"موهای سیاه"

موهای آوم روی بالش سفید کشیده شده است. او موهای بلند، ضخیم، متراکم و نرمی دارد و این موهای سیاه سیاهی از تاریکی است. این پرواز یک رودخانه در بستر آن است.

من آنجا دراز کشیده ام با بینی و دهانم و در واقع تمام صورتم در حال غواصی و نفس نفس زدن به هوا هستم. شاید نفس کشیدن را فراموش کنم و دیگر هرگز ظاهر نخواهم شد. اما نه، بوی موهاش، سرش، عرقش و شامپویش را استشمام می کنم.

پیاده روی دختران و شامپو یا محصولات پوستی نرم، همیشه در سوخومویت سرگرم کننده است. در میان جمعیت متراکم مردم با یک خانم تایلندی کنارتان می‌بافید و در یک لحظه او یک 7-Eleven را می‌بیند. این چیزی شبیه یک صنوبر کوچک با ما و در همان رنگ های سبز و سفید است. اینجا هر پنجاه متر آنها را دارید. چرا دقیقاً او 7-Eleven را انتخاب می کند که قبلاً یک راز است و من نمی خواهم آن را ابهام کنم زیرا به جایی نمی رسم.

چرا که نه؟ هر چه بیشتر اینجا در تایلند باشم، کمتر این سوال را می پرسم. از لحظه‌ای که این سوال را می‌پرسم که چرا؟ دیگر تنظیم نشده است بودا می گوید، آنگاه شما فراتر از همه رنج ها خواهید بود. تایلندی‌ها نیز عصبانی می‌شوند و با خود فکر می‌کنند: چرا او این را می‌پرسد - همه چیز همین‌طور است!

همه جذابیت و شما دنبال کنید

او با ظرافت و ظرافت از پله های مغازه جلوی تو بالا می رود، دامن کوتاه، لباس کوتاه، شلوار گرم و مقرون به صرفه، همه جذابیت دارد و تو دنبال می کنی. شما حتی نمی توانید چنین پیاده روی کنید، مخصوصا برای شما به تنهایی، در حین نمایش در کت واک پاریس با گران ترین مدل ها. چه تجملات و ثروت و چه برکت و ثروت برای مردی که به خواسته اش برسد.

مزیت دیگر این است که می دانید با 7-Eleven پول زیادی از دست نمی دهید، ارزان است، مخصوصاً وقتی قیمت های تایلندی را ببینید. او به آرامی بین قفسه ها راه می رود، تا حدودی بی هدف و اوه بله، ناگهان محصولات زیبایی وجود دارد. او چیزی را اینجا می برد، چیزی را بیرون می آورد، پیچ چیزی را باز می کند، آن را بو می کند، به شما اجازه می دهد آن را بو کنید و سپس بطری ها را بدون علاقه برمی گرداند.

"اوه، نه، آوم، اگر آن کرم شب را نخورید، ناراضی خواهید بود." شما به عنوان یک مرد چنین رفلکسی را دریافت می کنید و آن را با صدای بلند می گویید و می گویید: "با این خوشحال می شوید؟" به همین دلیل او به شما بسیار بازیگوشانه و شیطنت آمیز نگاه می کند، با چیزی مانند "آیا من لیاقت این را از شما ندارم؟"

خب، شما نبرد را باخته اید، فقط دو پیمانه آب ساکن اضافه کنید و به صندوق پول بردارید. نه تنها مرهمی برای بدن، بلکه مرهمی برای روح نیز هست، او - و شما هم - از آن احساس گرمی می کنید. کمی مثل این است که او شما را درگیر بدنی خود می کند، بسیار صمیمی. با ما، اکثر زنان آن را به تنهایی خریداری می کنند، من فرض می کنم.

من سعی می کنم شنا کنم، برای زنده ماندن

من هنوز عمیقاً در موهای سیاه Aom مدفون هستم و سعی می کنم شنا کنم تا زنده بمانم. آنها رودخانه هایی از ساتن و ابریشم هستند. قاشق دراز می کشیم. جنس من دقیقاً در شیار باریک باسن او قرار دارد و دست راستم جنسیت او را گرفته و آن شیار را احساس می کنم. آرنج دوخته شده ام روی لگنش قرار دارد. دست چپ من در دست چپ او پیچیده شده است. سعی می کنم بی حرکت بمانم، زیرا او نیز بی حرکت دراز کشیده و سعی می کند به من کمک کند اذیت کردن. او پوست قهوه ای کامل دارد. در دستان من همه پوست و شکل و بدن و زن است. من دارم لذت می برم.

سعی می کنم فکر نکنم چرا که نه؟ چرا این امکان پذیر نیست؟ دوباره آن را دارید! ذهنم را ساکت می کنم. با صدای بلند می گویم: من سعادت خودم را حق دارم.

دستانم دوباره به اطراف بال می زند، روی او، نمی توانند بی حرکت بمانند. شانه ها و گردنش را نوازش می کنم و انگشتانم را زیر موهایش می گذارم. فقط کمی عرق وجود دارد، من فکر می کردم تایلندی ها هرگز عرق نمی کنند. دور ناف عمیقش و روی برآمدگی شکمش دایره می چرخم.

او بیست و دو ساله است و می گوید که با من احساس امنیت می کند. بعد برمی گردد، روی باسن راستش، دستانش را روی گردن من می گذارد و من دستانم را روی سینه هایش می گذارم. ما آنجا دراز کشیده ایم و مدت زیادی به هم نگاه می کنیم، من به چشمان او نگاه می کنم و او به چشمان من نگاه می کند. مال او به طرز غیر قابل درک عمیقی است. من بهشت ​​ها را می بینم. او در من چه می بیند؟ زندگی که تا حد زیادی گذشته است؟

"نه!" او می گوید، انگار که افکار من را حدس می زند. تو برای من خیلی پیر نیستی. من دوست دارم. من شما را دوست دارم، ما بسیار، شما شیرین.

من می دانم که او همین الان این را می خواهد. ما بدون فکر به خواب می رویم.