Lerni Bazan Tajlandon por Eligi Vin (Leganto-Sendiĝo)
(Kotcha K / Shutterstock.com)
Jen demando, kiu fakte estas montrilo: kiuj el la libroj, kiujn mi listigas malsupre, estas ankoraŭ vendataj kaj en kiuj urboj kaj librovendejoj?
Mi malklare memoras, ke en la okdekaj mi vidis referencon al nederlanda libro por lerni la lingvon, sed eble iu povas helpi min pri tio? Neniam vidite aŭ aŭdita post tio.
La kialon, kial ĉi tiuj estas rekomenditaj, mi indikas kun ĉiu libro:
1. Gosa Arya "Tajlanda Gramatiko" kaj "La Strukturo de la Taja Lingvo" de vizitanta profesoro en Osaka Universitato de Eksterlandaj Studoj datiĝas de 1980. La pli vasta dua versio precipe diskutas la sintakson de la taja amplekse. Vi ankoraŭ povas trovi la pli mallongan gramatikan libreton en Chattuchak, sed ambaŭ libroj estis vendataj tiutempe en la librovendejo de Universitato Ĉulalongkorn (nun en Siam Square ĉe la malantaŭo de sia propra kampuso) por la proverba kuko kaj penco.
2. "La Fundamentoj de la Taja Lingvo" de Stuart Campbell kaj Chuan Shaweevong 1956 kaj multnombraj represaĵoj poste, foje aperas en duamanaj librovendejoj (provu Dasa: https://www.dasabookcafe.com/ sur Sukhumvit inter Soi 26 kaj 28). Ĝi estas neimitebla libro ĉar ĝi samtempe enkondukas esencajn vortojn kaj frazojn kaj ankaŭ tuj instruas la skripton. Krome, ekzistas multaj referencoj al la strukturo de la lingvo kaj dogano de parolita tajo kaj la manieroj kaj dogano de la tajlandoj. Ĉi tiu libro ankaŭ havas alian funkcion, kiu estas nenie trovebla krom en la sekva libro: listo de 2600 kutime uzataj vortoj. Mi ankoraŭ demandas min, kial la AUA per forto volis, ke mi lernu kiel demandi ĉu la bubalo estas pli granda ol la bovino, en ilia lernejo en la koro de Bangkok.
3. George Bradley McFarland “Thai-English Dictionary” eldonita en diversaj versioj, inkluzive en la 1990-aj jaroj, ankoraŭ vendata sub la Stanford University Press, sed unue eldonita en 1941. Kiel dirite, ĉi tiu vortaro ankaŭ havas liston de la plej ofte uzataj. vortoj, 1000 ĉi-kaze, surbaze de 30 fontoj sed memoru, ke multaj el tiuj vortoj eble estas malaktualaj kaj la listo estis farita antaŭ la seksa revolucio.
Tiu ĉi vortaro estas neimitebla – ankaŭ laŭ la postaj klarigaj tajlandaj vortaroj – laŭ naturo kaj ĝiaj estaĵoj (mirindele malnovmoda vorto!). Multaj aŭtoritatoj kontribuis al tio kaj ekzistas ankaŭ listoj de la sciencaj nomoj de bestoj kaj plantoj. Ĝi enhavas amason da informoj pri ĉiaj ĉiutagaj eroj, situacioj kaj ankaŭ referencoj al lokaj dialektoj. Ekzemple, vi povas lerni la tajlandan vorton por la malaja pitvipuro: ege danĝera, mortiga serpento kiu kaŝatendis trankvile en la arbustaĵo malantaŭ mia domo en Naklua. Ĉi tio estas pozitiva novaĵo: ankaŭ la lokaj tajanoj scias tion!
Mi iam trovis ĝin en la 1980-aj jaroj en librovendejo en Siam Square sed apenaŭ vidis ĝin en la uzitaj libroservoj ekde tiam.
Nun por la malbonaj novaĵoj: mi pruntedonas neniun el tiuj libroj post kiam pluraj kopioj neniam estis resenditaj al mi...
Submetite de Walter EJ Konsiloj
Walter, kiu povas lerni tonan lingvon el libro?
Mi lernis la tajan de lingvofona kurso antaŭ 30+ jaroj kaj tio estis per libroj kaj diskedoj, nun verŝajne per libroj kaj diskoj. Lerni la tajlanda ne nur estas lerni vortojn, sed ankaŭ prononcon kaj skribadon. Tiam vi bezonas mediumon, kiu venas al vi per viaj okuloj KAJ oreloj.
