Aighneacht Léitheoir: Lón le Khaw
Gan choinne, thug ár gcara Téalainnis Khaw chuig ár n-óstán ar Abhainn Chao Phraya muid. Dúirt mé leis, ansin is féidir linn a bheith lón blasta ar ardán ar an abhainn. Ní raibh sé fós a dó dhéag a chlog agus go hoifigiúil ní raibh muid in ann seiceáil isteach san óstán go dtí 2 a chlog tráthnóna.
Dus wat is logischer, in onze ogen althans, dan eerst aan een terras, gelegen aan de rivier, te gaan lunchen. Maar nee hoor, er werd linea recta naar het hotel gereden en de auto werd ingeparkeerd. Voortijdig inchecken was gelukkig geen probleem. In mijn optimisme en voorstellingsvermogen zouden we nu langs de rivier gaan wandelen om dat heerlijke terras te vinden. Maar ik had buiten de waard, in dit geval Khaw, gerekend.
In de ogen van Khaw was de kwaliteit van eten belangrijker dan de locatie. Voor het hotel werden we dan ook bijna letterlijk een taxi ingetrokken om naar een voor Khaw bekend Chinees restaurant in Phra Nakhon (district in Bangkok) te vertrekken. Daar aangekomen konden we plaatsnemen in een wachtruimte van een bijna kantine-achtig restaurant. Het was inmiddels lunchtijd en derhalve waren alle tafels bezet door waarschijnlijk veel vaste, trouwe bezoekers. Volgens Khaw was dit een teken van goed en goedkoop eten.
Bij het betalen van de rekening kon ik dit alleen maar bevestigen: ongeveer 30 euro voor een uitgebreide lunch voor 4 personen, zou in Nederland waarschijnlijk het drievoudige gekost hebben. Het uitzicht op de rivier moest je er wel bij fantaseren.
Voor mij onbegrijpelijk, ondanks mijn bourgondische instelling, werden er door Khaw en echtgenote al lopend op de terugweg naar ons hotel, nog de nodige snacks gekocht en verorberd. Bij het hotel aangekomen vond Khaw dat zijn missie kennelijk was voldaan en schoof het Thaise echtpaar de auto in om de terugreis te aanvaarden. Dat terrasje moest ik de komende dagen maar zelf opzoeken!
Arna chur isteach ag Dick Groot
Leuk verhaal maar hoe heette het restaurant en was het goed .
Een terras aan de Chao Praya rivier vinden is natuurlijk geen enkel probleem. Je stapt bij Sathorn (Taksin) op één van de Express Boats die, wanneer je met je gezicht naar de rivier staat, naar rechts varen richting Oriental en je ziet vanzelf wel een terrasje/restaurant aan het water. Tussen 14.00 – 17.00 uur wordt overigens niet op elk terras alcohol geserveerd. En ja, voor jou en mij verbazingwekkend maar ook ik heb regelmatig meegemaakt dat na copieus gegeten te hebben er daarna toch nog Thaise snacks werden gekocht, die bij terugkeer in hotel of huis direct veroberd werden.
De echte reden van Khaw om binnen te eten in plaats van op een terras aan de Chao Phraya rivier zou wel eens de airconditioning kunnen zijn.