'Air cùlaibh an deilbh': nobhail mu ghaol, dleastanas, dìlseachd agus neo-ghluasadachd

Kulap Saipradit (Dealbh: Wikipedia)

Tuilleadh fiosrachaidh Tuilleadh fiosrachaidh
"Tha mi a 'bàsachadh gun neach sam bith a tha gam ghràdh, ach tha mi toilichte gu bheil cuideigin ann air a bheil gaol agam."
Na faclan mu dheireadh a sgrìobh Kirati gu Nopphorn air leabaidh a bàis.

Air cùlaibh an dealbh

Chaidh ‘Air cùlaibh an deilbh’ a sgrìobhadh le Siburapha (ainm peann Kulaap Saipradit, 1905-1974) anns na bliadhnaichean dìreach ron Dàrna Cogadh. Air fhoillseachadh an toiseach ann an cuibhreannan ann am pàipear-naidheachd làitheil, chaidh ath-chlò-bhualadh bhon uair sin mar leabhar dà fhichead uair agus tha e air aon de na nobhailean as ainmeil agus as brèagha ann an litreachas Thai. Ann an 1985 agus 2001 chaidh an sgeulachd fhilmeadh agus ann an 2008 chaidh atharrachadh gu bhith na cheòl-ciùil le Bie the Star.

Tha an sgeulachd a’ tòiseachadh le sùil air dealbh gu math àbhaisteach a’ sealltainn sealladh-tìre beinne ann am Mitake, Iapan, le dà fhigear bheag, fear is boireannach, nan suidhe air creag. Tha Nopphon an uairsin ag innse na sgeulachd air cùlaibh an deilbh na fhaclan fhèin.

Tha Nopphorn a 'tuiteam fo gheasaibh Kirati

Tha Nopphorn na oileanach Thai 22-bliadhna ann an Tokyo nuair a thèid iarraidh air a dhol còmhla ri càraid air turas mìos meala trì mìosan tro Iapan. Momrachawong [tiotal iar-ogha rìgh] Phòs Kirati, aig aois 35, an Chao Khun Athikaanbodi a bha a cheart cho àrd-uaislean, còig bliadhna deug a dh’ aois.

Bhon chiad choinneamh, tha Nopphorn a’ tuiteam fo gheasaibh an Kirati bhrèagha, sheunta agus thuigseach, agus tha an gaol sin a’ fàs nas doimhne agus a’ fàs nan iomadh coinneamh is còmhradh às deidh sin. Air turas coiseachd ann am Pàirc Nàdair Mitake, tha e ag innse gu bheil a ghaol dhi agus ga phògadh gu dìoghrasach. Ged a tha i a’ gabhail pàirt anns an dìoghras, tha i ga stad le bhith a’ tarraing air a dleastanas airson a cèile caoimhneil agus mothachail, air nach eil i gu mòr dèidheil, co-dhiù.

Beagan sheachdainean às deidh sin, bidh a ’chàraid Kirati agus Chao Khun a’ tilleadh gu Thailand. Bidh Nopphorn a’ sgrìobhadh a litrichean dìoghrasach dha bheil i a’ freagairt le blàths mòr, a’ sealltainn a gaol gun a bhith ga ràdh. Tha gaol Nopphorn a’ seargadh, tha an conaltradh a’ crìonadh. Chao Khun a’ bàsachadh agus Nopphorn a’ sgrìobhadh nota co-fhaireachdainn do Kirati.

Bidh Kirati a’ bàsachadh agus tha Nopphorn a’ lorg nota le dearbhadh gaoil

Às deidh seachd bliadhna ann an Iapan, bidh Nopphorn a’ tilleadh a Thailand far am pòs e Pari, a leannan airson seachd bliadhna, air a thaghadh le athair. Bidh e a’ tadhal air Kirati gu neònach. Greis às deidh sin, tha Nopphorn air a ghairm gu leabaidh bàis Kirati a tha, a ’fulang leis a’ chaitheamh deireannach, a ’cumail a’ toirt iomradh air ainm Nopphorn anns na h-amannan fiabhrasach aice. Nuair a bhàsaicheas Kirati, lorgaidh Nopphorn nota leis an teacsa bhon chuòt gu h-àrd.