Mia konsilo: forgesu tiujn anglajn librojn en la fruaj stadioj. Antaŭ ĉio, uzu viajn orelojn kaj aĉetu infanajn librojn, kiujn vi povas trovi en ĉiu librovendejo. Literumu kaj kopiu vorton post vorto, lernu la tonalton kaj la regulojn kaj signojn, kiuj servas por ĝi. Poste vi promenos tra la urbo kaj provos prononci la provincnomojn el la numerplatoj de aŭtoj.
Nur tiam vi komencas simplan konversacion kaj la librojn, kiujn vi listigas. Cetere, estas ankaŭ libroj en la nederlanda; serĉu en la interreto aŭ en ĉi tiu blogo kaj vi trovos ilin.
La taja, kiel ĉiu lingvo, estas malfacila kaj konstrui konversaciajn kapablojn bezonas jarojn. Sed vi ĝuas la landon kaj homojn multe pli se vi parolas kaj komprenas kaj legas la lingvon!
Fine via peto pri libro en nia lingvo. — La tajlanda lingvo; gramatiko, ortografio kaj prononco'. Aŭtoro David Smyth, traduko Ronald Schutte. Presejo Boekengilde, Enschede. ISBN 978 94 610 8723 2 (2014)
Tute konsentas. Multaj homoj, kiuj volas lerni la tajlandan kaj legas sur la unua paĝo: "La tajlanda estas tona lingvo", flankenmetas tion por trakti poste. Tio ne eblas. Vi devas scii, kio estas la tono de la unua vorto kaj praktiki ĝin ofte. Lerni tajlandajn vortojn sen la tono estas senutila. Mi ankaŭ faris tiun Lingvofonan kurson kaj kutimis posedi bendojn de la AUA kun senfinaj prononc/tonekzercoj. Tre enuiga, sed tre utila. Kaj ja longe daŭros al vi, antaŭ ol vi komprenos kaj komprenos ĝuste. Nur post sufiĉe da fiasko kaj frustriĝo vi povos regi ĝin.
Mi povas nur aliĝi al tio. Ankaŭ ne forgesu, ke en multaj libroj la fonetiko estas konfuza aŭ malbone montrata. En anglaj libroj, oni ofte faras neniun diferencon inter la longa kaj mallonga mallonga vokalo ("nam" VS "nomo") kaj la tonoj foje estas tute forestantaj. La deklaro ne povas esti lernita el libro. Diversaj vortlistoj ankaŭ troviĝas interrete (supraj 1 ĝis 5 mil vortoj), kvankam ili ankaŭ diferencas, unu listo baziĝas sur gazetoj kaj la alia listo baziĝas sur io alia. Vortoj do foje estas tro altaj en la rangotabelo aŭ mankas la tre ĉiutagaj neformalaj aŭ pli flataj vortoj.
Lernu legi la skripton kiel eble plej rapide kaj komencu per la tonoj de la komenco.
La libro de Ronald pri ortografio kaj gramatiko estas tre rekomendinda, kaj jam plurfoje estas represita. Vidu ankaŭ aliloke ĉi tie sur TB.
Ho kaj pri ne rericevi librojn: mi skribas mian nomon kaj daton en la fronto kiam mi pruntedonas ilin. Mi ankaŭ faras tion kiam mi pruntas librojn. Se libro estas flankenmetita de mi aŭ iu alia, mi esperas, ke kiam mi malfermos ĝin, oni memorigos min resendi la libron kiam ĝi estos finita. Dum pruntedonado de libroj unu al la alia, precipe se ili kuŝas dum semajnoj aŭ monatoj, estas foje malfacile memori, kiu libro apartenis al kiu...
Mia libro, inter aliaj Havebla per mi WWW. Slapsystems.nl Ankaŭ sendite tra Tajlando
Mi estas belgo, mi perfekte regas mian gepatran lingvon, mi perfekte regas la francan kaj la anglan kaj mi parolas kaj komprenas la germanan lingvon.
Mi estas edziĝinta al mia tajlanda edzino dum ĉirkaŭ 10 jaroj kaj konstante translokiĝis al Tajlando. Mi ne intencas lerni alian lingvon en mia maljuneco.
Mi konas kelkajn homojn en mia Farang-a amikaro, kiuj eklernis la tajlandan lingvon. Neniu daŭris. Mi timas, ke la lingva breĉo inter la nederlanda kaj la taja estas malfacile transpontebla, ĝuste ĉar ili estas 2 tute malsamaj lingvoj. Tio malfaciligas al ni lerni la tajan.
