Dhá cloigeann i ngrá (ó: Scéalta spreagúla ó Thuaisceart na Téalainne; nr 1)

Dhá cloigeann i ngrá

Uair amháin bhí bean álainn a bhfuair a fear bás. Bhí grá mór aici dá fear céile agus mar sin choinnigh sí a cloigeann i mbosca. Agus dhiúltaigh pósadh arís. "Mura n-éiríonn m'fhear céile as a uaigh, ní thógfaidh mé fear céile eile," a dúirt sí. Gach lá cheannaigh sí rís bruite agus roinnt earraí maith don cloigeann le hithe. Agus d'inis sí do na malaí agus na haoirí go léir a rinne iarracht í a mhealladh go raibh fear céile aici cheana féin.

Thaitin cearrbhachas, geall leis na fir sa sráidbhaile. Mar sin, chomh luath agus a mhaígh duine go bpósfadh sé an bhean álainn sin, scairt na daoine eile láithreach ‘Wedje Make? Cé mhéad? Ceithre, cúig mhíle?' Ach níor ghlac aon duine an geall, a fhios aige go raibh an bhean meáite ar gan pósadh arís.

Déan geall? Mar sin tá!

Ach lá amháin, ghlac fear cliste an geall. "Mura bhfuil mé in ann í a fháil, íocfaidh mé cúig mhíle baht leat," agus ghlac na daoine eile leis an ngeall. Chuaigh an fear cliste go dtí an reilig agus lorg sé cloigeann mná; cheannaigh sí earraí grósaeireachta, lódáil sé gach rud isteach i mbád beag agus chuaigh sí ag iomramh chuig a teach amhail is gur trádálaí taistil é.

Beannaigh sé di agus d'fhiafraigh sé an bhféadfadh sé cuid dá cheird a fhágáil léi. 'Nuair a bheidh gach rud díolta agam, roghnóidh mé é seo arís.' Ach dúirt sé go cunningly 'Ai, tá sé ag éirí déanach! Níl sé sin indéanta inniu. An féidir liom codladh thall, b'fhéidir?'

Shíl an bhaintreach dathúil go bhféadfaí muinín a chur as an bhfear, agus lig sí dó codladh ansin. Agus trí chomhráite fuair siad aithne níos fearr ar a chéile. ‘Bhásaigh m’fhear céile ach coinním a cloigeann, anseo, sa bhosca seo. Gach lá ceannaím rís bruite agus rud éigin deas dó le hithe. Agus sin an fáth a deirim le gach duine go bhfuil fear céile eile agam. Is cinnte nach bhfuil mé ag pósadh arís! Mura n-éiríonn m’fhear céile as a uaigh, ní thógfaidh mé fear eile. I ndáiríre, sin é mo sheasamh deiridh!'

'An bhfuil sé sin ceart? Bhuel, tá a fhios agat, tá mé sa chás céanna: fuair mo bhean bás. Féach, tá a cloigeann agam liom. Déanaim díreach cosúil leatsa: ceannaím rís bruite agus rud éigin deas di le hithe gach lá. Agus go n-éireoidh sí as an uaigh ní ghlacfaidh mé bean eile.' Thug siad ar ais na cloigeann ansin, gach ceann ina bhosca féin.

Tar éis an tsaoil, chríochnaigh an fear cliste ina chónaí leis an mbean ar feadh roinnt laethanta; naoi nó deich, b’fhéidir cúig cinn déag, chuir siad aithne mhaith ar a chéile. Gach lá chuaigh sí go dtí an margadh chun earraí a cheannach dá fear céile, agus cheannaigh sí é don cloigeann eile freisin.

Agus ansin, go lá amháin; bhí sí imithe go dtí an margadh arís agus thóg sé cloigeann a fir agus chuir sé sa bhosca é le cloigeann a mhnaoi. Dúnadh gach rud go néata agus chuaigh sé isteach sa ghairdín.

