La monaĥo kun virina sarongo ĉirkaŭ sia kapo (El: Stimulaj rakontoj de Norda Tajlando; nr 42)
Ĉi tio temas pri monaĥo. Ne, ne la monaĥo en nia templo, bona ĉielo ne! Alia templo - tre malproksime. Kaj tiu monaĥo amoris kun virino. Li estis ŝia amanto.
La vilaĝo nun estas nomita Nong Kheng sed ĝi antaŭe estis nomita Nong Khuaj Deng aŭ "Red Dick Pond". Ĝi estis urbo ankaŭ tiam, kun reĝo kaj ĉio. Vi ankoraŭ povas vidi specon de tumulo kie la urbo antaŭe estis.
La voluptema viziulo (El: Ravaj rakontoj el Norda Tajlando; n-ro 40)
Alia rakonto pri iu, kiu volis dormi kun la edzino de sia pli maljuna frato. Ŝi estis graveda, kaj ŝia edzo estis sur afervojaĝo. Sed kiel li povus alporti tion bonorde?
Kiam la mondo ankoraŭ estis paca... (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; n-ro 39)
Ĉi tio okazis antaŭ tre longa tempo. Tiam ĉiuj bestoj, arboj kaj herboj ankoraŭ povis paroli. Ili vivis kune laŭ la leĝo (*) de Indra: se besto sonĝis, ke ĝi manĝas ion bongustan, tiam la sekvan tagon tiu sonĝo povus realiĝi. Kaj la bestoj agis laŭe.
Kial via dika piedfingro ne havas ungon? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 38)
Temas pri monaĥo, kiu loĝis en la templo tre longan tempon. Li estis strikta kun sia novulo Chan. En tiu tempo, la sanktaj skribaĵoj estis skribitaj sur sekigitaj palmfolioj. Kiam la monaĥo leviĝis matene, li prenis metalan gravurkudrilon kaj sidiĝis ĉe skribotablo kun palmfolio sur ĝi.
Vi ne donas vermon al kaptita fiŝo, ĉu? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 37)
Ĉi tio estas rakonto pri membro de la Khamu-tribo. Ili estas laosanoj kaj loĝas en Vientiane (*). Laoso kutimis esti malpli evoluinta kaj estis malfacile ĉirkaŭiri tie. Ilia enspezo estis nur tri rupioj jare. Jes, en tiuj tagoj oni uzis rupiojn. (**)
Ĉi tiu rakonto temas pri I Muaj; ŝia patro estis ĉina. Ŝi nun havis 16 aŭ 17 jarojn kaj estis korneca kiel kuireja mantuko. (*) Kaj ŝi volis fari 'ĝin' kun viro. Ŝi volis scii, kiel estas kiam viro kaj virino estas voluptaj. Pri la birdoj kaj la abeloj, vi scias!
Uncle Kaew Fooling the Karen (El: Tantalizing Stories from Northern Thailand; n-ro 35)
La rakonto pri Onklo-Kaew-kiu-trompis-Karen. Onklo-Kaew-ktp estis ruza ulo, Li ofte vojaĝis en karena lando por komerci, kaj tial volis koni iliajn morojn kaj kutimojn. Ilia maniero fari hejmajn taskojn, manĝi kaj trinki kaj dormi.
Ĉi tiu rakonto temas pri virino de Centra Tajlando kaj monaĥo de Yong deveno. (*) Ili ne komprenis reciproke la lingvon de la alia. La monaĥo loĝis en la templo en la vilaĝo kie loĝis komunumo de dudek familioj. La virino ekloĝis tie. Ŝi estis pia virino, kiu ŝatis fari bonajn agojn; ĉiumatene ŝi faris manĝaĵon por la monaĥoj.
Alia rakonto pri Karen-paro. Tiu paro iris en la ĝangalon por dehaki bambuon. Bambuarboj estas grandaj, kaj altaj, kaj pikaj kiel vi scias. Do ili alportis ŝtupetaron, kiun ili metis kontraŭ grupon da bambuarboj. La viro grimpis alte por tranĉi bambuon.
Ĉi tiu rakonto ludis en la komunumo Li. Se vi vojaĝas de Lamphun al Lio vi devas transiri la riveron Li. Kaj tie antaŭe ne estis ponto. Sed la nordaj tajlandanoj loĝantaj tie kun la nomo Panja, kiu signifas 'ordinara racio', havis boaton kaj ankaŭ venigis homojn al la alia flanko.
Muro de la Wat Mutchima Witayaram (Khon Kaen, Ban Phai, 1917) estas pentrita kun scenoj de la Vessantara Jataka.
La viro, kiu mortigis sian edzinon kaj ŝian svatanton (El: Altigaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 29)
Ĉi tiu rakonto jam havas generacion malnova. Temas pri viro en vilaĝo Long Ku Mon. Li mortigis sian edzinon post kiam li unue mortigis ŝian svatanton. Neniu sciis, ke li faris ĝin. Kaj li ankaŭ lasis ŝiajn gepatrojn pagi por la kremacio...
Ĉu vi volas vidi, senti aŭ simple paroli? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 28)
La diro diras 'Vi ne scias certe ĝis vi vidis ĝin. Sed senti ion estas eĉ pli bona ol vidi ion.' Ĉi tio validas por longe geedza paro, kiu ne havis infanojn. Kaj tio ŝajnis esti kulpo de la virino.
La viro kiu trompis sian bopatron. Kaj .. kiu ankoraŭ ŝatas ĝin? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; n-ro 27)
Estas rakonto pri tio. Kaj se vi legas ĉi tion, vi devas konfesi, ke antaŭe estis stultaj homoj. Ne, ne nur stulta, sed stulta! Temas pri bofilo, kiu faris laab, hakis krudan viandon kun spicoj.
Mia edzino estas mia plej malbona malamiko. (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 26)
Ili estis geedzoj kaj ĉiutage iris de la arbaro al la merkato por vendi brullignon. ĉiu portis faskon da ligno; unu el la pakoj estis vendita, la alia estis prenita hejmen. Ili tiel gajnis kelkajn cendojn. Tiam la viro en tiu tago renkontis la urbestron, kaj li demandis lin: Kion vi faras kun tiuj moneroj?