Eachdraidh-beatha ghoirid air ศรีบูรพา (Siburapha, gu litireil ‘the Glorious East’)

Rugadh e ann an 1905 ann an teaghlach bochd, chaidh e gu sgoil ainmeil airson daoine beairteach, Thepsirin, sgrìobh e grunn leabhraichean bho 1928 agus chaidh e gu naidheachdas cuideachd. Airson an obair sin shiubhail e gu Iapan agus Astràilia.

Às deidh a’ chogaidh, stèidhich e an ‘Peace Movement’, a chuir an aghaidh Cogadh Korean agus armachd niùclasach agus a dh’ iarr cuideachd caisgireachd nam meadhanan a thogail. B’ e sòisealach a bh’ ann agus an toiseach bha e an aghaidh nan rìoghalachd agus an dèidh sin na deachdairean armailteach mar Phibun agus Sarit.

Ann an 1951 thadhail e air an Isaan còmhla ri grunn charaidean bhon ‘Peace Movement’ gus biadh agus plaideachan a sgaoileadh aig Surin ri linn tuil. Nuair a thill iad a Bangkok, chaidh a chur an grèim, còmhla ri ceud ‘cheannardan Comannach’ eile, agus chaidh a chuir dhan phrìosan airson 5 bliadhna.

Ann an 1958, stiùir Kulaap buidheann-riochdachaidh gu Beijing. Nuair a thill na buill-riochdachaidh eile a Thailand, chaidh an cur an grèim agus an cur dhan phrìosan. Cho-dhùin Kulaap fuireach ann an Sìona far an do chaochail e ann an 1974. Phòs a mhac Surapan Wanee, nighean Pridi Phanomyong.

Beagan earrannan bhon leabhar

Còmhradh eadar Nopphorn agus Kirati ann an gàrradh an taigh-òsta aca mu Chao Khun, an duine aig Kirati.

(Nopphorn) ….'Tha mi air a bhith eòlach air o chionn fhada. 'S e duine gu math snog a th' ann. Sin as coireach gum feum thu gràdh mòr a thoirt dha.'
A-nis b ’e tionndadh Kirati a bhith sàmhach airson mionaid. "Is toigh leam e mar a tha clann mar dhuine nas sine."
“Cha tuirt thu dad mu ghaol. Tha mi a' ciallachadh gaol eadar fear agus bean, fear agus boireannach.'
“Chunnaic thu na th’ annam agus dè a th ’ann an Chao Khun. Tha eadar-dhealachadh mòr nar n-aois. Tha i coltach ri beinn a tha a' casg ar gràdh eadar sinn agus a' cur casg air ar gràdh a bhith air a thoirt gu buil.'
"Ach tha gaol eadar bodach agus boireannach òg comasach, nach eil?"
‘Chan eil mi a’ creidsinn ann an gaol eadar dithis mar sin. Cha chreid mi gu bheil e comasach dha-rìribh mura smaoinich sinn gum faod e a bhith, agus dh’ fhaodadh sin a bhith na mhì-thuigse.'
“Ach tha thu toilichte nad phòsadh. Agus gidheadh ​​tha thu ag ràdh nach coinnicheadh ​​tu ann an gaol.'
………'Nuair a tha boireannach reusanta riaraichte chan eil i a' gabhail còmhnaidh air trioblaid a' ghràidh. Dè a bharrachd a tha i ag iarraidh fhad ‘s a tha i toilichte, le no às aonais gaol…..Faodaidh gaol searbhas agus pian a thoirt nar beatha…..A bheil thu airson faighinn a-mach carson a phòs mi e? 'S e sgeulachd fhada a tha sin, ro fhada airson a-nochd.'
Nas fhaide air adhart tha i ag innse carson a phòs i Chao Khun. Bha i airson faighinn seachad air an àrainneachd uaislean leatromach anns an robh i cuingealaichte. Thug a pòsadh beagan saorsa dhi.

