'Kio estas en la bambua tubo?'; popola fabelo el Laosaj Popolfabeloj

Kion vi povas fari kun furzo? Grandaj verkistoj sciis ĝin, de Carmiggelt ĝis Wolkers. Sed ankaŭ iu en Laoso...

Estu la plej inteligenta! Tion volis entreprenisto en ŝercaj artikoloj Xieng Nyan. Li montris rozon al kliento kaj demandis 'Ĉu mia rozo ne estas bela? Kaj tiel bone odoras!' La kliento flaris la rozon kaj pssst! Jeto da akvo super lia vizaĝo; estis koŝmaro.

— Ha-ha! Mi kaptis vin!' Xieng Nyan diris. "Efektive," diris la kliento. "Kiel saĝa vi estas." "Kaj kiu estas la plej saĝa en la lando?" "Xieng Nyan vi estas saĝa, sed vere la plej saĝa estas Xieng Mieng."

Poste eniris amiko; Latsamy. 'Adiaŭ amiko.' Xieng Nyam diris. — Mi volas montri ion al vi. Binoklo. Metu ĝin kontraŭ viajn okulojn kaj ĉio subite ŝajnas tre proksima.' Latsamy prenis la binoklon kaj metis ilin al sia vizaĝo. Li rigardis la montetojn, kaj certe, li povis vidi ĉiun arbon tre akre. "Dankon," diris Latsamy, redonante la binoklon.

Xieng Nyan rigardis la vizaĝon de Latsamy kaj apenaŭ povis subpremi ridon. "Sed Latsamy, ĉu vi batalis?" Xieng Nyan donis al li spegulon; li havis nigrajn rondojn ĉirkaŭ la okuloj. — Ha-ha! Mi kaptis vin!' Xieng Nyan diris. "Efektive," diris Latsamy. "Kiel saĝa vi estas." "Kaj kiu estas la plej saĝa en la lando?" "Xieng Nyan vi estas saĝa, sed vere la plej saĝa estas Xieng Mieng."

Ĝi ankaŭ okazis al Sivath. Kaj li ankaŭ finis per 'Xieng Nyan vi estas saĝa, sed vere la plej saĝa certe estas Xieng Mieng.'

Xieng Mieng! Ĉiam tiel diable....

“Tiu Xieng Mieng malsanigas min ĝismorte. Mi serĉos tiun figuron kaj poste ni vidos, kiu estas la plej saĝa. Tiam ĉiuj scios, ke mi estas la plej saĝa...' Li longe pensis pri tio. — Ha! Nun mi scias. Kaj tiam ni vidos, kiu estas la plej saĝa.'

Li manĝis sitelon da boligitaj arakidoj! Lia edzino ankaŭ diris: boligitaj arakidoj ventoigas vin, sed ĝuste tio estis la intenco. Li prenis bambuan stoktubon, metis venton en ĝin kaj fermis ĝin tre rapide. Kaj poste survoje al la vilaĝo, kie loĝis Xieng Mieng.

Li devis transiri sep riverojn kaj kiam li alproksimiĝis al la vilaĝo, li estis laca kaj varma kaj soifa. Al li venis viro. Bonvenon vojaĝanto. Ĉu vi venas de malproksime? Venu, trinku tason da kafo kun mi.'

Xieng Nyan ĝuis freŝan, fortan laosan kafon. "Kion vi faras en nia vilaĝo?" "Mi volas renkonti Xieng Mieng." — Ho? Ĉu vi volas fari negocon kun li?' — Mi estas entreprenisto en vilaĝo malproksima de ĉi tie, kaj mi estas ege saĝa. Sed homoj daŭre diras, ke Xieng Mieng estas pli inteligenta ol mi. Nun mi estas ĉi tie por petoli lin.'

— Kiel? demandis la gastama viro. — Vidu ĉi tiun bambuan tubon? Mi trompos Xieng Mieng per tio ĉi. Mi malfermas ĝin kaj lasas Xieng flari Mieng. Kion, laŭ vi, ĝi enhavas?'

'Neniu ideo.' "Mia furzo!" Xieng Nyan ridis. — Ĉu vi furzis en tiu glitejo? Tiam vi estas vere inteligenta ulo. Sed kiam vi faris tion?' "En mia domo, tie." — Tio estas antaŭ longa tempo. Ĉu vi certas, ke ĝi ankoraŭ malbonodoras? Eble la aero estas malŝaltita!' "Mi ne pensas," diris Xieng Nyan.

"Mi ne riskus ĝin. Pensu, kiel ridinda vi estus, se vi lasus Xieng Mieng odori kaj ĝi ne malbonodoras! Mi pensas, ke vi nun devus flari.' "Vi havas kialon tie," diris Xieng Nyan kaj malfermis la tubon. Li flaris ĝin kaj lia vizaĝo tordis pro mizero. "Jes, jes, tiu furzo ankoraŭ estas tie." 'Ha ha...' ridis la alia viro. — Ĉu vi scias, kiu mi estas nun? Mi estas Xieng Mieng, la plej inteligenta viro en la lando. Mi estas vere pli saĝa ol vi!'

Xieng Nyan reiris al sia vilaĝo, sciante, ke Xieng Mieng vere estas la plej inteligenta viro en la lando.

Fonto: Lao Folktales (1995). Tradukado kaj redaktado Erik Kuijpers.