Tailandian dena bizi duzu (28)
Lantzen ari garen ipuin sorta ere olatu asko ari da ari irakurleen artean. Denek bizi izan dute kontatzeko balio duen zerbait.
Martin blog-irakurleak Bangkok-eko taxi-gidari zintzo bati buruzko istorio bat du eta sarrera gisa dio: "Blog honen irakurle leial gisa, "Tailandian dena bizitzen duzu" seriea ere gozatzen dut. Herrialde eder honetan ohiko bisitaria naiz eta neguan ere dibertigarria egin zuen hau».
Hau da istorioa Martin
Taxilari zintzoa
Bidaia nekagarri baten ondoren Bangkokeko aireportura iritsi nintzenean, nire hotelera ahalik eta azkarren iritsi nahi nuen. Oraingoan ez nuen taxi-gidari batekin negoziatzeko gogorik eta bati galdetu nion ea Soi Rambuttrira eraman ninduen.
Bai bai.. Badakit... 700 baht.
Banekien hau gehiegizkoa zela egia esan, baina esan bezala... nekatuta eta ez negoziatzeko gogorik.
Beraz, ados diot... bidesaria barne.
Bai bai.. ados.
Oraindik ordainbiderako dirua eskatzen hara iritsi ginenean. Beraz, esaten dut... ondo ordainduko dizut... adostu bezala, beraz, ez.
Bai bai.. ados.
Bidean hiru aldiz galdetu zidaten nora joan behar nuen. Helbidea erakusten jarraitu nion telefonoan.
Bai bai.. Badakit.
Azkenean iritsi zen, baina bidea pixka bat ezagutzen dudalako, kale hasieran jaitsi nintzen, hori errazagoa zelako.
Ordaintzean beste propina bat eskatu zuen, adeitsu uko egin nion eta prezio ona ordaindu niola esan nion.
Bai bai.. ados.. eskerrik asko.
Azken 50 metroak hotelera joan naiz bidaia-poltsarekin, baina taxi-gidariak jarraitu zidan eta sorbalda jo zuen. Harrituta begiratzen diot eta nire telefonoa ematen dit, normalean gordetzen nuena, baina kontu handiz gorde ez nuen helbidea erakusteagatik. Erliebe handia, horrelako gauza nahiko ezinbestekoa delako, batez ere oporretan.
Asko eskertu nion gizonari, eta ondoren ezer galdetu gabe itzuli zen. Hala ere bere atzetik korrika egin nuen propina emateko. Nire bidaiaren hasiera zen, beraz, thailandiar diru gutxi nuen nirekin, baina taxi gidari zintzoa pozik zegoen eman nizkion 150 bahtekin.
Tailandiako taxilarien praktikei buruzko istorio asko daude (non ez da hori?), baina istorio honek erakusten du, denek diru gehigarriren bat irabazi nahi duten arren, zintzoak ere badirela.
3 lagunekin China Town-era joan nahi genuen, gutako bat Bangkokera askotan egona zen eta harako bidea nahiko ondo ezagutzen zuen taxi bat markatuta zegoenean, baina bere esanetan guztiz gaizki zihoan. Esan zuen China Town zenbait aldiz eta baietz egin zuen eta ados esan zuen. Km batzuen buruan gure lagunak esan zuen ez zekiela zein errepidetan hasi zen kantuan. ORAINDIK EZ DUGU EGUZKI ONDO IZAN, orduan ordaindu eta atera ginen.
Ikasitako ikasgai bat. Tailandiar bati jarraibideak eskatzen dizkiozu. Gogotsu baietz baietz eta norabidea seinalatzen dizu. EZ joan norabide horretan baina lortu “bigarren iritzia” ziur egon. Hau ez da Borondate gaiztoa, baina thailandiarrek ez dute inoiz onartuko bidea ez dakitela, baina ez dute ondorioz aurpegia galdu nahi.
Jatetxeetako eskaeretan eta abarretan ere balio du. Argitasuna eskatu eta behar izanez gero, menuko argazkiak apuntatu eta gero!!!??? Nire kalterako, jada esperimentatu behar izan dut okerreko platera 3. aldiz zerbitzatzen zela argazkia erantsita, duela urte asko izan bazen ere.
Beste zerbait! Inoiz ez haserretu. Ez du ezer konpontzen eta gogoratu Thailandian zaudela eta ez mendebaldean.
Bangkoken negozioetarako bidean 1993az geroztik. Denetarik bizi izan nuen, errepidearen zein aldetan gidatu behar zuten ia ez zekiten taxi-gidarietatik hasi eta nire gidari eta laguntzaile izan ziren gidarietaraino.
Istorio honen liluragarria dena – askotan gertatu zaizkit antzeko gauzak – thailandiarrek ondo eta gaizki dagoenaren ikuskera oso ezberdina dutela da. Ondo dago farang bat ekonomikoki engainatzea, baina petrala izatea txarra da Budarentzat.
Adibidez, nire emazteak ez du ezer esaten denda batean 500 edo 1000 itzultzen baditu, 100ekin ordaintzen duen bitartean. Ez lukete hain ergelak izan behar, esaten du harekin horretaz hitz egiten dudanean. Baina mendizaleak hondatzen ditugu eta eskaintza handiak (ekonomikoak ere) egiten ditugu Watt-en.
Ezin dut errimatu, baina zentzuzkoa da harentzat.
oso oso oso ezaguna... eta askotan irribarrea sortzen dit!!
Eguberri on!
Erik
Taxian ibili ondoren, gidariak Chiang Raiko gure hotelera eraman gintuen. Nekatuta geunden, beraz, lehenengo egiaztatu eta ikusi gela.
Ordu erdi geroago iPad-a galdu nuen. Itzuli mostradorera, agian hor utzi behar nuen. Ez, ez da aurkitu, baina taxi-gidaria ezagutu eta deitu zion.
Nire iPada atzeko eserlekuan aurkitu zuen eta berehala itzuli zuen. Egun hartan guregandik jaso zuen aholkurik handiena. 2013an gertatu zen hori.
Taxi bat hartzen baduzu eta gidariak ez badaki bidea, INOIZ ez dizu esango orduan bezero bat galduko duelako. Normalean, bidean ezagutzen duen eta inguru horretan bizi edo lan egiten duen norbaiti deitzen diote, nola iritsi galdetzeko.
Behin Phuket erdia moto-taxi baten atzealdetik ikusi ahal izan nuen... Istorio hori argitu eta hemen deskribatuko dut TB-n.