Bia, obsession náisiúnta sa Téalainn
(Anirut Téalainn / Shutterstock.com)
Má cheapann tú gurb é Dornálaíocht Téalainnis (Muay Téalainnis) spórt náisiúnta An Téalainn ansin is féidir liom cabhrú leat as an aisling sin. Níl ach spórt náisiúnta amháin ann: bia!
Mar sin is Paradise cócaireachta í an Téalainn. Ní hamháin do lovers ealaín Téalainnis, sna hionaid turasóireachta gheobhaidh tú éagsúlacht de bialanna idirnáisiúnta. Ní féidir leat smaoineamh air chomh mire nó go bhfuil sé ann.
Bia 24 uair sa lá
An té a thugann cuairt ar an Téalainn tabharfaidh sé faoi deara láithreach é; an raon ollmhór bia ar an tsráid. Fresh ullmhaithe agus ar fáil 24 uair sa lá. Tugann an bia ar an tsráid raon leathan roghanna duit ar nós curie glas nó dearg, rís friochta, miasa noodle, stir-fries glasraí, sailéid, torthaí úra, milseoga, srl. Iomarca le lua. I Chinatown is féidir leat fiú gliomach grilled a ithe ar an tsráid ar phraghas réasúnta. Tagann stallaí bia cois bóthair i go leor cineálacha freisin. Ó chairteacha láimhe, rothair, móipéidí, trírothaigh go planc adhmaid ar dhá thríthéal.
cultúr bia Téalainnis
Bíonn ionadh orm gach uair faoi chultúr bia na Téalainne. Tá ról an-tábhachtach ag bia i saol laethúil na Téalainne. Díreach cosúil le linne san iarthar, itheann Téalainnis trí huaire sa lá. Itheann daoine Téalainnis níos mó sneaiceanna nó sneaiceanna, rud nach bhfuil chomh deacair sin toisc go bhfuil an tairiscint iontach ollmhór. Nuair a bhíonn daoine thart, bíonn bia ann. Ní hamháin go bhfuil an tairiscint ró-mhór, freisin ar an éagsúlacht. Is imeacht sóisialta tábhachtach é bia Téalainnis. B’fhearr go dtarlaíonn sé i suíomh grúpa.
Is léir freisin tábhacht an bhia ón gceist Téalainnis a chuirfear ort go rialta. Ní iarrann Téalainnis mar a úsáidtear dúinn: "An bhfuil tú ceart go leor?" Níl, fiafraíonn Téalainnis: "Gin khao reu yung?" I ndáiríre, tá sé níos mó de bheannacht ná ceist. Ciallaíonn sé: "Ar ith tú fós?" Téann an t-aistriúchán cruinn beagán níos faide. Sa Téalainnis, ciallaíonn "khao" "rís". Mar sin, is é an rud a iarrtar ort go litriúil, “Ar ith tú rís fós?”
Khao: rís
Is rud iontach é sin freisin i gcultúr na Téalainne (agus na hÁise): rís. Ba chóir béile amháin ar a laghad le rís a ithe gach lá. Gan rís, déarfaidh Téalainnis nár ith sé go fóill nó go bhfuil ocras air. Níl aithne agam ar Téalainnis a théann a chodladh gan rís a ithe an lá sin.
Ith aisteach
Aithneoidh siad siúd a bhfuil comhpháirtí Téalainnis acu roinnt peculiarities itheacháin. Ainmneoidh mé cúpla:
- Is ar éigean a dúisigh mé agus tá mapáil déanta cheana féin ar cad ba cheart a bheith ar an mbiachlár an lá sin.
- Ní mór mias áirithe a ithe an lá céanna nó cuirfear scaoll isteach (SomTam mar shampla).
- Éiríonn grumpy nuair a thosaíonn an boilg ag fás.
- Stoic ollmhór ríse a bheith agat sa bhaile.
- Nuair a bhíonn am bia ann, lig do gach rud dul roimh sin.
Dúirt mé le magadh uair amháin le Téalainnis: “Má thagann tine amach le linn dinnéir, críochnaíonn tú do phláta ar dtús sula gcuirfidh tú an tine amach nó sula rithfidh tú amach.”
