Gheibh thu eòlas air a h-uile càil ann an Thailand (17)

Anns an t-sreath de sgeulachdan a bhios sinn a’ postadh mu rudeigin sònraichte, èibhinn, iongantach, gluasadach, neònach no àbhaisteach a tha luchd-leughaidh air eòlas fhaighinn ann an Thailand, an-diugh tha sgeulachd “eireachdail” mu ghaol bràthaireil.

Aat van Rhee schrijft over zijn Thaise schoonvader en die anekdote hebben wij met toestemming overgenomen van de Facebookpagina Thailand Community

Tha fàilte mhòr air an tabhartas agad cuideachd, cuir e le dealbhan sam bith a thog thu thu fhèin, chun an luchd-deasachaidh tron ​​làrach-lìn foirm conaltraidh.

Seo an sgeulachd aig Aat Van Rhee

Broederliefde

Een kleine anekdote van mij, ik noem het broederliefde. Ik denk ongeveer drie maanden nadat ons huis gebouwd was en ingericht, kwam mijn schoonvader poolshoogte nemen. Na drie minuten ging zijn telefoon, hij praatte even en zei tegen zijn dochter, ik moet snel naar huis. Ik zeg tegen mijn vrouw: “Papa is weer snel weg”. “Ja, er is iemand met een kwade geest in zijn lichaam en die moet hij wegjagen.” Papa was eigenlijk een soort waarzegger, een modoe. Mijn vrouw vroeg of ik dat wilde zien en natuurlijk wilde wil ik dat meemaken.

Daar aangekomen zaten er drie stevige vrouwen buiten en binnen zat papa, met in de ene hand een kralenketting en in de andere een bosje rieten takjes. Voor hem lag een man van rond de dertig jaar. Kronkelend als een slang en gillend als een hyena. Papa prevelde onverstaanbare woorden en telde in z’n hand de kralen. Plotseling bleef hij stil en sloeg met de takjes op het lichaam van de man. Helaas, het hielp niet. Nogmaals het hele ritueel. Ook dat hielp niet.

Toen kwam papa naar buiten, dronk een paar slokken water en liep naar achter het huis. De man lag nog steeds te kronkelen en te schreeuwen. Daar kwam papa weer aangelopen, kauwende ging hij weer naar de man. Hij prevelde een paar woorden en toen zag ik de geest ineens verdwijnen, nadat mijn schoonvader een mondvol verse, fijngemalen rode pepers midden in zijn gezicht spuugde.

De man kwam met zijn handen in z’n ogen wrijvend naar buiten gelopen en werd door zijn drie zussen opgevangen, ze betaalden papa ieder een paar honderd baht en waren blij dat de geest weer in de fles zat, waar de man te veel van gedronken had.