Mi trovas interesa scii kiom da legantoj de Thailandblog okupiĝas pri la tajlanda lingvo, kiom progresintaj ili estas, kiel ili regas la lingvon kaj kiajn obstaklojn ili renkontas. Malgranda enketo de kiu aliaj povus lerni ion.
Mi havas la impreson, ke estas pli kaj pli da homoj, kiuj lernas aŭ volas lerni la tajan. Eble estus agrable kaj eduka noti la spertojn de ĉi tiuj homoj. Mi pensas, ke ankaŭ aliaj povus profiti el tio.
Tial mi elpensis jenajn demandojn:
- Je kiu nivelo vi estas nun? Ĉu komenci? Altnivela? Tre progresinta? Fluanta?
- Ĉu vi povas legi kaj skribi? Kiom bone?
- Kiel vi lernis la lingvon?
- Kiom longe vi lernas?
- Kio estis la plej grandaj problemoj kun lernado?
- Kiel vi plu plibonigos viajn kapablojn?
Lasu min ekigi aferojn.
1. Preskaŭ flue en normala ĉiutaga konversacio. Telefone, plej multaj homoj pensas, ke mi estas tajlanda, eble el Isaano aŭ la Profunda Sudo? ĉar mi havas certan akcenton. Flatado mi foje pensas... Kiam mi diskutas pri pli malfacilaj temoj, pri politiko kompreneble aŭ pri teknikaj aferoj, mi konsideras min progresinta homo. Mi ankoraŭ devas peti klarigojn de tempo al tempo. Kelkfoje mi ne povas pensi pri vorto aŭ esprimo.
2. Legado iras bone al mi. Mi povas bone manipuli la gazeton, dokumentojn kaj simplan literaturon. Malfacila literaturo aŭ poezio estas ankoraŭ problemo: tie mi estas novulo. Kiam temas pri verkado, mi estas inter komencanto kaj progresinta. Regula litero prezentas malmultajn problemojn, sed ĉiam estas kelkaj gramatikaj, stilaj aŭ literumaj eraroj.
3. Mi komencis en Nederlando, unu jaron antaŭ ol mi translokiĝis al Tajlando, kun malnovmodaj sonbendoj kiujn mi aŭskultis dum stirado. Kiam ni vivis en Tajlando en 1999, unu el miaj unuaj vizitoj estis al mezlernejo, kie mi demandis en la stabĉambro, kiu volis instrui al mi la tajan. Post unu jaro mi komencis sekvi eksterlernejan edukadon (vidu noton). (Tiam mi nur uzis la tajan por komuniki ĉi tie). Mi estis en grupo de ĉirkaŭ dudek mezaĝaj homoj. Unu estis eĉ 65-jara. Tre komforta. Post tri jaroj mi akiris mian tajlandan bazlernejan diplomon kaj post pliaj tri jaroj mian 3-jaran mezlernejan diplomon. La ŝtataj ekzamenoj estis tre facilaj, nur plurelektaj. Mi ĉiam ricevis 6 por tajlanda, 7 aŭ 8 por la aliaj temoj. Post tio, bedaŭrinde, mi ne multe faris kun la tajlanda lingvo ĝis antaŭ 5 jaroj kiam mi translokiĝis al Chiang Mai kun mia filo post mia eksedziĝo. Mi nun denove havas du horojn da tajlandaj lecionoj semajne.
4. Do dek ses jaroj, el kiuj ses estis tre intensaj, t.e. 2-3 horojn tage.
5. Taja prononco (tonoj!) kaj ortografio. Mi ankoraŭ devas regule serĉi ĉi-lastan kaj ofte erari.
6. Mi nur konservos ĝin tiel. Legu kaj aŭskultu, parolu kaj skribu ion.
Noto: Eksterplana edukado estas rekomendita. Estas lernejo en ĉiu tambono. Sabatmatenaj lecionoj kaj plua memlernado. Kostas preskaŭ nenion, malgrandan kvanton kaj lernolibrojn. Ĝi estas nomita en la tajlanda: การศึกษานอกระบบ kaan seuksǎa nôhk rábop, kutime nomita kun mallongigo กษน koh sǒh noh. Racie farebla post 1-2 jaroj da intensa memstudado.
Kiuj estas viaj spertoj, intencoj kaj problemoj?
1. Mi povas nomi min progresinta. Mi povas bone elteni ĉiajn ĉiutagajn situaciojn. Ĉiukaze, bone esprimu tion, kion mi celas, sed mi ne ĉiam komprenas, kion diras la tajanoj. Estas strange, ke ĝi ofte estas ĉio aŭ nenio. Mi komprenas iujn tajlandojn perfekte, aliajn malfacile. Mi trovas ĝin malfacila ĉe la telefono, sed mi trovas tion ankaŭ en la nederlanda. Komprenado estas la plej malfacila parto ĉiuokaze. Mi ne povas vere sekvi la novaĵojn en televido. Kompreneble mi ankoraŭ eraras parolante, sed mi bone regas la prononcon de la tonoj kaj mi foje ricevas komplimenton pro tio.
2. Mi povas legi sufiĉe bone, sed mi ne plu faras multon, nur kiam mi devas. Sed tio ofte tre bone servis al mi. Ĉi tio forigas la malavantaĝon, ke mi devas kompreni ion en tiu momento kaj mi havas la tempon por tio. Mi iam legis librojn kaj gazetojn por ekzerci, sed tion mi ne plu faras.
3. Komenciĝis iom en la 90-aj jaroj, kalkulante kaj ĉio. Kiam mi translokiĝis tien en 2000, ĝi estis vana provo kaj kelkajn jarojn poste ĝi iĝis serioza. Multe da tempo pasigita por tonoj. Povi legi multe helpas pri tio. Esence ĉio memstudado. Mi ja prenis instruiston por paroli por trejni miajn aŭskultajn kapablojn. Mi ankaŭ lernis multon el la libro Nigra Fundamentoj, la malnovaj AUA-bendoj kun tonekzercoj kaj la Bangkok Post mardaj lingvolecionoj. Entute, necesas jaroj antaŭ ol vi atingas ajnan nivelon kaj en la komenco vi pensas ke vi lernas la malĝustan lingvon, viaj komunikadkapabloj estas tiel malbonaj. Kaj subite venas turnopunkto kaj ĝi funkcias. Mia malavantaĝo estas, ke mi ne havas tajlandan partneron.
