Nelson Mandela diris: “Kiam vi parolas kun iu en fremda lingvo, viaj vortoj venas al lia menso. Kiam vi parolas al iu en sia propra lingvo, viaj vortoj iras al ilia koro.
Vi ne bezonas talenton por lingvoj por lerni lingvon kaj via aĝo apenaŭ gravas. Kion vi ja bezonas estas persistemo, scivolemo kaj certa manko de timo al fiasko. Se via medio rimarkos, ke vi estas serioza, ili helpos vin, ne rezignu tro facile.
á alta tono; à malalta tono; â malsupreniranta tono; ǎ leviĝanta tono; meztono. Dupunkto post vokalo signifas vere longan vokalon.
Daŭre demandu - Vi plej lernas demandante dum vespermanĝo, promeno, nutraĵaĉetado aŭ aŭtoveturado: นั้น อะไร 'Nán (níe:) arai ?' 'Kio estas tio (ĉi tio)?' aŭ นั้น เรียก ว่า อะไร 'Nán rîeak wâa arai?' — Kiel tio nomiĝas? aŭ พูด ( ถาม ) นี้ La modelo ใหน 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi ' 'Kiel vi diras (demandi) ĉi tion?' Ĉiam plurfoje laŭte ripetu la respondon, por ke vi povu kontroli ĉe tajlanda persono ĉu vi prononcas ĝin ĝuste.
Akiru instruiston dum 2-4 horoj semajne dum iom da tempo
Mi favoras, ke unue povu havi sufiĉe mallongan konversacion kun frazoj de 4-6 vortoj kaj poste (post kelkaj monatoj) vere ekverki, kio poste antaŭenigas la lernadon de la lingvo. En la komenco estas pli bone se vi ricevas instruiston por 2-4 horoj semajne, kostante nur ĉirkaŭ 250 bahtojn hore, sed ĝi ne estas necesa se vi loĝas en tajlanda medio. Vi ankaŭ devas pasigi iom da tempo kun la lingvo ĉiutage, alie vi povas forgesi pri ĝi.
Mi rekomendas la libron 'David Smyth, Thai, An Essential Grammar, Routlege, 2010', kun bonega klarigo pri prononco kaj gramatiko, ilustrita per mallongaj praktikaj frazoj. Pli bone ĉi tiu libro: 'La Taja Lingvo. Gramatiko, literumo kaj elparolo, David Smyth, traduko kaj redaktado de Ronald Schütte, nun en ĝia tria eldono. Precipe bona por ĝusta kaj komprenebla fonetiko kaj prononco. Aĉetu kelkajn librojn, kiujn ili uzas ĉi tie ĉe la infanĝardeno por ekzercado.
Bona retejo estas: www.thai-language.com , kun parolitaj ekzemploj. La du vortaroj de van Moergestel estas tre rekomendindaj. La angla-tajlanda kaj la tajlanda-angla kompreneble ankaŭ eblas. Sed 80 procentoj de tio, kion vi lernas, vi devas fari mem en via ĉiutaga vivo.
Montru, montru kaj montru denove...
La taja estas tona lingvo, ni nun scias tion. Ĉiu silabo havas sian propran tonon, estas nedisigeble ligita al ĝi kaj finfine determinas la signifon de la vortoj. La ĝustaj tonoj estas esencaj por bona kompreno de tajlanda vorto. Se vi lernas vorton, vi devas tuj lerni la respondan(j)n tonon(j), poste vi ne atingos ĝin. Mi konas multajn homojn, kiuj diras: 'La tonoj estas tro malfacilaj, mi lernos ilin poste'. Tiam tio neniam okazas.
Mi iris kun mia filo por tason da kafo en kafejo proksime de la pordego Thâa Phae en Chiang Mai. Mi diris: 'Aow kèek nèung chin dôeay ná khráp' 'Ankaŭ mi ŝatus tranĉaĵon de kuko'. La servistino ne komprenis min kaj mi ne povis kompreni kial ŝi ne komprenis. 'rigardis' estas 'rigardis', ĉu ne? Tiam mia filo kriis "rigardu" per alta tono kaj ŝi tuj komprenis. Mi diris "rigardis" per mallaŭta tono.
Kvin tonoj -Estas 5 tonoj: meza a, alta á, malalta à, falanta â kaj leviĝanta ǎ. Estas pli facila ol ŝajnas. La nederlanda ankaŭ havas tonojn, sed ni uzas ilin por transdoni emociojn (surprizo, kolero, ĝeno, emfazo) kaj en la tajlanda lingvo la tono determinas la signifon de la vorto. Kiam mi emociiĝas ĉiuj miaj tajlandaj tonoj flugas tra la fenestro. Tial tajoj estas tiel malvarmetaj ranoj, alie neniu komprenos ilin.
Plata mez-alta-malalta tonoKomencu praktiki en la nederlanda. Tre simple diru la frazon "La tajlanda estas facila kaj amuza lingvo" laŭ via meza tonalto sen iri supren aŭ malsupren. Ĉu ĝi sonas monotona kaj enuiga? Tiam estos bone. Faru la samon, sed nun iom pli alte, denove plata, troigu, tio estos bone poste. Ĉu vi sonas kiel katheuy? Bone. Nun tono pli malalta ol tiu meza tono, denove tre plata, kiel parolas vera viro.
Falanta kaj leviĝanta tonoPrenu la vorton "ne" por la falanta kaj leviĝanta tono. — Mi ne diras jes! sed ne!!' La descenda aŭ ankaŭ emfaza tono. Kaj la leviĝanta tono estas evidente demanda tono: "Ho ne?"
Rizo, blanka, la novaĵoj-Kiam vi regas tion, ekzercu kun la tajlanda vorto 'khaaw'. Falanta Tono: ข้าว khaaw 'rizo'; leviĝanta tono: blanka khǎaw "blanka" kaj malalta tono ข่าว khàaw '(la) novaĵo'. Metu ion blankan sur la tablon, iom da rizo, apud la televido. Diru unu el la tri vortoj kaj faru tajlandan personon atentigi kion vi volas diri kiam vi diras 'khaaw' en unu el la tri tonoj. Ĉi tio donis al mi kelkajn belajn tagojn.
Vesto, tigro, mato-Faru la samon kun เสี้อ 'sûua': descenda tono: 'vesto, ĉemizo'; leviĝanta tono: เสีอ "tigro" kaj malalta tono: เสี่อ'mato' (sur kiu vi sidas kaj manĝas). Ankaŭ faru ĉi tion kun ฟ้า 'fáa', alta tono, tiam iu devas montri en la aeron kaj ตา 'taa', signifas tonon, tiam iu montras al lia okulo aŭ al avo, se li estas proksime.
Diru la sekvan frazon, ĉiuj silaboj estas sur averaĝa tono: ชาว นา ไป นา ทำ งาน ใน นา "chaawnaa pai naa tham ngaan nai naa" aŭ "La farmistoj iras al la rizkampoj por labori". Ĝi devus soni tre plata kaj monotona. La alta kaj malalta tono ankaŭ estas prononcitaj preskaŭ kiel plata, kvankam je malsama tonalto.
