Mo troid i gcoinne tinnis gan choinne agus na costais, nach bhfuil an t-árachóir sláinte cúram
A léitheoirí a chara,
Eind vorig jaar kreeg ik rugklachten, iets wat ik eerder heb gehad en het was altijd spit, dat vanzelf met wat pijnstillers genas. Nu werd de rugpijn steeds erger en na een traject van fysiotherapie (dat niets hielp), een orthopeed, MRI-scan en CT-scan, kreeg ik eind februari de diagnose: Multipel Myeloom (ziekte van Kahler). Dit is een vorm van bloedkanker die de botten aantast, vandaar de pijn.
Begin april vorig jaar had ik via AA insurance en AA World een nieuwe ziektekostenverzekering afgesloten bij WRlife. Ik was vier jaar verzekerd geweest bij April, maar hun premie was te hoog geworden. In de uitkeringstabel van WRlife staat dat oncologie zowel voor inpatient als outpatient volledig gedekt is.
In het Bangkok Hospital in Korat wilden ze me een paar dagen opnemen voor een bloedtransfusie en verder onderzoek. Ze namen contact op met WRlife en na een paar uur kwam de mededeling dat ik niet gedekt was omdat ik minder dan één jaar verzekerd was. Hun voorwaarden vermelden trouwens dat er een wachttijd van een half jaar is voor onder andere kanker. In overleg met de specialist, die aangaf dat het te duur voor mij zou worden, adviseerde hij me naar het Maharat of het SUTH (het ziekenhuis van de technische universiteit in Korat) te gaan.
De week daarop ging ik naar het SUTH en trof daar een uiterst vriendelijke en deskundige hematoloog, die direct een botmonster bij me afnam. Na ruim een week kon ik terecht voor mijn eerste chemokuur. Hij gaf me ook direct een opgave van de te verwachten kosten, die erg meevielen. Ik heb een goed pensioen, dus het was betaalbaar voor mij. Ik ga nu 24 weken lang elke week een dag naar het ziekenhuis voor de chemo en de behandeling is perfect: bloedafname, wachten op de uitslag, hematoloog, vervolgens in een bed voor de infusen en injecties. Klaar in een halve dag. En WRlife, ik heb hen nog gemaild met de vraag of ze dan wel zouden betalen na begin april, wanneer de verzekering meer dan een jaar liep. Ik kreeg direct het antwoord dat ze nooit zouden betalen, omdat de ziekte al aanwezig was toen ik de verzekering afsloot.
Ik kwam er pas eind februari achter, nooit eerder symptomen gehad, dus hoe kon ik dat weten. Bij de inschrijving voor de verzekering werd ook nergens naar gevraagd. Al deze argumenten hielpen niets, AA world is er ook nog voor mij achteraan gegaan, maar zonder effect. Ik heb WRlife natuurlijk direct opgezegd; ik kan de premie goed gebruiken voor mijn behandeling. En je weet pas of een verzekering goed is als het op uitbetalen aankomt. AA world wil me nu toch weer een nieuwe verzekering verkopen, maar ik heb geen vertrouwen meer in een commerciële ziektekostenverzekering. Ik moet al opgeven dat ik kanker heb, dus dat wordt direct uitgesloten, en ze zullen elke claim in de toekomst aangrijpen om te zeggen dat dat ook door mijn kanker komt.
Nu ben ik 71 jaar oud. Ik heb wel wat geld achter de hand om het zelf te kunnen betalen, maar mijn vraag aan degenen die ook niet verzekerd zijn, hoeveel geld is volgens jullie nodig om achter de hand te hebben om toch goed gedekt te zijn voor plotselinge ziekenhuisopnames? Of is het raadzaam om puur een ongevallenverzekering te nemen?
Wat denken jullie hierover?
Go raibh maith agat roimh ré as do chomhairle.