Mi ĉiam scivolas, kial ni ĉiam devas adaptiĝi. Mi estas en Ameriko dum multaj jaroj dum mia profesia kariero. Homoj tie ĉiam surpriziĝis, ke mi, kiel belgo, estas 3-lingva. Usona civitano parolas nur sian propran lingvon, sed bonŝancas, ke la angla (usona) estas mondlingvo kaj uzebla ĉie.
Ĉu ne urĝas, ke tajlanda edukado portu la anglan al pli alta nivelo? Mi komunikas kun mia edzino en (malbona) la angla. Eĉ post 10 jaroj ŝiaj lingvaj kapabloj apenaŭ pliboniĝis.
Mia tajlanda bofrato havas universitatan diplomon kaj konversacio inter ni en la angla estas nur dramo. Estas ankoraŭ tre longa vojo por solvi ĉi tiun problemon. Male, ĝi estas tro facila: "Lernu la tajlandan lingvon, kiel fremdulo vi estas gasto ĉi tie kaj vi devas adaptiĝi...". Mi ne konsentas kun ĉi tiu deklaro.
Nia propra infanaĝo estas mergita en la angla de frua aĝo. La tajlanda junulo, aliflanke, estas konservita stulta. Kaj tie estas kie la ŝuo pinĉas. Ne la Farang kiu ne volas lerni la tajlandan, sed la tajlandon, kiu ne volas kaj ne povas regi la anglan.
Geert,
Tute konsentas kun vi.
Ankaŭ mi faris plurajn provojn regi la tajlandan lingvon.
Krom lerni la nederlandan, la francan, la germanan, la anglan kaj la hispanan, la tajlanda eblas sed postulas multe da penado
Isan-dialekto estas pli simpla.
Eble la tajo devus preni la penon lerni internacian lingvon.
Mi komunikas kun mia edzino en malbona miksaĵo de la angla, nederlanda, tajlanda kaj Isaan.
Nekomprenebla por eksteruloj.
Post 35 jaroj en Nederlando vi atendus pli da regado de la lingvo.
Estas pli sabay sabay por ŝi.
Kara Geert,
Sendube vi scias, kiel mi sentas min pri lernado de la tajlanda lingvo. Por tajo, lerni la anglan lingvon estas preskaŭ same malfacila kiel lerni la tajan lingvon por eksterlandano. Vi sugestas, ke lerni la tajlandan estas tro malfacila. Kio pri la angla inter tajlandaj junuloj? Ja ili ne sufiĉe alfrontas la anglan. Sed vi vivas en Tajlando de 10 jaroj kaj tiam ne devus esti tiom malfacile lerni la lingvon, ĉu ne? Kaj ja ĝi neniel rilatas al 'esti gasto' sed pli al ĝentileco, montri intereson kaj amuziĝi. Kaj kiel estas, ke via edzino parolas tiel malbonan anglan?
Kaj ankaŭ: kiom amuzon vi ricevas de ĝi tuj kiam vi povas jeto kaj ĉiuj pordoj kiuj malfermiĝas por vi.
Nu Kees, mi scivolas, kiuj pordoj malfermus se mi parolus la tajlandan lingvon?
Mia edzino kaj mi estas ĉiam kune, se tradukado devas esti farita ekster la domo, ŝi estas mia helpo. Mi neniam havis problemojn pri tio.
Kiel mi respondis al Tino sube, mi scias, ke vi ne atendu seriozajn konversaciojn kun tajo. En mia familio estas nur plendado kaj tondado pri mono kaj konstanta klaĉo pri aliaj. Mia edzino scias, ke mi estas iel kontenta, ke mi ne komprenas la tajan, tiam mi ne aŭskultu ĉion ĉi. Do tio, kion mi ne scias, ne ĝenas min.
Saluton Geert, mi bone komprenas, ke en via situacio, kiel vi klarigas ĝin, ĝi funkcias bone kiel ĝi funkcias por vi. Sed mi trovis, ke komunikado kun la tajlanda estis senutila antaŭ ol mi parolis la tajlanda kaj sufiĉe bona kiam mi faris. Fariĝis multe pli facile aranĝi aferojn, fari aferojn, komuniki unu kun la alia malstreĉite, kompreni aferojn pli bone kaj ne trompi (taksio!). Ankaŭ povi legi la tajlandan multe profitigis min.