Poste ekzercu kun la sekvaj vortoj:
meztono: มา 'maa' venos; นา 'naa' (rizo) kampo ; ตา 'taa' avo (flanko de patrino), okulo; กา 'kaa' korvo; ยาย 'jaj' avino (flanko de patrino)
alta tono: ม้า 'máa' ĉevalo; ช้า 'cháa' malrapide; ฟ้า 'fáa' aero, ĉielo; ค้า aĉetante kaj vendante 'khaa'
malalta tono: ป่า 'pàa' arbaro; ด่าriproĉi 'dàa'; บ่า 'baa' ŝultro; ผ่า 'phàa' (to) tranĉi malfermi, fendi
malsupreniranta tono: ห้า 'hâa' kvin (555 ridas); ล่า 'lâa' ĉasi; ป้า 'pâa' pli maljuna onklino; บ้า 'baa' freneza; ผ้า 'phaa' vesto
leviĝanta tono: หมา'mǎa' hundo; หนา 'nǎa' dika (de objektoj); หา 'hǎa' (to) serĉi iun; ฝา 'fǎa' kovrilo, klapo
Faru mallongajn frazojn, troigu la tonon kaj la longan -aa-, ekzercu dum tajo aŭskultas kaj korektas:
ม้า มา ช้า 'máa maa cháa La ĉevalo venas malrapide
ตา ล่า หมา 'taa lâa mǎa Avo ĉasas hundojn
หมา หา ม้า 'mǎa hǎa máa La hundo serĉas la ĉevalon.
ตา บ้า มา ช้า 'taa bâa maa cháa Freneza avo malrapide venas
ยาย หา ป้า 'jaai hǎa pâa Avinjo serĉas onklinon
ktp ktp.
Eksterlandano eniras vojaĝagentejon kaj demandas al la skribotablo: คุณ ขาย ตัว ไหม ครับ 'Khoen khǎai toea mái khráp ?' Li volis diri: "Ĉu vi vendas biletojn?" Li ricevas baton en la kapo pro sia problemo. Li diris la vorton ตัว 'toea' 'bileto' en plata, meztono, tio estas 'korpo, korpo' kaj ne en altiĝanta tono, tio estas ตั๋ว 'tǒea' 'karto'. Do li diris: "Ĉu vi vendas vian korpon?"
Ankaŭ vokaloj estas tre gravaj
Post la tonoj tre gravas la vokaloj, ĝuste male kiel en la nederlanda kie la konsonantoj pli gravas.
La distingo inter mallonga kaj longa vokalo estas la plej grava. Komparu la "ie" en "kano" kaj "biero", kaj tiu lasta "ie" estas eĉ pli longa en la taja. 'Libro' kaj rukto', 'mordo' kaj 'urso', 'piedo' kaj 'aŭdi'. La tajanoj estas sufiĉe saĝaj por uzi du malsamajn signojn por la longa kaj mallonga 'oe' 'ie' ktp., ekz. อุ kaj อู , resp. mallonga kaj longa 'oo'. (la 'อ' estas helpa signo, vidu kio pendas malsupre, tio estas la 'oo'. Kun la ie: kaj la oe: la dupunkto montras al longa vokalo). Kelkaj ekzemploj:
น้ำ 'nomo' akvo; นำ 'prenis' gvidi, iri antaŭ; โต๊ะ 'tó' tablo; โต 'tro' granda; ติ 'ligi' (mallonge) kritiki, riproĉi; ตี 'kravato:' (longa) trafi พุทธ 'phóet' (mallonge), la Budho; พูด 'phôe:t' (longa) parolado
Mi havis la plej multajn problemojn kun la sono "อื" kiel en "muu" "mano". Sonas io kiel 'uu', sed ne prononcata kun pinta buŝo sed kun larĝa rideto. Vi nepre devus ekzerci la vokalojn kun tajo.
Konsonantoj tre similas al la nederlanda - kun esceptoj
Ĉi tiuj estas la plej facilaj, ili tre similas al la konsonantoj en la nederlanda, kun la sekvaj esceptoj. Cetere, tajlandanoj ne ŝatas du konsonantojn kungluitajn (okazas nur komence de vorto). En ĉiutaga uzo, 'plaa' 'fiŝo' estas kutime 'paa'; 'pràtoe:' 'pordo' iĝas 'patoe' kaj 'khrai' 'kiu' iĝas 'khai'. Provu igi tajanon diri "plej forta".
La finaj sonoj -tpk- estas tre mildaj, preskaŭ neaŭdeblaj. La finaĵo 'k' sonas kiel la 'b' en la angla 'big', la finaĵo 't' sonas kiel 'd' ( diru 'ne!' la 't' en 'ne' estas prononcata kiel la ' d' sekvante ĝin). Kaj la finaĵo "p" sonas pli kiel "b".
La komencaj sonoj –tpk- kaj th-ph-kh. En la taja estas grava distingo inter aspirata –tpk- (kutime skribita kiel –th-ph-kh-resp.) kaj la neaspirata –tpk-, diferenco kiu ne estas tiel konata en la nederlanda kaj la angla. Metu manon aŭ ŝaltitan fajrilon antaŭ vian buŝon kaj diru t, p kaj k. Vi apenaŭ sentos ajnan eskapan aeron kaj la flamo devus daŭre bruli. Diru th, ph kaj kh kaj vi sentos eksplodon de aero kaj la flamo estingiĝos. Ankaŭ ĉi tie, kvankam malpli ol por la tonoj, se oni ne povas fari ĉi tiun distingon, estas malfacile komprenebla. Se vi praktikas ĉi tion kun via familio ĉirkaŭe, la amuzo estos nepriskribebla, mi garantias tion. En tajlanda skribo (mi forlasas kelkajn (tre) maloftajn signojn):
neaspirita: -t- : ต ; -p-: ป ; -k- : ก
aspirata: -th-: ท ธ ถ -ph- : พ ผ ภ -kh-: ค ฆ ข
Ekzemplaj vortoj:
ตา 'taa' okulo; ท่า 'thâa (d) haveno, ĝeto ตี 'ligi:' bati'; ที่'thie: loko, spaco, al, en
ป่า'páa' arbaro; ผ้า phaa vesto ปู'poe:' krabo aŭ Yingluck; ผู้ 'phôe:' persono
เก้า 'kâaw naŭ; ข้าว 'khâaw rizo กา 'kaa' korvo ('kaa,kaa'); ฆ่า 'khâa' mortigi, murdi
Vi devas praktiki ĉion ĉi ofte, dum semajnoj, ĝis ĝi iras senriproĉe. Poste pluiru. Ĉi tio estas la bazo de bona prononco. Kiam vi finos, ĉi tiu frazo ne plu devus esti problemo:
ไม้ ใหม่ ไม่ ไหม้ ( ไ en ใ estas 'ai' aŭ 'ai'; ม estas la 'm' sono) aŭ 'Máai mài mâi mâi ', resp. nova ligno ne brulas), 'Nova ligno ne brulas'.
Se vi volas ekbruligi fornon per nova lignopeco, kiu kompreneble ne funkcias, kaj vi diras ĉi tiun frazon al via fianĉino skuante la kapon, kaj ŝi kapjesas ridante, tiam vi sukcesis.