Beannacht,
Dirk
Eagarthóirí: An bhfuil ceist agat do léitheoirí Thailandblog? Úsáid é foirm teagmhála.
Dirk, zelfs basaalcelcarcinoom, een niet kwaadaardige vorm van huidkanker, wordt uitgesloten. Kanker, hart, hersens en meer zijn magische woorden die parten spelen. Een van de redenen dat ik na 16 jaar Thailand de polder met de verplichte zorgpolis weer heb opgezocht al kon een warm land in de EU natuurlijk ook.
Hoeveel je achter de hand moet hebben? Geen idee en eigenlijk weet niemand dat want je weet niet wat je te wachten staat. Een tonnetje euro is ook ‘maar’ 4 miljoen THB en kan er snel doorheen zijn met dure chemo.
Plotselinge ziekenhuisopname kunnen duur uitvallen, denk bijvoorbeeld aan een val en je breekt je heup dan kan je zo 400.000 baht afrekenen en je zal wel moeten betalen want als je niet meer kunt bewegen cq. lopen blijft er niet zoveel over. Vallen is trouwens een belangrijke oorzaak bij ouderen voor ziekenhuisopnames en erger.
Ik zou overwegen om je terug in te schrijven in Nederland bij iemand met een adres en dan 4 maanden per jaar in Nederland te verblijven en dan val je onder de beste ziektekostenverzekering van de wereld met een premie afhankelijk van je inkomen. Zonder ziektekostenverzekering kan elke stap, elke tree, elk plas water waarin je uitglijdt of wat dan ook veel geld kosten waarvoor je reserves niet genoeg kunnen zijn tenzij je miljoenen baht paraat hebt liggen om dit te kunnen opvangen. De keuze voor een onzekere toekomst of de keuze voor 4 maanden Nederland met de zekerheid van een goede ziektekostenverzekering met dan absoluut geen financieel risico.
Een ongevallenverzekering dekt trouwens geen ziektes of kwalen maar hooguit geeft een dekking voor een ongeval met slechts een beperkte financiële dekking welke je kunt lezen in de voorwaarden, zal hooguit iets van 50.000 tot 100.000 per ongeval zijn en dat zijn kleine bedragen indien je iets breeks of permanent letsel veroorzaakt.
Wat het ziekenhuis kost is afhankelijk van hoe luxe je het wilt hebben.
Als je krap bij kas bent, zul je naar een ziekenhuis van de overheid moeten gaan, en niet naar Bangkok Hospital.
Heel lang in de wachtkamer zitten, maar wel een stuk goedkoper.
De kwestie die door Dirk wordt aangevoerd is al zo vaak op Thailandblog aan de orde geweest. Uiteindelijk heb je helemaal niets aan al die verzekeringen. En dat komt naar mijn idee omdat nog te veel het Thaise zorgverzekeringssysteem vergeleken wordt met die zoals bekend in Nederland. In Nederland geldt een solidariteitsprincipe. Met z’n allen brengen we door middel van premiebetalingen en belastingaanslagen geld bijeen om de kosten van zorg te dragen. Een tekort aan geld of een teveel aan zorg wordt gewogen door de politiek. In Thailand geldt dat iedereen zijn eigen zorgbehoefte financiert. Dat doe je via eigen middelen en/of door het afsluiten van een ziektekostenverzekering. Dat afsluiten gebeurt bij een commerciële partij met winstoogmerk. Een verzekeringsmaatschappij met de bedoeling te verdienen aan jouw gezondheid. Let op wat ik zeg. Zij verdienen aan jouw gezondheid. Zolang jij gezond blijft en premies betaalt blijft een dergelijke maatschappij jou beloftes voorleggen. Zo gauw jij ziek wordt en gaat claimen, raakt de relatie verstoord. Ze zeggen dus dat het de bedoeling is ziektekosten te vergoeden, het is echter niet de bedoeling dat die ziektekosten zich voordoen.