4. Serioze ĉirkaŭ 6 jaroj. Nun mi ne plu lernas.
5. Neniuj veraj problemoj dum lernado, pli en praktiko en la komenco, precipe preciza kompreno.
6. Mi estas kontenta pri tio, mi povas administri kaj neniam atingos la nivelon de denaska parolanto.
Mi konsentas kun ĉiuj respondoj kiujn donis Kees. Mi havis tiam Linguaphone kiel kasedan kurson. En mia domo (en Tajlando) la taja lingvo estas parolata nur kun mia kunulo kaj kun mia 13-jara vartfilo ĉe Matthayom 2.
Ve, mi ĝojas, ke vi havis la forton por persisti.
Do mi ne povas fari ĝin. Mi konas kelkajn frazojn, povas kalkuli ĝis 100 kaj tie ĝi ĉesas.
Venas al Tajlando kiel turisto ekde 96.
Mi jam havis tiam libreton Assimil, sed tio ne helpis aŭ apenaŭ helpis min, do vi rapide ŝanĝis al la angla.
Kio plej konvenas al mi estas preni lecionojn en Belgio, sed tio ankaŭ ne estas evidenta.
Malmulta provizo kaj/aŭ malproksime de mia hejmurbo.
Kaj kiam mi vojaĝas, mi ne vidas min sidanta malantaŭ lerneja skribotablo, mi volas nur ĝui min.
Mi vere ankoraŭ estas novulo se temas pri la tajlanda lingvo. Aĉetis memstudadon de NHA en Nederlando. Bona instrumaterialo kun plurmedia ludilo, kiu kovras ĉiujn vortojn de la kurso en la taja lingvo, kaj ankaŭ la 5 tonaltojn. Nun loĝas en Tajlando (Udon Thani). Mi lernas jam pli ol unu jaron, sed ĉio iras tre malrapide. Kelkfoje ĝi iom senkuraĝigas min (precipe ĉar mi ne povas kompreni la tajlandajn novaĵojn, ekzemple) kaj mi emas ĉesi.
Cetere, mi povas bone labori kun tajlandaj signoj per la klavaro kaj mi povas legi tajlandajn, kvankam tre malrapide. La problemo estas, ke mia vortprovizo ankoraŭ ne estas sufiĉe granda (mi taksas ĉirkaŭ 1.200 XNUMX vortojn).
Mi ankoraŭ volas persisti kaj eble, post plia jaro da memlernado, preni privatajn lecionojn. Sed ĝi neniam estos perfekta. Mia celo estas povi kompreni la plimulton de ili (precipe la tajlandaj novaĵlegantoj) kaj povi sufiĉe facile paroli kun tajlandanoj. Kompreneble, ankaŭ estas vere, ke mi estas ĉi tie en Isaan, kiu estas tute malsama ol BKK-tajlanda.
Mi estas edziĝinta jam de 11 jaroj kaj ankoraŭ loĝas en Belgio.
Mi lernis la tajlandan lingvon en lernejo en Antverpeno. Mi daŭrigis ĉi tion dum 1 jaro ĉar la lecionoj okazis sabate matene kaj tio estis facila por mi (transporto). Ĉi tio estis antaŭ 3 jaroj kaj mi forgesis multon. Hejme ni parolas la anglan kaj la nederlandan kaj foje aperas tajlanda vorto. Mi rimarkas inter miaj amikoj kun tajlandaj virinoj kaj viroj, ke tio okazas ankaŭ en iliaj familioj.
La intenco estas, kun la tempo, ekloĝi en Tajlando kaj ankoraŭ lerni pli de la lingvo. Simple ĉar mi pensas, ke homoj kontaktus min pli rapide.
Mi deziras rekomenci la tajlandan lernejon, sed ĉi tio estas nun ĵaŭdo vespere. Mi loĝas ĉirkaŭ 130 km de Antverpeno. Ĉi tio estas tre malfacila por mi dum la semajno (transporto, malfruaj horoj hejme).
Ĉi tio eblas per libroj, sed mia edzino vere ne helpas min fari la ĝustajn deklarojn. Ne estas tajlandaj lecionoj donitaj en Okcidenta Flandrio. Do memstudado estas la mesaĝo
Mi estas progresinta, studas ĉirkaŭ 4 jarojn, kaj jam de kelka tempo faras la LTP-kurson. Kapablas paroli bone, sed havas gravajn problemojn aŭdante/komprenante kion ili diras. Komprenu kelkajn vortojn el frazo, sed ofte tute ne komprenas ĝin.
Ĉu iu havas ankaŭ tion? Konsiletoj?
Ni ĉiuj havas tion en la komenco. Nur diru: khǒh thôot ná jang mâi khâo tsjai khráp khoen phôet wâa arai. "Pardonu, mi ankoraŭ ne komprenas vin. Ĉu vi povas diri ĝin denove?' Tiam la mesaĝo estos ripetita en pli facila, pli mallonga kaj pli malrapida lingvo.
1. Mi vidas min ie inter komencanto kaj progresanto. Laŭ mia edzino mi progresis. Mia edzino kaj mi parolas hejme mikse tajland-nederlandan. Mia edzino lernas la nederlandan. En la vilaĝo mi povas havi simplajn konversaciojn, kondiĉe ke ĝi ne estas Isan... Mi povas fari mian planon.
2. Mi kapablas legi simplajn vortojn en la taja lingvo kun la ĝusta tono. Sed frazoj ofte estas malfacile analizeblaj, ĉar mi ne vere scias kie la vortoj komenciĝas/finiĝas. Skribo estas limigita al literoj (konsonantoj kaj vokaloj)...
3. Mi mem eklernis la tajlandan post disiĝo kun mia unua tajlanda koramiko. Tiam mi decidis lerni la tajlandan, por ke mi povu paroli kun tajlandanoj tie. Tiel ankaŭ ĉe miaj bogepatroj kaj miaj bogepatroj. Tiel mi ankaŭ pli bone konas ilin. Kaj tio estas absolute aprezita. Mi uzas Paiboon-librojn kaj KD-ojn por tio.
4. Mi komencis aŭskulti, legi fonetike kaj paroli en la somero de 2009. Komencis legi veran tajlandan nur antaŭ ĉirkaŭ 2 jaroj. Sed hejme mi havas malmulte da (neniu) tempo por lerni. En Tajlando mi facile povas fari tempon por tio. (1x 4-6 semajnoj/jare)
5. La plej grandaj problemoj estas legi kaj memori! Aŭskultado ankaŭ estas tre granda problemo, ĉar tajanoj parolas rapide kaj ofte malklare en Isaan. Mi mem ne aŭdas bone kaj normale devus porti aŭdaparatojn, kion mi praktike tre malofte faras...