Dankon Tino, pro la ĉi-supra artikolo. Ja la libro, kiun vi menciis, en la traduko de Ronald Schütte, estas tre bona bazo por lerni la lingvon. Nun kiam mi havas kelkajn bazajn sciojn, mi ankaŭ sentas bezonon de instruisto kun kiu mi povas prilabori la lingvon. Komence mi pensis, ke mi povas ignori legadon/skribadon, sed mi ankaŭ ekkonsciis, ke iam tio estos necesa por disvolvi la scion, kiel vi ankaŭ skribas.
Krom tiuj tonoj, mi pensas, ke la malfacileco de la lingvo fakte ne estas tro malbona. Laŭ mi, la strukturo/gramatiko estas multe pli simpla ol tiu de la nederlanda, la angla aŭ la franca kaj germana lingvoj. Mi suspektas, ke estas multe pli malfacile por tajo lerni la anglan ol por nederlandano lerni la tajan.
Pardonu, sed la taja estas tre malfacila lingvo por mi. Kiam ili parolas, mi eĉ ne aŭdas la diferencon de tonaltoj, des malpli prononci ilin. Mi loĝas ĉi tie jam de 12 jaroj kaj mi jam komprenas multon pri tio, kion ili diras kaj la tajlandanoj, kiuj min konas, ankaŭ komprenas mian babiladon. Feliĉe, en la vilaĝo de mia bogepatro oni parolas la ĥmeran. Tio estas multe pli facile lernebla kaj ilia parolmaniero tre similas al mia flandra dialekto. Kaj cetere, se vi parolas pri certa temo kaj vi uzas malĝustan tonalton en la taja, ili komprenos vin. Se ili tamen volas. Almenaŭ tio estas mia sperto.
Karel vi ne estas sola. Mi pasigas multan tempon en Uttaradit 8 monatojn en Tajlando. El kiuj 5 monatoj estas Uttaradit, 2 monatoj estas Jomtien kaj 1 monato estas vojaĝanta. Mi estas en malgranda malpermeso aŭ laboro (de belanda) kaj havas prononcon kiel laosano. La vortoj ĉi tie ankaŭ ofte signifas ion tute alian ol en Bangkok.
Same kiel la germana kompare kun la nederlanda
Iom pli pri tiu aĝo. Tro maljuna por lerni fremdan lingvon. La suba artikolo (kaj estas pli) kontraŭbatalas ĉi tion. Ili ja diras ĉi tion:
Vi povas fariĝi perfekte flua parolanto de fremda lingvo en ajna aĝo, kaj malgrandaj neperfektaĵoj de gramatiko aŭ akcento ofte nur aldonas al la ĉarmo.
https://theconversation.com/youre-never-too-old-to-become-fluent-in-a-foreign-language-96293
Bonan matenon, karaj Tajlandaj fakuloj.
Mi esperas iam povi skribi pecon pri la tajlanda lingvo en kiu mi ne eraras. Mi scias, sed mi eraris skribante ĝin. Do ĉi tie:
ป่า'páa' bos. Ĉi tie ĝi estas skribita kun alta tono, sed ĝi estu malalta tono, do pàa. Preskribo 🙂
Mi iras al instruisto Tajlando dum 2 horoj ĉiusemajne dum preskaŭ 4 jaroj. En la lasta jaro ni komencis verki, kio pli amuzas kompreni kiom malriĉa estas la lingvo. Legante surstrate, la manĝbutiko ankaŭ malrapide komenciĝas...ĉiam plena de surprizoj. Plej okulfrapa estas, ke kiam mi parolas tajlandan, la tajlando mem surpriziĝas, ke la farang parolas perfektan tajan. Mi provas uzi la tonadon tre klare kaj kiel eble plej bone.
Sed foje aferoj misfunkcias... Mi parolas tro 'preta'. Multaj homoj ne kutimas al la klaraj R-prononcoj kaj mi ankaŭ devas devii de ili al la L-prononco.
Komence mia edzino estis tute kontraŭ, ke mi lernu tajan, la kialo estis ne nur ke ĝi faciligus al mi kontakti aliajn virinojn (tio estas la kazo) sed ke la farang estas rigardata de la familio kiel pli malbona persono. ... khon mai dee. Ĝuste ĉar mi tiam ekkomprenas tajlandajn kutimojn kaj vivstilojn kaj povus lerni ilin...papilio, kikoj. Mea noi ktp.
Mi scias tro multe. Farang roo fari.
Sed komuniki devas esti praktikita kaj ĝi funkcias plej bone kun biero kaj en bela kompanio!
Krom la tonoj, la klasigiloj kaj la hierarkio estas verŝajne la plej malfacilaj por nederlandanoj.
Rob, tiu klara R-prononco certe estas aŭdebla en Bangkok (Meza Tajlando), sed en Isaan homoj havas multajn malfacilaĵojn kun ĝi, ĉar la regiona dialekto kaj mi kredas ankaŭ la laosa ne havas R-sonon.
Mia tajlanda familio tre aprezas, ke mi bone regas la tajlandan lingvon. Mi ankaŭ ne komprenas, kial vi estas/fariĝas farang mai dee, sed mi scias, ke tajanoj ŝatas klaĉi inter si kaj poste embarasas, kiam vi subite montras, ke vi ĉion komprenis.
Mia amo venis de Khon Kaen kaj povis fari belan ruliĝantan RRRR. Mi ĉiam havis problemojn kun bela R. Ili ofte incitetis min dirante, ekzemple, "RRRRRob". Kaj ŝi estis pli ol feliĉa, ke mi parolis almenaŭ kelkajn vortojn de la tajlanda (kaj eventuale lernos la lingvon kun ŝi, kiam ŝi finos la nederlandan NT2, B1-nivelon). Almenaŭ tiam ŝi povus paroli pri kiel ŝi sentis aŭ kion ŝi vidis en sia propra lingvo. De tempo al tempo ŝi parolis al mi tajlande sen pripensi, feliĉe mi povis ĉerpi kelkajn ŝlosilvortojn por ke mi komprenis, ke ŝi diris, ekzemple, ke ŝi frenezas pri mi, <3
Mi ĉiam sidis kun grupo da virinoj. Ili alparolis unu la alian kiel t.e. Nok kaj t.e. Noi. Do ankaŭ mi faris tion. Estis morta silento, ĉiuj rigardis min. Mi demandis 'kio estas?' “Vi diris Nok, tio ne estas bela, ai Tino!” “Sed ankaŭ vi faru ĝin,” mi protestis. "Ni povas fari tion, sed farango absolute ne povas!" estis la respondo.
Se vi preterpasos lernejon en la Nordo, vi aŭdos la instruiston diri rrroongrrriean, kaj la studentoj ripetas loongliean. Tre necivilizita.
Chaawna pai naa thum ngaan nai naa Tino?
Stranga frazo
Mi dirus Chaawna pai thum ngaan tii thung naa.
Ĉu mi prononcu ĉi tie "thum ngaan" kiel "tham ngaan"?