In Nederland is het dus zo dat als jij gezond blijft, de door jou betaalde premies aan anderen ten goede komt. In Thailand gelden die premies als verdienmodel. De premies vormen de winsten. Wil je aldus een ziektekostenverzekering, hetgeen al heel wat anders is dan een zorgverzekering, dan worden bestaande kwalen, aandoeningen en ziektes uit de dekking weggehaald. Ernstige kwalen worden pas genoemd na het verstrijken van een wachttijd. Maar was die kwaal al aanwezig voordat de wachttijd intrad, dan ook geen dekking. Dat is dus wat Dirk is overkomen.
Dirk vraagt om een advies. Maar welk advies kun je geven? Hij zal best wel weer ergens een verzekering kunnen afsluiten want die maatschappijen hebben graag zijn geld. Maar waartegen valt er nog te verzekeren als allerlei uitsluitingen gelden? Als ooit een andere kwaal opduikt met maar enigszins een verband met huidige ziekte, zal ook dan geen betaling plaatsvinden.
Ik heb vanaf het begin dat ik naar Thailand ben geëmigreerd en dat zijn al vele jaren elke maand geld op een aparte rekening gezet. In het begin was dat 5K baht per maand, nu 10K baht maandelijks. De pot is aardig gevuld, nu blijkt dat ik al die jaren gezond ben gebleven. Ik moet er toch niet aan denken dat in geval van verzekerd zijn al dat geld in het niets was opgelost. Want ook een ander is er niet mee geholpen, want dat principe geldt niet in Thailand. Word ik ziek en is ziekenhuisopname en behandeling nodig, dan heb ik reserves. Blijf ik gezond en gaat de pijp uit, dan heeft mijn vrouw een extra potje naast de 800K immigration-voorziening. Het is nou eenmaal zo: in Thailand gaat het altijd om geld en in het leven loop je risico’s. Kun je daar niet tegen of is het risico te groot- blijf dan in Nederland.
Ik heb zelf een levensverzekering bij AIA en uiteraard een ongevallen verzekering per jaar, contract van twintig jaar AIA, daarna tot 99 jaar volgens contract, maar andere afspraken met tijdsduur zijn ook mogelijk.
Heb zelf platina indoor.
Er zit een kantoor in Korat ja, zelfs meer dacht ik.
Vragen wat ze dan wel dekken kan altijd, behalve bestaande zaken na controle, vragenlijst en fysiek.
Ik ben er zelf altijd goed uitgekomen in de verhouding premie en ziekenhuiskosten.
BKH ben ik wel ingeschreven, maar duur dus kom ik niet meer, Saint Mary’s Hospital is goedkoper en goede artsen, dat is mijn eerste adres, SUTh ook ingeschreven ook wel eens een paar dagen geweest camera vanaf de huig en de krent voor onderzoek, goedkoop, maar je ben dan ook een studieobject.
Half dozijn bijna artsen met een of twee gediplomeerde artsen.
Lopende band werk trouwens in mijn geval, oefening baart kunst, zeer betaalbaar.
De Thai komt er graag in beide ziekenhuizen trouwens.
Voor regulieren afspraken met behandeling een goede optie.
Je laatste vraag is onvoorspelbaar, maar als je van de Nederlandse levensverwachting uitgaat, zal je voor je tachtig dacht ik het leven laten man zijnde.
Helaas voor jou ook met de ziekte van Kahler volgens Google.
Een rekensommetje dus, wat je bij je bekende problemen op jaarbasis kwijt bent, als je van het restant van je vermogen nog kan leven…………………..
Terug naar de BV.nl zal ook tegen vallen, bij de meeste schepen verbrand, en met open armen zal je niet ontvangen worden, kan je dat aan is een vraag die je aan de spiegel [jezelf] moet stellen, hulp van remigranten zal best wel kunnen, maar het meeste mag je zelf doen.
Je zal tenslotte ook het volledige jaar terug moeten vanwege behandelingen.
