flexible e máis fácil como me gustaría. Agardemos que, a longo prazo, os tailandeses simplemente non necesiten un visado. Se as cifras de rexeitamento relativamente baixas seguen sendo as mesmas e aínda non coñecemos as opinións do tailandés e dalgúns embaixadores (como o embaixador saínte Joan Boer, o sucesor Karel Hartogh) sucederá isto?
Grazas por todo o esforzo que fixeches para descubrir as cousas. E a resposta de Blottekop mostra que non se solicitou ningún billete de avión, polo que é unha boa noticia para facilitar un pouco o proceso de visado para os turistas tailandeses.
A miña moza fixo a súa entrevista na embaixada o mércores, o venres xa lle entregaron o pasaporte con visado na súa oficina sen reservar billete de avión.
Só se necesitaba a miña carta de invitación + garantía apoiada polos documentos necesarios.
Mañá reservará a súa entrada e en setembro virá aquí durante 1 mes.
Saúdos a cabeza descuberta