An bhfuil taithí speisialta aisteach nó spraoi agat le Téalainnis agus bia, cuir in iúl dúinn i dtrácht.
Tá íosmhéid 20 kg againn freisin sa pantry. 1 uair nuair a bhíomar ag tabhairt cuairte ar a tuismitheoirí. thiomáin muid i ndáiríre i lár an áit ar bith ar bhóthar nua-aimseartha 1 teach cad a dhíol siad anraith noodle ann.
Sea, aithním as na mílte é, caitheann mo bhean chéile, a bhfuil cónaí uirthi san Ollainn freisin, thart ar 2/3 den lá ag ithe nó ag déanamh bia. Inár ngairdín tá barraí éagsúla ar féidir leat a ithe (ná fiafraigh díom cad é) agus gach uair a shiúlann muid taobh amuigh díríonn sí ar rud éigin agus deir “is féidir leat é sin a ithe”. Bhí orm "cupboard" a dhéanamh sa ghairdín freisin ina bhfástar glasraí nuair a bhíonn sé níos fuaire agus sa teach deir sé freisin eea nuair a bhíonn muid anseo sa pháirc tugann sí beacáin freisin (I am terrified that it is poisonous).
Deirim uaireanta go n-itheann muid Ollainnis mar ní fhaighimid bás” ach i gcás na Téalainne is obsession é amhail is nach bhfuil aon rud eile atá tábhachtach freisin. Déanaimid an tsiopadóireacht le chéile gach seachtain.Tá 3x athchóirithe cheana féin ag an ollmhargadh áitiúil (ach kidding) agus ansin i lár na seachtaine nó idir eatarthu téann sí go dtí an Toko fós (tá 3 againn sa cheantar). Is breá liom féin bia maith freisin, ach caithfidh mé féachaint ar mo mheáchan fós. Deirim léi uaireanta “má itheann mé cosúil leatsa fásfaidh mé gar” ach fanann mo bhean chéile ina bábóg éadrom agus ar ndóigh ceapaim go bhfuil sé sin ceart go leor.
Nuair a thagann muid ar ais ón Téalainn, tá 2 mhála taistil mhóra againn atá lán de gach cineál bia, glasraí triomaithe, luibheanna, etc. nach bhfuil muid gafa fós ag Schiphol, rud a chuireann iontas orm go fóill. Sílim go gceapann an Téalainn ar an meán gur tír tríú domhan í an Ísiltír nach féidir leat aon rud a ithe anseo.
Bhuel, ar an iomlán, ní raibh mé in ann í a chailleann, ach léiríonn sé an difríocht sa chultúr.
Aithním go hiomlán é! Breathnú ar an dúlra gan a bhailiú aon rud inite meastar useless. D'fhéadfadh duine labhairt beagnach ar shiondróm Billie Turf comhchoiteann. Sa Téalainn, ní mór an tábla a phacáil nuair a thugann tú cuairt ar bhialann. Má bhíonn farang i láthair mar an té atá sínithe thíos, éiríonn sé níos géire fós. Tar éis an tsaoil, is gnách go gcuirtear an bille i láthair dó. Ach tá cóir, fiú má íocann mo dheartháir céile, tá an tábla lán. Is minic nach gcaitear leath. An uasmhéid órga do do shláinte: ní chaitear "fág an tábla ocras" ar an Thais.
Tá oibríochtaí oirbheartaíochta áisiúil freisin!
Mar shampla, dúirt mo dheirfiúr céile liom uair amháin nuair a chuaigh muid amach don dinnéar le grúpa: Tá an tUasal ………… ann (Téalainnis saibhir). Ansin tá a fhios againn go cinnte go n-íocann sé agus ní dhéanaimid. Is féidir linn dul ar feadh scamhóg Van Kampen! Is minic a bhíonn an ról flaithiúil sin ag Van Kampen féin le fada an lá.
Mura labhraíonn nó nach n-itheann Téalainnis tá siad an-tinn!!