Al mi, tiu ĉi fonetika skribo aspektas kiel miksaĵo de angla prononco kaj nederlanda prononco...
Ĝuste Danielo, mia fonetika tajo ne bonas 555
Stranga frazo, ja. Sed mi devis elpensi ion kun nur mezaj tonoj. Ĉu vi povas pensi pri frazo de 8-10 silaboj kun nur falantaj tonoj? Kaj eble same por la aliaj notoj?
Bedaŭrinde mi ne povas helpi vin pri tio. Mi lernis la tajan kiel tajano kaj tute ne zorgas pri tonoj.
5555
Tiam vi estas vera tajo. Kiam mi demandis tajanon en la fruaj stadioj de mia lernoprocezo 'kian tonon(j)n havas tiu vorto?' ili estis senvortaj aŭ rigardis min kvazaŭ mi freneziĝus. Ne la instruisto kompreneble, li povis diri.
Por entuziasmuloj, jen la tajlandaj nomoj por la tonoj:
Meza sǐejang sǎaman
Malalta sǐejang èek
Descendenta sǐejang thoo
Alta sǐejang provo:
Leviĝanta sǐejang tjàttàwaa
Tiuj lastaj kvar vortoj estas la nombroj 1, 2, 3, 4 en sanskrito. Rekoneblaj estas la 'thoo', 'twee' aŭ la angla 'du', kaj trie: nia propra 'tri'. Sǎaman signifas ''egala, simpla, plata''. Nun ekzistas "sǎaman" politika partio, la partio por la "ordinara viro/virino".
La menciita libro estas gramatiko malbone tradukita de la nelingvisto Schütte, ia referenca verko sed certe ne lernolibro.
Cetere, ekzistas sufiĉe facilaj lingvoj por nederlandaj parolantoj (kiel la indonezia) kaj malfacilaj (kiel la tajlanda kaj la ĉina). Mi parolas el sperto kun dek lingvoj.
Estas erare diri alie, eĉ se farite kun la plej bona didaktika intenco.
Mi instruas la tajlandan lingvon dum 20 jaroj, ankaŭ al maljunuloj (pli ol 55). mia sperto estas, ke ili sorbas la ekzercan materialon tre malbone. Mi ankaŭ tuj komencas legi kaj verki. la averaĝa studento povas legi post 3 monatoj. Korajn salutojn, f. teijsse....
la tajlanda lingvo estas instruata en Nederlando, se jes kie en Nederlando - mi interesiĝas.
Post kvin jaroj da intensa, preskaŭ ĉiutaga tajlanda studado, mi ne povas diri, ke lerni taŭgan tajlandon estas facile. Male!
Kvankam la lingvo ne havas kazojn, estas 5 tonoj, kiuj tre malfacilas ĝin.
Vorto kun la sama prononco povas havi multajn malsamajn signifojn. Prenu phan (mezo) ekzemple. Kiam vi pagas ĉe la kaso, tio signifas mil. Se vi estas ĉe la merkato kaj vi demandas pri la pomelo, tio signifas la "specon" de pomelo. Se vi estas en la krizĉambro de la hospitalo, temas pri "bandaĝo". Sed tio estas nenio kompare kun vortoj kiel naa (malkreskanta) kun almenaŭ 6 koncernaj signifoj. Kaj mi povas nomi dekojn da ekzemploj.
Kaj fine estas la skribo, en kiu ĉiuj vortoj estas kune skribitaj.
Mia opinio: la taja estas pli malfacila ol la franca, germana kaj angla kaj estas je la nivelo de la "enigmoj" de la latina, greka, hebrea kaj araba.
Mi kutimis pensi, ke ĉiu, kiu loĝas (duon) konstante en Tajlando, havas la devon lerni la nacian lingvon iom ĝuste. Mi foriras de tiu opinio: la lingvo estas simple tro malfacile demandi tiun de ĉiuj.
Mi nur daŭrigas ĉar mi ĝuas ĝin. Sed pecon da kuko?
Dankegon!
Khòb khoen máak atjaan Tino.
Ĉiuj komencoj estas malfacilaj, kaj tiuj malsamaj tonoj unue estas iom timigaj, kiel vi devas lerni rekoni ĉion tion? Sed ekzercante per mallongaj vortoj de 2-3 sonoj por lerni rekoni la malsamajn tonojn kaj poste lerni bazan vortprovizon en mallongaj frazoj kaj poste la alfabeton, ĝi devus esti farebla. Preskaŭ ĉiuj devus povi lerni lingvon, kvankam ĝi ja helpas se vi aŭdas la lingvon ĉirkaŭ vi ĉiutage. Infanoj ankaŭ lernas bazan vortprovizon de individuaj vortoj kaj frazoj.
Jen leciono de tajlanda lingvo, kie ili konscie instruas trankvile, kun emfazitaj sonoj kaj gestoj, sen tradukoj aŭ klarigoj en alia lingvo:
https://www.youtube.com/watch?v=oIqIrEG6_y0
En kombinaĵo kun konstruado de vortprovizo, la libro de Ronald Schütte estas bonega por lerni gramatikon. Kune kun la vortaroj de Moergestel kaj tajlanda lingvo.
Kaj se via familio aŭ partnero trovas stranga aŭ nedezirinda, ke vi volas lerni la lingvon de via alia duono... tiam la alarmsonoriloj sonigus por mi. Aŭ ĉu estas ĉi tie ankaŭ nederlandanoj, kiuj loĝas pli longe en Nederlando? tempodaŭro kun tajlanda partnero kaj ĝi Ĉu vi pensas, ke estas nenecese aŭ nedezirinda, ke li aŭ ŝi almenaŭ regu la bazojn de la nederlanda lingvo? Estas danĝere, se via amato povas funkcii (duon) sendepende en la nova loĝlando. 555
Mi finfine eklernis la tajlandan lingvon antaŭ 2 monatoj, kaj bona gvidado estas tre grava. La plano ĉiam estis, ke mia malfrua amo unue bone regas la nederlandan kaj tuj kiam ĉiuj integriĝaj aferoj estos finitaj, ni laboros pri mia tajlanda kaj poste Isan. Ŝi tutkore konsentis, ke estas grave por ni ambaŭ povi paroli la lingvon de la alia por bone komuniki kun amikoj, familio kaj aliaj.
Kara Tino, bona provo igi ĉiujn tiujn (nederlandajn) farangojn studi por lerni la tajlandan lingvon. Mi mem tute ne estas stulta, mi akiris mian HBS-A-diplomon kun honoroj, kun 10 por la franca, 9 por la angla kaj 8 por la germana. Tio estis en 1967.
Mi pasigis pli ol du jarojn mem lernante la tajan. Mi aĉetis tion, kion mi pensas, estas bona memlernada kurso per NHA. Tre solida kurso, kun multe da helpo pri prononco (inkluzive plurmedia ludilo, kun ĉiuj vortoj kaj lecionoj en tajlanda prononco). Mi pasigis pli ol 4 horojn por la lecionoj ĉiutage. Mi ne sukcesis. Mi povis skribi kaj legi en la taja, kvankam tre malrapide.
