‘Taobh thiar den phéintéireacht’: úrscéal faoi ghrá, faoi dhualgais, faoi dhílseacht agus faoi dhíomuanaireacht

Kulap Saipradit (Grianghraf: Vicipéid)

Tuilleadh eolais Tuilleadh eolais
"Básóidh mé gan éinne grámhar dom, ach táim sásta go bhfuil duine ann is breá liom"
Na focail dheireanacha a scríobh Kirati chuig Nopphorn ar leaba a báis.

Taobh thiar den phéintéireacht

Scríobh Siburapha (ainm pinn Kulaap Saipradit, 1905-1974) ‘taobh thiar den phéintéireacht’ sna blianta díreach roimh an Dara Cogadh Domhanda. Foilsíodh é ar dtús ina thráthchodanna i nuachtán laethúil, tá sé athchlóite ó shin mar leabhar daichead uair agus tá sé ar cheann de na húrscéalta is cáiliúla agus is áille sa litríocht Téalainnis. Sna blianta 1985 agus 2001 rinneadh an scéal a scannánú agus in 2008 rinneadh é a chur in oiriúint do cheoldráma le Bie the Star ina réalta.

Tosaíonn an scéal le sracfhéachaint ar phéinteáil an-ghnáth a thaispeánann tírdhreach sléibhe i Mitake, an tSeapáin, le beirt fhigiúirí beaga, fear agus bean, ina suí ar charraig. Insíonn Nopphon an scéal taobh thiar den phictiúr ina chuid focal féin.

Titeann Nopphorn faoi gheasa Kirati

Is mac léinn Téalainnis 22 bliain d'aois é Nopphorn i dTóiceo nuair a iarrtar air a bheith in éineacht le lánúin ar thuras trí mhí na meala tríd an tSeapáin. Momrachawong [teideal mór-gar-garnaí rí] Phós Kirati, in aois a 35, an Chao Khun Athikaanbodi, a bhí chomh uasal céanna, cúig bliana déag ina shinsearach.

Ón gcéad chruinniú, tá Nopphorn faoi gheasa an Kirati álainn, mhealltach agus éirimiúil, agus méadaíonn agus bláthann an grá sin ina gcuid teagmhálacha agus comhráite ina dhiaidh sin. Le linn turais fánaíochta i bPáirc Dúlra Mitake, dearbhaíonn sé a ghrá di agus pógann sé go paiseanta í. Cé go bhfuil an paisean ag baint léi, cuireann sí siar é trí achomharc a dhéanamh ar a dualgas dá fear céile cineálta tuisceanach, nach bhfuil an-ghrá aici di, dála an scéil.

Cúpla seachtain ina dhiaidh sin, filleann an lánúin Kirati agus Chao Khun go dtí an Téalainn. Scríobhann Nopphorn a litreacha paiseanta agus freagraíonn sí le teas an-mhór, ag taispeáint a grá gan í a rá riamh. Maireann grá Nopphorn, fanann an comhfhreagras. Faigheann Chao Khun bás agus scríobhann Nopphorn nóta comhbhá do Kirati.

Faigheann Kirati bás agus aimsíonn Nopphorn nóta le dearbhú grá

Tar éis seacht mbliana sa tSeapáin, filleann Nopphorn go dtí an Téalainn áit a bpósann sé Pari, a fiancé ar feadh seacht mbliana, a roghnaigh a athair. Tugann sé cuairteanna corracha ar Kirati. Tamall ina dhiaidh sin, glaoitear Nopphorn chuig leaba báis Kirati a bhfuil an eitinn foirceann uirthi fós ag lua ainm Nopphorn ina chuimhneacháin fhiabhrasacha. Nuair a fhaigheann Kirati bás, aimsíonn Nopphorn nóta leis an téacs ón gcuóta thuas.

Beathaisnéis ghearr ar ศรีบูรพา (Siburapha, go litriúil 'the Glorious East')

Rugadh é i 1905 i dteaghlach bocht, d'fhreastail sé ar an scoil cháiliúil do dhaoine saibhre, Thepsirín, scríobh sé roinnt leabhar ó 1928 agus chuaigh sé isteach san iriseoireacht freisin. Chun na hoibre sin thaistil sé go dtí an tSeapáin agus an Astráil.

Tar éis an chogaidh, bhunaigh sé an 'Gluaiseacht Síochána', a chuir i gcoinne Chogadh na Cóiré agus airm núicléacha agus a d'éiligh freisin go gcuirfí deireadh le cinsireacht phreasa. Sóisialach a bhí ann agus chuir sé i gcoinne na ríchíosaithe ar dtús agus ina dhiaidh sin na deachtóirí míleata mar Phibun agus Sarit.

I 1951 thug sé cuairt ar an Isaan in éineacht le roinnt cairde ó 'Gluaiseacht na Síochána' chun bia agus pluideanna a dháileadh ar Surin le linn tuile. Nuair a d’fhill siad go Bancác, gabhadh é, mar aon le céad ceannaire Cumannach eile, agus cuireadh i bpríosún é ar feadh 5 bliana.