Ceartúchán:
Nuair nach dtaitníonn rud éigin le bean Téalainnis, éiríonn sí stubborn agus tostach ...
B'fhéidir fiú trí lá! 🙂 díreach cosúil le leanbh beag.
Ní féidir leat é a chailleann, bia, agus ní féidir liom a shamhlú go bhfuair duine ar bith sa Téalainn bás den ocras riamh, toisc go bhfuil sé ag ithe le chéile go deimhin, ach ag roinnt le chéile freisin.
Ní itheann an fhoireann sna barraí ach le linn uaireanta oibre, díreach cosúil le foireann an óstáin, an parlús suathaireachta, an níocháin agus na siopaí, a théann amach an t-am ar fad chun roinnt bia a scóráil.
N'fheadar uaireanta conas a théann rudaí ag oifigí i Bancác, mar shampla. An dtugann na daoine seo lón pacáilte leo? Nó an mbuaileann daoine ag na deasca le bia? An gcaitheann gach duine leath an lae i mbialann na cuideachta? Níl aon tuairim agam air sin ar chor ar bith.
Gabhann go leor Thais amach stalla bia ar maidin sula dtéann siad chuig an oifig le hithe, nó sula dtógann siad an méid a cheannaigh siad chun oibre. Is minic a dhéantar an nós imeachta céanna arís agus arís eile le linn an tsosa lóin, agus má tá duine ina chónaí ina n-aonar, nó nach bhfuil duine chun cócaireacht sa bhaile, ceannaítear é arís tar éis obair a ithe sa bhaile. Fiú duine a chónaíonn le teaghlach, áit a bhfuil duine ag cócaireacht, is minic a chuireann sé ar a bhealach féin, agus sula dtéann sé abhaile, stopann sé ag stalla bia, nó pas a fháil sa mhargadh, agus is minic a roinneann sé an mhír bhreise seo leis an gcuid eile den teaghlach . Má tá rud éigin bruite agam, agus go bhfuil mo bhean fós ar an mbealach sa bhaile, caithfidh mé rabhadh a thabhairt di gan aon rud breise a cheannach, toisc go bhfuil sé ró-iomarca don mheán-farang. Ceannaíonn go leor lena súile, agus ní mheasann siad méid a gcuid boilg ar chor ar bith.
Is iomaí uair a chonaic mé agus tú ag fanacht ag foirgneamh an rialtais nach bhfaigheann siad ach bia.
Nó tá stalla taobh amuigh. I Bancác is féidir leat a fheiceáil nuair a bhíonn sé am lóin. Ansin feiceann tú na héidí go léir ag siúl síos an tsráid go dtí na stallaí bia.
Tá sé tugtha faoi deara agam go bhfuil bia tábhachtach, cé atá in ann a rá le béile nó sneaiceanna deas? A obsession fíor, áfach, ní nach bhfuil. Ar ndóigh, bhí soláthar maith ríse againn i gcónaí sa bhaile, uair amháin ar feadh tamaill cás 20 kg de ríse fada gráin ón Téalainn nó ó cheann de na tíortha comharsanacha. Níos tábhachtaí fós, bhí an rís gránnaithe fada agus cosúil le hom-mali. Dá mba rud é go raibh sé suas domsa, chasfadh an cócaireán ríse air beagnach gach lá, níor mhiste mo ghrá gan rís a dhéanamh ar feadh cúpla lá. Bhí fries, pizza, pasta nó barbeque Cóiréis ard ar a liosta. Nó arbh fhearr léi mise a fheiceáil sa chistin ná í féin?
Go praiticiúil bhí sé rís 4 lá sa tseachtain, a 3 lá le Téalainnis agus lá amháin le, mar shampla, Indinéisis ar an tábla. Nuair a thosaigh sí ag cócaireacht, bhí orm dul chuig an chistin, cúpla céim ar shiúl ónár tolg, chun cuidiú leis na comhábhair a ullmhú. Ag baint na mbarr piobair, ag mionbhrú gairleog agus piobair, srl. Ó, dá gcuirfí i bhfostú ar an tolg, bheadh sí ag stánadh orm le grimace fí agus í ag coinneáil suas an pokpok (moirtéal) go bagrach i lámh amháin, agus na focail ina dhiaidh. “Cuirfidh Rob an gairleog leis an bpóca nó poc pocfaidh mé thú”. D'fhéadfadh nó nach féidir é seo a leanúint trí tairiscint spraíúil buailte a dhéanamh leis an moirtéal i dtreo mo chinn. 555 Spraoi iontach.