Tha Nopphorn agus Kirati a’ coiseachd ann am Pàirc Nàdair Mitake. Às deidh na cuirm-chnuic, tha Kirati ag ràdh:
….'Is gann gun urrainn dhomh coiseachd air ais.'
"Giùlainidh mi thu," thuirt mi. Dh'èirich mi agus chuir mi mo ghàirdean timcheall a corp gus taic a thoirt dhi. Dhiùlt i mo chuideachadh le guth bog, ach cha do dh'èist mi. Nuair a dh'èirich i chùm mi a gàirdean, bha mi faisg oirre. “A bheil thu toilichte?” dh’fhaighnich mi.
'Nuair a sheallas mi air an allt shios an sin tha mi smaointinn gu'n do dhìrich sinn astar fada. Saoil a bheil an lùth agam a dhol air ais.'
Ghluais mi nas fhaisge oirre gus am biodh na cuirp againn cha mhòr a’ suathadh. Lean Kirati an aghaidh seudar. Dh’fhairich mi ar cridheachan a’ bualadh gu brùideil.
"Nuair a ruigeas sinn dhachaigh nì mi dealbh de dhà fhigear an seo," thuirt i.
"Tha mi cho fortanach a bhith cho faisg ort."
“Agus cuin a tha thu a’ dol a leigeil leam gus an urrainn dhuinn pacadh?”
"Chan eil mi airson do leigeil air falbh." Bhrùth mi a corp nam aghaidh.
"Nopphorn, na seall orm mar sin." Thòisich a guth air chrith. 'Leig leam falbh. Tha mi a-nis a' faireachdainn làidir gu leòr airson seasamh air mo dhà chois fhìn.'
Bhrùth mi m’ aodann an aghaidh a gruaidhean bog ròsach. Cha b’ urrainn dhomh smachd a chumail orm fhìn tuilleadh. Tharraing mi i na h-aghaidh agus phòg mi i gu dìoghrasach. Airson mionaid thuit mi ann an dearmad.
Bhris Kirati saor bho mo ghleus agus phut e air falbh bhuaipe mi. …. Lean i an aghaidh na craoibhe agus bha i a’ panadh mar gum biodh i air coiseachd astar fada agus i sgìth. Bha a gruaidhean ròsach na bu dorcha mar gum biodh a’ ghrian air a losgadh.
“Nopphorn, chan eil fhios agad dè dìreach a rinn thu orm,” thuirt i, a guth fhathast air chrith.
"Tha fios agam gu bheil gaol agam ort."
"Am bheil e iomchuidh, ma ta, gu'n cuir thu do ghradh dhiomsa an cèill mar so?"
“Chan eil fios agam dè a tha iomchaidh, ach chuir gaol thairis mi agus cha mhòr nach do chaill mi m’ inntinn. ”
Choimhead Kirati orm le sealladh brònach na sùilean. 'Am bi thu daonnan a' cur an cèill do ghaol nuair a tha thu a-mach às do inntinn? Nach robh fios agad nach eil dad a tha thu aithreachas nas fhaide air adhart na na rudan a nì thu nuair a tha thu a-mach às do inntinn?'

Beagan làithean às deidh sin.
“Cha bu chòir dhuinn a bhith air coinneachadh,” thuirt Kirati gu seòlta, barrachd dhi fhèin na dhòmhsa. “Anns an toiseach bha e cho brèagha, ach a-nis tha e air tionndadh gu bhith na chràdh.”

