یک کاتوی: نه گوشت و نه ماهی!

کاتوی‌ها یا لیدی‌بوی‌ها اغلب در اخبار منفی هستند و - راستش را بخواهید - آنها همیشه در این وبلاگ هم به خوبی ظاهر نمی‌شوند. اوه، من خودم در آن شرکت می کنم، می دانید که با آن افراد شوخی و شوخی می کنم، اما همچنین اعتراف می کنم که ماهیت بازیگری و تفکر آنها را درک نمی کنم.

بانکوک پست اخیراً با یک دانش آموز کاتوی مصاحبه ای داشت و به نظر من مقاله خوبی بود. نه اینکه الان همه چیز را بفهمم، اما کمی درک بیشتر پیدا کرده ام. بنابراین من با کمال میل آن را برای تایلند بلاگ ترجمه کردم (گاهی اوقات تا حدودی آزادانه). عنوان این داستان از بانکوک پست آمده است:

زمان فارغ التحصیلی و فارغ التحصیلی است و در آن مراسم که در دانشگاه ثمثات برگزار شد، همه نگاه ها به اجرای برامی فانیچ بود. این دانشجوی پسر علوم اجتماعی با درخواست مجوز رسمی از دانشگاه برای پوشیدن لباس زنانه در این مراسم خبرساز شد. او برای دور زدن مسئله جنسیت از ظاهر شدن به عنوان یک مرد خودداری کرد.

برامی که بیشتر با نام مستعار خود دنجان شناخته می شود، تبدیل به یک رسانه پرحجم شده و در چندین برنامه خبری تلویزیونی ظاهر شده است. با این حال، پرونده او در ظاهر چیزی بیش از یک حس هیجانی ظاهری است: تز او که بر اساس آن فارغ التحصیل شد، درباره «لباس متقابل» و نگرش جامعه نسبت به این پدیده بود. تصمیم او برای استفاده از گواهی پزشکی برای حمایت از درخواست خود از دانشگاه، واکنش و اعتراض برخی از حامیان دگرباشان جنسی را برانگیخته است.

در آستانه روز بزرگ او، با برامی، احتمالاً عکاس ترین فارغ التحصیل سال صحبت می کنیم.

از زمانی که داستان شناخته شد، زندگی شما تغییر زیادی کرده است؟
من اکنون در دنیای دانشگاهی شناخته شده ام. پایان نامه ای که من نوشتم بحث برانگیز شده و بحث های زیادی را در بین محققان ایجاد کرده است. برخی از افراد در محل کار من را از حضور در تلویزیون می شناسند، اما در این زمینه تغییر چندانی نکرده است. تنها تغییر قابل توجه این است که من اکنون به عنوان یک سخنران دیده می شوم که افکار و دیدگاه های خود را بیان می کنم. روزنامه ها و مجلات زیادی با من مصاحبه کرده اند و این به من فرصت داده تا آرمان هایم را تبلیغ کنم.

چرا برای فارغ التحصیلی، پایان نامه ای در مورد لباس تراجنسیتی ها بنویسید؟
من می‌خواستم چیزی بسازم که واقعاً قابل استفاده باشد و نه فقط پایان‌نامه‌ای بسازم که در یک قفسه کتاب در جایی ناپدید شود. اساتید و مشاورم مرا تشویق کرده اند که این موضوع را عمیقاً بررسی کنم. من همچنین خوش شانس هستم که در Thammasat، دانشگاه برتر آن تحصیل کرده ام تایلند برای دانشجویان حقوق و دانشجویان حقوق

در مورد محتوای پایان نامه خود بیشتر توضیح دهید.
برای پایان نامه ام، با افراد کلیدی از جمله نوک یولاد (اولین ترنسکشوالی که در فارغ التحصیلی لباس زنانه پوشید)، چند استاد جامعه شناسی، روانپزشکم و معاون دانشجویی دانشگاه ثماسات مصاحبه کردم. برخی از موضوعاتی که به آن می پردازم، مبانی آزادی و حقوق، نظریه های نمادها در جامعه و انواع مختلف هویت ها در جنسیت های مختلف است.

