بار خوب در تایلند

درست قبل از کریسمس مقاله ای در بانکوک پست وجود داشت که در آن خواندم که به عنوان یک حرکت برای مردم، پلیس بانکوک تا پایان سال «جریمه رانندگی» را به تنها 100 بات کاهش می دهد. این باید تخلفات جزئی باشد، مانند عدم استفاده از کلاه ایمنی، نداشتن کمربند ایمنی و غیره. رانندگی تحت تأثیر واجد شرایط نیست.

سپس یک خواننده هوشیار یک انجمن انگلیسی زبان این اظهار نظر شوخ‌آمیز را مطرح کرد که «جریمه‌های نوار» را نیز می‌توان کاهش داد. جریمه ترافیک - نوار خوب، من فکر کردم که بازی خوبی با کلمات بود و آن را در فیس بوک قرار دادم. برای دیدن شوخی این البته باید هر دو اصطلاح را بدانید. جریمه رانندگی فقط یک بلیط است، اما متوجه شدم که همه با اصطلاح جریمه بار آشنا نیستند. کاملاً منطقی است، اگر هرگز به تایلند نرفته اید، چه رسد به اینکه مثلاً در یک بار آبجو یا چادر گوگو در پاتایا باشید.

یکی از دوستانم در هلند (درست مثل من سابق دریایی) توضیح بیشتری خواست: "اگر در یک بار آبجو بنوشید، برای چه چیزی باید جریمه بپردازید؟" فقط به او گفتم: در یک بار آبجو یا یک مکان گوگو خانم هایی هستند که می خواهند با شما همراهی کنند.

یک چت، یک نوشیدنی و چند مورد دیگر، همچنین برای او سرگرم کننده است! اگر آنقدر آن خانم را دوست دارید که می خواهید شرکت او را در اتاق هتل خود ادامه دهید، می توانید. سپس شما باید برای جبران غیبت موقت صاحب چادر، «جریمه بار» را بپردازید، که در آن کافه درآمد خود را از دست می دهد. ارتفاع آن جریمه نوار بستگی به نوع و تجمل امکانات پذیرایی دارد و می تواند بین 500 تا 2000 بات متغیر باشد. به هر حال، چیزهای بیشتری برای گفتن وجود دارد، به او گفتم، اما شما فقط یک بار به اینجا می آیید و من شما را با دنیای درخشان صنعت سکس تایلند آشنا می کنم.

دوستم ویم این را فهمید و پاسخ داد که واقعاً وقت آن است که بیاید تا این آداب و رسوم تایلندی را از نزدیک مطالعه کند. زیرا بعد از نوشیدنی‌هایی که خانم‌ها سعی کردند از من در Zeedijk در آمستردام اخاذی کنند، زمانی که من هنوز یک پسر جوان در آموزش نیروی دریایی در آمستردام بودم، تجربه کمی در این زمینه به دست آوردم.

ویم اکنون بازنشسته شده است، درست مثل من، پس از نیروی دریایی در زندگی خود به خوبی عمل کرده است و ازدواج خوبی دارد، فرزندان و نوه هایش. او و همسرش سفرهای طولانی (کروز) به تمام نقاط جهان دارند، اما او هنوز تایلند را نمی شناسد. بارها با همسرش یا بدون همسرش از او دعوت کرده ام که بیاید اینجا را ببیند، اما هنوز این اتفاق نیفتاده است.

قبایل کاملی هستند که هرگز اینجا نبوده‌اند و بنابراین نمی‌دانند که جریمه بار، ماماسان، نوشیدنی خانم و غیره به چه معناست. روزی روزگاری من خودم به آن تعلق داشتم، زیرا زمانی برای اولین بار بود. من برای مدت طولانی در تایلند بوده‌ام، از دهه هشتاد به بارهای آبجو و غیره رفته‌ام، عمدتاً در پاتپونگ، همچنین با این یا آن خانم چت کردم، اما هرگز خانمی را به هتل خود نبردم. هرگز از جریمه کافه صحبت نشده است و من در واقع نمی دانم که آیا این اصطلاح قبلاً در آن زمان وجود داشته است یا خیر. چه کسی آن تعبیر زیبا را به ذهن می‌آورد که به‌خوبی نشان می‌دهد که چیزی جز جایزه‌ای برای دلال/مالک نیست؟

اولین باری که مجبور شدم با یک بارفین سر و کار داشته باشم حدود 12 سال پیش در پاتایا بود. من یک بیوه شده بودم و سپس چندین سفر انجام دادم، عمدتاً به تایلند. بانکوک، چیانگ مای، پوکت، کوه سامویی و در نهایت پاتایا و اینجاست که من "گیر" کردم. اوه، اعتراف می کنم، در بیشتر جاها از "صابون" استفاده کردم، اما در پاتایا یک قدم فراتر رفتم.

من در هتلی در خیابان ساحلی اقامت داشتم و از آنجا اغلب به یک آبجو بار کمی پایین تر از همان خیابان می رفتم. بار خوب، موسیقی خوب و تعداد زیادی خانم. سه نفر از آنها کمی دور ایستادند، دوستان همانطور که معلوم شد، و من با یکی از آنها تماس گرفتم. چند نوشیدنی، تلاش برای صحبت کردن با یکدیگر (انگلیسی او عملاً صفر بود) و بعد از چند ساعت دوباره روی پایم ایستادم و مقداری پول اضافی به او دادم. به چشمانش افتادم که وقتی با آن دوستان کناری ایستاد، طوری به همه جمعیت نگاه کرد که انگار می خواست بگوید: من به اینجا تعلق ندارم. کی میدونه اون موقع به چی فکر میکرد؟!

بعد از چند هفته، چند بار ملاقات کردم و بعد از صحبت کردن با او حدود چهار عصر، فکر کردم باید از او بخواهم که با من به هتل بیاید. من هیچ تجربه ای در این زمینه نداشتم و به سختی می دانستم چگونه از طریق دیپلماتیک بپرسم، اما او آن را حل کرد. آرام باش، او گفت، شما چیزی در بار پرداخت می کنید و سپس ما می توانیم برویم. می توانیم برویم؟ من فکر می کردم که این کمی زرق و برق دار است، می خواستم آن را با احتیاط انجام دهم. به او گفتم الان می روم و آن طرف خیابان منتظرش خواهم بود. هیچ کس در بار متوجه نبود که ما دو نفر با هم هستیم. البته ساده لوحانه، چون تا حالا همه خانم ها و ممسن ها از قبل آگاه بودند.

نقشه شکست خورد، او مرا درک نکرده بود و من بیش از یک ساعت در آنجا ایستادم و ریشه کردم. بار ساعت دو بسته شد و در حالی که فکر می کردم امروز کار نمی کند، کمی دیرتر از بار بیرون آمد و به اتاقش رفت. از آن طرف خیابان برایش فریاد زدم و او خیلی تعجب کرد، اما با لبخند.

همه چیز خوب است که به خوبی تمام می شود، ما بعد از آن شب به خوشی زندگی کردیم و آن خانم اکنون همسر من است که 12 سال است با او زندگی کرده ام.