A’ chiad litir aig Nopphorn.
“Cha mhòr nach deach mi às mo chiall nuair a chaidh an long air falbh gu slaodach agus nach b’ urrainn dhomh bòidhchead d’ aodainn fhaicinn tuilleadh. Cha mhòr nach do shiubhail mi a-mach air an doca nuair nach robh mi a’ faicinn do làmh suarach tuilleadh ………… Is ann dìreach a-nis a tha mi a’ tuigsinn an fhìrinn uamhasach sin ged a dh’ fhaighnich mi dhut iomadh uair, cha tuirt thu a-riamh an robh gaol agad orm no nach robh. Tha fios agam nach robh do shàmhchair a’ ciallachadh gun do dhiùlt thu mo ghaol. Bha mi cho airson gun canadh tu e gu soilleir. Nam biodh tu dìreach ag innse dhomh gu bheil gaol agad orm bhiodh e na thoileachas as motha nam bheatha. Am faod thu mo mhiann a bhuileachadh, tha mi a' guidhe ort?'

A’ chiad fhreagairt aig Kirati le litir.
“Mura h-eil thu fhathast air fuarachadh feumaidh mi comhairle a thoirt dhut do litrichean a sgrìobhadh anns a’ frids no a-muigh nuair a bhios an sneachda ann."

An dàrna turas aig Nopphorn gu Kirati ann am Bangkok.
"Kirati, tha rudeigin agam ri innse dhut."
“Tha mi an dòchas gur e deagh naidheachd a th’ ann. Feumaidh rudeigin a bhith aige ris an adhartas san obair agad.' Bha i a’ feitheamh le ùidh airson mo fhreagairt.
'Chan eil. Is e deagh naidheachd a th’ ann, ach chan eil gnothach sam bith aige ris an obair agam. Tha mi cinnteach gum bi thu toilichte a chluinntinn gu bheil mi a' pòsadh a dh'aithghearr.' Bha i a’ coimhead beagan clisgeadh, mar nach robh dùil aice ris an naidheachd seo.
'A bheil thu a' pòsadh?' rinn i a-rithist gu mì-chinnteach. "Is i a’ bhoireannach air an robh thu a’ feitheamh ann am Bangkok, nach e?"
"O, an robh fios agad mu thràth, ma-thà?"
‘Cha robh, cha robh fios agam. Bha mi dìreach a’ smaoineachadh. A bheil sibh eòlach air a chèile o chionn fhada?'
" 'S i mo ghealladh."
'Bhon uair?' Chuir aodann Kirati an cèill teagamh an àite a bhith a’ deàrrsadh le toileachas.
'Seachd no ochd bliadhna. Dìreach mus do dh'fhalbh mi airson Iapan.'
“Ach fad na h-ùine a bha mi còmhla riut ann an Tokyo, cha tuirt thu facal a-riamh rium mu ghealladh.”

Air leabaidh a bàis, bheir Kirati an dealbh Mitake gu Nopphorn.
"A bheil cuimhne agad dè thachair an sin, a Nopphorn?"
“Thuit mi ann an gaol an sin,” fhreagair mi.
“Thuit sinn ann an gaol an sin, Nopphorn,” thuirt i, a’ dùnadh a sùilean. 'Thuit thu ann an gaol an sin agus chaochail do ghaol an sin. Ach le cuideigin eile aig a bheil gaol fhathast a' fuireach ann am bodhaig a tha air a shàrachadh.' Bidh deòir a’ sruthadh bho chùl a h-eyelids dùinte. Shuidh Kirati fhathast ann an sàrachadh. Choimhead mi air a’ bhodhaig sin le gaol is bròn………
Bhàsaich Kirati seachdain an dèidh sin. Bha mi còmhla rithe anns na h-uairean dorcha sin, còmhla ri a caraidean agus a càirdean dlùth. Dìreach ron deireadh dh’iarr i peann is pàipear. Bha i airson rudeigin a ràdh ach dhiùlt a guth agus mar sin sgrìobh i: Barrachd fiosrachaidh "Tha mi a 'bàsachadh gun neach sam bith a tha gam ghràdh, ach tha mi toilichte gu bheil cuideigin ann air a bheil gaol agam."

ศรีบูรพา, ข้างหลังภาพ, ๒๕๓๗
Siburapha, Air cùlaibh an deilbh, Silkworm Books, 2000

- Teachdaireachd air ath-phostadh -