Mi ankaŭ malamas esti traktata kiel turisto kaj tio ne plu okazas post kiam oni parolas la tajan. Kaj, ne, mi ne havas tajlandan edzinon, kiu plenumas tiun komunikan funkcion por vi. La fakto, ke vi spertas klaĉojn kaj plendojn pri mono en ŝia familio, havas nenion komunan kun mi. Feliĉe, mi ne havas tiajn kontaktojn aŭ mi evitas ilin kiel eble plej multe.
Do vi vidas, ke niaj situacioj malsamas kaj ni do spertas ĝin alimaniere.
Dirite, lerni la tajlandan multe kostis al mi multe da peno kaj mi havas la avantaĝon esti studinta kaj instruinta la lingvon altnivele. Tio multe pli facilas pritrakti la lernadon. Ĉu ĝi estis vere tre aĉa hundino.
Lasta frazo estu: Tamen, estis vere sufiĉe da laboro, pri kiu mi povas imagi, ke la plej multaj homoj rapide perdas kuraĝon.
Estas nekontesteble, ke paroli kaj kompreni la lingvon estas grandega avantaĝo. Se mi povas aĉeti la scion pri la taja morgaŭ, mi volonte ŝparis iom da mono por ĝi.
Tamen, mi pensas, ke estas iom malfrue por la plej multaj elmigrantoj, kiuj venas loĝi en TH por klopodi. La plej multaj el ni estas almenaŭ 60 kaj havis sian aktivan vivon malantaŭ ni. En nia aĝo vi ankoraŭ volas ĝui la plezurojn de la vivo kaj ne iri al klaso ĉiutage. Kompreneble tio estas permesita por tiuj, kiuj sentas, ke ĝi estas amuza maniero pasigi sian tempon. Kaj kiel jam menciite, mi konas multajn, kiuj komencis, sed malmultajn, se iuj, kiuj persistis. Resume, la plimulto el ili pasis la aĝon por lerni alian tonlingvon. Mi ĉiam diras, ke ĝi ne plu indas en mia kazo.
Saluton Tino,
Mi ĵus translokiĝis al Tajlando. Mia edzino ĉiam vivis kaj laboris en Belgio. Tiutempe ŝi sekvis la integrigan procezon, inkluzive de la unua nivelo de la nederlanda.
Mi esperis ke, pro ŝia laboro en Belgio, ŝia nederlanda estos multe pli bona. Bedaŭrinde, ŝi tute ne faris penon. Mi ĉiam volis helpi ŝin antaŭeniri, sed se la volo ne estas tie. Ni nun parolas, same kiel Khun moo supre, miksitan sakon da nederlanda kaj angla. Por mi tio ne estas problemo, ni komprenas unu la alian.
Mi havas la impreson, ke lerni fremdan lingvon por tajo ne nur estus tro malfacila, sed ke ili estas (pardonu...) tro maldiligentaj por tio. Mia edzino povis uzi ĉiujn jarojn en Belgio por regi la nederlandan. Mi klopodis vere instigi ŝin sed senrezulte. Ŝi senescepte ŝanĝis al sia malriĉa angla.
Eble vi donus kaŝitan respondon en via respondo, se vi farus al mi la demandon: "kial vi ne volas lerni la tajlandan lingvon?" Nu Tino, efektive, la tajo estas por ni tiel malfacile majstri kiel la angla estas por tajo. Mia aĝo estas falilo por mi nun lerni novan lingvon (mi ne plu havas la energion por ĝi). Kiel mi diris, mi estas 3-lingva, do mi faris mian plejeblon.
Kaj Cetere: Vi ne bezonas lerni la tajlandan lingvon por deziri profundan konversacion kun ili, mi jam scias tion.Kie necese, mia edzino estas mia perfekta helpo dum la ĉiutaga vivo kaj tio sufiĉas por mi. .
Kaj sincere, mi kelkfoje sopiras seriozan babiladon en mia propra lingvo... ĉar inter la Farang ankaŭ estas multe da fanfaronado sen profundo 😉
Tino, klarigu al mi. Kial mi lernu la lingvon de lando, kie mi ne rajtas vivi konstante? Kie mi ne rajtas posedi teron. Ne permesite labori. Kie mi estas diskriminaciata kiam mi iras al nacia parko kaj devas pagi duoble nur pro mia blanka haŭtokoloro. Kien iri se mi ne havas sufiĉe da mono por renovigi mian vizon. Kie mi ne povas voĉdoni. Kie mi ne povas eniri en la sanasekurfonduso, eĉ se mi pagas impostojn. Lando, en kiu mi neniam povas fariĝi loĝanto. Resume, mi estas grandparte ekskludita de la socia vivo?
