Ceist léitheora: Deasghnátha na manach maidir le bás m’athar-chéile
A léitheoirí a chara,
Tar éis taithí an tseachtain seo caite, tá ceist agam duit. Tabharfaidh mé isteach agus míneoidh mé mo cheist thíos ar dtús.
An Déardaoin seo caite fuair m'athair céile bás agus an tráthnóna céanna bhí mo bhean chéile agus mé féin ar eitleán go dtí an Téalainn. San oíche ón Aoine go dtí an Satharn thiomáin muid go Khorat (amphoe Bua Yai) agus an chéad rud a rinne muid, tar éis beannacht a thabhairt dár máthair (i ndlí), ná incense a dhó ag cónra daidí.
Bhí sé gnóthach timpeall an tí agus bhí go leor lámha tar éis aire a thabhairt d'ullmhú searmanas Búdachais agus fáiltiú agus cúram na n-aíonna. Go dtí an lá tar éis an chréamtha, a tharla Dé Luain seo caite, bhí seirbhísí ar siúl le manaigh agus bhí teaghlach, cairde agus lucht aitheantais ag teacht agus ag imeacht. I rith an ama sin ar fad ní raibh nóiméad ciúnais sa teach agus timpeall air, ní fiú san oíche.
Bhí a fhios agam ó shochraid roimhe seo go dtagann roinnt fir isteach san ord manachtach Búdaíoch mar novices (níl) lá an chréamtha. Ar an Domhnach dúirt mo bhean liom cé na fir a dhéanfadh é seo le haghaidh créamadh a hathar agus mhol mé dúinn é seo a dhéanamh freisin. Bhí ionadh taitneamhach agus díograiseach uirthi gur mhol mé é seo agus ní raibh sí ina haonar, a mhalairt ar fad. Ghlac gach éinne leis go fírinneach le díograis agus le meas mór.
Ar tráthnóna Dé Domhnaigh, mar chéad chéim, baineadh gach gruaig (lena n-áirítear malaí) den chúigear fear le bearrthóirí. Bhí orm éirí ag 04:00 rn agus leath uair an chloig ina dhiaidh sin thiomáin muid, in éineacht le beirt elders sráidbhaile, go dtí an teampall i sráidbhaile eile. Chuir abb an teampaill seo tús linn mar novices agus bhí cead againn róbaí an manaigh oráiste a chaitheamh. Tar éis an dúthrachta chuamar ar ais go dtí an teampall inár sráidbhaile féin as ar shiúil muid go teach mo thuismitheoirí céile tar éis béile a d'ullmhaigh an teaghlach. Cuireadh an cónra ar trucail piocadh suas agus mar novices shiúil muid os comhair an ghluaisteáin le téad roimhe sin go cúramach snaidhmithe inár lámha a bhí ceangailte leis an cónra.
Bhí an tseirbhís sochraide sollúnta, álainn agus d'fhreastail líon mór ball teaghlaigh, cairde agus lucht aitheantais air arís. Mar novices, shuigh muid os comhair na manach eile agus, cosúil leis na manaigh, glaodh ar a seal chuig an áit os comhair an oigheann créamtha áit, i measc rudaí eile, fuair muid, cosúil leis na manaigh eile, clúdach le bronntanas.
Tar éis an chréamtha, d'inis abb an teampaill inár sráidbhaile féin níos mó dúinn faoi agus bhí cead againn róbaí na manach a mhalartú ar ár gcuid éadaí féin arís. Arís eile bhí meas ag gach duine orm. Ach is é an rud is mó a chuireann isteach orm ná go dtugann fiú muintir an bhaile a labhair chomh fada liom mar fharang tar éis na mblianta go léir a bhí mé ag teacht anseo anois aghaidh orm freisin faoi mo chéad ainm.
Shíl mé go raibh sé go hálainn agus fiúntach a bheith in ann cur leis na searmanais go léir ar an mbealach seo, ach ar an drochuair níl a fhios agam go díreach cad é an bhrí agus an luach (agus cé dó) a bhaineann le mo dhul isteach san ord manach ar lá an chréamtha. . Ní féidir liom teacht ar aon rud faoi sin ar an idirlíon ach an oiread. Cé atá in ann eolas a thabhairt dom, ó hata go brim, faoin gcuid seo de shearmanas na sochraide? Táim an-bhuíoch roimh ré as seo.
Beannacht,
Michel
Dúirt mo chara Téalainnis liom go bhfuil sé riachtanach go bhfreastalódh an mac is sine freisin ar shochraid an gharteaghlaigh mar nuaí.
I bhfianaise do thuairisce, is cosúil nach bhfuil mac ar bith ann agus breathnaíonn daoine eile (ón teaghlach de ghnáth) air seo.
Anois go ndearna tú é seo mar mhac céile, rinne tú é seo mar mhac.
Thuill sé sin meas an teaghlaigh agus na gcomh-shráidbhaile duit agus bhí tú ar dhuine acu!
Léiríonn sé seo arís eile go n-osclaíonn “rannpháirtíocht” i sochaí na Téalainne gné iomlán difriúil ná díreach ag faire agus go minic ag freagairt go criticiúil do chustaim na Téalainne.
Mo chomhbhrón ar bhás do mháthar-chéile.