I 1958, bhí Kulaap i gceannas ar thoscaireacht go Beijing. Nuair a d’fhill baill eile na toscaireachta ar an Téalainn, gabhadh iad agus cuireadh i bpríosún iad. Chinn Kulaap fanacht sa tSín áit a bhfuair sé bás i 1974. Phós a mhac Surapan Wanee, iníon Pridi Phanomyong.

Roinnt sleachta as an leabhar

Comhrá idir Nopphorn agus Kirati i ngairdín an óstáin acu faoi Chao Khun, fear céile Kirati.

(Nopphorn) ….'Tá aithne agam air le fada an lá. Is fear an-deas é. Sin an fáth go gcaithfidh tú grá mór a thabhairt dó.'
Anois bhí sé seal ag Kirati a bheith ciúin ar feadh nóiméad. "Is maith liom é ar an mbealach leanaí cosúil le fear cineál aosta."
“Ní dúirt tú rud ar bith faoi ghrá. Ciallaíonn mé grá idir fear céile agus bean chéile, fear agus bean.'
“Tá mé feicthe agat agus cad é Chao Khun. Tá difríocht mhór inár n-aois. Tá sé cosúil le sliabh a chuireann cosc ​​​​ar an ngrá eadrainn agus a chuireann cosc ​​​​ar ár ngrá a bhaint amach.'
"Ach tá grá idir seanfhear agus bean óg indéanta, nach ea?"
‘Ní chreidim i ngrá idir beirt den sórt sin. Ní chreidim go bhfuil sé indéanta i ndáiríre mura samhlaímid gur féidir, agus d'fhéadfadh sé sin a bheith ina mhíthuiscint.'
“Ach tá tú sásta i do phósadh. Agus fós deir tú nach dtagann tú le chéile i ngrá.'
………'Nuair a bhíonn bean réasúnta sásta ní bhíonn sí ag plé le fadhb an ghrá. Cad eile atá uaithi chomh fada agus atá sí sásta, le nó gan grá…..Is féidir le grá searbhas agus pian a thabhairt inár saol…..Ar mhaith leat a fháil amach cén fáth ar phós mé é? Sin scéal fada, rófhada don oíche.'
Níos déanaí insíonn sí cén fáth ar phós sí Chao Khun. Theastaigh uaithi éalú ón timpeallacht leatromach aristocratic ina raibh sí teoranta. Thug a pósadh méid áirithe saoirse di.

Tá Nopphorn agus Kirati ag fánaíocht i bPáirc Dúlra Mitake. Tar éis an phicnic, deir Kirati:
….'Is ar éigean atáim in ann siúl ar ais.'
"Déanfaidh mé tú a iompar," a dúirt mé. D'éirigh mé agus chuir mé mo lámh timpeall a corp chun tacú léi. Dhiúltaigh sí mo chabhair i nguth bog, ach níor éist mé. Nuair a d'éirigh sí shealbhaigh mé a lámh, bhí mé in aice léi. “An bhfuil tú sásta?” a d’fhiafraigh mé de.
‘Nuair a fhéachaim ar an sruthán síos ann ceapaim go bhfuil muid tar éis dul suas i bhfad. N'fheadar an bhfuil an fuinneamh agam dul ar ais.'
Bhog mé níos gaire di ionas go mbeidh ár n-chomhlachtaí i dteagmháil léi beagnach. Kirati chlaon i gcoinne cedar. Mhothaigh mé ár gcroí ag brú go foréigneach.
"Nuair a thagaimid abhaile déanfaidh mé líníocht de dhá fhigiúr anseo," a dúirt sí.
"Tá an t-ádh orm a bheith chomh gar duit."
"Agus cathain a bheidh tú ag scaoileadh liom ionas gur féidir linn pacáiste a dhéanamh?"
"Níl mé ag iarraidh ligean duit dul." brúite mé a corp i mo choinne.
"Nopphorn, ná breathnú ar dom mar sin." Thosaigh a guth ag crith. 'Lig dom dul. Mothaím anois láidir go leor chun seasamh ar mo dhá chos féin.'
Bhrúigh mé mo aghaidh i gcoinne a leicne rosy bog. Ní raibh mé in ann mé féin a rialú a thuilleadh. Tharraing mé í i mo choinne agus phóg í go paiseanta. Ar feadh nóiméad thit mé i oblivion.
Bhris Kirati saor ó mo ghreim agus bhrúigh mé uaidh. …. Chlaon sí i gcoinne an chrainn agus bhí panting amhail is dá mba shiúil sí i bhfad agus bhí tuirseach. Bhí a leicne rosy níos dorcha amhail is dá sunburned.
"A Mheá, níl a fhios agat cad a rinne tú díreach dom," a dúirt sí, a guth fós crith.
"Tá a fhios agam grá agam duit."
"An cuí mar sin do ghrá a chur in iúl domsa ar an mbealach seo?"
"Níl a fhios agam cad atá feiliúnach, ach chuaigh grá thar fóir orm agus is beag nár chaill mé m'intinn."
D'fhéach Kirati orm le breathnú brónach ina súile. ‘An gcuireann tú do ghrá in iúl i gcónaí nuair a bhíonn tú as d’intinn? Nach raibh a fhios agat nach bhfuil aon rud aiféala ort níos déanaí ná na rudaí a dhéanann tú nuair a bhíonn tú as do mheabhair?'

