Gabh suas agus seinn còmhla

Fhuair Sornkiri Sriprachuab ceart e. O chionn deicheadan bha am fear seo a’ seinn Thaidheach seinneadair dùthchail ann an guth cruaidh cruaidh: "A nighean, tha thu ag ràdh gur fheàrr tuil mhòr na geas tioram / tha mi ag ràdh ribh, thigeadh an tart agus na leig leis na h-uisgeachan èirigh."

Le faclan fàidheadaireachd, tha an seinneadair a’ leantainn: “Am-bliadhna tha an tuil a’ toirt eagal do gach taigh / Theich mi chun mhullach, ach tha an t-uisge a’ measgachadh le mo dheòir.”

Gabh mo leisgeul. Tha am peann seo ro thioram agus an inntinn seo ro dhona airson cumhachd beairteach is taobh a-staigh faclan Sornkiri a chur an cèill, a bharrachd air bàrdachd neo-chuimhneachail Paiboon Butrkhan, a chaidh a sgrìobhadh o chionn 40 bliadhna, agus tha a h-uile facal fhathast buntainneach an-diugh.

Ma tha Froc - Frog Revolution Oh-la-la Crocodile - air gèilleadh do fathannan morbid ann an quagmire de aoir, gheibh sinn comhfhurtachd le bhith a’ cluich an òrain seo mar laoidh ùr a h-uile latha aig 6f às deidh dhuinn fìor laoidh. Chan ann a-mhàin air sgàth gu bheil faclan Paiboon gu math brèagha, ach cuideachd leis gu bheil an t-òran “Nam Tuam” a’ toirt a-steach na dàimhean iom-fhillte a bha aig ar dùthaich a-riamh le tuiltean, tiormachd, monsoon, eabar, adhair, gnàth-shìde: uisge na beatha agus uisge nan deòir agus nan eagal. Anns an utopia agrarianach seo, tha uisge a’ ciallachadh rus agus beairteas, ach cuideachd plàighean is bochdainn, agus nar n-inntinn melancholy tionndaidh seo gu bhith na bhàrdachd. Le guth Sornkiri agus faclan Paiboon, tha an t-òran ainmeil Cry Me A River coltach ri rann sgoil-àraich.

Tha Nam - uisge - na adhbhar brosnachaidh a tha a’ nochdadh anns a h-uile àite ann an corran bàrdachd cànan Thai. Agus tha brìgh nas doimhne aig na h-iomraidhean “uisge” ann am fuaimneachadh Siamese agus seantansan na ann an eadar-theangachadh sìmplidh. Faodaidh tu na rannan aig Sornkiri a ghluasad gu cànan eile, ach chan e an caractar nàiseanta a tha falaichte ann.

Tha am Prìomhaire Madam againn na phrìomh eisimpleir den rud ris an can sinn “Nam tuam pak (gu litearra,“ tuil sa bheul ”). Air a faighinn thairis air luchd-dùbhlain leaghaidh is làidir, tha ar PM bochd buailteach a bhith a’ gabaireachd le tòrr umm...arrr...errr...urgh, agus tha a h-obair ann a bhith a’ sabaid ris an fhìor thuil iom-fhillte leis a’ cho-aontar meataigeach seo.

Tha mo cho-fhaireachdainn dhùrachdach aice. Ach is e na tha a dhìth oirnn fhathast bho Froc am fuasgladh air “Nam Ning Lai Luek” - thug Shakespeare dhuinn an dreach Beurla, “Ruith rèidh an uisge far a bheil an dùn domhainn”) - ach an àite sin tha againn sa mhòr-chuid Nam Tuam Thoong Pakboong Rong Reng . Tha sin mar-thà Shakespeare, tha an teirm gu litireil a’ ciallachadh “tha an raon fo thuil, ach chan eil mòran glòir ann san àm ri teachd”. Tha an abairt a’ ceangal an dà chuid searbhas agus gràinealachd, le iomradh dìreach air an uisge àrd, agus anns na comasan cainnte aige tha e nas àirde, nas organaiche na “chan eil bruidhinn a’ lìonadh tuill" No mar a chuala mi aon uair Texan ag ràdh "A h-uile ad ach chan eil crodh. "

Faodaidh sinn coiseachd tro bharrachd sheanfhaclan co-cheangailte ri uisge aig làmh chrith Froc. Cuiridh iad fear rium an-toiseach: “Mue Mai Phaai Oa Thaao Ra Nam -“ chan eil do làmh a’ pleadhadh agus bidh thu a’ slaodadh sìos am bàta le do chas san uisge”. Is dòcha gu bheil sin fìor, ach tha an abairt seo mu dheidhinn bàta air an uisge, chan e càr air an rathad no itealan air chall air raon-laighe fo thuil.

Agus ann an “Nam Chiew Ya Oa Rua Kwang” tha e a-rithist mu dheidhinn uisge agus bàta. Tha e do-sheachanta gum bi Froc a’ moladh seo, leis gu bheil e a’ ciallachadh “Na dèan molar an aghaidh an t-sruth”. Tha an fheallsanachd seo sean agus soilleir agus tha e coltach gun deach a bhreith a-mach à linntean de long-bhrisidhean agus eachdraidh fhada de bhith a’ fuireach còmhla ri tuiltean: leig leis an uisge a dhol troimhe, no lorg dòigh air a leigeil troimhe, oir chan eil feum air feuchainn ri a chleachdadh. slighe nàdarra, neo-sheasmhach agus neo-atharrachail.

Tha e ro fhadalach. Fada mus tèid na Pocannan Mòra a thoirt a-steach gus an uisge a bhacadh no a chuir air falbh, tha ar bailteachadh sàmhach mar-thà air bacadh a chuir air an t-sruth le cruadhtan, rathaidean, togalaichean agus dìth dealbhadh spàsail san fharsaingeachd. Bidh cho dona sa tha an tubaist seo a’ fàs soilleir a dh’ aithghearr “Nam Lod Tor Phud -“ nuair a bhios an t-uisge a ’crìonadh, bidh na freumhaichean fosgailte” - nuair a nochdas mòran dhuilgheadasan, a tha fhathast fon uisge an-dràsta. Gu dearbh, tha sinn mu thràth a 'faicinn cuid de na craobhan agus na tha air fhàgail de phlanntaichean, salachar, nathraichean, msaa, agus chan urrainn dhuinn ach a bhith ag iarraidh (an aghaidh dùil) gun tèid an cur air falbh ann an tìde,

Tha Sornkiri ceart, tha an t-uisge fhathast a 'measgachadh le ar deòir. Thig a-steach agus seinn còmhla!

Colbh le Kong Rithdee anns a’ Bangkok Post, (uaireannan gu saor) air eadar-theangachadh le Gringo