صادقانه "پروانه" با دختر ناکلوا ملاقات می کند (قسمت 5)

اول از همه، می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و به روندی پاسخ دهم که فکر می‌کردم در میان تعدادی از خوانندگان در پاسخ‌های قسمت 4 متوجه شدم. صحبت من در مورد "فرصت از دست رفته" را نمی شنوید. یک رابطه طولانی مدت (عمر) برای من مناسب نیست. بنابراین من به دنبال "واقعی" نیستم.

فرض کنید من زودتر متوجه شده بودم که خیلی عاشق شده ام و فرض کنید دختر ناکلوا به من پیشنهاد ازدواج داده بود، باز هم واکنش منفی نشان می دادم.

و اگر به دنبال یک شریک زندگی بودم، ترجیح من برای کسی بود که زبان مادری خود هلندی است، و برای او «امنیت» عمدتاً به معنای «امنیت اجتماعی (مالی)» نیست، مهم نیست چقدر باشد. که همچنین می تواند تا حدی قابل درک و احترام باشد و مطمئناً لزوماً نباید مانع ایجاد یک رابطه خوب شود.

و حالا از همان جایی که متوقف کردم ادامه می دهم.

من از نحوه تبادل نظر ما راضی بودم. او پاسخ داد، او با مهربانی پاسخ داد و هیچ قصدی برای اجتناب از تماس بیشتر با coûte-que-coûte وجود نداشت. نمی توانستم و نباید بیشتر از این انتظار داشته باشم. این احساس خوبی به من داد که او مخالفتی با باقی ماندن دوستان خوب نداشت، اگرچه من البته کاملاً می‌دانستم که واقعاً می‌تواند معنای بسیار محدودی داشته باشد. آیا می توانم خودم را ببینم که به آلمان سفر می کنم تا با او و همسرش یک فنجان قهوه بنوشم و خاطرات را مرور کنم؟ پرسیدن سوال، پاسخ دادن به آن است. هیچ کس چنین جمع ناجوری را نمی خواهد. نه، شانس زیادی وجود داشت که دیگر هرگز او را نبینم.

اصلا برای من فایده ای داشت؟ بله، در واقع. اگر کار دیوانه‌واری انجام نمی‌دادم، احتمالاً او با من "رفاقت" نمی‌کرد، و سپس می‌توانستم عروسی و رویدادهای بعدی را از طریق رسانه‌های اجتماعی دنبال کنم. و من هم انجام دادم. هرازگاهی هنوز درد را احساس می‌کردم، اما زمانی که نگاه نمی‌کردم نیز آن را حس می‌کردم.

در تماس‌هایم با او به تبریک صمیمانه روز عروسی و چند پاسخ کوتاه به گزارش ماه عسل محدود شدم. فقط در پیام های خصوصی که همیشه با محبت پاسخ داده می شد. شوهرش تا جایی که من از عکس ها فهمیدم انتخاب مناسبی بود. در هر صورت، من این تصور را دارم که او یک نوع متمدن است و هیچکس این تصور را نخواهد داشت که او با پدرش بیرون است.

در حالی که آنها منتظر آینده ای آفتابی بودند، در هلند هوا ابری بود و هر از گاهی با دمای حدود شانزده درجه باران می بارید. هرازگاهی خورشید از میان ابرها می تابد و تراس ها پر می شدند. نکته خوب در مورد هلند این است که می توانید زیر آفتاب بنشینید و کمی برنزه شوید. من هرگز نمی توانم این کار را در تایلند انجام دهم. و شما می توانید به سادگی از میان تپه های شنی عبور کنید بدون اینکه عرق چکه کنید، یک کیلو گوشت زیبا را در سوپرمارکت بدون هیچ هزینه ای بردارید، و نیم لیتر آبجو را با کمتر از بیست بات در سبد خرید خود بیندازید. من همیشه به اندازه کافی از آن لذت برده ام، اما شایسته گفتن است.

آیا با نزدیک شدن به تعطیلات، بلیط ها بسیار گران خواهند بود؟ معلوم شد که آنقدرها هم بد نبود، و علاوه بر این، هیچ دلیل قاطعی برای انتظار برای شیوع صلح جهانی در هلند وجود نداشت. انبوه نامه ها رسیدگی شده بود. یک سورپرایز وجود داشت: من در قرعه کشی کدپستی جایزه برده بودم! یک بسته Dove با صابون و ژل دوش و همه. می توان آن را در نانوایی محلی برداشت! متأسفانه مهلت جمع آوری قبلاً گذشته بود ، بنابراین نامه در سطل زباله ناپدید شد. نامه مرا به یاد ایمیلی می‌اندازد که از قرعه‌کشی کدپستی در ابتدای ماه می دریافت کرده بودم. جایزه خوبی گرفته بودم اما به نوعی نتوانستند آن را به من بدهند و به همین دلیل از من خواستند با آنها تماس تلفنی بگیرم. اصلا بهش فکر نکرده بودم و حالا باید بهش میخندیدم. آن همه تلاش برای صابون و ژل دوش که نانوا هم نمی دانست با آن چه کند. این احتمالاً هیجان انگیزترین اتفاقی بود که رخ داد.

و همه چیز دوباره خارش داشت. برای کشیدن ماشه باید منتظر یک ماشه بودیم.

الان 24 ژوئن بود. داشتم بانکداری آنلاین انجام می‌دادم و موجودی یک حساب - حسابی کم و بیش غیرفعال - توجهم را جلب کرد. تقریباً هزار یورو بیشتر از چند هفته قبل. بیشتر نگاه کردم. اعتباری به مبلغ 892,14 یورو با شرح "قرعه کشی کدپستی - پرداخت دوچرخه". حالا این سکه کاهش یافته است. من یک دوچرخه در آدرسی که ماه ها بود در آن زندگی نکرده بودم، برده بودم. نتوانستند به من بدهند و ظاهراً ارزش دوچرخه را منتقل کردند.

همه سیستم ها «برو» بودند. ده دقیقه بعد بلیط الکترونیکی پرواز بانکوک را دو روز بعد دریافت کردم.