'Dìoghaltas Xieng Mieng'; sgeul dùthchasach à Lao Folktales

Tha dùil agad ri cas chearc anns a’ churaidh ach gheibh thu feòil bho vulture. Tha sin ag iarraidh dìoghaltas!

Bha an rìgh air a bhith a 'coimhead air a' gheama eadar Xieng Mieng agus Xieng Nyan. Bha e air a mhealladh le fealla-dhà Xieng Mieng agus bha e air leth toilichte gun robh cuideigin air tuiteam air an son. Chunnaic e e a’ coiseachd agus a’ gàireachdainn, “Mar sin, Xieng Mieng, chuala mi mar a rinn thu a’ chùis air Xieng Nyan. 'S e duine tuigseach a th' annad gu dearbh."

“Tha e na urram dhomh, a Mhòrachd, ach tha mi dha-rìribh na bhalach àbhaisteach. Tha thu gu math nas glice na mise.' " Cha 'n 'eil e furasda duine cho glic a ghlacadh," urs' an righ. “Is ann air sgàth sin a tha mi air cuireadh a thoirt dhut don lùchairt airson dìnnear sònraichte gus do bhuaidh a chomharrachadh. Dh’ iarr mi air còcairean na lùchairt curaidh dearg sònraichte a chòcaireachd dhut.” "Tha sin glè chaoimhneil riut, a Mhòrachd."

Bhuail an righ a lamhan agus thug na seirbhisich leo trusgan dinneir, air a chumail blàth ann am bobhlaidhean còmhdaichte le airgead. Chuir iad am biadh gu lèir air truinnsear Xieng Mieng, ach dh’ fhan truinnsear an rìgh falamh...

"A Mhòrachd, nach tig thu còmhla rinn airson dinnear?" ‘Bu toil leam sin, ach chan eil sin comasach an-dràsta. Feumaidh mi bruidhinn ri tosgaire gun dùil. Ach tha mi an dòchas gun còrd an curaidh dearg iongantach seo riut agus feuch an innis thu dhomh a-màireach nam bu toil leat e.' Dh’fhàg an rìgh an seòmar agus thòisich Xieng Mieng ag ithe a’ churaidh dhearg.

An ath mhadainn thug e fios don rìgh. "Mar sin, Xieng Mieng, ciamar a bha an dinnear?" ‘Bha e uamhasach math. Tapadh leibh airson cuireadh a thoirt dhomh.' “Bha e a rèir reasabaidh ùr bho na còcairean agam. An aithnich thu na stuthan?'

"Seadh, tòrr piobar chili agus feamainn-feòir agus bainne crom-lus." 'Beats. Agus an fheoil?' 'Cearc' 'Cha mhòr gu math.' 'Duck?' 'Chan eil buileach. Tomhais a-rithist?' 'Eòin ghuine 's dòcha? An e eun gini a bh' ann?' ‘Chan eil, Xieng Mieng, ceàrr a-rithist. Am biodh tu airson faighinn a-mach dè an t-eun a bh' ann?' 'Seadh, tha!' 'Vulture!' gàire ris an rìgh. 'Ròstadh sinn fultur. Tha thu agam, a Chieng Mieng!'

Dìoghaltas!

Beagan sheachdainean às deidh sin, chaidh cuireadh a thoirt do shaoranaich don lùchairt gus sùil a thoirt air planaichean togail ùra sa bhaile. Bha bòrd dubh deiseil agus mhìnich an rìgh e, "Bidh craobhan teak ri taobh na fèille." Ghabh an rìgh pìos cailce airson a sgrìobhadh air a’ chlàr dubh. Ach cha do sgrìobh an cailc... “Lick a’ chailc, a Mhòrachd, agus obraichidh e, ”thuirt Xieng Mieng.

Agus dh’imich an rìgh ach fhathast cha do sgrìobh a’ chailc. “Lick a-rithist, do Mhòrachd,” thuirt Xieng Mieng. Mar sin dh'imich an rìgh a-rithist agus dh'fheuch e ri sgrìobhadh, ach a-rithist cha b' urrainn dha. An uairsin ghabh Xieng Mieng am pìos cailc agus choimhead e air gu faiceallach. “O, a Mhòrachd, feumaidh gur e mì-thuigse a tha seo! Chan e pìos cailc a tha seo. Is e seo balgan-buachair! A Mhòrachd, ciamar a bhlais e?'

Stòr: Lao Folktales (1995). Eadar-theangachadh agus deasachadh Erik Kuijpers.