Isan, Thaimaan unohdettu osa

On Thaimaa

De Isan vormt het grootste deel van Thailand en telt ook de meeste inwoners. En toch is deze gigantische hoogvlakte het ondergeschoven kindje van het land, op slechts een paar uur rijden van Bangkok. De meeste toeristen laten dit gebied links liggen (of rechts, als ze naar Chiang Mai matkustaminen).

Met Laos (en de Mekong) in het noorden en oosten en Cambodja in het zuiden, vormt de On een fantastisch gebied om te ontdekken. Er valt meer te zien en te beleven dan menigeen in één reis kan verwerken. Het uitzicht is anders, het eten eveneens, om nog maar te zwijgen van zeden en gewoonten en de vele historische bouwwerken die dateren uit vervlogen eeuwen. Een groot deel van de Isan maakte immers deel uit van het grote rijk van de Khmer uit Cambodja.

Täältä emme löydä upeita saaria ja rantoja, ei kiinnostavia kukkuloiden heimoja, vaan kauniita kansallispuistoja, näkymiä Mekongin yli ja merkittäviä juhlia ja juhlia. Miksi ulkomaisia ​​vieraita on sitten suhteellisen vähän? Ehkä syynä on hieman yksitoikkoinen maisema, varsinkin marras-toukokuun kuivana vuodenaikana? Alueen tiet ovat erinomaisia, joten se ei voi olla sitä. Kuka tietää voi sanoa.

We beginnen deze rondrit op autoweg 2 (richting Nakhon Ratchasima/Korat), bij het Nationale park Khao Yai, op 200 kilometer van Bangkok. Dit park is vorig jaar door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed. Het beslaat een oppervlakte van meer dan 2100 vierkante kilometer en kent een hoogteverschil van dik 1000 meter. In het park is sprake van een geweldige variëteit aan flora en fauna. Daarmee is het een van de minst aangetaste moessonwouden op het Aziatische vasteland. Het park is grotendeels goed toegankelijk en beschikt over uitkijktorens bij belangrijke drinkplekken, restaurants en mogelijkheden om in of in de nabijheid van het park te overnachten.

National-park-Khao-Yai

Täältä löytyy luonnosta noin 200 norsua, mutta myös erilaisia ​​peuroja, villisikoja, leopardeja, karhuja, harvinaisia ​​lepakoita, sarvinokkoja ja jopa tiikereitä. Paras aika nähdä eläimiä on sadekausi, toukokuusta lokakuuhun, vaikka useimmat kävijät pitävät viileämmistä jaksoista loppuvuoden ajan. Siellä se voi olla myös melko tuoretta. Koska puisto on tarpeeksi suuri eksymään, suositellaan hyvää opasta. Itse asiassa puistoon tutustuminen edellyttää useiden päivien oleskelua. Muista ottaa mukaan hyttyskarkotetta ja kiikarit.

Puiston reunalta löytyy merkittävä viinitila, Château des Brumes. Omistaja on ranskalaisten asiantuntijoiden avulla yrittänyt valmistaa täällä laadukasta viiniä yli kymmenen vuoden ajan. Onnistuneesti, vaikka hinnat eivät olekaan aivan alhaisia. Vieraat voivat viettää yön Village Farmilla ja pyöräillä alueella. Ja tietysti juo lasillisen hyvää viiniä. Kaeng Hin Peurgissa on uusi koskenlaskureitti joella, joka soveltuu kansainväliseen matkailuun, vaikka se voi ajoittain muuttua "villiksi".

Korat, portti Isaniin

Nakhon Ratchasima (Korat) vormt de poort naar het noordoosten. De stad fungeerde in de Vietnamoorlog eind jaren zestig als militair steunpunt voor de VS. Een bezoek aan de stad hoeft niet meer dan een middag te kosten. Het Mahaweerawong museum beschikt over een indrukwekkende verzameling van oude objecten uit de Khmertijd. En in het centrum zien we het monument van Thao Suranari, die in 1826 met ander vrouwvolk tegen de Laotianen ten strijde trok. Uiteraard met de overwinning tot gevolg. En eveneens uiteraard wordt dat eind maart, begin april groots gevierd.