Mi nun ĉesis ĉar mi sentis, ke mi ne faras veran progreson, mi eĉ ne povis sekvi la tajlandajn novaĵojn. Plia handikapo: Mi loĝas en Udon kaj tie ne estas parolata la Bangkok Tajlando (ili ja komprenas ĝin), sed la plej multaj tajanoj parolas la laosan.
Kaj mi decidis pasigi mian restantan vivon por aliaj aferoj ol la tajlanda lingvo.
Tro malfacila ŝajne, por mi.
Sed mi aprezas vian provon konvinki Farang, ke ĝi ne estas tiom malfacila.
Salutojn,
leo
Mia sperto pri lernado de la tajlanda estas ke ĝi estas malfacila lingvo lernebla. Se la tajlanda estus skribita en ABC, multaj pli da farang povus lerni la lingvon pli facile. Ankaŭ la logiko en la skribo estas malfacile regi. La tajlandanoj tiam uzas du versiojn de sia manuskripto, klasikan, la originalan, kaj modernan, kiu ankaŭ postulas apartan studon.
La tonoj estas malfacilaj por ĉiuj kaj foje eĉ ne pli bone dirite, ofte malfacile regeblaj.
Sed por entute povi paroli la lingvon necesas vortprovizo. Iom da baza konversacio rapide postulas regi almenaŭ 1000 vortojn kaj la bazan gramatikon por ilin ĝuste transdoni. Tio estas grava stumblo por multaj, ĉar la tajlandaj vortoj estas tute fremdaj al ni. Vi devas kontraŭbatali ilin, por tiel diri, por inkluzivi ilin en vian tajlandan vortprovizon. Do farante frazojn Tino, per 4 aŭ 6 vortoj vi vere bezonas iom da tempo.
Nun la aĝo en kiu oni povas lerni lingvon, mi estis jam sesdekjara kiam mi eklernis la tajlandan lingvon.
Havis la avantaĝon, ke mi diplomiĝis en pli posta aĝo kaj tial kutimis studi.
Tamen, plej multaj nederlandanoj, kiujn mi renkontis ĉi tie en Tajlando, laboris en administra profesio dum sia laborvivo. Malgranda mem-dungito, asembleo, vendo ktp.
La konceptoj de verbo, sendependa nw. adjektivo ktp estas malproksime malantaŭ ili.
Krome, instruado per la Interreto okazas ĉefe en la angla. Do duobla handikapo por la plimulto. Mi plene komprenas, ke la averaĝa elmigranto, emerito, ne plu kapablas tiun taskon kaj serĉas siajn proprajn manierojn por lingve pluvivi ĉi tie en Tajlando.
Konkludo: la tajlanda lingvo ŝajnas esti malfacila fortikaĵo por multaj konkeri. La konceptoj de malfacila aŭ facila estas tre personaj kaj dependas plejparte de sia persona historio.
Mi havas la librojn + KD-ojn de Paiboon. Komence mi kopiis la KD-ojn kaj anstataŭigis la anglan tradukon per la nederlanda traduko, kiun mi registris. Ofte revizitita sur mia MP3-ludilo survoje. Tiel mi lernis la vortprovizon.
La verdikto... tio estas alia historio. Mi povas diri la vortojn kun la ĝusta tono... sed tio ne sufiĉas. Laŭ mia tajlanda edzino, mi precipe prononcus la altan tonon malĝuste...
Mi uzis la fonetikan skribon, sed nun mi vere lernas legi la tajan. Por helpi, mi uzas la saman metodon kiel por veraj tajlandaj studentoj: vortoj dividitaj en silabojn. Tio funkcias sufiĉe bone nun. Ni lastatempe aĉetis tajlandan legolibron/lernolibron por studentoj de 4-a grado en Antverpeno. Do tre rekomendinda. Mi pensas, ke mi aĉetos pliajn el tiuj libroj en Tajlando...
Mi silentos pri skribo dum kelka tempo... Mi ankoraŭ ne estas preta por tio...
Bonŝancon al ĉiuj, kiuj volas fari la penon 😉
Mi kuraĝas nomi min iom talenta por lingvoj. Parolu flue la hispanan francan germanan anglan kaj portugalan.
Mi rezignis pri la tajlanda. Ĝi estas tona lingvo kaj oni preskaŭ devas naskiĝi kun ĝi. Homoj, kiuj estas tre muzikemaj, havus pli facilan tempon.
Mi estis 60-jara kiam mi komencis kaj mi pensas, ke tio estas tro malfrue. Mi laŭvorte kaj figure mordis miajn dentojn en ĝi. Ĉiukaze, kontaktoj en Bangkok rapide ŝanĝas al la angla.
Intertempe mia edzino lernis la nederlandan kaj eklernis la anglan eĉ pli bone, kaj ĉio rezultis pli bone funkcii ol mia tajlanda.
Mi uzis la liberigitan tempon por perfektigi mian anglan eĉ pli bone.
Ĉiukaze, la aĝo en kiu oni lernas lingvon ludas gravan rolon, negrave kiel oni rigardas ĝin. Infano lernas nombron en la aĝo de 2 jaroj.
Povas esti lernebla por iuj homoj. Sed mi konsilas al iu ajn, kiu estas iom pli aĝa, forgesi tiujn notojn. Ĉar por multaj homoj tio ne eblas. Mi sufiĉe bone parolas la tajan post 19 jaroj.
Sed mi ne povas ricevi tiujn tonojn. Miaj oreloj simple ne sufiĉas por tio. Kaj mi jam havas tiom da homoj,
frustrita vidas elfali pro la tonoj. Prenu la vorton kaaw. Povas esti rizo, blanka, genuo, naŭ, eniru, malnova, novaĵo, skribaĉi ktp. Kiam mi havis klason mi pensis scii. Sed duonhoron post la klaso mi denove perdis ĝin. Kaj tial mi vidis multajn homojn forlasi.
Kaj ni estu honestaj, kiom da farangoj vi konas, kiuj bone parolas la lingvon, inkluzive regante la tonojn.
Mi scias 2. Kaj mi konas multajn farangojn en Ĉiangmai
Fakte, mi havas la malfeliĉan impreson, ke tajanoj malfacile komprenu sin eĉ inter si. Min frapas, ke tajanoj ofte miskomprenas unu la alian. Laŭ mi ĝi rilatas al tiuj tonoj.
Citaĵo:
'Infano lernas nombron en la aĝo de 2'.
Vere, ulo. En tiu aĝo, infano scias malpli ol 500 vortojn, havas ankoraŭ relative malbonan prononcon kaj faras multajn gramatikajn erarojn. Nur en la aĝo de 8 jaroj lingvouzo estas preskaŭ senmanka. 70-jara nederlandano, kiu studas averaĝe 1 horon tage kaj ankaŭ multe parolas kun sia tuja tajlanda medio, estos post 8 jaroj preskaŭ je la sama nivelo kiel 8-jara infano en Nederlando. . Verŝajne kun pli malbona prononco.
Mia sperto estas, ke la malfacileco lerni la tajlandan kuŝas en la komenco. La fakto ke la taja estas tute malsama lingvo de preskaŭ ĉiu okcidenta lingvo faras ĝin grava stumblo. Se vi prenas germanan, francan, hispanan aŭ anglan lernlibron por infanoj, vi povas rapide preni la vortojn 'ap, noot, mies'. En la tajlanda ĉi tio sole estas sufiĉe trompilo.