SUTH aanhouden lijkt mij en misschien kan je ‘secondaire’ ziektes wel nog ergens onderbrengen om de onkosten te drukken.
Ádh mór agus rath.
Ik heb een gelijkaardige ervaring met WRlife. Ik moest een fusie operatie van 4 nekwervels ondergaan vanwege een ongelukkige val van een trap.
WRLife betaalde de half miljoen baht niet uit omdat mijn melding van het ongeval te laat was en uit de medische rapporten gebleken is dat mijn gestel nogal verouderd was, ja wat wil je als je 83 jaar bent.
Dus ik heb mijn verzekering geannuleerd.
Mijn leven is zo goedkoop in Thailand en mijn pensioen inkomsten zo hoog dat ik makkelijk een eventuele nieuwe operatie zelf kan bekostigen.
A Dirk a chara
een aantal jaren gelden heb ik min of meer een soort gelijke ervaring gehad met Cigna, ook afgesloten bij AA insurances in Hua Hin. Ik ben toen uiteindelijk succesvol gaan escaleren naar de Ombudsman Website: http://www.ci-fo.org, een on afhankelijke maar bindende organisatie. Het hele bedrag van de ingreep werd toen alsnog vergoed circa 600.000 Tbaht.Dat is een heleboel werk maar in mijn geval was het zeker de moeite waard. Je hebt nu je verzekering opgezegd, maar wellicht kan je dat herroepen want bij een nieuwe verzekering komt jouw ziekte op de uitsluitsels.
rath
Do van Drunen Cha am.
Het is denk ik een vaste regel van WRLife. Men begint daar met een afwijzing.
Ik was ook bij April en de laatste 2 jaar bij WRLife. Ik moest een stent geplaatst hebben in mijn halsslagader.
Kosten ongeveer tussen de 5 en 600,000
Dekking werd geweigerd wegens pre-existing conditions… te weten hoge bloeddruk, en dat had ik niet opgegeven bij het aangaan van de verzekering. Ik heb al 20 jaar hoge bloeddruk wat met een pilletje onder controle is. Om een heel lang verhaal kort te houden heb ik 4 maanden ge-emaild en gebeld, aangeboden om een gedeelte zelf te betalen, opname in een staatsziekenhuis, die het niet kon doen, werd ik tenslotte in ‘mijn eigen’ hospitaal geopereerd. Ik ben nog steeds verzekerd bij hun, en hoop dit in de toekomst niet meer mee te maken.
Dirk je spreekt daar dat de kosten voor de behandeling meevallen. Over welk bedrag heb je het dan ? Want persoonlijk ken ik ook een meisje met Leukemie en ik probeer nu wat inlichtingen te verzamelen aangaande de eventuele behandelinsgopties en de kosten>
Fred, dat wil ik best vertellen, maar dit is alleen van toepassing op mijn behandelingen. Er zijn meerdere soorten leukemie, zo heeft een kennis van mij in Nederland AML, de agressieve variant. En als ik zie hoe vaak die moet worden opgenomen en behandeld moet worden. En de kosten die ik noem zijn alleen voor mijn eerste behandeling van een half jaar, als ik later weer behandeld moet worden kan het best zijn dat ik een veel duurdere chemo moet hebben. Vergelijken is dus niet mogelijk. Maar mijn kosten zijn het eerste half jaar ongeveer 25.000 tot 30.000 Baht per maand.
Dank U Dirk. Geen verplichting maar ik had je graag eens een Persoonlijke mail gestuurd. Dus mocht dat geen bezwaar zijn…..want had nog paar vragen.
Dat is goed, wat is jouw emailadres? Dan krijg je bericht van mij.
Probeer deze ; [ríomhphost faoi chosaint]. Go raibh maith agat roimh ré.