Khmer-pyhäkkö Phi Maissa jättää erityisen vaikutuksen. Se rakennettiin tasan tuhat vuotta sitten ja on siksi vanhempi kuin Kambodžan suuri Angkorin temppeli, johon se oli yhdistetty tiellä. Molemmilla temppeleillä on silmiinpistäviä yhtäläisyyksiä.

Phi Mai

Pyhäkkö ei ole pinta-alaltaan suuri, mutta se on näkemisen arvoinen. Joka tapauksessa se on vastuullisesti rekonstruoitu, mitä monet muut Thaimaan historialliset monumentit eivät voi sanoa. Arkisin täällä on aika hiljaista. Kansallismuseo sijaitsee Sa Kwanin, 12-luvulta peräisin olevan vesisäiliön, vieressä. Museossa on monia antiikkiveistoksia. Vierailu Phi Maissa ei ole täydellinen ilman, että katsot Sai Ngamia, Thaimaan suurinta ja vanhinta puuta, joka kattaa koko saaren. Tien toisella puolella voit nauttia herkullisen lounaan.

Khon Kaen

We zoeken de 2 weer op en gaan op weg naar Khon Kaen, eveneens een voormalig militair steunpunt van de Amerikanen. De lengte van de startbaan op het lokale vliegveld maakt deze geschikt voor de grootste toestellen, al wordt er nauwelijks gebruik van gemaakt. De gelijknamige provincie is overwegend landelijk en vormt het hart van de Isan. Gedreven door een groeiende economie is hier genoeg te beleven op gebied van bars en restaurants. De vele goede hotellit maken Khon Kaen een aangename stedelijke tussenstop op weg naar Nong Khai, aan de Mekong. We vinden hier een nachtmarkt en veel winkels die zijde en katoen aanbieden uit de Isan. Menigeen koop hier een mawn khwaan, het harde driehoekige kussen als ondersteuning van de elleboog als we op de grond zitten. Ons advies: leeg kopen en thuis vullen, bespaart veel slepen.

Gek op slangen? Ga dan naar King Cobra Village het dorp van de koningscobra’s; Ban Khok Sa Nga, waar de beesten op uitgebreide schaal worden gekweekt.
Roi Etillä ei ole enää sitä tehtävää, joka sillä oli kolme vuosisataa sitten: linnoitus puolustaakseen laosilaisia ​​vastaan. Tuolloin kaupungissa oli 11 tornia. Nyt se on moderni kaupunki, jossa on noin 40.000 XNUMX asukasta. Keinotekoisessa järvessä on saari, jossa on Buddha-patsas.

Raja Laosin kanssa

2, Friendship Highway, päättyy Nong Khaihin. Mekong-joki muodostaa laajan ja selkeän rajan Laosin kanssa. Ystävyyden silta on ainoa yhteys Laosin pääkaupunkiin Vientianeen, ja sen maksoi Australia. Silta on vuodelta 1994 ja sen pituus on lähes 1200 metriä. Täällä on äskettäin kulkenut myös juna. Laosin hallitus myöntää rajalla turistiviisumeja hintaan 30 USD tai vastaava summa bahteissa. Koska määräykset muuttuvat säännöllisesti, on suositeltavaa tiedustella Laosin Bangkokin suurlähetystöstä.

Sala Kaew Ku

Thaimaan puolella rivitaloja, hotelleja, majataloja ja baareja, joissa on kiinalais-ranskalaista kosketusta siellä täällä. Tunnelma Nong Khaissa on ehdottomasti rento, kaupungin markkinoilla oleva ruoka on erittäin maukasta, jo pelkästään (melkein tyhjien) Laosin pankkien näkymän vuoksi. Rentoudu Nong Khaissa. Täältä löydät myös muita tarjouksia.
Een van de hoogtepunten van een bezoek aan het ‘bruggenhoofd’ Nong Khai is een bezoek aan het uitermate merkwaardige, maar wellicht daardoor indrukwekkende Sala Kaew Ku, In 1978 begon de ‘zwerfmonnik’ Luang Pu met het vervaardigen van een beeldentuin, vol bizarre en surrealistische beelden met filosofische inslag. Het hoogste beeld meet 25 meter en beeldt een Boeddha uit die op een veelkoppige draak zit.