Mi ankaŭ rimarkis, ke la plej bona lernmetodo multe varias de persono al persono. Iuj homoj preferas lerni de libro kaj poste tuj provi ĝin praktike (se eble), aliaj lernas plej bone unu-kontraŭ-1 kun vera instruisto kaj aliaj povas lerni tre bone el aŭdlibroj. . Mi mem estas en kombinaĵo de la lastaj du grupoj.
Mi ne dirus, ke mi estas timema, sed mi ja malfacile parolas fremdan lingvon publike, se mi ne estas almenaŭ iom certa pri tio, kion mi diras. Precipe en Tajlando, kie vi povas ne nur embarasi vin, sed ankaŭ aliajn. Mi komencis per sonkurso de Pimsleur. Mi aŭskultis ĉiun lecionon plurajn fojojn kaj ripetis ĉiujn frazojn/vortojn kaj registris ilin per voĉregistrilo aŭ tekkomputilo. Mi komparas mian prononcon kun la prononco de la aŭdleciono kaj daŭris nur kiam mi estis kontenta pri mia prononco kaj komprenis tion, kion mi diris. Oni devas diri, ke aŭdi vin mem paroli tajan kun solidaj (aŭdaj) ekzemploj povas esti vere ridiga. Tamen ĝi funkcias tre bone.
Ĉio ĉio iris sufiĉe bone kaj glate, sed la granda malavantaĝo de aŭdlibro estas la fakto, ke kvankam ĝi estas forta fundamento kaj donas al vi racian vortprovizon, ĝi ne estas interaga. Ĝi povas esti komparita kun lernado de matematiko; Vi povas tute parkerigi problemon, sed se vi ne komprenas kiel ĝi funkcias kaj la nombroj subite ŝanĝiĝas dum la sumo restas la sama, vi ne atingos la ĝustan respondon.
Kiam mi trafis ĉi tiun muron, mi prenis instruiston en mian manon. Mia prononco estis racia kaj mia vortprovizo sufiĉe bona por simplaj "feriaj" konversacioj kiel ekzemple butikumado, mendo de manĝaĵoj, ĉe la drinkejo kaj simpla babilado (ĉi tio estis, cetere, mia unua celo). Nur kiam mi eklaboris pri la lingvo kun instruisto, mi vere ekkomprenis kiel ĝi funkcias. Ĝi estis nur ~3 horoj semajne, sed ĝi estis vere amuza. Ankaŭ mi estis tre feliĉa, ke mi jam mem metis fundamenton.
Mi estas ankoraŭ malproksime de la perfekta tajlanda lingvo, kaj verŝajne neniam estos. Ankoraŭ estas multaj situacioj kie mi falas reen sur 'Tinglish' (angla sed kun tajlanda gramatiko/frazstrukturo). Sed ĝi estas kaj restas amuza por fari. Kaj la vizaĝoj de miaj tajlandaj amikoj kaj homoj, kiujn mi renkontas, kiam mi subite ekparolas la tajlandan, faras la tutan penon pli ol valoras ĝin. 🙂
Verŝajne ankaŭ mi neniam povos lerni ĝin. Sed lerni novajn vortojn regule kondukos vin multe pli. Eĉ se estas nur por demandi ion en vendejo... Ĝi estas aprezita.
Koran dankon pro ĉi tiu lingvo-leciono Tino.
Mi provas lerni la lingvon iom per memlernado. De la komenco, mi samtempe laboras pri vortprovizo, prononco, legado kaj, malpligrade, skribado. Kiam mi aŭdas vorton, mi ankaŭ volas scii kiel ĝi estas skribita, ĉar multaj homoj havas malbonan elparolon.
Lerni la ĝustan tonalton ankaŭ estas stumblo por mi.
Komence mi eksciis, ke: ๐ = o = mezo, ๐่ = ò = malalta, ๐้ = ô = falanta, ๐๊ = ó = alta, ๐๋ = ǒ = leviĝanta.
Tamen…. Mi baldaŭ malkovris, ke la tonalto de tonmarko ne estas aplikata konsekvence. Ankaŭ en via supra leciono mi trovas multajn kazojn, kie unu tonsigno povas havi malsamajn sonojn. Ĝis nun mi ne povis malkovri sistemon en ĝi (se entute ekzistas sistemo).
Eble vi povas klarigi al mi, kial certa tonsigno ne havas klaran prononcon kaj ĉu ekzistas lingva regulo por ŝanĝi la sonon de certa tonsigno.
Por ilustri la problemon, mi prenis la liberecon desegni el la teksto de via lingvoleciono, kie mi supozas, ke vi skribis la plej grandan parton de ĝi ĝuste. Mi metis ekkriajn signojn antaŭ la deklaro, kiu devias de la tonsigno:
! นั้น (นี้) อะไร 'Nán (níe:) arai' 'Kio estas tio (ĉi tio)?' [Kio estas la diferenco inter 'นั่น' kaj 'นั้น'?]: Jen la tonmarkoj respektive. descenda (๐้), (falanta (๐้)) kaj meza (๐), sed la prononco estas respektive alta (๐๊), (alta (๐๊)) kaj meza (๐).
! นั่น เรียก ว่า อะไร 'Nán rîeak wâa arai' 'Kiel tio nomiĝas?': Jen la tonmarkoj resp. malalta (๐่), meza (๐), malalta (๐่) kaj meza (๐), sed la prononco estas respektive alta (๐๊), falanta (๐้), falanta (๐้) kaj meza (๐).
! พูด (ถาม) นี้ แบบ ใหน 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi' 'Kiel vi diras (demandi) ĉi tion?': Jen la tonmarkoj resp. mezo (๐), (mezo (๐)), falanta (๐้), mezo (๐) kaj mezo (๐), sed la prononco estas respektive descenda (๐้), (leviĝanta (๐๋)), alta (๐๊), meza (๐) kaj ascendanta (๐๋).
ข้าว 'khâaw' 'rizo': La tonsigno estas malsupreniranta (๐้) kaj la elparolo ankaŭ estas descenda (๐้).
! ขาว 'khǎaw' 'blanka': La tonsigno estas meza (๐), sed la prononco altiĝas (๐๋).
ข่าว 'khàaw' '(la) novaĵo': La tonsigno estas malalta (๐่) kaj la prononco ankaŭ estas malalta (๐่).
เสี้อ 'sûua' 'vesto, ĉemizo': La tonsigno estas malsupreniranta (๐้) kaj la prononco ankaŭ estas malsupreniranta (๐้).
! เสีอ 'sǔua' 'tigro': La tonsigno estas meza (๐), sed la prononco altiĝas (๐๋).
เสี่อ 'sùua' 'mat' (sur kiu vi sidas kaj manĝas): La tonsigno estas malalta (๐่) kaj la prononco ankaŭ estas malalta (๐่).
! ฟ้า 'fáa' 'aero': La tonsigno falas (๐้), sed la prononco estas alta (๐๊).