Ĉi tiuj estas pravigeblaj frustriĝoj, kara Petro, kaj mi dezirus, ke estus alie. Por reveni al via lasta komento: ĝuste pro la lernado de la lingvo mi ĉiam havis la senton, ke mi ja estas parto de la socio. Volontula laboro, agrablaj konversacioj, humuro, kaj jes, foje profundaj konversacioj pri ĉiaj sociaj kondiĉoj, politiko, historio, budhismo kaj pli. Ne, vi neniam fariĝos vera tajo, tio validas ankaŭ por multaj tajanoj. Koni la lingvon igis mian vivon en Tajlando pli agrabla multmaniere kaj manieroj. Sed ĉiu faru kion ili ŝatas. Mi subtenas, ke la lernado de la tajlanda lingvo ne estas tro malfacila kaj tre utila, precipe por tiuj, kiuj loĝas tie longe kun parencoj.
La punktoj, kiujn vi mencias, Petro, pri ne devi lerni la tajlandan lingvon, estas ĝustaj. Se iu mencius tiujn punktojn kiel kialon por ne vivi kaj labori en Tajlando, mi povas kompreni tion. Malgraŭ tiuj punktoj, vivi kaj labori en Tajlando, sed nur uzi ilin kiel kialon por ne devi lerni la lingvon, mi opinias iom hipokrite.
Mi foje mendis glaciaĵon de DQ. Mi tiam diras: Auwkoon profunda, haa siep vesperto, krabo. Ili rigardas min kun rideto kaj korektas min: Siep haa baht, oni diras. Daŭre faru ĝin ĉiukaze.
Vi ankaŭ povas vivi konstante en Tajlando, tiam vi devas peti restadpermeson (anstataŭ tiuj eternaj vizoj). Por restadpermeso (konstanta loĝado), necesas integriga kurso en tajlanda lingvo kaj kulturo kaj grandaj kotizoj. Naturiĝo al tajlanda ankaŭ eblas, kun integriga postulo kaj eĉ pli altaj kotizoj. Tiam vi ankaŭ povas voĉdoni kaj ĉiujn aliajn rajtojn/devojn, kiujn implicas civitaneco.
Ĉu la homoj ĉirkaŭ tiu migranto kun PR/Naturigo vidas ĝin kiel plenrajtan loĝanton, estas kompreneble alia afero... tiam paroli la lingvon certe helpos amikigi tajlandajn amikojn por ne resti 100% eksterulo. Restas sufiĉe, kio estas malpli aŭ malsame aranĝita kompare kun Nederlando, sed mi konservos mian menson antaŭ ol mi ricevos la brigadon "fremduloj estas ĉiam gastoj kaj devas fermi la buŝon" brigado post mi.
Petro de la redaktoroj, vi DEVAS fari nenion!
Se vi loĝas en TH aŭ aliloke, ĉu vi lernas la lingvon aŭ ne, estas persona afero. Ĝi ankaŭ ne dependas de viaj komentoj: 'konstanta loĝado eblas', posedi teron eblas per juraj konstruoj, labori foje estas permesita, kaj pliaj plendoj aŭ sentoj.
Ne, mi lernis la lingvon por komuniki.
Mi pensas, ke tio estas grava. Mia (nun) eks estis en la hospitalo Khon Kaen por forigo de tiroido; dum bona semajno mi estis la persono kiu devis aranĝi ĉion: nutraĵoj, poŝto, banko, najbaroj kaj la diablo kaj lia malnova nukso... Prizorgante avinon, parolante al kuracistoj, kaj la najbaroj kiuj eĉ ne parolas la tajan sed Isan aŭ Lao...
Tiam mi estis feliĉa povi paroli kaj legi kaj skribi tajlandajn.
Preskaŭ tute konsentas kun vi Geert.
Mi estas loĝanto ĉi tie en mia menso kun tre limigitaj elektoj koncerne longan restadan vizon.[jare]
Lingvo ne estas parto de tio kaj tion faras la registaro, kiu ankaŭ estas tre konscia laŭ mi.
Se vi falas survoje kun la ceteraj postuloj, vi vere povas certigi, ke ĉio estas en ordo, alie vi estas kontraŭleĝa kaj tio estas malpermesita en Tajlando kaj kialo por deportado.
Ĉu vi parolas la tajan aŭ ne, ne gravas.
Mi estis gasto, kiam mi venis ĉi tien kiel feriulo.