Ba mhaith le mo leannán cúpla punt a chur air dom féin agus dom féin, ach in ainneoin na plátaí iomlána, níor oibrigh sé sin riamh. bhí an cuisneoir i gcónaí lán iomlán de chomhábhair agus d'fhágálacha, agus ar an drochuair tháinig cuid ró-mhór díobh sin sa bhruscar toisc go raibh sé do-ite. Tar éis an tsaoil, níor mhór go leor rogha a bheith ann, go háirithe nuair a tháinig aíonna. Toisc a shamhlú mura dtaitníonn sneaiceanna, sneaiceanna nó mias A, B agus C leat? Mar an gcéanna leis an ól, b'éigean rogha a bheith ann, an iomarca rogha, rud a fhágann go raibh sé dodhéanta gach rud a ithe in am. Náire, ach d’fhéadfainn gáire a dhéanamh faoi, ansin dhéanfainn rince sona os comhair an chuisneora, an doras a oscailt ina dhiaidh sin “mhen mhen” nó “stink stink (go leor)” agus tar éis léiriú beag bailé D’fhéachfainn ar an mbia millte. Dhumpáil mé sa bhruscar é agus é ag ligean caoineadh “oi” agus ag cur in iúl dom gurbh fhearr dom mo bhéal a choinneáil dúnta… 555 Álainn..
Nuair a ghlaonn nó nuair a bhuaileann Téalainnis le duine óna theaghlach nó lena lucht aitheantais thart ar am dinnéir, is é ceann de na ceisteanna dea-bhéasach go minic: kin kau? Ar ith tú fós? Tá sé drochbhéasach freisin mura dtairgeann Téalainnis bia nuair a thugann tú cuairt air.
Tá sé go hiomlán gnáth go i ngrúpa mór daoine a itheann amach, is gnách go n-íocann an duine is sine. Is é an duine ag a bhfuil an t-airgead is mó nó an duine is sine a íocann agus is beag a bhaineann sé sin le cibé an eachtrannach tú nó nach ea. Déanann cairde Téalainnis eatarthu féin é seo freisin.
Ach ní chiallaíonn sé sin go nglacann gach duine leis sin mar is gnách. Is cuimhin liom fós nuair a thug deirfiúr mo bhean chéile cuairt orainn. Tháinig sí féin, a fear céile agus lánúin eile ar cuairt ó Bancác agus chuamar go dtí Ao Manao, trá in aice le Prachuab. Ordaíodh cathaoireacha agus bia: iasc, ribí róibéis, anraith agus mar sin de…. d'ordaigh siad díreach.
Nuair a tháinig an bille, níor íoc mo bhean chéile (tá an deontas teaghlaigh aici) ach ár sciar den méid a ordaíodh. Ag an nóiméad sin níor thuig mé é sin go fóill, ach… is dócha go rabhthas ag súil go n-íocfadh mise – an duine ba shine – as an rud ar fad ar feadh tamaill. Tar éis don chóisir ar fad sinn a fhágáil sa bhaile agus dul go Bancác arís, chuala mé ó mo bhean chéile go raibh fearg ar a deirfiúr? Níor thuig mé é ... lean argóint mhór ar an bhfón agus sin an fáth go bunúsach: tháinig deirfiúr chugainn lena SUV mór agus bhí muid ró-dhaingean chun íoc astu: níor íocadh peitreal agus ní raibh aon bhia ann ach an oiread. ná tar chun cuairt a thabhairt orainn arís!