Ook het ‘Rad van het Leven’ is de moeite van het bekijken waard. De monnik predikte een merkwaardige mix van hindoeïsme en boeddhisme en nog wat meer religies, maar verzamelde een hele schare volgelingen om hem heen. Wellicht nog merkwaardiger, fascinerender, raadselachtiger en zelfs griezeliger is dat het stoffelijk overschot van de in 1996 overleden Luang Pu zou weigeren te vergaan. De bezoeker die een paar Baht neertelt, kan hem in de verte achter glas zien liggen. Nong Khai telt naast deze beeldentuin nog een paar tempels die eveneens de moeite waard zijn.

Ihmisyyden kehto

Nong Khaissa käännymme oikealle, kohti Nakhon Phanomia. Kääntäminen vasemmalle johtaa Loein maakuntaan, joka tunnetaan yhä enemmän viininviljelystään. Mutta seuraamme Mekongia Nakhonin kaupunkiin. Matkan varrella pysähdymme useita kertoja jokinäkymän tai vaikuttavan temppelin vuoksi. Nakhon Phanom nauttii myös näkymistä ruskeaan veteen ja lautoihin. Näyttää siltä, ​​että kaunein maisema, tukevat vuoret, on Laosin puolella. Amerikkalaisten lähdön ja baarien ja klubien sulkemisen jälkeen täällä ei ole enää paljon tekemistä.

Landinwaarts ligt wat sommigen noemen, de ‘wieg van de mensheid’, Ban Chiang. De stad ligt op 50 kilometer ten oosten van Udon Thani. Bij opgravingen zijn resten aangetroffen van meer dan 7500 jaar oud. Een groot deel daarvan is te bezichtigen in het Ban Chiang National Museum. Op een prehistorisch kerkhof zijn meer dan 50 menselijke skeletten gevonden en het nodige keramiek en bronzen objecten. Sinds 1992 hoort het gebied volgens Unesco tot het Werelderfgoed. Inwoners van Ban Chiang bieden veel artefacten aan, maar zelfs valse mogen niet worden uitgevoerd. Niet kopen, dus. Udon Thani is een goede plek om te overnachten. De Amerikanen hebben er een rits koffietentjes, restaurants, clubs en hotel achtergelaten.

100 kiloa kultaa

Wat phra tuo phoomi

Na dit uitstapje rijden we weer terug naar de Mekong, op weg naar That Phanom. Het stadje zelfs laat nauwelijks indruk achter, de Wat Phra That Phanom doet dat des te meer. Het is een regionaal monument en wordt bezocht door boeddhisten uit de verre omtrek en zelfs van Bangkok. Zij laten zich graag fotograferen voor de geweldige chedi, in Laotiaanse stijl, en 57 meter hoog. Naar verluidt is de spits versierd met ruim 100 kilo goud. Volgens velen is dit de mooiste van heel Laos. Hoe oud de tempel zelf is, weet niemand, maar een leeftijd van ruim 1500 jaar is niet uitgesloten.

In het nabijgelegen park kan de bezoeker zich ontspannen. Interessant is de Laotiaanse markt op maandag- en donderdagochtend. Wie dol is op Laotiaanse kruidenmengsel, voor eten of gezondheid, is hier aan het goede adres.
Tämä koskee myös Mukdahanin kaupunkia, joka sijaitsee myös Mekongin rannalla, vastapäätä Laosin Savannakhetin kaupunkia. Tämä on yksi alueen mukavimmista kaupungeista. Varsinkin viikonloppuna Mukdahan osoittaa, miksi se on merkittävä kauppakeskus. Joka tapauksessa älä unohda kameraasi! Äskettäin silta yhdistää nämä kaksi kaupunkia osana nopeaa yhteyttä Vietnamiin ja Vietnamista.

