Libroj en Bangkok
Tiuj, kiuj legas miajn plumfruktojn en ĉi tiu blogo, eble kelkfoje rimarkis, ke mi estas libroamanto pur sang.
Se virino demandas ion: NENIAM klarigu! (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 25)
Du amikoj promenis ĉirkaŭ la regiono por vendi sian komercon. Tra arbaroj kaj kampoj kaj en la limregiono proksime de la Mon-montoj. (*) Ili ne estis la plej honestaj komercistoj, bele diri... Unue ili trompis sian propran komunumon, poste ili travagis la regionon kun siaj bonaj praktikoj. Sed ili ja riĉiĝis kaj havis multe da mono.
Ĉi tiu rakonto temas pri rikolto de batatoj. (*) Vi devas fari sufiĉe multe da fosado kaj radikado por eltiri ilin el la tero! Kelkfoje oni fosas kaj fosas kaj oni ne vidas eĉ unu terpomon. Homoj foje fosas tre profunde, enĵetas akvon, metas ŝnuron ĉirkaŭ la terpomo kaj nur la sekvan matenon ili povas eltiri ĝin. Ne, oni ne povas simple elfosi bataton!
Ĉu vi memoras onklon Saw? Nu, ili ne havis ĉiujn vicigitajn, ĉu vi memoras? Vi efektive povus nomi lin maĉulo. Li estis de Lampang. Li ŝatis fiŝkapti, sed li ne ŝatis ĝin. Plendis ankaŭ pri tio: 'Ĉiuj kaptas grasan karpon kaj mi nenion kaptas?' "Kian logilon vi uzas?" "Ranoj." — Ranoj?? Kion vi pensas, ke vi povas kapti per ranoj kiel logilo? Vi devas havi junan anarikon, junan anarikon...
Somerset Maugham (1874-1965), John le Carré (°1931) kaj Ian Fleming (1908-1964) havas komune, krom aŭtoroj, ke ili ĉiuj laboris laŭ unu maniero aŭ alia por la brita sekreta servo aŭ militaj sekurecaj servoj. , dum tempo en Bangkok kaj skribis pri ĉi tiu urbo kaj Tajlando. Mi jam dediĉis artikolon pri Thailandblog al Ian Fleming kaj lia kreaĵo James Bond antaŭ kelkaj tagoj, do mi ignoros tion nuntempe.
Bahosod, la saĝa monaĥo. Piklita fiŝo aŭ oro? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 22)
Du amikoj volis saĝiĝi; ili vizitis la saĝan monaĥon Bahosod kaj proponis al li monon por iĝi inteligenta. Ili pagis al li du mil orajn monerojn po viro kaj diris: "Vi havas nun monon, donu al ni tiun saĝon." — Bone! Kion ajn vi faras, faru ĝin ĝuste. Se vi faros duonan laboron, vi atingos nenion.' Tio estis la leciono, kiun ili aĉetis por la tuta mono. Iun belan tagon ili decidis iri kapti fiŝojn...
Iam estis malriĉa Khamu-ulo kaj li malsatis. Tre tre malsata. Li estis senmona. Tiutage li haltis ĉe la domo de riĉa virino. Amuze salutis ŝin kaj demandis 'Ĉu vi bonvolus havi ion por manĝi por mi?'
Mae Ya Nang, Patronsanktulo de la Tajlanda Vojaĝanto
En la retejo de tajlanda gazeto mi legis mallongan artikolon pri simpla ceremonio por marki la baldaŭan ekfunkciigon de kelkaj novaj elektraj pramoj sur kanalo en Bangkok.
Jan atentigas pri la libro "Destination Bangkok" en kiu elmigranto en Tajlando estas senkompate punita pro siaj mispaŝoj.
Tri amikoj vojaĝis kune kaj komercis. Sed la aferoj ne plu iris bone, ili perdis sian tutan monon kaj ne havis monon por vojaĝi hejmen. Ili petis vivi en la templo kaj restis tri jarojn. Devis manĝi kaj se estis io por fari, ili kompreneble faris tion. Sed post tri jaroj ili volis reveni hejmen, sed ne havis vojaĝmonon. Jes, nun kio?
Unu el la monaĥoj aĉetis ĉevalon, ĉevalinon. Kaj iun tagon li kudris tiun beston. La novulo, pri kiu ni jam parolis, vidis tion... Kaj tio estis ruza infano! Kiam noktiĝis, li diris al la monaĥo: 'Respektinda, mi alportos iom da herbo por la ĉevalo.' 'Pardonu min? Ne, ne vi. Vi devas fari malordon. Prefere mi mem faru ĝin.' Li tranĉis herbon, nutris la ĉevalon, staris malantaŭ ĝi kaj denove kudris ĝin.
Pattaya, Pattaya, Phuuying amas vin mak mak (vidbendo)
Se vi planas vojaĝi al Pattaya, vi almenaŭ devus scii ĉi tiun kanton parkere. Vi nun povas ekzerci. La teksto estas sube. Vi povas aŭdi la melodion en la video. Bonŝancon!
Tajlando vidita tra rozkoloraj okulvitroj
La vivo en Tajlando estas tia, kia estas dirite en ĉiuj vojaĝaj broŝuroj: granda socio de homoj kun bona karaktero, ĉiam ridetantaj, ĝentilaj kaj helpemaj kaj la manĝaĵo estas sana kaj bongusta. Jes, ĉu ne? Nu, se vi estas malbonŝanca, vi foje vidas de la okulangulo, ke ĝi ne ĉiam pravas, sed poste surmetu rozkolorajn okulvitrojn kaj revidos Tajlandon kiel ĉiam, perfektan ĉiumaniere.
La novulo el la antaŭa rakonto havis belan fratinon. Du monaĥoj el la templo enamiĝis al ŝi kaj la novulo sciis tion. Li estis petolema novulo kaj volis fari petolon al tiuj monaĥoj. Ĉiufoje, kiam li iris hejmen, li prenis iom al la templo kaj diris, ke lia fratino donis ĝin al li. — Mia fratino donis ĉi tiujn cigaredojn por vi, — li diris al unu. Kaj al la alia 'Ĉi tiuj rizkukoj estas de mia fratino, por vi.'
Kio okazis? Monaĥo enamiĝis al I Uj. Kaj kiam ajn ŝi alportis manĝaĵon al la templo, li diris al la templaj helpantoj kaj al la novuloj, ke ili flankenlasu ŝian manĝaĵon. Li manĝis nur la manĝaĵon, kiun ŝi proponis.
La tajlanda koro parolas
La tajlanda vorto "jai" signifas "koro". La vorto estas ofte uzata en konversacioj inter tajlandanoj kaj ĝi ankaŭ estas populara vorto en reklamaj kampanjoj. Ĝi estas kutime uzata kiel parto de frazo por reprezenti "rilaton" aŭ "homaron".