Is é an rud aisteach mar gheall air, áfach, gur measadh go raibh sé gnáth go leor, nuair a thugamar cuairt uirthi agus ar a fear céile i Bancác (tá garáiste beag, dea-reáchtáil aige le beirt fostaithe), glacadh leis go raibh sé neamhchinnte, go ndéanaimid freisin chaith sé an t-iomlán ar bhia…
Agus ní mó ná an gnáth go gcoimeádtar stoc mór ríse anseo, nach ea? Má itheann tú rís gach lá, ní théann tú chuig an siopa ar feadh cileagram…
San Ísiltír, nuair a bhí mé óg, bhí stoc an-mhór prátaí ag mo thuismitheoirí sa cellar i gcónaí. Cúigear leanaí a bhí againn ag an am agus ag am dinnéir bhí ar dhuine againn dul go dtí an cellar creepy i gcónaí chun na prátaí a fháil ... chríochnaigh muid an jab sin i gcónaí ar an deifir is mó, mar bhí eagla orainn roimh na arrachtaigh a bhí ag crochadh thart ann. cellar inár samhlaíocht…
Nó spuds nó rís…cad é an difríocht mhór?
Is é an difríocht mhór go bhfuil prátaí i bhfad níos sláintiúla, go háirithe má itheann tú iad agus a gcuid craicne. Níl an rís bán ach stáirse, tá go leor Téalainnis agus Cambóidigh bochta fós inár gCúige nach bhfaigheann go leor vitimíní mar gheall air seo. Rís i gcainníocht cuimsithí, anlann spicy, agus 1 nó 2 phíosa beaga feola nó éisc, is é sin an béile.
Breathnaíonn na prátaí sin an-eolach orm.
Ní aontaím go hiomlán leis an méid atá ráite sa phíosa agus leis na freagraí air. Tá cónaí orm le mo bhean chéile in Isaan, Nong Han le bheith beacht, thart ar 35 km ó Udon Thani. Níl mé ag caint ach faoi conas atá rudaí ag dul anseo. Níl aon ordú, gan aon phleanáil, ní fiú i mbia. Caithfidh mé a rá i gcónaí le mo bhean chéile: cad atá againn don dinnéar anocht? Mura ndéanfaidh mé é sin, beidh uirthi rud éigin a thógáil amach as an reoiteoir go tapa thart ar 17 pm, chomh crua sin, agus ansin iarracht a dhéanamh rud éigin inite a dhéanamh as. Déanaimid, Westerners, gach rud a phleanáil, téann muid ag siopadóireacht, go tobann ar feadh seachtaine ar fad, scríobhann muid gach rud a theastaíonn uainn ar nóta, agus siúlaim tríd an ollmhargadh leis an nóta sin mar threoirlíne. Ní dhéanann Táis é sin, ach amháin mo bhean chéile, a mhúin mé é seo, agus chun mo áthais is minic a thugaim faoi deara go leanann sí mé sa mhéid seo; Seachas sin bhí sé cosúil le: OH a thuilleadh uibheacha, go tapa a fháil ar an móipéid agus a cheannach 12 uibheacha, nó OH gan glasraí níos mó, a reáchtáil go tapa ar an margadh ... Is é an rud nach féidir liom a sheasamh go hiomlán go bhfuil Thais tosú ag cócaireacht go luath ar maidin. , go minic Isaan bia go stinks ar feadh uaireanta. Fanann mé amach as an chistin go dtí go bhfuil an praiseach réidh, agus ansin tosaíonn mo bhean chéile ag ithe an stuif. Tá mo bhricfeasta agam cheana féin, bricfeasta Pléimeannach, arán deas le cáis, charcuterie, ceann le subh, uaireanta ubh friochta le ciúbanna bagúin. Ní fhaca mé aon rud fíor-bhlasta a cheannaigh mo bhean chéile ag stalla. Ní thuigim moladh Khun Peter do bhia Téalainnis, ní leis an toil is fearr ar domhan. B'fhéidir go bhfuil Bancác níos fearr ná sráideanna Isaan, cosúil le Udon, Khon Kaen, Sakhon Nakhon, Nong Khai, domsa is praiseach é gach rud a chuireann isteach orm. Agus seo faoi na