6. Ne rezignu. Ofte parolas tajlandan kun mia edzino. En Tajlando provu lerni kiel eble plej multe mem...
Mi ne multe pensas pri mia regado de la lingvo! Tamen, se vi kredas la tajojn, ĉio estas en ordo. Mi komencis samtempe kun la verkisto. Ankaŭ kun kasedoj. Du glubendoj kaj libro en skatolo. Ne estis malmultekosta tiam. En la gimnazio la frazoj kaj vortoj estis senfine boritaj per aŭdiloj! Povas ankoraŭ deklami tutajn frazojn kvazaŭ ili estus religiaj skribaĵoj. Mi ĉiuokaze multe eltiris. Sen bazo oni neniam vere komenciĝas, kiel oni vidas kun multaj farangoj. Vi simple metas tiun fundamenton per malnovmoda stampado.
Lernu vortojn. Ripetu centojn da fojoj ĝis ĝi estas blokita en via kapo.
Ĝi ne okazas aŭtomate, kiel iuj erare kredas. Nur infanoj povas fari tion.
Foje mi havas longajn konversaciojn kun tajlandanoj kaj tio igas min optimisma: mi povas fari ĝin!
Tamen: Iuj subite ŝajnas ne kompreni eĉ vorton, kiam mi diras ion al ili. Precipe en suda Tajlando mi spertis gravajn komunikajn problemojn.
Kio okulfrapa estas, ke se tajlandaj konversaciuloj ankaŭ parolas la anglan, ili ankaŭ pli bone komprenas mian tajan. Ĉu ili pli bone komprenas mian farangan akĉenton pro sia regado de la angla? Du familianoj parolas tre prudente la anglan, sed ni ankoraŭ parolas la tajan inter ni mem
Se mi ŝanĝas al la angla ĉar ĝi estas pli facila por mi, ili rifuzas kaj simple daŭrigas en la taja.
Avantaĝo: Mia edzino loĝas ĉi tie pli ol 12 jarojn, sed ankoraŭ havas tiom da malfacilaĵoj kun la nederlanda, ke la ĉefa lingvo en la domo estas la taja. Infanoj ne estas ĉi tie. Oni ne lernas la nederlandan en la restoracio ĉar nur tajlandanoj laboras tie. Alie ŝi estus devigita lerni paroli la nederlandan.
"Kio okulfrapa estas, ke se tajlandaj konversaciaj partneroj ankaŭ parolas la anglan, ili ankaŭ komprenas mian tajlandon pli bone."
Kara, ĝi devos vidi kun la nivelo de edukado.
Kelkaj tajlandanoj iris al lernejo ĝis ili estis 14 kaj apenaŭ scipovas legi aŭ skribi tajlandan ĝuste. Des malpli paroli belan/puran tajan.
Kaj se tajo parolas dialekton, vi eble ankoraŭ estas altnivela parolanto, sed vi apenaŭ komprenos ilin?
Salutojn.
La tajlanda estas la sesa aŭ sepa lingvo, kiun mi eklernis kaj senkompare la plej malfacila, precipe laŭ prononco kaj parkerigo. Post kvar jaroj, mi ankoraŭ estas novulo. Precipe ĉar mi kutime parolas la anglan kun mia edzino. Mi nun havas multajn tajlandajn vortojn kaj mi povas elteni en butiko.
Mia senkulpigo por ne multe fari pri ĝi lastatempe estis ĉar mi estis tro okupita pri aliaj aferoj.
Krome, mi ankoraŭ lernas lingvon numeron kvin: la japanan. Mi komencis ĉi tion kiam mi ankoraŭ laboris kaj mi daŭrigos ĝin ĝis mi ne plu povos fari ĝin. Mi persone pensas, ke ĝi estas multe pli bela lingvo kaj ankaŭ multe pli interesa ol la taja.
Sed tio ne signifas, ke mi farus nenion pri la tajlanda.
Miaj lingvokursoj estas kutime usonaj kursoj: Pimsleur kaj Rosetta Stone. Mi ankaŭ havas kelkajn librojn kaj lingvajn programojn en mia komputilo.
Nun kiam la plej granda parto de la hejma laboro estas finita, mi povas denove preni mian tempon kaj daŭrigi kun la tajlanda, krom la japana.
Mi komencis ĝin ie ĉirkaŭ 96/97 (mi pensas).
Simple ĉar mi iris al Tajlando dum pluraj jaroj kaj volis scii pli pri la lingvo.
Tiam mi sufiĉe bone regis legadon/skribadon.
La plej granda problemo estas doni la ĝustajn tonojn al literoj kaj vortoj.
Ekzemplo. Vi povas kompreni ĝin kaj legi ĝin kiel leviĝantan tonon, sed igi ĝin soni altiĝanta estas io alia
Ĉesis post du jaroj pro cirkonstancoj kaj neniam vere investis pli da tempo en ĝi.
Mi nun bedaŭras, ke mi ne plu prenis ĝin.
En ĉiutaga vivo ĉi tie en Tajlando ĝi nun estas kombinaĵo de nederlanda/angla kaj tajlanda hejme.
La plano estas repreni ĝin kaj denove koncentriĝi pri la lingvo.
Kiel ? Mi ankoraŭ ne decidis, sed mi certe konservos la konsilon de Tino (vidu lian noton).
Mi komencis ĝin ie ĉirkaŭ 96/97 (mi pensas).
Simple ĉar mi iris al Tajlando dum pluraj jaroj kaj volis scii pli pri la lingvo.
Tiam mi sufiĉe bone regis la bazojn de legado kaj skribo. Simplaj tekstoj iris tute glate. La problemo estis, ke mia vortprovizo estis tro limigita, do mi ne ĉiam komprenis, kion mi legas, kiam la tekstoj fariĝis iom pli malfacilaj.
Paroli estis pli granda problemo, precipe doni la ĝustajn tonojn al literoj kaj vortoj.
Ekzemplo. Mi povis/povas legi kaj kompreni, ke litero aŭ vorto havas altiĝantan tonon, sed igi ĝin soni leviĝanta kiam ĝi eliras el mia buŝo estis ŝajne grava stumblo.
Ĉesis post du jaroj pro cirkonstancoj kaj neniam vere investis pli da tempo en ĝi.
Mi nun bedaŭras, ke mi ne plu prenis ĝin.
En ĉiutaga vivo ĉi tie en Tajlando ĝi nun estas kombinaĵo de nederlanda/angla kaj tajlanda hejme.
La plano estas repreni ĝin kaj denove koncentriĝi pri la lingvo.
Kiel ? Mi ankoraŭ ne decidis, sed mi certe konservos la konsilon de Tino (vidu lian noton).