چگونه با نظرات منفی و افرادی که با شما مخالف هستند برخورد می کنید؟
غیر ممکن است که همه با من موافق باشند. میلیون ها نفر با میلیون ها فکر وجود دارند. این به زندگی رنگ می دهد وگرنه دنیا فقط یک ماجرای کسل کننده خواهد بود.

اما من قربانی یک جنگ «روانی» نمی شوم. برخی از خانم ها ممکن است تعجب کنند که چرا یک کاتویی باید لباس زنانه بپوشد. آیا واقعاً پایان دنیا است که فقط به عنوان یک مرد ظاهر شوید و موهای خود را نیز به عنوان یک مرد کوتاه کنید؟ با این حال، آنها در جای من نیستند، آنها نمی دانند چه احساسی دارم. همانطور که گفتم میلیون ها نفر هستند و هرکسی اعتقادات خودش را دارد.

فکر می‌کنید این روزها ذهن مردم نسبت به این مشکل بازتر است؟
اگر مردم شما را دوست ندارند، این حق کامل آنهاست و من به آن احترام می گذارم. اما اگر مردم نمی فهمند، من وظیفه می دانم که به آنها کمک کنم تا بفهمند. ما می توانیم هر مشکلی را با استدلال حل کنیم، نه درخواست همدردی. من برای ترحم التماس نمی کنم، فقط التماس می کنم که توضیح دهم. من مشکل را برای هر کسی که گوش کند توضیح خواهم داد.

آیا همیشه می دانستی که یک زن هستی؟
راستش را بخواهید، اگر درمانی برای من وجود داشته باشد که دوباره یک مرد واقعی باشم، آن را دنبال می کنم. اما من نمی توانم انتخاب کنم، زیرا ذهن من همیشه اینگونه بوده است. این به خاطر تربیت من هم نیست، چون مادرم در دوران کودکی من نشانه های خاصی را می دید. من به عنوان پسر بزرگ شدم، حتی کمی سختگیر، چون پدرم سربازی بود، اما روحیه من همیشه زن بوده است.

این واقعیت که شما می خواهید راهب شوید بحث برانگیز است.
تنها دلیلش این است که می خواهم برای کسانی که دوستشان دارم راهب شوم. پدر و مادرم این کار را لازم نمی دانند، می گویند فقط آدم خوبی باش، کافی است. با این حال، در ایمان ما این یک فکر اجتناب ناپذیر است که والدین اگر پسری راهب داشته باشند به بهشت ​​می روند. مادربزرگم که خیلی دوستش دارم مذهبی است و دوست دارد من را راهب ببیند. اما اگر می‌توانستم انتخاب کنم، دوست دارم «بود چی» (راهبه) شوم.

از چه زمانی نام دنجان را انتخاب کردید؟
دوستانم پس از پخش درام تلویزیونی Dok Som Tong See با من تماس می گیرند. به من هم می گویند دناپا. وقتی به دنیا آمدم به من دن لقب داده بودند، هرگز این نام را تغییر ندادم زیرا اصلاً نمی‌خواهم کسی را که هستم پنهان کنم. نامی که من در فیس بوک استفاده می کنم Baramee Phanich با Denjan در پرانتز است. هر کسی که من را به عنوان دوست اضافه کند می داند که من یک زن واقعی نیستم و اگر این کار را نکرد، به هر حال به آنها خواهم گفت. می‌توانستم روی صورتم جراحی پلاستیک انجام دهم، اما این کار را دوست ندارم، می‌توانید بلافاصله متوجه شوید که تقلبی است. من به آنچه والدینم به من داده اند افتخار می کنم و قرار نیست آن را تغییر دهم.

آینده خود را چگونه می بینید؟
آینده خواهد گفت. دوست دارم برای ایده آل هایم کار کنم و همچنین آرزو دارم مدل شوم. من می خواهم برای یک زندگی خوب و شاد از یک خانواده حمایت کنم. خوشحالی من هم این است که می توانم از پدر و مادر و مادربزرگم مراقبت کنم، همانطور که آنها برای من انجام دادند. من فکر می کنم وظیفه ما این است که مراقب والدین خود باشیم و برای جامعه کار خوبی انجام دهیم.