Cúpla lá ina dhiaidh sin.
"Níor chóir dúinn a bheith le chéile," a dúirt Kirati wistfully, níos mó di féin ná dom. "I dtús bhí sé chomh álainn, ach anois tá sé iompú isteach i chéasadh."

An chéad litir ó Nopphorn.
“Is beag nach ndeachaigh mé as mo mheabhair nuair a d’imigh an long go mall i gcéin agus ní raibh mé in ann áilleacht d’aghaidh a fheiceáil a thuilleadh. Chaith mé bás beagnach ar an duga nuair nach raibh mé in ann do lámh ag croitheadh ​​​​a fheiceáil níos mó ........Ní thuigim ach anois an fhírinne uafásach sin cé gur chuir mé ceist ort go minic, ní dúirt tú riamh an raibh grá agat dom nó nach raibh. Tá a fhios agam nár chiallaigh do chiúnas gur dhiúltaigh tú do mo ghrá. Bhí mé ag iarraidh ort é a rá go soiléir. Dá ndéarfá liom go bhfuil grá agat dom bheadh ​​sé ar an sonas is mó de mo shaol. An féidir leat mo mhian a dheonú, impím ort?'

An chéad fhreagra ó Kirati i litir.
"Mura bhfuil tú tar éis fuarú go fóill caithfidh mé comhairle a chur ort do litreacha a scríobh i gcuisneoir nó lasmuigh nuair a bhíonn sneachta ann."

An dara cuairt ag Nopphorn ar Kirati i Bancác.
"Kirati, tá mé rud éigin a insint duit."
“Tá súil agam gur dea-scéal é. Caithfidh baint éigin a bheith aige leis an dul chun cinn i do chuid oibre.' D'fhan sí le hús le mo fhreagra.
‘Ní hea. Is dea-scéal é, ach níl baint ar bith aige le mo chuid oibre. Tá mé cinnte go mbeidh tú sásta a chloisteáil go mbeidh mé ag pósadh go luath.' Bhreathnaigh sí beagán suaite, amhail is nach raibh sí ag súil leis an nuacht seo.
'An bhfuil tú ag pósadh?' arís agus arís eile sí go neamhchinnte. "Is í an bhean a raibh tú ag fanacht léi i Bancác, nach ea?"
"Ó, an raibh a fhios agat cheana féin, ansin?"
'Ní raibh aon smaoineamh agam. buille faoi thuairim mé díreach. An bhfuil aithne agat ar a chéile le fada?'
"Tá sí mo geallta."
'Ó cathain?' Chuir aghaidh Kirati in iúl amhras in ionad glowing le sonas.
'Seacht nó ocht mbliana. Díreach sular fhág mé go dtí an tSeapáin.'
"Ach an t-am ar fad a bhí mé in éineacht leat i dTóiceo, níor dúirt tú focal riamh liom faoi ghealltóireacht."

Ar leaba a báis, tugann Kirati an phéintéireacht Mitake do Nopphorn.
"An cuimhin leat cad a tharla ann, a Nopphorn?"
"Thit mé i ngrá ann," d'fhreagair mé.
"Thit muid i ngrá ann, a Nopphorn," a dúirt sí, ag dúnadh a súile. ‘Thit tú i ngrá ansin agus fuair do ghrá bás ann. Ach le duine eile go bhfuil an grá fós ina chónaí i gcorp eascaite.' Deora drip ó taobh thiar di eyelids dúnta. Shuigh Kirati fós i ídithe. D'fhéach mé ar an gcorp sin le grá agus brón ......
Fuair ​​Kirati bás seachtain ina dhiaidh sin. Bhí mé léi sna huaireanta dorcha sin, in éineacht lena cairde agus garghaolta. Díreach roimh dheireadh d'iarr sí peann agus páipéar. Theastaigh uaithi rud éigin a rá ach dhiúltaigh a guth agus mar sin scríobh sí: Tuilleadh eolais "Básóidh mé gan éinne grámhar dom, ach táim sásta go bhfuil duine ann is breá liom"

ศรีบูรพา, ข้างหลังภาพ, ๒๕๓๗
Siburapha, Taobh thiar den phéintéireacht, Silkworm Books, 2000

– Teachtaireacht arna hathphostáil –