1. En la ĉiutaga vivo mi parolas ĝin (preskaŭ) flue. Ĉi tio validas ankaŭ por temoj pri ekonomio aŭ politiko. Mi parolas la tajan 70% de la tago kaj havas centran Tajlandon akĉenton. Mi povas sufiĉe bone kompreni Isarn aŭ Sudan Tajlandon, sed mi ne povas paroli ĝin. Kiam mi ŝanĝas lingvojn, ekzemple post longe paroli la anglan aŭ la nederlandan, mi foje ne povas trovi la ĝustan vorton. Sed tio validas ankaŭ por la angla aŭ la nederlanda.
2.Mi povas legi ĝin bone sed skribi ĝin malbone.
3. Mi faris kurson pri legado kaj skribado antaŭ 35 jaroj. Sed mi lernis plej multe helpante miajn infanojn fari hejmtaskojn, komencante en infanĝardeno. Mi pensas, ke tial mi ne havas fremdan akĉenton kaj la tonoj aŭtomate bone iras. Telefone homoj pensas, ke mi estas tajlanda.
4. Do jam 35 jarojn.Vi lernas ĉiutage.
5. Mi spertas la multajn esceptojn skribe kiel la plej malfacilan aferon pri skriba lingvo. Eĉ tajo kun bona trejnado ofte ne scias ĝuste skribi vorton.
La 'klasigiloj' estas malfacile ĉiam ĝustaj.
6. Plia trejnado sekvos nature. Krom la kurso antaŭ 35 jaroj, mi neniam havis formalajn lecionojn kaj ne planas komenci nun.
Kiom bone vi konas la tajan lingvon, sinjoro Kuis?
Nu, tio ofte estas seniluziiga. En mia supra noto mi skribis pri eksterlerneja edukado kun la mallongigo กษน. Malĝuste! Tio devus esti กศน kun soh saalaa. Kuiru soh noh.
Feliĉe vi ne skribis กกน
ตลกเลย ก.ก.น.
Ŝerce, mi foje demandas al tajlanda sinjorino, kion signifas สสส. Kion vi pensas?
Ĉu vi scias tion?
Moderatoro: Bonvolu ne babili.
Mi loĝas ĉi tie jam de du jaroj kaj ĉiun sabaton kaj dimanĉon matene mi prenas 1-horan lecionon kun juna instruisto (28) kiu normale instruas la tajlandan anglan en komerca lingvolernejo en Cha Am. Mi iras tien private, post ŝi ĉiusemajne. laboro kaj ŝi havas du aliajn studentojn. , de franca deveno. Jam de preskaŭ 1,5 jaroj. Komence ni sekvis ŝian instruplanon, sed baldaŭ ni ŝanĝis al tio, kion mi uzas ĉiutage. Nun mi rakontas al ŝi rakontojn ĉiusemajne, tute en la taja. Kompreneble ŝi ankaŭ ĝojas pri tio ĉar la spicaj aferoj... jes, kiom ajn pruda ŝi estas, ŝi nepre volas scii pri ili. Ŝi rapide interrompas kaj korektas min laŭ ĝusta prononco kaj tonado. Mi estis timema komence, ĉiam rigardante en ŝiajn belajn okulojn kaj ŝiajn belajn hararon. Ĉi tiuj aferoj helpas vin lerni la lingvon. Mia edzino estis kontraŭ mia lernado de la tajlanda ekde la komenco ĉar mi rapide kontaktus aliajn... nome kun aliaj virinoj kaj efektive, mi ŝatas paroli kun mia masaĝa sinjorino ĉiusemajne, tute en la taja.
Ĝi funkcias sufiĉe bone, kvankam mia dolĉa edzino komence rifuzis paroli tajan kun mi. Nun ŝi scias, ke ne povas malhelpi ŝin. Ĝi estas utila, se vi mem iras al la vendejo, petas homojn paroli malrapide kaj tiam ĉio iras rapide kaj glate.
Mi ankaŭ skribas multe, sed dum la semajno la libro neniam estas malfermita... miaj ekscitaj rakontoj cirkulas en la tajlanda en mia kapo. Nun mi ĝojas, ke mi povas reiri al lernejo... jes... tio estis malsama antaŭe...
Konsilo: ne troŝarĝu kaj uzu la vortojn, kiujn vi lernis dum la semajnfino.
Mi komencos skribi post du monatoj.
Sawasdee khrab!
44 konsonantoj kaj 15 vokalsignoj el kiuj almenaŭ 28 vokaloj povas esti formitaj plus 4 tonsignoj, dum la radiksignoj estas la konsonantoj kun implica vokalo aŭ konstante modifitaj por indiki postan vokalon krom la subkomprenata, kun la vokalsignoj al la maldekstren aŭ dekstren de aŭ supre aŭ metita sub la responda konsonanto. Aŭ kombinaĵo de tio kompreneble. Kaj ĉe la fino de vorto oni prononcas signon malsame ol kiam tiu signo estas aliloke. Kelkfoje.
Lerninte ĉi tiun saĝon, mi sentas min peza.
Ne, ĝi ne estas por mi. Mi eĉ havas problemojn kun knabinaj nomoj. Se mi ne praktikas iujn nomojn ĉiutage, mi faras fuŝon de la unua litero kiun vi prononcas, ekzemple, kiel kombinaĵo de k, g kaj duonmola g, kun sugesto de dzj, kaj rezignas. . Tiam mi nekredeble malsatas je malvarma botelo da biero kaj mi devas memori prononci la lastan silabon de la konata marko/familia nomo kvazaŭ iu ĵus tretis miajn piedfingrojn, alie ankaŭ ĉi tiu misio malsukcesos.
Mia admiro por homoj, kiuj sukcesas regi la tajan, estas grandega.
Mi restas al kelkaj ofte uzataj esprimoj kaj konataj vortoj, plus la nombroj, kiuj ne estas malfacilaj kaj tre utilaj.
Lingvo estas la plej granda baro, mi neniam povos elpensi belan ŝercon. Mi pensas, ke la problemo estas komence subtaksata de multaj elmigrantoj. Persone mi ne konsiderus vivi konstante en lando, kie oni ne povas kompreni la homojn kaj legi la tekstojn.
Mi ŝatus lerni ĝin, sed kien mi devas iri en Tajlando?Mi loĝas en Udon Thani kaj mia edzino estas de tie kaj ni nun iras tien dum 6 monatoj, do mi ŝatus lerni ion de Tais.
gr Pierre
1) Komencanto / progresinta. Mi povas trakti min mem sur la merkato kaj en unu-kontraŭ-1 konversacio. Kvankam mi ne aktive parolas la lingvon jam de 1 jaroj, tio, kion mi sciis, ankoraŭ ekzistas.
