Tailandian denetarik biziko duzu: aurkikuntza eta inozotasunetik abenturarako bidaia ahaztezina Asian

1980an, ez dut uste Thailandiaren berri ere entzun nuenik! Baina hori ilusio bat ere izan daiteke. Gogoan dut garai hartan Asiari buruz ezer gutxi nekiela (22 urte nituen). Niretzat, Asiako hego-ekialdeko herrialde bakarra zegoen liburuetatik apur bat ezagutzen nuena eta hori, noski, Indonesia zen.

Pena lagun bat nuen Hego Korean eta hiru urtez aurreztu nuen bera bisitatzeko. Baina Indonesia ere ezagutu nahi nuen. Hegaldi bat erreserbatu nuen bidaia agentzia baten bidez Singapore Airlines konpainiarekin eta gero Singapurrera joan nintzen Erromatik, Bangkoketik. Elkarrizketa labur bat izan dudan mutil batek esan zuen Bangkoketik Kuala Lumpurera hegan egiten zuela. Tira, pentsatu nuen, hori oso urrun egon behar da, inoiz ez nuelako horrelakorik entzun.

Hain gutxi nekienez, ia lotsatu egiten naiz idazteak Singapur Indonesiako hiri bat zela uste nuela. Bi hilabetez bidaiatzea zen asmoa. Hilabete Indonesian eta hilabete bat Hego Korean. Horixe egin nuen. Sumatrako Indonesian, Toba lakuko Samosir uhartean, errepidean denbora luzez zebiltzan beste gazte batzuk ezagutu nituen. Hizketan ari ginen eta Thailandiatik etorri berri den frantses bat Thailandian izandako abenturen inguruan hitz egiten hasi zen. Batez ere... noski, kontrako sexua.

Han dauden neskak, esan zuen, hain dira dibertigarriak eta basatiak, ezen zu gustatzen bazaie, ordainduko dizute! Hori ezin nuen sinetsi. Nire bidaiaren hasiera besterik ez zen eta jada Tailandiara joan nahi nuen! Dena den, bi hilabete. Toba lakuko uhartean egon nintzen lau aste horietan. Handik ateratzen saiatu nintzen, egun osoan autobus baten zain egon nintzen eta arratsaldean itzuli behar izan nuen.

Gero, gehiago egon nintzen eta nire laguna ezagutu nuen Hego Korean lau aste igaro ondoren. Thailandiak bere emakume prestuekin liluratzen jarraitu zuen. Hego Korean, Singapore Airlinesen bulegora joan nintzen eta txartela beste hilabetez luzatzen nuen galdetu nion. Hori ez zen arazorik izan eta Thailandia beste hilabete batez bizitzeko bidea zabaldu zidan.

Bitartean, dena hain merkea atera zitzaidan, sei hilabetera ere luzatu zidaten txartela. Dena den... momentu batean Butterworth-etik Thailandiako trenez iritsi nintzen. Trenean suitzar bat ezagutu nuen, gainera aurrekontuarekin bidaiatzen ari zena eta nirekin gela partekatu nahi zuena. Arazorik ez.

Esan baino lehenago egin. Lehenengo egunean Bangkokeko kaleetatik ibili nintzen... Hogei bat minutu nengoen bidaian eta emakume gazte bat nire ondoan gelditu zen bere bizikletarekin eta elkarrizketa labur baten ostean berarekin bat egitera gonbidatu ninduen. Dutxa bat hartu nahi zuen eta bero handia egiten zuen eta ni gustatu zitzaidan. Une baten zalantzaren ondoren, hala egin nuen eta bere etxera joan nintzen.

Hara iritsi ginenean... gauzak zirraragarriak egin ziren. Nire lehen aldia! Dutxan geunden eta pixka bat beranduago entzun nuen norbait sartzen. Bere laguna zen. Eta pixka bat beranduago hirurok ohean geunden... Hotelera itzultzeko ordua iritsi zenean, arratsaldean jarraitzea adostu genuen. Baina etsita nengoen... ez ziren gehiago agertu. Ez nekien gauza handirik. Ez kezkatu.

Grace Hotela izan behar nuen lekua zen. Oinez joan nezakeen. Hara heldu nintzenean ez nekien zer ikusi nuen... Laster emakume gazte bat etorri zitzaidan eta nire gelara eraman nuen. HIESa oraindik ez zen ezagutzen edo gaur egungoa.

Biharamunean (azken finean ez nengoen oso gustura) ordaindu nahi nion. Nire argazki maleta hartu nuen, nire diru guztia zeukan. Beste bi andreekin ondo pasatzean sorbaldan nuen maleta bera... hutsik. Thai Baht-eko berrehun florin desagertu ziren. Pasaportea, hegazkin txartela eta bidaia-txekeetarako gutun-azala ditut oraindik. Haserre zegoen nik ez niola ordaindu eta poliziarengana joateko mehatxu egin zuen. Suitzarrek beharrezko dirua eman zidaten eta ez nuen sekula andre hori ikusi. Beraz, bi lagun haiek lapurreta egin zidatela zazpigarren zeruko dutxan nengoela. Maletan dokumentu garrantzitsuak uzteko nahikoa izan zuten eta, nire txekeak aseguratuta zeudenez, txeke berriak eskuratu ahal izan nituen (astebete itxaron behar izan nuen) eta zaharrak berehala blokeatu zituzten.

Hala ere, ezin izan nion eutsi... Orain gustua izan nuen eta hurrengo arratsaldean Grace hotelera itzuli nintzen. Bertan Thai andre zaharrago bat ezagutu nuen (25 urte zituen jada!!). Oso atsegina zen. Eta nirekin egon zen hurrengo bi asteetan. Ez zuen inoiz dirurik eskatu, noizean behin opari txiki bat, eta ez zuen Thailandia alde egiteko edo Farang batekin ezkontzeko asmorik. Ondo pasa nahi zuen eta elkarrekin pasatu genuen. Eta ezin dut ahaztu zer egin zidan. Benetan amodiozko jolasean hasi ninduen. Beraz, frantsesak arrazoia zuen neurri batean.

Geroxeago gertatu zitzaidan, zaindari nintzela, thailandiar bat ezagutu nuela, nirekin gau batez bakarrik egon eta trukean ezer nahi ez zuena. Eta hori ekimena hartu zutelako bakarrik izan zen.