nósanna itheacháin: Bia Téalainnis, píosaí beaga, anois agus arís, agus muid i dtaithí ar ár mbéile a ithe láithreach. Ní éiríonn siad gnóthach ach nuair a bhíonn muid lán. Agus is cuma cé chomh maith is atá mé i mo chócaire, níor léirigh aon duine de mo theaghlach anseo, máthair-chéile, deartháir-chéile, deirfiúr-chéile, a gclann mhór, agus iníon mo bhean chéile, suim riamh sa bhia blasta. bia atá ullmhaithe agam. Ní thaitníonn ach mo bhean chéile as mo miasa. Fiú nuair a fhreastalaíonn mé ar an spaghetti is delicious, chomh furasta a ullmhú, diúltaíonn siad fiú é a bhlaiseadh, amhail is dá mba truflais é. Le haghaidh mo spaghetti íocann tú 1 folctha le haghaidh mias i mbialann Iodálach. Casann siad a srón suas ag fries delicious le maonáis baile, an steak is fearr, is tairisceana is féidir liom a fháil, agus sailéad le comhábhair éagsúla. Ach caithfidh mé a gcuid junk a ithe as meas…. Bhuel, níl gach rud junk, cuimhnigh ort. Cócairíonn mo bhean go deas, Téalainnis le casadh an Iarthair. An chuid is fearr den dá shaol, ach níl aon díograis leis an buachaill seo, cosúil le Khun Peter, i bhfad uaidh.
An-aitheanta agus níos mó ná aontú! “An rud nach bhfuil a fhios ag an bhfeirmeoir, ní itheann sé”, ach níl an meán Téalainnis ag iarraidh a fháil amach fiú. Tá lá gan papaya pokpok dodhéanta.
Chuir mé bia NL in aithne do mo chailín i NL agus thaitin sé léi fiú. Mar sin anois freisin anseo sa Téalainn anois agus arís mhias deas Ollainnis. Ach….. tábla le pláta papaya pokpok agus ar an taobh eile steak tairisceana (dearg), is féidir a théann go han-mhaith le chéile. Tar éis an tsaoil, níl aon argóint faoi blas, cé gur dóigh liom go bhfuil na bachlóga blas Téalainnis scriosta ó óige ag raidhse na piobair. Nuair a chuireann mé pinch sambal leis, glacann siad spúnóg bhoird anseo. Agus feoil bruite ansin ....... Glanann tú na fuinneoga leis sin.
I NL méadaíonn an anlann blas na feola, anseo sa Téalainn níl san fheoil ach "iompróir" den anlann. A leithéid de mhórán trua!!
Níl. chomh fada agus is imní dom, níl údar (i gcónaí) leis an sár-ealaín Téalainnis, cé gur bhuail mé le cócaire amháin a d'fhéadfadh rís friochta a dhéanamh nár bhlais mé riamh níos fearr. Bhí na comhábhair go léir ag teacht lena chéile, gan dul thar a chéile. Iontach agus díreach síos an bóthar.
Scéal speisialta! Tá blas difriúil, ceart? Má dhéanann tú cur síos ar a gcuid bia mar praiseach boladh, bruscar agus praiseach a chuireann disgusting ort, nach bhféadfadh sé a bheith go mbraitheann siad ar an mbealach céanna faoi do bhia? B'fhéidir gur mhaith an rud é breathnú beagán níos faide ná scileanna cócaireachta do chuid in-dlíthe. Tá ealaín Téalainnis an-ilghnéitheach agus go minic an-bhlasta, agus níl sé ar eolas ar fud an domhain as rud ar bith.
Inné dáta le bean a bhí ar dtús a bheith ag obair go dtí 22.00 p.m.
Mar sin ní raibh sí in ann teacht go dtí 23.00, mar bhí uirthi ithe ar dtús. Ó, féach cé chomh pompach a bhí sí, caithfidh gur ith sí an iomarca, b'é an chéad rud a bhí le rá aici.
Ag 00.00 chuaigh sí amach chun rud éigin blasta a scóráil, toisc go raibh ocras uirthi. Ocht ispíní móra beagán spíosúla as an 7-aon cheann déag, sé cinn a d'ith sí.