Vergelijkbare ervaringen met wrlife. Premie inning gaat heel goed, maar ze keren nooit iets uit. Er is altijd wel een smoes, en als je wat ouder bent is er altijd wel een reden te verzinnen. Nu heb ik geen verzekering meer, is beter dan een verzekeraar die niets uitkeert.
Ook ik ben verzekerd bij WrLife en inderdaad ze probeerden eerst bij mijn ZIKA opname dit niet te vergoeden onder het mom dat dit van kanker zou komen!!!! Dat werd snel weerlegd door de artsen en is er vlot uitbetaald. Wat mij wel opvalt is dat men volgens mij de voorwaarden niet goed leest ( ik kan mij daar in vergissen ) maar belangrijke condities bij WrLife waar ze dus proberen onder uit te komen zijn deze:
Enrolment en vernieuwing op elke leeftijd ongeacht de staat van Uw gezondheid
Start van de dekking: DE verzekeraar heeft de volledige verantwoordelijkheid de kosten te betalen voor de begunstigde indien het de medische vragenlijst heeft onderzocht en geaccepteerd behalve die waar een wacht
lijst is genoemd in de modules
Eenmaal geaccepteerd voor de verzekering is de verzekerde gedekt voor een levenslange dekking.
Prijs verhoging: Bij geen claim geen premie verhoging, bij claim 3% verhoging ( hier zit een addertje onder het gras bij claim onder de USD 10000 3 jaar 3% verhoging bij claims boven de USD 10000 3% voor de rest van je leven.)
Pre existing condities: een volwassen benadering voor claims en pre existing condities. Hier kun je natuurlijk wel vraagtekens bij zetten
Ik adviseer de lezers dan ookgoed de condities door te lezen en ze hier op terug te pakken. Denk erom ook verzekeraars herverzekeren hun risico dus dat het allemaal te veel kost is grote onzin.
Mijn werkzaam leven was als schade-expert/loss adjuster in de schade verzekeringswereld. Mijn ervaring daarin heeft me zo sceptisch over verzekeringen gemaakt dat ik zelf enkel de meest hoognodige polissen afsluit. Denk bijv. aan wettelijke aansprakelijkheid.
Mede vanwege de bekendheid over de negatieve kenmerken van Thaise verzekeraars blijf ik voorlopig geregistreerd, belast en wonen in NL op basis van de 4/8 maanden regel, zodat ik in NL ook de zorgverzekering heb. Alleen op andermans adres geregistreerd te zijn om profijt van de NL zorgverzekering te kunnen hebben, is een no-go voor mij.
Tot slot mocht ik zelf ook de slechte service van Thaise verzekeraars meemaken, toen ik tijdens de corona pandemie voor mijn jaarlijkse verblijf in Thailand enkel een entry kon krijgen als je verzekerd was en dat ook kon aantonen met bevestiging van mijn NL zorgverzekeraar. Zoals wellicht bekend weigerden de meeste verzekeraars, waaronder de mijne, en moest ik mij afzonderlijk nogmaals verzekeren via AA en Tune. Helaas moest ik een beroep doen op deze Thaise verzekering maar claim werd afgewezen; uiteindelijk heeft mijn toenmalige NL verzekeraar CZ , na aftrek van het eigen risico, de claim wel gehonoreerd!
Essentie van dit verhaal is dat je in je leven ook zelf enig risico kunt dragen. Nederlanders en Zwitsers zijn het meest en vaak over verzekerd. Maar je moet zelf de afweging maken en ingecalculeerd risico durven nemen.
Beste Dirk, allereerst sterkte met je ziekte. Ik hoop voor je, dat je langer door kan gaan en nog kan genieten van je leven in Thailand.
Moest het even opzoeken, maar damn ! Een zware dobber.
Bij een verzekering zal je moeten aan geven, dat je de ziekte hebt.
En daarmee kunnen ze alles op je ziekte af schrijven, ben ik bang voor.
Dus tja nog verzekeren? Zo lang een ander je niet ziek maakt, zal elke verzekering zoveel mogelijk willen schuiven om niet te hoeven te betalen. Dat is al gebleken.
