چیت فومیسک، چه گوارای تایلند

Chit Phumisak – عکس: ویکی مدیا

دهه شصت پرتلاطم در هلند، خوانندگان تا حدودی مسن تر این وبلاگ، بدون شک جنبش آنارشیستی پروو را به یاد می آورند، در میان دیگران، رول ون دوین، شورش های دانشجویی در آمستردام که با اشغال Maagdenhuis به اوج خود رسید. در بسیاری از کشورها، جوانان علیه نظم مستقر قیام کردند، "قدرت گل" حاکم بود.

همچنین در بین جوانان تایلند مردم شروع به تفکر اجتماعی انتقادی کردند که در خارج از کشور اطلاعات کمی در مورد آن وجود دارد. آنچه شناخته شده است، سرکوب تظاهرکنندگان توسط گروه راست با همکاری ارتش است. بین سال‌های 1973 و 1976 قتل‌عام‌های بزرگی رخ داد، اما اطلاعات نسبتا کمی در مورد پیشینه آن وجود دارد. چگونه ممکن است به این طغیان خشونت برسد. چگونه ممکن بود که سرکوب دولت آن تفکر انتقادی را خفه کند، به طوری که به نظر می رسد تا به امروز هیچ جوان «منتقد» در تایلند باقی نمانده است.

از آنجا که در آن زمان روزنامه نگاران در غرب انگشتان خود را به رنگ آبی در مورد زوج سلطنتی زیبا و دوستانه تایلند، ملکه سیریکیت و پادشاه بومیبول می نوشتند، در غرب مطلقاً هیچ علاقه ای به گودال های خون فراوان در خیابان های بانکوک یا در خیابان های بانکوک وجود نداشت. کشور. ده ها و نه صدها روشنفکر قربانی این قتل عام شدند. زمان جنگ سرد بود و گزارش جنبش‌های «چپ» «مطلوب» نبود.

چیت فومیسک در آن زمان بت بسیاری از دانشجویان تایلندی بود که خیلی زود مردند. او در 25 سپتامبر 1930 در خانواده ای ساده در استان پراچینبوری که هم مرز با کامبوج است به دنیا آمد. او به مدرسه معبد در روستای خود رفت، سپس به یک مدرسه دولتی در Samutprakan، جایی که استعداد او در زبان کشف شد. چیت تایلندی، خمری، فرانسوی، انگلیسی و پالی صحبت می کرد. او بعدها با موفقیت در دانشگاه چولالانگکورن بانکوک در رشته زبان شناسی تحصیل کرد. در آنجا او به یک گروه بحث و گفتگوی آکادمیک ملحق شد که مقامات مظنون بودند.

اولین باری که او توانست عقاید سوسیالیستی خود را در دوران دانشجویی بیان کند در سال 1953 بود. او توسط سفارت آمریکا در بانکوک استخدام شد تا مانیفست کمونیست مارکس را با یک آمریکایی به نام ویلیام جی. گدنی به تایلندی ترجمه کند. هدف از این اقدام ایجاد ترس بیشتر در دولت تایلند برای کمونیست ها بود تا اقدامات مناسبی علیه کمونیسم که عمدتاً برای تحت تأثیر قرار دادن مردم عادی بود انجام شود.

در سال 1957، چیت فومیسک به عنوان مدرس دانشگاه در پتچابوری منصوب شد، اما یک سال بعد، در 21 اکتبر 1958، او و بسیاری از روشنفکران دیگر به اتهام همدردی با کمونیست ها دستگیر شدند. دلیل آن نوشته های ضد ملی گرایانه و مترقی اجتماعی او به ویژه چومنا ساکدینا تای بود که در سال 1957 منتشر شد. این عنوان که با ترجمه‌ی کم‌تری می‌تواند به عنوان «چهره واقعی فئودالیسم تایلند» خوانده شود. این کتاب هرگز به طور کامل به زبان غربی ترجمه نشد.

او این اثر ضد فئودالی خاص را با نام مستعار Somsamai Sisuttharaphan و Sarit Thanarat دولت طرفدار آمریکا به همان اندازه فاسد و به شدت ضد کمونیست نوشت که خود یک مولتی میلیونر با املاک و مستغلات فراوان بود و به طور قانونی با پنجاه ازدواج کرده بود (50). ) زنان، این را یک تهدید جدی می دیدند.

دانشگاه چولالانگکورن در بانکوک

چیت پیش از این شش سال را در زندان سپری کرده بود تا اینکه در دسامبر 1965 به دلیل بی گناهی ثابت شده تبرئه شد. با این حال او را تنها نگذاشتند و مدام مورد تهدید قرار گرفتند.

او مخفی شد و به حزب غیرقانونی کمونیست تایلند در کوه‌های فوفان ساکون ناخون پیوست. در 5 مه 1966، طبق نسخه رسمی "روستایان"، او در روستای نونگ کونگ، ناحیه واریچافوم توسط یک گروه شبه نظامی که توسط یک شهردار محلی استخدام شده بود، به ضرب گلوله کشته شد.

Chit Phumisak – عکس: ویکی مدیا

تا اینکه در سال 1989 بقایای او نبش قبر شد و در یک مراسم بودایی در یک استوپا در محوطه نزدیکی Wat Prasit Sangwon نگهداری شد. این معبد اکنون به یادبود تبدیل شده است.

Chit Phumisak در عمر کوتاه خود تعداد بسیار زیادی از انتشارات را پشت سر گذاشته است. فهرست موجود در صفحه ویکی‌پدیای تایلندی او شامل تعداد زیادی کتاب به نثر و شعر، تاریخ زبان‌شناسی و آثار تاریخی عمومی و اشعار آهنگ است. او همیشه مجبور بود با نام مستعار منتشر کند، مانند Kanmueang Kawi (= "شاعر سیاسی") و Kawi Si Sayam. (کاوی = شاعر؛ موئانگ = کشور، ایالت، سایام = "سیام"). شناخته‌شده‌ترین اثر علمی او که پس از مرگش در سال 1977 منتشر شد و برای 4 نسخه منتشر شد، «خوام قلم ما خونخم صیام، تایلندی، لائو لای خم» («منشأ مفهوم سیام، تایلند، لائو و خم») است. . حتی قبل از دستگیری او، "Sinlapa phuea chiwit, sinlapa phuea prachachon" ("هنر برای زندگی، هنر برای مردم") در سال 1957 منتشر شد.

برای دانش‌آموزان دهه 1970، همانطور که یک بار نگا خاراوان، خواننده و رهبر گروه گفت، چیت فومیسک به نوعی «چه گوارای تایلند» تبدیل شد.