Cá bhfuil mo cloigeann?

Nuair a tháinig an bhean ar ais ón margadh d'oscail sí an bosca chun rís agus roinnt mhaith a thabhairt don cloigeann; ach ní raibh cloigeann ann! Thosaigh sí ag béicíl. 'Ó a stór, cá bhfuil cloigeann m'fhear céile imithe? Cá bhfuil sé? Cloigeann, cloigeann, cá bhfuil tú? Níl cloigeann m'fhear céile ann! Cá bhfuil sé?'

Rinne an fear deifir abhaile mar gheall ar a caoineadh. D'oscail sé an bosca ina raibh cloigeann a mhná céile, agus wow, bhí dhá cloigeann taobh le taobh!

"Dea-Dhia!" a scairt siad i unison. Labhair an fear arís ar dtús. 'Conas is féidir leo é seo a dhéanamh linn? Bhí grá againn dóibh ach ní raibh grá acu dúinn. Bhí grá againn dóibh, ach ghlac siad a chéile mar lovers! Ní féidir leat muinín a chur in aon duine na laethanta seo.'

"Bhuel, cad anois?" ‘Labhraímis faoi. Nár chóir dúinn ach na skulls sin a chaitheamh amach? Nach ndeachaigh siad rófhada? Níl, níl siad cothrom. D'iompair siad disgustingly. Caithfimid iad. Dumpáil san abhainn!'

Agus rinne siad. Ansin dúirt an fear, 'Bhuel, cad atá le déanamh againn anois? Níl fear céile agat a thuilleadh, agus níl bean chéile agam a thuilleadh.' Ansin shocraigh an bhean deas é a phósadh. Bhí sé déanta ag an bhfear! Buíochas lena cleas. Agus bhuaigh sé freisin na cúig mhíle baht a bhí geallta aige. Phós siad agus mhair siad go sona sásta riamh ina dhiaidh sin.

Sea, is féidir é a bheith!

Foinse

Scéalta grinn ó Thuaisceart Téalainn. White Lotus Books, An Téalainn. Aistrithe ón mBéarla agus curtha in eagar ag Erik Kuijpers. 

Údar

Viggo Brun (1943), ua le matamaiticeoir cáiliúil ón Iorua. Tá go leor saothar eile aige ar an Áis chun creidiúna dó, mar 'Leigheas luibhe traidisiúnta i dTuaisceart na Téalainne', 'Sug, An Trickster a Chabhraigh an Manach' agus an foclóir Téalainnis-Danmhairgis. Chomh maith leis sin leabhar faoi monarchana bríce i Neipeal.

Sna 70í, bhí cónaí air lena theaghlach i réigiún Lamphun agus thaifead sé scéalta ó bhéal na ndaoine a labhraíonn Tuaisceart na Téalainne áitiúla. Labhraíonn an t-údar Téalainnis Láir í féin agus bhí sé ina ollamh comhlach le teanga Téalainnis in Ollscoil Chóbanhávan.

Is féidir cur síos mionsonraithe ar an údar a fháil anseo: https://luangphor.net/book-number/law-of-karma-book-1/chapter-9-the-psychic-telegraph-written-by-viggo-brun/

Agus míniú gairid anseo: https://www.pilgrimsonlineshop.com/books-by-author/4800/viggo-brun.html

Ábhar

Níos mó ná 100 scéal agus scéal titilating ó Thuaisceart Téalainn. Gach ó thuaidh na Téalainne agus ó Thuaisceart Téalainnis aistrithe go Téalainnis Láir agus ansin go Béarla, an teanga sa leabhar.

Taifeadtar na scéalta seo ó bhéal mhuintir an bhaile i réigiún Lamphun. Finscéalta, scéalta fairy, scéalta, scéalta faoi ghaiscígh de chaighdeán Sri Thanonchai agus Xieng Mieng (féach áit eile sa bhlag seo) agus scéalta bréagacha faoi ghnéas.