2) Mi povas legi kaj skribi iomete, sed ofte ne scias, kion mi legas...
3) En 1996 mi laboris en Chachoengsao en loko kun tajlandaj kolegoj, kiuj ne parolis la anglan (nek mi parolis ĝin, cetere). Mi lernis la bazojn de la tajlanda kaj la angla tie en mallonga tempo (kiam mi havis svedan kolegon). Post unu monato mi iris labori en Phuket, kie mi ankaŭ laboris kun tajlandaj kaj internaciaj kolegoj kaj havis multe da kontakto kun la lokanoj kaj parolis kun ili tajlande. Mi ankaŭ havis kelkajn tajlandajn amikojn, kiuj ne parolis la anglan. Poste mi havis tajlandajn bogepatrojn, kiuj ankaŭ ne parolis la anglan. Mi ankaŭ iris al Songkla University por tajlanda kurso, kie mi lernis la bazojn de skribo kaj legado.
4) Inter 1996 kaj 2000 surstrate kaj en lernejo po 1 horo semajne dum duonjaro. Poste mi parolis kun mia tajlanda edzo Thinglish, simpla angla kun tajlanda gramatiko kaj kaj tajlandaj kaj nederlandaj vortoj. Miksaĵo, kiu ne estis bona por neniu el nia lingvoevoluo, sed en kiu ni povis bonege kompreni unu la alian.
5) Mi malfacilas lerni, kiu "k" respondas al kiu tonalto, ekzemple, koh kai aŭ koh khai, ĉu tio estas meza aŭ malalta tono, ekzemple? Ĉi tio ĉefe kaŭzas problemojn dum skribado.
6) Mi ŝatus lerni paroli kaj legi/skribi pli bone la tajlandan. Ĉi tio estas ĉar mi intencas vivi denove en Tajlando post kelkaj jaroj. Mi havas memlernajn librojn, kiuj espereble helpos min pliigi mian vortprovizon kaj plibonigi skribkapablojn.
Ĝi restas bela lingvo!
Mia tajo ne atingas pli ol taksio taja: maldekstre, dekstre, rekte, 0-9999, varma, malvarma, jes, ne, bongusta, bonodora, ktp. Kaj kompreneble iuj dolĉaj (juub, jubu jubu, chan rak thur), malbonaj aŭ vulgaraj vortoj (he, hi, ham).
Kiam mi renkontis mian edzinon, unu el ŝiaj unuaj demandoj estis ĉu mi ankaŭ parolis la tajlandan, kiam mi diris ke mi ne iris pli ol jes/ne kaj "khun suay" (sendube prononcita tiel, ke ĝi ne estis komplimento) , ĝi estis invito por instrui al mi pliajn vortojn. Ŝi montris al mi la kanton Rak Na Dek Ngo de la tajlanda bando Pink (dankon Tino pro via traduko) kaj en la unuaj tagoj de nia babilado ŝi instruis al mi vortojn kiel jub (kiso), jubu jubu (kiso kiso sed kun japana tuŝo). , io por la junularo) kaj vulgaraj vortoj. 555 Ni plej amuziĝis kaj ne multe poste ŝi demandis, ĉu mi efektive volas pli ol jubu jubu kun ŝi. Jes, mi faris, sed mi efektive pensis, ke ŝi ĵus trovis amuze instrui al eksterlandano la tajlanda. Kiam mi skribis, ke mi efektive pensis, ke ŝi estas tre agrabla sinjorino, ŝi diris al mi, ke ŝi ankaŭ volas pli kun mi. Tiel okazis nia rilato post mallonga renkontiĝo en la reala vivo, sekvita de kelkaj tagoj da babilado.
Sed poste ni ankaŭ komencis koncentriĝi pri la nederlanda. Mia karulo volis, ke mi ankaŭ lernu la tajan kaj poste Isaan (Lao), la kialoj estas kompreneble evidentaj: ke mi povus administri tie sendepende kaj ne esti tute dependa de ŝi. Pluraj amikoj parolas racie la anglan, sed multaj familioj kaj amikoj parolas tre limigitan la anglan kaj kiel estas pli sano se vi povas paroli kun ĉiuj. Do nia fokuso unue estis sur ŝia nederlanda. Post sia enmigrado, ŝi diris, iom incitita, ke mi ankoraŭ tro ofte parolis la anglan. Tion ŝi ne ŝatis: mi nun loĝas en Nederlando, mi devas lerni paroli la nederlandan ĉar alie oni ridos pri mi kaj mi ne povas esti sendependa. Tiam ni praktike parolis kun ŝi nur en la nederlanda kaj ne plu parolis la anglan pro oportuno.
Intertempe mi aĉetis lingvajn libretojn interalie de Poomdam-Becker kaj la nederlandan tradukon de lernolibro de Ronald Schuette. Ni estis finontaj ŝian nederlandan en la lastaj partoj kaj komenci mian tajan. Tragike, mia edzino estis mortigita en akcidento (septembro de la pasinta jaro) kaj ĝi neniam okazis. Ĉu ĝi iam denove okazos? Neniu ideo. Se mi renkontus tajlandan homon, mi certe farus, sed mi neniam serĉis tajlandan homon. Amo trafis nin ambaŭ neatendite kaj restas la demando, ĉu mi hazarde renkontos tajanon denove.
Al mi ŝajnas nur normale, ke vi almenaŭ provas lerni la lingvon de via kunulo aŭ la lingvon de via (estonta) loĝlando. Kaj kompreneble via kunulo helpos, sed faŭlto falas reen sur la komuna lingvo (la angla). Se via partnero ne volas, ke vi povu konvene partopreni kaj esti memstara, mi maltrankviliĝus.
Mi forgesis skribi, ke mi nur neperfekte parolas la lingvon kiel vera komencanto. Hejme 97% nederlandanoj kune, 1% angla kaj 2% tajlanda. Kompreneble, mia karulino flustris al mi dolĉajn nenion en la taja lingvo, kaj mi foje flustris al ŝi. Mi ankoraŭ memoras la momentojn, kiam ŝi donis al mi aŭ mi donis al ŝi flarantan kison sekvitan de dolĉaj tajlandaj vortoj. Tion mi sopiras, kid teung laai laai. Mi skribas ĉi tion kun doloro kaj malĝojo. 🙁
Kara Rob V.,
Via rakonto estis tre agrable legi, sed la fino vere trafis min kiel bombo. Tre malĝoja kaj mi bone komprenas, ke via edzino tre sopiras al vi. Per ĉi tio mi esprimas mian kondolencon.