ตา 'taa', 'okulo, avo (flanko de patrino)': La tonsigno estas meza (๐) kaj la prononco ankaŭ estas meza (๐).
! ม้า 'máa' 'ĉevalo': La tonsigno falas (๐้), sed la prononco estas alta (๐๊).
! ช้า 'cháa' 'malrapida': La tonsigno falas (๐้), sed la prononco estas alta (๐๊).
! ฟ้า 'fáa' 'aero': La tonsigno falas (๐้), sed la prononco estas alta (๐๊).
! ค้า 'kháa' 'aĉeti kaj vendi': La tonsigno falas (๐้), sed la prononco estas alta (๐๊).
ห้า 'hâa' 'kvin (555 ridas)': La tonsigno estas malleviĝanta (๐้) kaj la prononco ankaŭ estas malsupreniranta (๐้).
! ล่า 'lâa' 'ĉasi': La tonsigno estas malalta (๐่), sed la prononco estas malpliiĝanta (๐้).
ป้า 'pâa' 'pliaĝa onklino': La tonsigno estas malsupreniranta (๐้) kaj la prononco ankaŭ estas malsupreniranta (๐้).
บ้า 'bâa' 'freneza': La tonsigno estas malleviĝanta (๐้) kaj la prononco ankaŭ estas malsupreniranta (๐้).
ผ้า 'phâa' 'vesto': La tonsigno estas malsupreniranta (๐้) kaj la prononco ankaŭ estas descenda (๐้).
! หมา'mǎa' 'hundo': La tonsigno estas meza (๐), sed la prononco altiĝas (๐๋).
! หนา 'nǎa' 'dika (de objektoj)': La tonsigno estas meza (๐), sed la prononco altiĝas (๐๋).
! หา 'hǎa' 'serĉi iun': La tonsigno estas meza (๐), sed la prononco altiĝas (๐๋).
! ฝา 'fǎa' 'kovrilo, valvo': La tonsigno estas meza (๐), sed la prononco estas ascendanta (๐๋).
! ม้า มา ช้า 'máa maa cháa' 'La ĉevalo venas malrapide.': La tonmarkoj estas resp. descenda (๐้), meza (๐) kaj descenda (๐้), sed la prononco estas respektive alta (๐๊), meza (๐) kaj alta (๐๊).
! ตา ล่า หมา 'taa lâa mǎa' 'Avo ĉasas hundojn.': La tonmarkoj estas resp. meza (๐), malalta (๐่) kaj meza (๐), sed la prononco estas respektive meza (๐), descenda (๐้) kaj supreniranta (๐๋).
! หมาหาม้า 'mǎa hǎa máa' 'La hundo serĉas la ĉevalon.': La tonmarkoj estas resp. meza (๐), meza (๐) kaj falanta (๐้), sed la prononco estas respektive leviĝanta (๐๋), leviĝanta (๐๋) kaj alta (๐๊).
! ตา บ้า มา ช้า 'taa bâa maa cháa' 'Freneza avo venas malrapide.': La tonmarkoj estas resp. meza (๐), falanta (๐้), meza (๐) kaj falanta (๐้), sed la prononco estas respektive. meza (๐), falanta (๐้), meza (๐) kaj alta (๐๊).
! ยายหาป้า 'jaai hǎa pâa' 'Avinjo serĉas onklinon.': La tonmarkoj estas resp. meza (๐), meza (๐) kaj falanta (๐้), sed la prononco estas respektive meza (๐), ascendanta (๐๋) kaj malsupreniranta (๐้).
! คุณ ขาย ตั๋ว ไหม ครับ 'Khoen khǎai tǒea mái khráp' 'Ĉu vi vendas biletojn?': La tonmarkoj estas resp. meza (๐), meza (๐), leviĝanta (๐๋), meza (๐) kaj meza (๐), sed la prononco estas respektive. meza (๐), leviĝanta (๐๋), leviĝanta (๐๋), alta (๐๊) kaj alta (๐๊).
! น้ำ 'nomo' 'akvo': Tonsigno malsupreniranta (๐้), prononco alta (๐๊).
นำ 'prenis' 'konduki, antaŭi': Meztona signo (๐), meza prononco (๐).
โต๊ะ 'tó' 'tablo': Tonsigno alta (๐๊), prononco alta (๐๊).
โต 'tro' 'granda': Meztona signo (๐), meza elparolo (๐).
ติ 'ligi' (mallonga) 'kritiki, riproĉi': Meztona signo (๐), meza prononco (๐).
ตี 'ligi:' (longa) 'frapi': Meztona signo (๐), meza elparolo (๐).
! พุทธ 'phóet' (mallonga) 'la Budho': Meztona signo (๐), alta elparolo (๐๊).
! พูด 'phôe:t' (longa) 'paroli': Meztona signo (๐), descenda prononco (๐้).
ตา 'taa' 'okulo': Meztona signo (๐), meza elparolo (๐).
! ท่า 'thâa (d)' 'haveno, ĝeto': Tonsigno malalte (๐่), elparolo malsupreniranta (๐้).
ตี 'ligi:' 'frapi': Meztona signo (๐), meza elparolo (๐).
! ที่ 'thîe:' 'loko, spaco, al, en': Tonsigno malalta (๐่), prononco malkreskanta (๐้).
ป่า 'pàa' 'arbaro': Tonsigno malalta (๐่), prononco malalta (๐่).
ผ้า 'phâa' 'vesto': Malkreskanta tono (๐้), descenda elparolo (๐้).
ปู 'poe:' 'krabo aŭ Yingluck': Meztona signo (๐), meza elparolo (๐).
ผู้ 'phôe:' 'persono': Malkreskanta tono (๐้), malsupreniranta elparolo (๐้).
เก้า 'kâaw' 'naŭ': Malkreskanta tono (๐้), malsupreniranta elparolo (๐้).
ข้าว 'khâaw' 'rizo': Malkreskanta tono (๐้), descenda elparolo (๐้).
กา 'kaa' 'korvo' ('kaa,kaa'): Meztona signo (๐), meza elparolo (๐).
! ฆ่า 'khâa' 'mortigi, murdi': Tonsigno malalta (๐่), prononco falanta (๐้).
! ไม้ ใหม่ ไม่ ไหม้ 'Máai mài mâi mâi' (resp. nova ligno ne brulas) 'Nova ligno ne brulas': Tonmarkoj estas resp. descenda (๐้), malalta (๐่), malalta (๐่) kaj malsupreniranta (๐้), prononco estas respektive. alta (๐๊), malalta (๐่), falanta (๐้) kaj malsupreniranta (๐้).
Tiu diferenco en tonoj rilatas al la klaso de letero. Alia klaso, malsama influo de tona signo sur la tono. Ĝi ŝajnas estinti malsama en la malproksima pasinteco, kiam tonsignalo ĉiam indikis la saman tonon.
Por la leterklasoj, vidu la ekzemplopaĝojn de Ronald ĉe la malsupro de ĉi tiu retpaĝo: http://www.slapsystems.nl/Boek-De-Thaise-Taal/voorbeeld-pagina-s/
Citaĵo:
'En la komenco mi lernis, ke: ๐ = o = mezo, ๐่ = ò = malalta, ๐้ = ô = falanta, ๐๊ = ó = alta, ๐๋ = ǒ = leviĝo.'