Op het drielandenpunt, waar Laos, Cambodja en Thailand elkaar raken, begin de provincie Ubon Ratchatani. Dit is een landschappelijk schitterend gebied, door de Tourism Authority of Thailand omgedoopt in ‘de Smaragden Driehoek’. De hoofdstad Ubon Ratchatani (stad van de lotusbloemen) laat zien dat de stad met ruim 100.000 inwoners duidelijk in de Isan ligt. Ook dit was een militair steunpunt voor de VS tijdens de Vietnamoorlog. Nu is het een centrum voor scholing en economische ontwikkeling.

De nabijgelegen Laotiaanse grens zorgt voor een constante toevloed van buitenlandse gasten. Die komen uiteraard ook voor de nationale museum van Ubon, ondergebracht in een voormalig paleis uit de tijd van Rama VI. De stad zelf is ruim voorzien van fraaie tempels.
De Pha Taem (klif) bij het alleraardigste stadje Khong Jiam, waar de rivieren Mekong en Mun  samenvloeien vinden we oude schilderingen uit de tweede en derde eeuw voor onze jaartelling. Dit is een superromantisch gebied, met watervallen, stroomversnellingen en strandjes. Een eigen vervoermiddel is hier wel meegenomen.

Norsuja ja lisää norsuja

Elefantit

Zeker voor wie in november in de buurt is, mag een trip naar Surin niet ontbreken. Het hele jaar is in provincie en gelijknamige hoofdstad weinig te beleven, maar als de jaarlijkse ‘Elephant Roundup’ van start gaat, lijkt Surin nog het meest op een stad in het Zuiden van Nederland in de carnavalsperiode.. Van heinde en verre trekken de mahouts met hun dikhuiden naar Surin, vaak meer dan 300 stuks. Op een voetbalveld laten de beesten zien waartoe ze in staat zijn en waren, van oorlog voeren, via het slepen van boomstammen tot olifantenvoetbal. Buiten de hekken is het een ware kermis, maar altijd gezellig. En wie buiten deze periode veel olifanten wil aanschouwen, kan terecht in het olifantendorp Ban Tha Klang, op ongeveer zestig kilometer van Surin. De hoofdrolspelers van de roundup worden hier klaargestoomd en laten elke zaterdag hun kunsten zien. Dit is het échte olifantenland en daar komen bezoekers uit alle werelddelen op af. Op weg naar Tha Klang is een stop in Khwao Sinarin de moeite waard, het centrum voor eersteklas zijde en zilversmeedwerk.

In de provincie Buriram willen we dan nog resten van de andere belangrijke Khmer-tempels bezichtigen. In totaal telt de provincie ruim 140 ruïnes.  De Phanom Rung is, gerestaureerd, onbetwist de mooist. Die ligt op een uitgebluste vulkaan, temidden van rijstvelden. De bouw is in de elfde eeuw begonnen en werd in de dertiende eeuw beëindigd. De monumentale toegangsweg van dik 160 meter is wereldbekend. Restauratie van het complex heeft bijna 18 jaar geduurd. Het geheel is indrukwekkend. Kijk vooral naar de versierde deurlijst boven de oostelijke hoofdingang. Het verdween in de jaren zestig en dook jaren later op in een museum in het Amerikaanse Chicago. Na lang touwtrekken is het weer op de oorspronkelijke plaats teruggekeerd.

In de Isan valt veel en veel meer te zien dan we hier in kort bestek kunnen vermelden. De regio wemelt van de natuurparken, ruïnes, tempels en schitterende uitzichten. Een georganiseerde rondreis is een uitstekende manier om voor de eerste keer met dit onbekende stuk Thailand kennis te maken. De repeater kan ook kiezen voor een huurauto, al dan niet met chauffeur. De doorgewinterde reiziger reist per trein of vliegtuig naar de plaats(en) van bestemming en maakt van daaruit uitstapjes. Rondtrekken door de Isan hoeft niet veel te kosten, gezien de vriendelijke prijzen van accommodaties en restaurants.