Vi ankaŭ tre bone diras, ke la lernado de alia lingvo ja ne devas esti serioze prenita, sed ke ĝi ankaŭ povas esti farita en ludmaniero. Ĉi tio estas tajlanda: sanoek. Ĉi tiu sanuk povas esti tre stimula dum lernado de lingvo.
Vi skribis 'Poomdam-Becker' kaj tio memorigas min pri 'Paiboon' kun Benjawan Poomsan Becker (kaj Chris Pirazzi) kiel aŭtoroj... Tio estas la sama kurso kiun mi uzas (vidu mian antaŭan respondon).
Neniam diru neniam... Sed neniam estos same kiel ĝi estis... Sed ĝi povus esti unua konstrubriketo al plia estonteco... Eble estis invito de via edzino fari ion per ŝia lingvo en ŝia lando... Lasu la Ne perdiĝu!
Mi elkore deziras al vi multe da kuraĝo!
Kara Danielo, dankon. Amuzo kaj esti mergita en lingvobanon ĉiutage helpas ege. Tiam vi lernas vortojn en amuza maniero. Ĉi tio utilas por reala studo kaj bloklaboro (kun via nazo en la libroj).
Mi ja celis Poomsan Becker. Sed tio jam komenciĝas per la interpunkciaj signoj ktp. Kaj la ekzemplaj frazoj kai-kai-kai kaj mai-mai-mai (diversaj tonoj) estis tre amuzaj. Mi diris al mia amo, ke tajoj estas frenezaj kun tia lingvo. La nederlandanoj ankaŭ havas sian gramatikon. Se mi iam serioze regos la tajan lingvon, mia amo certe estus feliĉa aŭ fiera pri tio. Neniam diru neniam.
En miaj anekdotoj mi ankaŭ enmetis kelkajn memorojn pri lingvo. Troveblas se vi serĉas la ŝlosilvorton 'Vidvo' (literoj de unu). Sed mi haltos ĉi tie, alie ni deflankiĝas de la tajlanda lingvo kaj mi ne volas babili, kiom ajn sanoek tio estu.
1 Mi pensas, ke mi estas en altnivela parolado. Mi povas havi racian konversacion en la tajlanda pri ĉiutagaj aferoj kaj pli grave, tajlandanoj komprenas kion mi diras. Tio estis malsama en la komenco. Tamen ĝi ne estu tro komplika, ĉar tiam mi ne plu povas sekvi ĝin. Ankaŭ dependas de kiu regiono vi estas. En Bangkok mi povas sufiĉe bone sekvi ilin se ili parolas malrapide, sed kun kelkaj tajanoj mi havas multe da malfacileco kompreni ilin. Sed vi ankaŭ havas tion en Nederlando: frisa, limburga. Sed konatiĝi kun iun, de kie ŝi venas, kiom da infanoj, kiaj laboroj, ŝatokupoj ktp estas sufiĉe facila por mi. En la lastaj jaroj mi ofte estis komplimentita pri kiom bone mi parolas la tajan (sed mi scias pli bone kompreneble, mi pensas, ke mi estas je la nivelo de 4-jaraĝa.)
2 Mi povas legi malrapide, sed mi ofte ne komprenas, kion ĝi signifas. Mi eble scias kelkajn vortojn en frazo, sed ne sufiĉas por plene kompreni ĝin. Tio ankaŭ pliboniĝis dum la lastaj du jaroj, ĉar mi prenis 2 horojn da lecionoj pri legado kaj skribo ĉi tie en Nederlando, kaj mi certe daŭrigos kun tio. Mi rimarkis, ke regi legado kaj skribado multe helpas paroli la tajlandan lingvon pli bone. Skribi estas multe pli malfacila ĉar mi ankoraŭ ne vidas logikon pri kiam uzi kiun literon, ekz., th, kh, ph ktp. Estas malsamaj versioj de ĉi tio. Mi pensas, ke ankaŭ ne estas vera logiko en ĝi. Mi vidas la samon en la nederlanda: kiam vi uzas ei kaj kiam ij aŭ ou kaj au. Kiel nederlandano vi nur scias tion. Sed ni ne rezignas, ni daŭre lernas. Mi tradukis sufiĉe multajn kantojn de Karabou (tajlanda popgrupo) en fonetikan tajan/nederlandan. Tio iris bone por mi. Nun ludu kelkajn el ĝiaj kantoj sur la gitaro. P.s. Faras tre bone kun la tajlandaj sinjorinoj, kvankam tio ne estas mia zorgo.
3. Post pluraj ferioj en Tajlando, mi pensis, ke estus saĝe lerni ankaŭ la lingvon. Mi havis 10 privatajn lecionojn en Nederlando kun bonega instruisto, kiu ankaŭ lasis min ekzerci la 5 tonojn en la taja, kio multe helpis min. Poste praktiku vortojn en la taja kun amiko dum 1 aŭ 2 horoj ĉiusemajne kaj lernu novajn vortojn denove kaj denove. En certa momento ni blokiĝis, ĉar ni rimarkis, ke kelkaj vortoj simple ne algluiĝas. Mi nun scias 1000 vortojn aŭ pli, sed tio fakte ne sufiĉas por lerni lingvon. Kaj kiam vi maljuniĝas, vi rimarkas, ke post kelkaj monatoj vi forgesis duonon de la vortoj. Tio ankaŭ malfaciligas ĝin. Tute ĉesis lerni la tajlandan lingvon dum ĉirkaŭ 4 jaroj, faris nenion en tiu momento. Kun la subesta penso, ĝi ne funkcios kaj ĝi neniam funkcios. Mi reprenis ĝin pasintjare, sed nun kun legado kaj skribado kaj tio donis al mi belan puŝon en la ĝustan direkton. Mi komencis ĝui lerni denove.
4 Entute, mi provas lerni la tajlandan lingvon dum ĉirkaŭ 10 jaroj kun diversaj gradoj de sukceso.
Ĝi restas malfacile lernebla lingvo por nederlandanoj, mi rimarkis, ke vi vere devas investi multe da tempo kaj energio al ĝi.
5 La plej granda problemo por mi estis konverti la vortojn, kiujn vi jam konas, en fluajn tajlandajn frazojn. Krome, memorante la vortojn, kiujn vi jam konas. Se vi nur ferias dum 4 semajnoj, vi rimarkos, ke multaj vortoj ne venas al la menso kiam vi bezonas ilin.