Timpeall 01.00 chonaic sí cara, is dócha go raibh cead aici cúpla cluiche linn snámha a imirt léi. Tá ar ndóigh. Laistigh de chúig nóiméad freisin bhí béile comhpháirteach ag an mbord linne.
Dhún an beár ar a dó a chlog. Chuaigh muid abhaile, ach bhí orainn stopadh ag an 7-aon cheann déag le haghaidh roinnt praiticiúlacht. Ó, thaitin bosca Pringels agus taosrán geal bándearg go fóill léi.
Bhí uirthi dul ar ais ag obair ar a deich a chlog ar maidin.
'A stór, caithfidh mé imeacht a naoi a chlog, mar sula dtéann mé ag obair caithfidh tú ithe tá a fhios agat…. '
Frans, is urraitheoir na mílte tú. Ach idir 03.00 am agus 09.00 am bhí sí go hiomlán leatsa, glacaim leis?
Sea, cultúr bia iontach saibhir, go háirithe i gcomparáid lenár 'bite riachtanach' 3 huaire sa lá. Ach deir an t-alt: >Mar sin, is é an rud a chuirtear ort go litriúil: “Ar ith tú rís fós?”< . Tá sé sin mícheart go fírinneach. tá bríonna éagsúla le 'khâaw' (ข้าว). 1: rís, 2: grán, 3: bia, 4: bia. Agus mar sin tá an téacs "Kin khâaw láe:w" (กินข้าวแล้ว) in aistriúchán amháin; "ar ith tú fós". Is léir go bhfuil cúlra eitimeolaíoch ann. Chomh maith leis sin deas den "cheist" sin; Chomh maith le bheith ina fhoirm thaitneamhach beannachta, is foirm cuireadh é freisin chun taitneamh a bhaint as rud éigin le chéile.
A Ronald, cad atá cearr leat? 'Ar ith tú fós?' Tá sé go hiomlán กินข้าวแล้วหรือยัง kin khâaw láe:w rǔu jang. Ní mór an 'rǔu jang' sin a chur leis. Mura n-airíonn tú ithe leis na carachtair sin, deir tú ‘kin láe:w’ agus téigh go dtí an stalla timpeall an chúinne chun ithe (conas a chailleann mé é sin sa mbruachbhaile leadránach Ollainnis seo!) nó eile ‘jang leui’ agus bog mothaigh ar do chompord fiú mura bhfuil ocras ort.
An chéad uair a tháinig mé go dtí an Téalainn, bhí mé beagnach stunned. Tar éis bricfeasta mór (Téalainnis) ar maidin, chuamar go dtí halla an bhaile chun gnó éigin a shocrú. Tar éis turas carr thart ar 15 nóiméad, shroicheamar halla an bhaile ag 10.00 a.m.
Sula ndeachaigh muid isteach ann chun na cúrsaí a shocrú, bhí orainn cuairt a thabhairt ar bhialann ar dtús “toisc go raibh rud éigin le ithe…
Is iontach go deimhin cé mhéad 'béile' a itheann Téalainnis in aghaidh an lae. A bheith i Pattaya ar feadh cúpla seachtain ach itheann siad ar a laghad 5 huaire in aghaidh an lae. Má tá céim ann, is furasta an 6ú huair a thabhairt abhaile freisin.
Anois tá pláta Anraith Núdail romham freisin, ach is cinnte nach bhfuil ocras orm Is féidir leat geall go mbeidh orm é a ithe, beidh sé líonta isteach i mo bhéal más gá, haha
Nuair a fheicim daoine Téalainnis, feicim iad ag ithe nó á dhéanamh. Is cinnte nach áibhéil é sin. Is focal mór é obsession, ach is é mo thuairim gur traidisiún é atá imithe as lámh a chéile. Féach ar líon na diabetics agus trommheáchan. Agus is minic a bhíonn leanaí óga sa chatagóir dheireanach. Tá carachtar dearfach amháin ag caitheamh aimsire, téann bia Téalainnis i bhfad ina leith sin. Go dtí an pointe go bhfuil srianta curtha agam air seo i mo theach Téalainnis, mar níl mé ag iarraidh bia a fheiceáil ar an mbord gach lá. Tá níos mó leis an saol ná bia amháin.
