Ruĝĉemizoj en Loei: Bangkok ne estas Tajlando

Oni preskaŭ forgesus ĝin per ĵurnalo plena de kontraŭregistaraj novaĵoj, sed ankaŭ Tajlando havas ruĝajn ĉemizojn. Ĝis nun ili konservis evidentan malaltan profilon kun la escepto de mitingo en Ramkhamhaeng, kiu postulis kvar vivojn. Sed ili ankoraŭ ekzistas kaj ili pretas ekagi kiam necese.

En restoracio en Loei, 520 km de Bangkok, ruĝaj ĉemizoj kunvenas ĉiumatene por diskuti la politikan situacion. Ĝi vere estas ruĝa bazo kun ruĝaj surskriboj, ruĝaj tablotukoj kaj ruĝaj ĉemizoj. Se la elektoj estas interrompitaj fare de manifestaciantoj en Bangkok, ni organizos kontraŭa mitingon, ili diras.

Daragon Pakdewan (60)

— Elektoj estas necesaj kaj ili okazos la 2-an de februaro. Ĉi tio estas demokratia lando. Ni havas la rajton subteni tion, kio estas ĝusta. Se la amaskunveno interrompos la balotan tagon aŭ se ĝi estas nuligita ial, ni ankaŭ protestos. Nur atendu. Ni ne sidas kaj faras nenion. Vi ne scias kiom da homoj ni havas kaj pri kio ni kapablas.'

Laŭ Daragon, la "Thaksin-reĝimo" (esprimo de agadgvidanto Suthep) ne ekzistas. — Taksin ne influas niajn decidojn. Ni ne havas rilaton kun li. Justeco estas la nura afero, kiun ni subtenas. Ĉu vi pensas, ke ni estas homoj sen cerbo? Bonvolu ne insulti nin kaj pensi, ke ni estas stultaj ĉar ni estas kamparanoj.'

Daragon ankaŭ kontestas la multe ventolitan akuzon ke ruĝaj ĉemizoj estas kontraŭ-monarkio. “Ni eksciis, ke Lia Moŝto la Reĝo faris multon por nia lando. Ni scias kiom malfacile li laboris por plibonigi niajn vivrimedojn. Kiel ni povas ne respekti lin? Kiel ni ne povas ami lin?

Laŭ Daragon, ankaŭ ne estas vero, ke ruĝaj ĉemizoj estas pagataj de Thaksin. “Ĉiu bahto, kiun ni elspezas, venas de niaj propraj poŝoj. Ni amas bonajn homojn kaj ni amas justecon. Ni distanciĝis de Thaksin antaŭ longe, longa tempo. Por kio ni nun batalas, estas vera demokratio.'

Arnuth Saetor (61)

— Mi ne komprenas, kial ĝi ankoraŭ ne finiĝis. Komence, Suthep diris, ke li nur volis, ke la amnestiopropono malsukcesu. Tio okazis, sed ne sufiĉis. Tiam ili devigis Yingluck dissolvi parlamenton. Tio okazis, sed ankoraŭ ne sufiĉis. Kion pli ili volas?'

— Mi estas furioza pri kiel la manifestaciantoj traktas demokration. Vi devas respekti la leĝon, vi devas aŭskulti la voĉon de la plimulto. Nun ili devas ĉesi. Vi ne pensas, ke la homoj partoprenantaj en la mitingo en Bangkok estas la voĉo de la lando, ĉu? Se oni vere volas mezuri tion, oni devas demandi al ĉiuj en la lando.'

— Elektoj estas la plej bona maniero por mezuri, kion opinias la plimulto. Ne ĉiuj konsentas pri tio, kion la protestestroj provas fari. Ĉu vi pensas, ke ĉiuj kamparanoj hillbillies [kiu elpensos belan tradukon?] kies voĉoj aĉeteblas? Mi konfesas, ke ni ne estas trejnitaj. Ni ne estas tiel belaj kiel la homoj en Bangkok, sed ni havas nian dignon kaj ni ne trompas kiel ili. Bonvolu ne insulti nin.'

Laŭ Arnuth, batalgvidanto Suthep estas trompanto. “Li trompas la voĉdonon de la popolo, trompas la leĝojn de la lando kaj trompas la rajtojn de la homoj. Se vi volas justan batalon, vi devas okazigi elektojn. Se vi volas publikajn aŭdiencojn pri reformo, ne forgesu aŭskulti ankaŭ nian voĉon.”

"Memoru," fine diras alia, "Bangkok ne estas Tajlando. La voĉo de la homoj de Bangkok ne estas la voĉo de la lando."

(Fonto: Bangkok Post, la 23-an de decembro 2013)