Is é an siopa gealltóireachta an slánú do dhéagóirí teampall. Má tá muid gearr, beidh muid ag saighdiúir rud éigin. Mar sin féin! Cé go bhfuil go leor siopaí gealltóireachta ar an mbóthar in aice láimhe, ní maith linn dul isteach ann. Imrímid ceilt agus lorg taobh thiar den imbhalla bambú os comhair an dorais, ar eagla go bhfeicfimid duine a bhfuil aithne againn air.
Ach níl aon rud faoin siopa saighdiúir le náire a dhéanamh air. Tagann fiú na guys atá go maith sa lag ann uaireanta. Ach is fearr liom dul go dtí an siopa saighdiúir beagán níos faide ar shiúl. Is beag an seans go bhfeiceann duine éigin mé ann.
Ná déan dearmad ar do ordóg…
Sin a dúirt mac léinn liom. Ar dtús níor thuig mé é sin, ach anois tá a fhios agam go gcaithfidh tú síniú ag an siopa gealltóireachta le prionta de d'ordóg. Sin a d'iarr mé ar an chu fada, an geallbhróicéir. Fiafraím mura dtig liom mo shíniú a chur mar ní mór dom an dúch sin a bhaint de m'ordóg arís.
Ach ní hea, éilíonn an geallbhróicéir go síním le mo ordóg. Ní cheadaítear méar freisin. Ní thuigim é sin. Ach sin mar atá; gan ordóg ní féidir leat saighdiúir ar bith. Agus saighdiúir mé go leor! Téann m’uaireadóir siar agus amach go rialta. Chomh maith leis sin pants. Is cuma leo faoin mbranda, ach is cuma leo go bhfuil sé glan agus gan damáiste.
Anois tá mé as airgead arís; Tá baht amháin i mo phóca. Dhíol mé m’uaireadóir agus rinne mé geallúint ar mo chuid pants maith. Níl aon rud le caitheamh agam ar scoil ach amháin mo chuid pha-khaaw-ma (*), an sarong a chaithim sa bhaile. Ach fan! Faoi mo leaba tá suitcase le leabhair nótaí, grianghraif agus leabhair agus b'fhéidir go bhfuil rud éigin luachmhar ann!
Agus sea, is maith liom an bonn óir a bhuaigh mé mar gheall ar an gcraobh cispheile! Rud amháin le liathróid agus tá sé cosúil le hór. Tá an bosca san áireamh agus caithfidh gur fiú rud éigin mar seo, sílim. siúlaim amach as an teampall; Coinnigh an bosca daingean mar tá mé cinnte go bhfaighidh mé airgead dó.
Tá an bonn seo luachmhar dom. I ndáiríre tuillte i an allais de do mhala. Bhí rún agam i gcónaí gach duais agus bonn a shábháil chun a chruthú do mo pháistí níos déanaí gur sárfhear spóirt mé. Ní dhíolfainn go deo é dá dtairgfeadh duine míle baht dom!
Siúil isteach sa siopa saighdiúir agus tabhair ar láimh é. "Bhuel, cad atá againn anseo ... fáinne diamaint?" “Ní hea, bonn óir…” Tógann an geallbhróicéir amach as an mbosca é. ‘Cad é atá agat anois? Ní fhaca mé é seo riamh.' "Tá sé bonn óir." Deirim.
Déanann sé miongháire. 'Tugann tú ór air, ach tá sé óraithe. Ní ghlacaim leis sin.' 'Come on, a dhuine uasail, le do thoil a ghlacadh. Ní iarraim ach 30 baht. Is dalta bocht mé agus nuair a thiocfaidh an t-airgead ón mbaile tógfaidh mé suas arís é.' 'Níl ar aon nós. Mura dtaispeánann tú, caillim air seo.'
Ní léiríonn an Boss aon suim. Tá díomá an domhain orm, bainim an bonn ar ais uaidh. Cén chaoi a bhfuil sé indéanta nach bhfuil aon luach ag aon duine eile ar rud chomh luachmhar?
Maireachtáil sa Teampall; oiriúnú scéalta ón chéid seo caite. Chomh maith le manaigh agus novices, ag déanamh staidéir ar bhuachaillí déagóirí ó theaghlaigh bhochta ina gcónaí sa teampall. Tá a seomra féin acu ach braitheann siad ar airgead ón mbaile nó ar shneaiceanna le haghaidh a gcuid bia. Ar laethanta saoire agus nuair a bhíonn na scoileanna dúnta, itheann siad le manaigh agus novices. Is déagóir é an duine "I" a chónaíonn sa teampall. (*) Sarong, loincloth, loincloth, in Téalainnis níos mó (pha-khaaw-ma). Chomh maith leis sin sa Téalainnis ผ้าโสร่ง (pha-sa-rong).