Kai, khai kaj la preskaŭ forgesita bplaa
Kelkfoje vi devas esti malbonŝanca por esti bonŝanca. Kompreneble, mi ankaŭ povus komenci per la multe citita saĝo de nia nacia futbala orakolo, sed mia propra, ĵus elpensita varianto pli bone kongruas kun ĉi tiu rakonto.
Ni volis iri iom pli en la Isaan, sed ni estis ankoraŭ en Nan. Alveni al la regiono Loei en unu tago ne ŝajnis neeble, sed ĝi signifus tutan tagon da veturado kaj navigado de ĝenaj vojoj inter la tipaj tajlandaj betonaj konstruaĵoj. Kiel alternativo, ni elektis veturi al Uttaradit en la unua tago kaj daŭrigi la vojaĝon la sekvan tagon. Tio donus al ni bonegan ŝancon rigardi la specialan erodan fenomenon de Sao Din.
Tamen, iri al Sao Din dimanĉe montriĝis ne bona ideo. Duono de Nan foriris kaj ĝi aspektis kiel foiro. Ni rigardis unu la alian kaj decidis daŭrigi veturi. Ni bedaŭris tion iom poste, ĉar foti tajlandan "foiron" ankaŭ povus esti tre inda. Tamen, ni ankaŭ ne pensis, ke turni sin estas eblo.
“Fiŝkaptista vilaĝo,” diris vojmontro, post kiam ni denove veturis dum kelka tempo. Rimarkinda, ĉar la maro estis nenie videbla ĉi tie. “Ni faru paŭzon tie kaj vidu ĉu ni povas gajni fiŝon,” ni pensis. Finfine daŭris preskaŭ unu horon antaŭ ol ni vidis la grandegan rezervujon. Kaj kelkajn kurbojn plu, unu el la plej belaj partoj de Tajlando, kiujn ni iam vidis disvolvita.
La vilaĝo estas nomita Ban Pak Nai (vidu foton supre), kaj la plej multaj el la domoj estas konstruitaj sur flosoj kiuj flosas en la lago. Unu el la manĝejoj konsistas el serio de flosoj kunligitaj. Vi ankaŭ povas lui simplan kabanon kaj tranokti sur la akvo. Ni nun tiom fieras pri nia minimuma scio pri la taja, ke ni mendas kauw kun kai kaj khai kaj tute forgesas, ke ni venis por la bplaa. Kiam ni rimarkas tion, la manĝo jam estas sur la tablo. Tamen, laŭ Mieke, lasi Pak Nai sen manĝi fiŝojn ne eblas, do iom poste la kuiristo alvenas kun reto kaj fiŝkaptas teleron da pano, kiu estas metita sur nian tablon kelkajn minutojn poste, bonguste spicitan kaj fritita (vidu foton). sube). Kiel freŝa vi volas ĝin...
Post nia alveno en la vilaĝon ni unue promenis kaj vidis interalie kiel floso kun aŭtomobilo kaj kelkaj homoj sur ĝi estas trenita per motorizita kanuo. Kompreneble ni kaptis tiun scenon. Kiam ni denove foriris post la bongusta tagmanĝo, Linda, nia navigadantino, anoncis, ke ni devas suriri la pramon post 400 metroj. La floso trenita per la kanuo montriĝis por la oficiala pramado al la alia flanko de la lago.
Ni ne atingis Uttaradit tiun tagon. La prokrasto en Ban Pak Nai, la atendo kaj la transiro sur la floso, kaj la pli ol 50 kilometroj da serpentuma montvojo poste, daŭris pli da tempo ol atendite, sed bone valoris. 90 kilometrojn antaŭ Uttaradit ni trovis belan gastejon, kie ni decidis tute ignori la urbon la sekvan tagon kaj veturi al Nacia Parko Nam Nao. Tiel ni finfine alvenis en Isaan.
- Reafiŝita mesaĝo -
Bela malkovro! Mi simple ne komprenas la eksciton pri fritita fiŝo. Se vi iras al Groningen, vi ne diras: kaj la loka manĝeto estis TRE lerta pri fritado!
Ĝi krakas, sed ankoraŭ estas iom da gusto al ĉi tiu tipo de fiŝo. Ĉio venas de la saŭco, ĉu ĝi estas tajlanda aŭ nur majonezo/keĉupo.