Persoonlijk zou ik daarom niet kiezen voor verzekering, maar zelf de regie in handjes te houden, sparen.
Zelf betalen zolang dat gaat.
Of Nederland beter is? Een tante van mij had kanker en vanwege haar leeftijd (77 toen dacht ik)zou geen behandeling gestart worden bij haar. Hiermee nam zei geen genoegen en eiste een behandeling en zou ZELF betalen. Toen kon het wel ! Dan krijg je toch een wrange smaak in je mond.
Hetzelfde bij corona, was je ouder kwam je op elk moment achter in de rij te staan.
Hoe ouder je was, hoe minder belangrijk, zeker tav leeftijd.
Dus dit zijn al 2 zaken welke leeftijd discriminatie aantonen in de zorg
‘…..zaken die discriminatie aantonen in de zorg.’
Je toont natuurlijk helemaal niks aan met dit soort kletspraat.
Dit citaat van je bennietpeter slaat nergens op.
Nederland is mij minder bekend, maar had volgens mij soortgelijke regels die in Thailand gelden in die dagen.
Volgorde van leeftijd en medische gesteldheid, heeft toen vaak zat in de krant gestaan.
Niet Thailanders was toen wel een puntje, klopt.
Dat er veel mensen Thai en buitenlanders waren die dat probeerde te omzeilde, klopt ook wel.
Aanschouw de mens zullen wij maar zeggen.
Hetzelfde bij corona, was je ouder kwam je op elk moment achter in de rij te staan.
Hoe ouder je was, hoe minder belangrijk, zeker tav leeftijd.
Is goed, een ieder zijn mening.
In corona tijd lagen zieken huizen vol en is de discussie op tv geweest, wie voor zou gaan voor opname.
Het gebeuren met mijn tante, bedenk dan maar een kloppende conclusie anders dan leeftijd.
Zaken die het daglicht niet kunnen velen, worden altijd verhuld in nevels, totdat de nevels optrekken.
Meer kan en wil ik er niet over zeggen. Een ieder zijns mening.
Bij corona werden eerst de alleroudste mensen gevaccineerd en daarna per leeftijdgroep de overige. Op het gebied van ziekteverzekering is Nederland absoluut vele malen beter, dat verklaart ook waarom oudere vaak voor 4 maanden naar Nederland terugkeren.
Waar ik me steeds grote zorgen om maak is dat, wanneer je hier in Thailand dringende zorgen nodig hebt, en de verzekeraar weigert om tussen te komen (om welke reden dan ook) je aan je lot over gelaten wordt.
Wat als je je dringende behandeling niet zelf kunt bekostigen? In veel gevallen ben je zelfs niet in staat om het vliegtuig te nemen om je te laten behandelen in je thuisland. Dit is voor mijn een moeilijk vraagstuk waar ik geen pasklaar antwoord voor heb. Veel mensen hebben nu eenmaal geen honderdduizenden Bahts op overschot.
Voor mij (78) is dat de voornaamste reden om niet permanent in Thailand bij mijn partner te gaan wonen, maar m’n basis in NL te blijven houden en daar minstens 4 van de 12 maanden door te brengen. Scheelt een hoop onzekerheid en stress!
Mijn Thaise partner heeft jarenlang in de ‘sales’gewerkt voor één van de grootste Thaise verzekeringsmaatschappijen. Van haar weet ik dat zodra er een claim werd ingediend, er op het hoofdkantoor in Bangkok alles uit de kast werd getrokken om het medische verleden van de verzekerde te checken en er bij de minste of geringste twijfel werd geweigerd te betalen. Vervolgens zat zij met de gebakken peren: boze/woedende klant aan wie ze de verzekering had verkocht en, als de maatschappij de verzekering vervallen verklaarde, terugbetaling van de bij verkoop verdiende commissie.