Kara Theo,
Mi deziras al vi bonŝancon kun viaj studoj.
Vi levas unu el la plej malfacilaj kaj malfacilaj aferoj en la rilato inter ortografio kaj prononco. Tio ne estas unika al tajlanda, atentu. Ankaŭ la nederlanda havas tion, sed ni ne plu rimarkas ĝin. La silenta –e- sono literumeblas en 5 manieroj en la nederlanda: –e- (de); -ee- (a (domo)); -ij- (bongusta); -i- (bela) kaj –u- (Tinus). Sed poste tajlanda.
Antaŭ kelkaj jarcentoj la tonmarkoj ĉiam indikis la saman tonon, kiel vi supozas supre. Ne plu, kaj tio klarigas la problemon, kiun vi menciis supre. Kiu tonsigno reprezentas kiun tonon dependas de la speco de konsonanto, kiun la tonsigno estas super. La sama tonsigno do povas montri malsamajn tonojn.
Estas tri klasoj de konsonantoj en la taja: alta klaso (ekz. ขสถ), meza klaso (ekz. กตด) kaj malalta klaso, la plej multaj (ekz. งลท). Por kompleta listo vi devos trafi la librojn. La plej multaj lernas la pli malgrandan nombron da altklasaj kaj mezaj konsonantoj, la ceteraj estas la multaj malaltklasaj konsonantoj.
Du tonmarkoj aperas al mi nur kiel mezklasaj konsonantoj: อ๊ de máai trie kaj ĝi indikas altan tonon, ekzemple ก๊อก kóhk akvoklapo. La อ๋ máai tjàttàwaa donas altiĝantan tonon al, ekzemple, ตั๋ว tǒea karto.
Tiam la อ่ máai èek. Tio donas falantan tonon por malsuperklasaj konsonantoj, ekzemple ย่า jâa oma (flanko de patro), sed por pli altaj kaj mezklasaj konsonantoj malaltan tonon, ekzemple ไข่ khài een ei.
Fine, la อ้ máai thoo. Tio donas altan tonon al la malsuperklasaj konsonantoj, ekzemple ม้า máa ĉevalo, kaj al la pli altaj kaj mezklasaj konsonantoj falantan tonon, ekzemple ข้าว khâaw rizo.
Do ĉi tiuj lastaj du tonmarkoj indikas malsamajn tonojn por la tri malsamaj specoj de konsonantoj.
Kiel mia instruisto ridante notis, ni tajanoj faris la skribadon tiel malfacila, ke vi farang neniam povas regi ĝin. Estas via tasko pruvi la malon.
Simpla lertaĵo por determini la tonon:
memoru 3 konsonantojn (A) kaj la nombrojn de la tonmarkoj (B).
A: 3 konsonantoj, 1 el ĉiu tongrupo:
hŏoh hìip (leviĝanta-malalta/konsonanta alttona grupo)
dooh dèk (egala aŭ mez-malalta/konsonanta meztona grupo)
hooh nók hûuk (egala aŭ mez-alt-devenanta/konsonanta malalttona grupo)
La litero (hŏoh, dooh, hooh) respondas al la viva silabo (ne finiĝas per mallonga vokalo aŭ la k,p,t sono; la vorto ligita al tiu konsonanto (hìip, dèk, nók hûuk) korespondas kun la viva silabo. Kun la mallaŭta konsonanto oni distingas inter mallonga silabo kaj longa silabo.
B: la nombroj de la 4 tonmarkoj:
1 = malalta
2 = malkreskanta
3 = alta
4 = kreskanta
3 kaj 4 okazas nur en kombinaĵo kun la konsonantoj de la meztona grupo kaj tial determinas la prononcon de la silabo.
Se ne ekzistas tonsigno, regulo A validas, alie regulo B validas.
Regulo B: se la konsonanto apartenas al la alttona grupo aŭ al la meztona grupo, tiam la tono respondas al la tonsigno. Se la konsonanto apartenas al la malalttona grupo, tiam oni devas aldoni 1, do malalttona signo fariĝas faltona kaj la faltona signo fariĝas alta tono.
Krome, oni devas memori nur la konsonantojn de la alttona grupo kaj tiujn de la meztona grupo. La aliaj do apartenas al la malalttona grupo.
Ĝi povas esti tiel simpla. Bonŝancon!
Rektigo:
la vorto asociita kun tiu konsonanto (hìip, dèk, nók hûuk) respondas al la MORTA silabo.
Dankon pro la klarigo Rob V., Tino Kuis kaj Daniël M..
Mi malklare aŭdis pri leteraj klasoj, sed ne sciis kion fari kun ili.
Post via klarigo kaj iom da studo, mi denove trarigardis la ekzemplojn en la klaso. Kun la scio, kiun mi ĵus akiris, mi pensas, ke la notoj en la sekvaj ekzemploj el la leciono devus esti plibonigitaj jene. (Mi esperas, ke la specialaj signoj estas ĝuste montritaj.):
นั้น เรียก ว่า อะไร 'Nán rîeak wâa arai' 'Kiel tio nomiĝas?': น้=malalta klaso+malkreskanta=malalta klaso =>=malalta klaso(ó),+malalta =>=malalta klaso(ó),+ร; = > malkreskanta(ô), อ=meza klaso => meza(o). Do 'Nán rieak wâa arai'
พูด (ถาม) นี้ แบบ ใหน 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi' 'Kiel vi diras (demandi) ĉi tion?': พ=high (ถ=hi), malalta klaso => ( ǒ)), น้=malalta klaso+malkreskanta => alta(ó), บ=meza klaso => meza(o), ห=alta klaso => altiĝanta(ǒ). Do 'Phoe:t (thǎam) nye baep nǎi'
คุณ ขาย ตั๋ว ไหม ครับ 'Khoen khǎai tǒea mái khráp' 'Ĉu vi vendas biletojn?': คค=high class => rising(ค=high class => คต), malalta klaso => ๋ =meza klaso+leviĝanta => leviĝanta( ǒ), ห=alta klaso => altiĝanta(ǒ), ค=malalta klaso => meza(o). Do 'Khoen khǎai tǒea mǎi khrap'
พุทธ 'phóet' (mallonge) 'la Budho': พ=malalta klaso => meza(o). Do 'phoet'.
พูด 'phôe:t'(longa) 'parolado': พ=malalta klaso => meza(o). Do 'phoo:t'.
Ĉu mi bone vidis ĝin, aŭ ĉu ĉi tie estas pli da lingvaj ŝanceliĝoj?
Espereble la eblo respondi restos malfermita sufiĉe longe.
PS @Tino: Ĉu estas tipa Grunnings prononci la vorton bela kiel 'aardug' (kiel 'moskito')? Mi parolas ĝin ĉiukaze. ekstere kiel 'bela' (kun -i-) 😉
Mi ankaŭ pensis kompreni, ke "vi" en Groningen konas neniun sondiferencon inter -ch- kaj -g- kaj prononcas ambaŭ kiel "malmola" -g-.