Cad is cúis leis an gcóras morgáiste ríse a thug rialtas Yingluck isteach arís?
Wichit Chantanusornsiri, verslaggever economie, schrijft in Bangkok Post: ingezakte export; gigantische kosten voor de overheid; nauwelijks inkomensverbetering voor de boeren want de hogere prijs voor hun rijst gaat op aan hogere kosten voor brandstof, kunstmest en voeding; inzet van contractarbeiders in plaats van meerjarige huurcontracten en ‘most dangerously perhaps’ het feit dat boeren kwantiteit belangrijker vinden dan kwaliteit. Pogingen om rijstrassen te verbeteren of organische landbouwmethoden te introduceren worden daardoor ondermijnd.
Wichit – anderen zeiden dat eerder ook al – pleit voor kwaliteitsverbetering. Voor het ontwikkelen van nieuwe rijstrassen en nieuwe bewerkingsmethoden die meer tegemoet komen aan de wensen van de consument die een gezond product wil. Als voorbeeld noemt hij rice berry [?], een paarse ongedopte kruising van hom nin rijst en khao dawk mali 105 rijst. Die rijst, ontwikkeld door de Kasetsart universiteit, heeft zijn populariteit te danken aan het hoge gehalte vitaminen, mineralen en antioxydanten. En er zijn nog veel meer mogelijkheden, zoals snacks op basis van rijst of zelfs het gebruik van rijstpoeder als babypoeder.
Helaas, constateert Wichit, lijkt de regering meer waarde te hechten aan het manipuleren en opjagen van de rijstprijs dan in een verstandig beleid om kwaliteit en waarde te verbeteren. Maar ja, ’15.000 baht per ton’ klinkt natuurlijker meer sexy dan bijscholingsprogramma’s, irrigatieverbeteringen en duurzame productiemethodes.
www.dickvanderlugt.nl – Foinse: Bancác Post
De regering die met bijscholingsprogramma’s, irrigatieverbeteringen en duurzame productie methodes komt zal geen lang leven beschoren zijn.
De regering die daarentegen een quick fix (rijstbeleid) beloofd heeft direct meer dan 50% van de stemmen te pakken! Helaas denken veel boeren in Thailand (waaronder mijn schoonouders) niet verder dan de neus lang is
Moderator: Deze reactie voldoet niet aan onze regels. Lees eerst onze huisregels.
wie vrij is van missing gooie mij de eerste steen, het waren te wensen dat alle mensen hun eigen zelve eens bekeken dan zouden ze het praten van andere wel laten
Er is zoiets als een wereld rijst prijs. Wat je ook als regering manipuleer, het resultaat is verlies of enorme rijst bergen die voor de gesubsidieerde prijs onverkoopbaar zijn. Er is een zelfregulerend mechanisme dat niet verstoort mopet worden. Prijs te laag en men gaat wat anders verbouwen. Zo is altijd geweest. Het neemt niet weg dat aangeeft dat het artiken met een lichtgeel gekleurede bril geschreven is, net zoals het domme schoonouders commentaar