Lerni la anglan ofte estas lerneja temo ĉi tie, sed vere paroli je racia nivelo ofte ne estas kialo en la tajlanda menso.
Post ĉio, Tajlando estas la centro de la civilizita mondo kaj PM deklarante ke oni devas lerni la tajan ankaŭ ne helpas.
Tajlando gajnas ege malbone kun tiu figuro, la angla.
Kompreneble estas nuancoj fareblaj en urbo aŭ vilaĝo kiel eksterlandano aŭ ĉu vi vivis aŭ ne eksterlande kiel tajo.
La ĝusta miksaĵo povas esti la diferenco inter nokto kaj tago.
Por vere lerni ion ajn (kaj tio validas ankaŭ por lernado de alia lingvo) motivado estas necesa antaŭ ĉio. Tiu instigo povas esti bazita sur malsamaj faktoroj: sur internaj faktoroj (vi nur volas ĝin por vi mem), sur ekstrema neceso (se mi ne lernas ĝin, mi ne ricevos pli bonan laboron) aŭ sur perceptita neceso (se mi ne ne lernu la anglan, mi ricevos ne fremdan viron).
Mi pensas, ke eksterlandanoj ne bezonas lerni la tajan. Via vizo ne dependas de ĝi kaj ankaŭ via feliĉo. Ĉe Tino, la instigo estas ĉefe interna, sed tio postulas persistemon kaj foje frustriĝon.
Por eksterlandanoj temas do ĉefe pri la perceptata bezono, kiu diferencas de persono al persono kaj de situacio al situacio. Mi laboris en tajlanda universitato dum 15 jaroj kie ĉiu kolego kaj studento parolis la anglan, kaj mia edzino ankaŭ parolas tre prudente la anglan. Do mi neniam sentis la bezonon ĉar mi ankaŭ povis konversacii kun miaj kolegoj kaj studentoj pri politiko, elektoj, COVID kaj aliaj aferoj, ankaŭ ĉar ĝi havis konsekvencojn por nia laboro. Mi sentis, ke mi vere estas parto de (parto de) tajlanda socio.
Mia edzino plezuras helpi min kun diversaj tajlandaj registaraj agentejoj, pri kiuj pli kaj pli da tajlandanoj parolas kaj komprenas prudentan anglan. (kiel ĉe Enmigrado, SSO). Kaj eĉ mia bofrato kaj bopatro komprenas bazan la anglan, sed ne sufiĉas por vera konversacio.
La perceptata bezono instigi min lerni la tajlandan estas do ne tre granda. Mi nun pasigas parton de mia emeritiĝtempo instruante la tajlandan pli bonan anglan kaj kritikan pensadon. Mi pensas ke (mezeme) mi helpas pli ol meti multajn horojn por lerni la tajan aŭ isanan lingvon mem.
Pasintsemajne ni estis ĉe la bestkuracisto kun nia kato por ke ŝi vakcinu por 3-a vakcinado. Mia edzino eniris por raporti nin kaj mi estis ekstere ĉar ĉe la akceptejo mi rimarkis grandegan hundon. Elvenis juna virino. Ŝi diris ion en la tajlanda. Mi informis ŝin en la angla, ke mi ne komprenas ŝin, kaj damne: ŝi ŝanĝis al la angla senpene. Do jen vi havas ĝin.
Ho jes, forgesis mencii: mi estas en Tajlando por konsumi mian pension. Mi ne zorgos pri lernado de tajlanda lingvo aŭ ne. Trovu ilin en Tajlando tute bone kaj preferu ilin.
Por tiuj, kiuj ankoraŭ volas provi lerni la tajlandan lingvon, estas ankaŭ la libro:
Thai Reference Grammer (ISBN 974-8304-96-5) Libro por mezaj kaj pli progresintaj studentoj. Ĉiu punkto estas ilustrita per karakterizaj frazoj kaj en tajlanda manuskripto kaj romanigita tajlanda kun facile legebla fonetiko kaj tonaj simboloj por plibonigita prononco.
Jen alia bastono en la kokejo:
Kiom da tajlandaj fianĉoj, edzinoj, fiamuloj ktp ŝatus, ke ilia alia duono lernu la tajan?
Mi estis sufiĉe konfuzita kiam mi konversaciis kun aŭstraliano (tio estas pli facila por ni), kiu demandis min kiel mi lernis la tajan.
Li diris al mi, ke liaj provoj kaj petoj lerni vortojn kaj prononcon estis forpuŝitaj de lia signifa alia duono: Mi ordigos tion por vi!