Mi pensas, ke ĝi ankaŭ rilatas al aĝo.
6 Mi nun feliĉe daŭrigos studi. En septembro mi denove prenos 5 lecionojn de 1,5 horoj por pli bone majstri legadon kaj skribadon.
Cetere, tre rekomendinda por ĉiuj, kiuj volas lerni la tajan en Nederlando.
Ŝi loĝas kaj instruas en Leidsche Rijn (Utrecht) kaj estas vere bona kaj ne multekosta.
Ŝia retadreso estas [retpoŝte protektita]
Ŝi instruas ĉiujn nivelojn de komenco ĝis pli ol progresinta.
Ŝi ĉiam tre bone preparas la lecionojn.
Tre rekomendinda por ĉiuj, kiuj opinias, ke la tajlanda lingvo estas neeble lerni.
Venontjare mi loĝos en Tajlando kaj kompreneble prenos ĉirkaŭ 4-5 horojn da tajlandaj lecionoj ĉiusemajne.
Malfacila lingvo, tiu tajlanda. Ne komplike rilate strukturon - finfine: neniuj konjugacioj/kazoj de verboj aŭ substantivoj, neniu diferenco inter singularo kaj pluralo, ktp. - sed ili montras...... Taj-oreloj tiom fervoras pri tio, ke ili povas aŭdi fremdulo, kiu efektive havas la ĝustan vorton sed nur iomete maloftas laŭ ton/intonacio aŭ vokallongo, ofte ne komprenas ĝin.
Tiu ĉi strukturo de la tajlanda lingvo speguliĝas ankaŭ en 'Thenglish': pensu, ekzemple, pri la ofte aŭdata 'ne have' - 'mai mie'.
Mi ankaŭ studis la tajlandan lingvon en la lastaj jaroj.En la komenco mi aĉetis la kurson de Thai Trainer III per la komputilo kaj mi devas diri ke ĝi iris sufiĉe bone, mi jam estis pli ol duono de la 90 lecionoj kaj daŭre pliboniĝis. .
Mi faris ĉion ĉi en Nederlando kaj kiam mi iris denove al Tajlando dum unu monato, mi pensis, ke mi povas efektivigi tion, kion mi jam lernis. Nun tio estis iom seniluziiga ĉar la plej multaj el ili rigardis min kvazaŭ mi ĵus falus el arbo.
Mi misprononcis la plej grandan parton ĉar mi ne vere studis la tonaltojn tiutempe.
Tio sufiĉe deprimis min kaj mi pensis en mi mem, ke ĝi ne faros ajnan diferencon kaj mi faris nenion kun ĝi dum kelkaj jaroj.
Mia fianĉino parolis bonan anglan (pli bone ol mi) kaj mi lasis ĝin ĉe tio.
Kun la tempo, mia emeritiĝo-dato pliproksimiĝis kaj ĉar mia intenco estis iri al Tajlando dum 8 monatoj jare, mi pensis, ke mi devus komenci denove.
Mi kredas, ke se vi decidas iri al alia lando tiel longe, vi almenaŭ provu paroli la lingvon iomete.
Ĉar tio, kion mi jam lernis, ne vere kontentigis min (pardonu, mi ne konas alian vorton), mi decidis provi ĝin alimaniere, nome unue provante legi kaj skribi kombine kun la vortoj kiujn mi ankoraŭ konis, kiuj venis al lerni 44 konsonantojn kaj kompreneble ankaŭ povi skribi ilin, mi daŭris iom da tempo antaŭ ol mi eltrovis ĉion, kio havas sencon, se oni supozas, ke jam estas 6 malsamaj k-oj kaj kio tio K signifas dependas de el la prononco kaj mi povas doni kelkajn ekzemplojn.
Post tio mi komencis enprofundiĝi en la vokalon(signojn), ĉar la prononco de ĉiu konsonanto estas determinita de la vokalo(signo) kiu estas ligita al ĝi.
Do mi pensis, ke estos iom pli facile ĉar ili estas nur 32, sed baldaŭ montriĝis eraro ĉar jam estas 4 E-oj, ankaŭ por la fakuloj e,ee,E,EE kaj O. 4 o, oo,O,OO kaj tiel plu.
Estis kelkaj kaj konsonantoj kaj vokaloj, kiujn mi senĉese miksiĝis, sed post la necesaj g;dversoj kaj kontraŭdepresiaĵoj (ŝerce) mi nun povas diri, ke mi konas ĉiujn.
Ambaŭ rekonas kaj povas skribi sin.
Do ĝi esence signifas, ke kiam mi vidas vorton en la taja, mi scias, kion ĝi diras kaj kiel prononci ĝin, sed mi ne scias, kion signifas la vorto, do tio ne helpas (ankoraŭ).
Do mi refalis al la kurso de Taja Trejnisto III kaj tuj kombinis ĝin kun la tajlanda skripto.
Mi nun estas emerita kaj do pasigis 8 monatojn en Tajlando kaj 4 en Nederlando, kio donas al mi iom pli da tempo.
Kion mi nun renkontas, estas la fakto, ke tajo ne uzas majusklojn kaj ne lasas spacojn inter vortoj kaj neniujn komojn/periodojn ECT. Do mi nun devas zorge rigardi kiam komenciĝas aŭ finiĝas frazo aŭ vorto.
Entute mi laboras entute de 3 ĝis 4 jaroj nun, la lasta jaro iom pli ol antaŭaj jaroj kaj mi provas ripeti tiujn 44+32 timigajn signojn ĉiutage ĉar alie mi denove forgesos ilin post 2 semajnoj. kaj mi ne volas bati min mem.trompita la duan fojon.
Fine, mi devas diri, ke mi trovas ĝin tre malfacila, sed ĝi estas amuza, precipe se iam la bano falas de tempo al tempo.
Petro Bol
1. Malfacile taksi mian nivelon. Certe ne flua aŭ tre progresinta. Sed almenaŭ progresinta komencanto, mi pensas.
2. Mi povas legi multajn el la unufrazaj Facebook-afiŝoj de mia edzino kaj ŝiaj FB-amikoj. Sed ne ĉio. Mi ne povas (ankoraŭ) legi novelojn, gazetartikolojn, des malpli libron. Mi povas skribi eĉ malpli en la taja.
3+4. Mi venas al Tajlando ekde 1990 kaj de tiu momento mi lernis vortojn. Unue nombri. Post tio, ĉiun ferion (ĉiu du jarojn) mi lernis kelkajn pliajn vortojn kaj poste, de tempo al tempo, mi ankaŭ prilaboris mian vortprovizon hejme en Nederlando per helpiloj, kiel KD pruntitaj el la biblioteko. Sed dum ferioj en Tajlando mi ĉiam lernis la plej multajn vortojn kaj frazojn.