Déanaim troscadh eatramhach go rialta. Agus tabhair cuairt ar rogha detox beagnach gach bliain.
Ní thuigeann mo chliamhain agus mo thimpeallacht é sin ar chor ar bith. Íoc nach bhfuil a ithe? haha. Ach tá go leor daoine san Iarthar ag gáire liom as sin. Ach is cuma liom faoi agus déanaim mo phlean féin.
Go ginearálta tuigeann daoine ó na glúine níos sine cad is féidir le roinnt luibheanna úra a bheith go maith ina choinne nó ina gcoinne. Is maith liom a bheith ag ithe leis an teaghlach ar fad ar mata ar an urlár. Ach is minic a chur in ionad an ríse greamaitheach le duilleog leitís. Déileáiltear leis seo le meas nó cuirtear san áireamh é, toisc go mbíonn iontas orthu go ginearálta gur maith liom é sin go léir agus gur maith liom é freisin. I NL, tá an cófra stoc lán le rudaí Áiseacha is féidir a choinneáil ar feadh i bhfad, ach ar deireadh thiar a chaithfear a chaitheamh amach arís. Ar ndóigh tá sé spreagtha den chuid is mó freisin ag amanna níos measa nach bhfuil i bhfad ó shin fiú.
Ag tús an ainnise corónach, bhí neart cainte faoi Farang ag eagrú imeachtaí dáileacháin bia. Ón Luan seo chugainn, beidh glasáil ar siúl i Bancác níos mó agus i roinnt cúigí. Tá Prayuth ag iarraidh nach dtabharfar glasú ar ghlasú na sochaí, mar mura ndéanfaí sin d’iarrfaí air tacaíocht a sholáthar anseo agus ansiúd. Anois ní mór do dhaoine a fheiceáil conas a dhéanann siad é. Ní dóigh liom go bhfuil mórán fágtha chun an obsession náisiúnta a shásamh, gan trácht ar a dhul timpeall air. Tá sé ag dul a bheith olc. Ar maidin chualamar ó aithne mhaith go bhfuil comharsa le duine dá gariníonacha, a dtugann sí aire di, tosaithe ag impí ar a muintir agus ar a lucht aitheantais. Níl a thuilleadh airgid le haghaidh bia linbh (bainne), anois go raibh a fear céile dífhostaithe míonna ó shin.
Léirítear an fhíric go bhfuil bia thar a bheith tábhachtach, mar shampla, trí ghrianghraf nó físeán a ghlacadh de dhuine atá fós ag coganta. Is minic a thaispeánann mo chailín Téalainnis físeáin de mhná Téalainnis dom, go minic saill óna gcuid bia. Na mná seo scannán díreach faoi gach rud. Ina shuí le nó gan céile sa bhaile nó i mbialann agus eitleán. Tá fiú ceann amháin ann a chuireann 30 chili dearg in aghaidh an bhéile, creid é nó ná creid. Teasaíonn sí béile réidh le roinnt ispíní dá fear céile ó Brabant. Is breá leo bia ramhar!
Mar gheall ar an gcoróin, ní fhaca mo chailín ná mé féin a chéile go fisiciúil le breis agus bliain. Nuair a dhéanaimid Skype, fiafraíonn sí díom ar a laghad 3 huaire sa tseachtain cad a bheidh mé ag dul a ithe. Nuair a bhíonn mé i Khonkaen, uaireanta sí cócaireacht fiú bia an iarthair, le prátaí agus brocailí mar shampla. San Ísiltír déanann sí meascán den Iarthar agus den Téalainnis a chócaireacht go minic.
Tá rá Téalainnis.
Ní fadhb í dul go príosún.
Is fadhb measartha é an bás
Is fadhb ollmhór é gan bia a bheith agat.
Ní deir an Téalainnis freisin maidin mhaith, ach a rá: ar ith tú fós?