Antaŭ ĉio, mi ŝatus diri, ke mi tre ĝuas tiom da artikoloj kaj skribaĵoj en Thailandblog... Pro kio mi elkore dankas vin kaj mi antaŭĝojas ilin ĉiutage. Tamen, estas unu malgranda kverelo; Mi ofte vidas homojn skribi pri "DE Isaan"...ni ne skribas pri DE Amsterdamo, DE Antverpeno...De Zeeland....do, karaj homoj, prefere skribas pri "Isaan"...kiel ĝi devus esti.
Dankon, Jan. Mi neniam vere pensis pri ĝi kaj adoptis la uzon de "la" laŭvalora ĉar tiel vi vidas ĝin ĉie. La uzo de "de" okazas ankaŭ en Nederlando kaj Flandrio. La Veluwe, la Betuwe, la Voer regiono, la Ukrainio. Mi suspektas, ke ne ekzistas reguloj por tio kaj ke la uzo de artikolo por regiono aŭ landonomo estas ĉefe kutimo. Scivolante ĉu iu povas doni klarecon pri tio.
Mi loĝas en la Randstad, ĉe la Veluwe, la Ommelanden estas en Groningen, en la Sudo de... ktp.
La vorto อีสาน Isaan venas de sanskrito kaj laŭlitere signifas "Nordoriento". Ĝi ne estas vere nomo sed indiko de direkto.
Amsterdamo-Antverpeno estas lokoj mi pensas, sed vi ankaŭ parolas pri LA provinco de Zelando kaj LA nordorienta poldero do kio estas malbona ĉe LA Isaan???
Ja kun Antverpeno kaj aliaj loknomoj
Ni ne uzas "la" sed kun "regiono" aŭ areo tio estas normala. Mi, ekzemple, venas el Haarlemmermeer. Kaj laboris en la bulbregiono. Kaj iris promeni en la Kennemer-dunoj.
Ekscito pri fritita fiŝo? Kie vi legas tion? Ĉu mi devus skribi: "iom poste estis sur la tablo sengusta fiŝo, kiu ankoraŭ havis iom da gusto dank' al la saŭcoj"? Ĝi fariĝas bela legebla rakonto. Krome, ĝi estis nur bela fiŝo. Povi gustigi pladojn per herboj kaj saŭcoj estas tio, kio distingas la bonan kuiriston de la malbona. Estas nenio ekscita pri tio. Cetere, se la loka manĝeto en Groningen faras bonan laboron, tio estas bone al mi.
Konsentas, mi estas amanto de fritita fiŝo. Ĉi tio ruiniĝos nur se malnova aŭ malbona oleo estas uzata, aŭ se ĝi estas fritita tro longe aŭ ĉe tro alta temperaturo. Nenio malbona kun labrako sur pomfreto bakita tiel.
Francois Tham Chiang Dao Persone, mi pensas, ke ĝi estas bela artikolo por legi kaj esperas vidi pliajn artikolojn de vi en Tajlanda blogo.
Tamen, mi persone pensas, ke estas granda domaĝo, ke la legantoj kaj precipe la komentantoj ĉiam havas ion por diri aŭ kritiki kaj provas malinstigi vin daŭrigi verki artikolojn por Thailandblog.
Bone, respondo estas perfekta kaj foje necesas diskuto pri tiaj temoj, sed mi pensas, ke tio ofte estas tro malproksime.Eĉ se LA fiŝo estis malpli, tio ne diferencas al la rakonto mem. Espereble vidu. vi baldaŭ.
Bplaa estas literumo, kiun mi ne renkontis ĝis nun (post 25 jaroj).
En la taja ĝi estas 'pla' kaj tiel la tajlandanoj prononcas ĝin, la 'normala' p kaj ne la aspirata ph. Ankaŭ en 'La Taja Lingvo', la libro de David Smyth (traduko de Ronald Schutte), la p de pla estas skribita kiel normala p. La sama en la poŝvortaro de WD Klaver. Fiŝo estas pla.
La prononco povas malsami loke en ĉi tiu granda lando kaj mi konas homojn en la nordoriento - kie mi loĝas - kiuj prononcas la p 'pli dika' ol aliloke, sed mi ankoraŭ ne renkontis la manieron kiel vi skribas ĝin.
Ĉu vi povus klarigi tion al ni?
Cetere, kiel ajn oni prononcas ĝin, kondiĉe ke ĝi gustumas...!
Ĝi estas reenpostenigita peco de antaŭ 2 jaroj. Intertempe mi fariĝis (iom) pli saĝa kaj nun bonorde skribus. Uzu Bpla se la gusto estas seniluziiga (bahpla :_))