یک بودای خاص

ما در سوخومویت از جاده چایاپروک به سمت شمال رانندگی می کنیم. در اولین چراغ راهنمایی یک مدرسه در سمت راست و یک معبد در سمت چپ دارید. همراه من خیلی معمولی از یک بودای خاص در این معبد می گوید.

Ik ben nieuwsgierig van aard, dus wil ik even zien wat me verteld wordt. En inderdaad, in een klein gebouwtje links van het hoofdgebouw staat een beeld van een zittende Boeddha en deze Boeddha is in het bezit van vier benen.

Natuurlijk wil ik weten waarom. Dus gaat mijn metgezel informatie vragen. Het schijnt dat er ooit een man was die niet kon lopen. Nadat hij hier Boeddha om hulp vroeg, gebeurde er een wonder. Hij liep weer. Als dank liet hij een speciaal beeld vervaardigen.

Terwijl mijn vriend van de gelegenheid gebruik maakt om uitvoerig in gebed te gaan, ondanks het feit dat hij lichamelijk geen mankementen vertoont, neus ik in hetzelfde gebouwtje rond.

Tot mijn vreugde kan ik nu mijn vriend wijzen op een nog een ander bijzonder Boeddhabeeld: eentje met negen hoofden. Vermoedelijk geschonken door iemand met verstandelijke beperkingen die na gebed hier uiterst slim bleek.