Mi komencis legi kaj verki antaŭ proksimume dek jaroj, unue provante lerni la alfabeton. Kaj tio ankaŭ iris pli glate dum ferioj en Tajlando. Mi ĉiam uzis la aŭtajn numerplatojn kiel helpon dum veturado. Jam de kelkaj jaroj mi havas ankaŭ kursdosierujon (por komencantoj kaj progresantoj) kun akompanaj KD-oj. Sed foje mi ne havas la tempon aŭ sufiĉan energion por labori pri ĝi konstante dum pli longa tempo.
5. Tonoj kaj prononco estas ankoraŭ granda problemo kaj mi ne havas multajn ŝancojn ekzerci paroli kaj aŭskulti praktike. Mia edzino estas tajlanda kaj mi evidente lernis multon de ŝi dum la jaroj, sed ŝi ne estas instruisto. Tial mi trovas multe pli utila praktiki dum ferioj.
6. Mi daŭre disvolviĝas malrapide. Post ĉio, ĉiu paŝo estas unu. Mi rimarkas progreson post ĉiu ferio kaj familio kaj amikoj en Tajlando foje parolas la tajan kun/al mi, donante al mi la impreson, ke ili pensas, ke mi estas pli antaŭen (komprenas kaj komprenas pli) ol mi pensas. Tio estas kuraĝiga. Tamen, mi faros miajn plej grandajn paŝojn – unu tagon – kiam mi loĝos tie. Kiam ajn tio povas esti.
*Kaj eble estos okazo esti instruata de majstro en Nederlando. Ĉar se mi bone memoras, mi antaŭ iom da tempo legis, ke Tino revenas al Nederlando pro la studado de sia filo. Do eble li volas transdoni siajn sciojn kaj kapablojn al interesitaj partioj. Mi estas en la fronto!
Saluton,
michel
1. Komenco.
2. Mi komencas rekoni pli kaj pli da literoj kaj foje ankaŭ vortojn kaj la strukturon de kunmetitaj vortoj. Sed ĝi ankoraŭ estas popeca afero. Mi scias nur sufiĉe por scii kion kaj kiel rigardi. Ĉiukaze tio estas tre utila 🙂
3. Havis ĉiusemajnajn lecionojn de tajo en Nederlando dum kelkaj monatoj. Tie mi akiris bonan komprenon pri la strukturo de la lingvo kaj lernis multajn literojn. Tamen la instrumetodo celis infanetojn, kiuj ja devas lerni skribi, sed jam scipovas la lingvon.Malgra la grandega entuziasmo de la instruisto, ni enkaptis tie. Nur nun kiam nia movo estas videbla, ni denove prenas pli entuziasman aliron.
4. Jaron pli intense, 2 jarojn apenaŭ kaj nun iom pli.
5. La tonoj kaj la tre malsama skribo.
6. Nuntempe lernante vortojn per apoj. Eble lecionoj poste (iu havas bonan konsilon en la regiono de Chiang Dao?).
Tradukaj aplikaĵoj iĝas ĉiam pli progresintaj. Mi nun havas unu, kie mi parolas la anglan kaj la taja eliras, kaj parolado kaj skribado. Mi povas kontroli ĉi tion tradukante la tajlan dorso kaj vidi ke la traduko preskaŭ ĉiam estas ĝusta.
Eble menciindas, ke mi ofte agis kiel interpretisto en juraj konfliktoj kaj ankaŭ dum tribunala atesto. Rekte de la nederlanda aŭ la angla ĝis la tajlanda kaj inverse. Do se iu bezonas ĝin, informu min. Kontraŭ pago, kompreneble.
Alia sed rilata afero estas kompreneble, ke la tajanoj mem lernu paroli vorton ekster la hejmo. Mia bofrato, kiu havas bonan edukadon kaj laboron, eksciis tion kiam ni kune vojaĝis tra Kamboĝo. Mia edzino ne volis veni, do li devis veni por vidi, ĉu mi ne ĝenos virinojn. Kiam li eksciis, ke li tute dependas de mi ĉar li ne parolis la anglan, li decidis fari ion pri tio.
Ĝi neniam okazis, kompreneble.
Kion mi volas diri: la taja estas kompreneble nur parolata en tre limigita areo.
Same kiel la nederlanda. Tial usonano, eĉ se li venas por vivi ĉi tie dum jaroj, fakte ne bezonas lerni la nederlandan.
Lerni la tajlandan estas la sama kiel lerni la albanan ekzemple.Necesas multe da energio, sed kio utilas se oni ne loĝas tie konstante?
Mi ankaŭ parolas la hispanan. Tie mi povas vojaĝi tra Latin-Ameriko (eĉ en Brazilo (portugala) homoj bone komprenas min).Mi povas iri al Hispanio kompreneble, ankaŭ Portugalio iras bone! Taja? Nur Tajlando, maksimume oni povas fari ion per ĝi en Laoso.
Mi loĝas ĉi tie en Bangkok de preskaŭ 10 jaroj nun kaj ne progresis en la lernado de la tajlanda lingvo. Mi komprenas multe pli ol mi povas paroli. Eble unuflanke temas pri maldiligento, aliflanke tute ne necesas lerni la tajan. Mia edzino estas administranto de internacie funkcianta firmao kaj parolas bonegan la anglan; same faris ŝia frato kaj ŝia patro. Ni ne havas infanojn. Do mi fakte ĉiam parolas la anglan kaj malofte aŭ neniam la tajan aŭ la nederlandan.
Mi laboras kiel instruisto en universitato kaj ĉiuj lecionoj estas en la angla. Studentoj devas paroli la anglan, ankaŭ inter si. Ĉi tio validas ankaŭ por miaj tajlandaj kolegoj. Kaj ili ankaŭ atendas ke eksterlanda instruisto parolu la anglan kaj ili aprezas tion ĉar ĝi helpas ilin plibonigi sian propran anglan. La situacio ŝanĝiĝos kiam mi retiriĝos kaj translokiĝos al la Nordoriento. Sed tiam mi ankaŭ havas sufiĉe da tempo por lerni la tajan.
Helpo Dezirata:
La eksedzo de mia amiko ĉi tie en Nederlando mortis kaj telefona kontakto kun lia vidvino en Tajlando estas tre malfacila. Ĉu iu pretus helpi traduki?
Bonvolu raporti/retpoŝti al [retpoŝte protektita]