Bha an neach-tòiseachaidh Kham a’ snàmh san abhainn dìreach mar a bha buidheann de mharsantan a’ gabhail fois air a’ bhruaich. Ghiùlain iad basgaidean mòra de mieng. Is e Mieng an duilleag de sheòrsa tì a thathas a’ cleachdadh airson greim-bìdh a phasgadh, air a bheil fèill mhòr ann an Laos. Bu toil le Kham greim-bìdh.
Ghlaodh marsanta marsanta ris, "Dè cho domhainn 's a tha an abhainn?" Càite bheil an t-àite as fheàrr airson a dhol tarsainn?' “Chan eil mi a’ smaoineachadh gun urrainn dhut a dhol thairis air an abhainn, ”thuirt Kham. “Gu dearbh faodaidh sinn a dhol tarsainn,” thuirt am marsanta. ‘Tha mi air sin a dhèanamh iomadh uair. Cha tèid an t-uisge seachad air mo chom.'
An geall
‘Ma tha thu cinnteach gun tèid thu tarsainn air an abhainn, leig dhuinn geall air. Mas urrainn dhut a dhol tarsainn, gheibh thu m’ aodach gu lèir. 'S mur urrainn thu dol thairis, gheibh mi do mhieng uile.' Chuir ‘haha’ magadh air a’ mharsanta. ‘Gabhaidh mi e. Tòisich a' rùrach.'
Phac na marsantan am bascaidean de mhin, agus thug iad dheth am brogan, agus roil iad suas an casan briogais, agus choisich iad a-steach don abhainn. ‘Tha sin furasta. Chan eil an abhainn domhainn idir.' Chaidh iad tarsainn chun an taobh eile, rolaig iad sìos casan a’ bhriogais agus chuir iad na sandals air ais orra. “Uill, neach-tòiseachaidh, tha sinn air a dhol thairis air. Bhuannaich sinn agus mar sin thoir air adhart an t-aodach sin.'
‘Chan e, cha deach thu tarsainn. Cha do bhuannaich thu an geall. Bha thu dìreach a’ coiseachd tron uisge. Tha a bhith a’ dol tarsainn a’ ciallachadh ceum no leum bho bhanca gu banca. Cha do rinn thu. Chaill thu. Mar sin thoir dhomh do bhriathran a-nis.' 'Tha sinn tarsainn na h-aibhne; thig air adhart leis an aodach agad.' ‘Cha do rinn thu. Thig air adhart leis a' mhieng sin.'
Bickering, caoidh, deasbad mòr airson ùine mhòr. Mu dheireadh thuirt Kham, "Cuireamaid chun an rìgh e." " Gu math," ars' am marsanta. Mar sin dh’imich iad leis na basgaidean làn de mhing don lùchairt.
breitheanas an righ
Dh'èist an rìgh ris na pàrtaidhean agus rinn e co-dhùnadh. 'A marsantan le mieng, agus le Kham, is e so mo bhreith. Tha sibh le chèile leth-cheart. Mar sin, ceannaichean, chan fheum thu a h-uile mieng a thoirt do Kham, ach dìreach 4 basgaidean. Agus thusa, a Cham, bheir thu 5 bòidean deirce do na ceannaichean.' “Co-dhùnadh glic,” thuirt Kham. 'Uill, a dhaoine uaisle, an uairsin tha mi a' dol a dh'fhaighinn 4 basgaidean agus 5 bobhlaichean begging, mar sin fuirich orm.'
Beagan uairean às deidh sin, choisich 16 de na fir as làidire san rìoghachd a-steach don lùchairt agus ghiùlain iad ann an 4 de na basgaidean as motha. "Agus càit a bheil Kham?" Leum ‘Here I am’ agus Kham a-mach à aon de na basgaidean le 5 bobhlaichean begging na làmhan. "A bheil thu a' cur dragh oirnn a-nis?" ars' am marsanta.
'Chan eil idir. Thuirt an rìgh 4 basgaidean agus 5 bobhlaichean begging. Agus nach iad na basgaidean sin? Nach e na bobhlaichean begging seo?' Aon uair rinn iad gàire gu cridheil ris na ceannaichean nuair a lìon iad na 4 basgaidean giga leis a 'mhieng.
Bha e nis seachad aig an righ, ach bha e fhathast ag iarraidh rudeigin a ràdh. “Kham, cha bu chòir do neach-tòiseachaidh geall a dhèanamh. Tha sin an aghaidh laghannan an teampuill. Mar sin feumaidh mi iarraidh ort beannachd a leigeil le beatha an neach-tòiseachaidh.' Agus sin mar a fhuair Xieng Mieng ainm. Is e Xieng ainm cuideigin a bha uair na neach-tòiseachaidh. Agus tha mieng dìreach a’ ciallachadh duilleag….
Stòr: Lao Folktales (1995). Eadar-theangachadh agus deasachadh Erik Kuijpers