Is é Karma suim na n-olc agus na dea-ghníomhartha a fuarthas i ngach saol roimhe seo agus sa saol seo. bàap (peaca) a thugtar ar dhrochghníomhartha agus tugtar pian (fiúntas). Nuair a fhaigheann tú bás, socraíonn do karma conas a rugadh tú arís. Má rinne tú go leor gníomhais mhaithe i do shaol roimhe seo agus sa saol seo, agus má rinne tú roinnt peacaí, tá karma maith agat agus is féidir leat a bheith ar ais mar dhéithe nó mar dhuine tábhachtach. Le karma an-dona athbhreithnítear tú mar ainmhí nó feithidí nó caithfidh tú roinnt ama a chaitheamh in ifreann. Athbhreithnítear mná a bhfuil karma maith acu mar fhir (mian go leor ban) agus athbhreithnítear fir a bhfuil karma measartha dona acu mar mhná. Ar ámharaí an tsaoil, tá mé reborn mar bhean.
Ní léir, ach creideann go leor Búdaitheoirí gur féidir leat fiúntais a aistriú ó dhuine amháin go duine. Tugtar Oèthiét song kòesǒn air seo sa Téalainnis. Tá na gníomhais chadáis gharbh bán sin feicthe agat a nascann dealbh Búda nó portráid den rí le daoine nó le tithe: cuireann siad in iúl freisin fiúntas. Baineann sé seo freisin le huisce a dhoirteadh isteach i mbabhla le linn paidreacha.
Tá fiúntas iontach ag baint le bheith tosaithe mar novice nó manach. (Tá novice níos óige ná 20 bliain, ar a dtugtar sǎamáneen nó níl; 20 nó níos sine is manach lán-chuimsitheach, phrá nó phíksòe thú). Is gnách an fiúntas sin a aistriú chuig an máthair, ach i gcás báis don duine nach maireann ionas go mbeidh seans níos mó aige nó aici go n-athbhreithneofar é nó í i gceart.
Cuireadh tús le mo mhac freisin mar ‘ní hea’ ar feadh lá nuair a bhí sé 5, ar bhás a charad agus a chol ceathrair, anois XNUMX bliana ó shin...
Tino a chara
Sílim go bhfuair a athair céile bás, ní a mháthair-chéile
Maidir le Ríomhaireacht
A Tina, a chara,
Go raibh maith agat as do fhreagra. Déanann sé mo phictiúr i bhfad níos iomláine.
Bhí an snáithe amh cadáis mar chuid den searmanas sochraide freisin, go minic. Mar shampla, le linn seanmóir/óráid an aba roimh an chréamadh, bhí an snáithe ag gach (30) manach. Le linn íonú na luaithreach, go luath ar maidin, tar éis an chréamtha, shealbhaigh na manaigh (8) an snáithe. Agus shealbhaigh na manaigh (8) an snáithe seo freisin le linn adhlacadh an urn sa cholún cuí. Síneadh an tsreang timpeall an tí sa deireadh, anois níl ach mo mháthair-chéile ann, agus tá sí fós ann.
Beannacht,
Michel
Ár leithscéal, a Mhichíl, fuair d’athair céile bás agus ní do mháthair-chéile...
Is gníomh fíorfhlaithiúlachta é fiúntais a aistriú chuig duine eile, an t-athair, an mháthair nó an duine nach maireann, bua atá an-tábhachtach i saol na Téalainne (cé nach gcloíonn gach duine leis...:)).
Ina shaol leathdhéanach, ba é an Búda prionsa darbh ainm Phra Wet, nó Phra Wetsandon, a thugann gach rud ar shiúl d'aon duine a iarrann, fiú a bhean chéile agus a leanaí ... scéal a aithristear go bliantúil sna temples, go háirithe i Isaan .
Is mór an fhlaithiúlacht é do fhiúntas féin a íobairt do dhuine eile ionas go mbeidh níos lú fiúntais agat féin agus go mbainfidh duine eile tairbhe as, ach dúirt mé cheana...
Tá sé an-mhaith go dtugann siad aghaidh ort anois le do chéad ainm agus ní le farang. Nuair a dhéanann daoine é sin anseo deirim go bhfuil sé ag cur as dom agus gurb é m'ainm Sombat (Rich) nó Chalaat (Cliste)...:). Ní dhéanfaidh siad arís é. Níor cheart duit cur suas leis sin. Ní thugaim aghaidh ar an Téalainnis mar 'Thai' ar aon nós... 'Hey, Téalainnis!' "Dia duit, Téalainnis!"
Ah, Michel, Bua Yai (a chiallaíonn 'Great Lotus') d'fhéach sé chomh eolach orm cheana féin. Rugadh an scríbhneoir cáiliúil Khamsing Srinawk (คำสิงห์ ศรีนอก, ciallaíonn a chéad ainm 'Golden Lion') ann agus b'fhéidir go bhfuil sé ina chónaí ann fós ar fheirm anois 85 bliain d'aois. Just a iarraidh. Fear iontach, tiomanta go sóisialta. Aistríodh a scéalta áille go Béarla agus d’aistrigh mé go hOllainnis iad. Léigh! Ansin foghlaimeoidh tú i bhfad níos mó faoin Téalainn! Féach ar na naisc:
https://en.wikipedia.org/wiki/Khamsing_Srinawk
https://www.thailandblog.nl/?s=khamsing+&x=32&y=0
Táim chun léamh. Go raibh maith agat arís.
Michel