Γιατί οι ειδήσεις από την Ταϊλάνδη είναι τόσο σύντομες
Υπάρχουν τρεις τύποι εφημερίδων: 1 Εφημερίδες που διαβάζονται από άτομα που κυβερνούν τη χώρα (για παράδειγμα N.R.C. Handelsblad), 2 εφημερίδες που διαβάζονται από άτομα που θα ήθελαν να κυβερνήσουν τη χώρα (de Volkskrant) και 3 εφημερίδες που διαβάζονται από ανθρώπους που δεν τους νοιάζει ποιος τους κυβερνά όσο αυτό το άτομο έχει βυζιά (Excusez le mot, αλλά έτσι το λένε).
Η αγγλόφωνη εφημερίδα Μπανγκόκ Δημοσίευση ανήκει στην πρώτη κατηγορία, όπου πρέπει να σημειωθεί ότι καμία κυβέρνηση δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το τι γράφει η εφημερίδα, γιατί διαβάζεται μόνο από μια μικρή ελίτ. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να κρατά τις κυβερνήσεις σε εγρήγορση, είναι αυτό που κυκλοφορεί στην τηλεόραση, τα ταμπλόιντ (όπως... Ταϊλανδικός αρουραίος) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να προβληθούν ή να διαβαστούν.
Γράφω τα παραπάνω για να εξηγήσω γιατί η ημερήσια ενότητα Ειδήσεις από την Ταϊλάνδη, την οποία δημιουργώ με βάση Μπανγκόκ Δημοσίευση, πρόσφατα ήταν πολύ μικρότερη από ό,τι, για παράδειγμα, πριν από ένα χρόνο.
Παρακάμπτω πολλά κομμάτια που θα ενδιαφέρουν λίγους γιατί αφορούν εσωτερικούς αγώνες, πολιτικές διαμάχες ή - όπως το βιβλίο Η Γλώσσα των Μέσων Ειδήσεων γράφει – to be 'talk for talk' και τίποτα περισσότερο. Ο Jantje λέει κάτι, ο Pietje απαντά και ο Klaasje το σχολιάζει ξανά. Καλή δουλειά όλοι...
Λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, καμία λέξη σήμερα για το βαρύ εναρκτήριο άρθρο στην εφημερίδα σήμερα: μια ανάλυση του πιθανού καταγγελία (διαδικασία μομφής) των πρώην Προέδρων της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας. Η εφημερίδα εμβαθύνει με ανυπομονησία στο θέμα, γιατί και οι δύο κύριοι είναι μέλη του Pheu Thai, του κόμματος των Thaksin και Yingluck, και δεν είναι εκεί που βρίσκεται η συμπάθειά τους αυτή τη στιγμή. Bangkok Post.
Να του αφιερώσω μια μόνο λέξη. Αυτή η διαδικασία δεν θα συμβεί, αναλύει η εφημερίδα, επειδή τα μέλη του κοινοβουλίου έκτακτης ανάγκης που συνδέονται με τον στρατό δεν έχουν όρεξη να διαφωνήσουν, και τα μέλη κατά του Ταξίν φοβούνται τις νομικές συνέπειες επειδή το κοινοβούλιο μάλλον δεν είναι εξουσιοδοτημένο να παραπέμψει πολιτικούς. . Αυτή η διαδικασία προορίζεται για τη Γερουσία, αλλά υπάρχει ξανά μόνο μετά τη διεξαγωγή εκλογών.
Η Εθνική Επιτροπή Καταπολέμησης της Διαφθοράς, η οποία ξεκίνησε την υπόθεση σε μια έκθεση 4.000 σελίδων, είναι απίθανο να την αφήσει εκεί. Θα μπορούσε ακόμη να πάει στο Τμήμα Κατόχων Πολιτικών Θέσεων του Αρείου Πάγου. Αυτό ισχύει και για μια δεύτερη παραπομπή, αλήθεια Μπανγκόκ Δημοσίευση δεν γράφει γι' αυτό, αλλά η άλλη αγγλόφωνη εφημερίδα Το Έθνος ναι χθες.
Αυτό αφορά την πρώην πρωθυπουργό Yingluck λόγω του ρόλου της ως προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Πολιτικής Ρυζιού. Το NACC την κατηγορεί για αμέλεια επειδή δεν έκανε τίποτα για την καταπολέμηση της διαφθοράς και των αυξανόμενων δαπανών. Αυτά θα είναι πολλά άρθρα εφημερίδων που μπορώ να παραλείψω και που εσείς, αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητοί αναγνώστες, δεν χρειάζεται να διαβάσετε. Καλημέρα.
Σημείωση Το παραπάνω κείμενο είναι μια στήλη. Ειδήσεις από την Ταϊλάνδη μπορείτε να βρείτε εδώ.
Αγαπητέ Ντικ, όσο λιγότερο έχεις να μεταφράσεις από την Bangkok Post, τόσο περισσότερο χρόνο έχεις για τις καθημερινές σου στήλες και για να κοιτάς σέξι πόδια κάτω από κοντό τζιν. Για να παραθέσω τον Κρόιφ: ………………
Ω, μερικές φορές μια πιο σύντομη εφημερίδα είναι ωραία. Αν η BP δεν κρατήσει ένα χρόνο, θα γίνει λίγο βαρετό και ο Ντικ σύντομα θα ξεφύγει και αυτός. Το να μαθαίνεις είναι σαν κορυφαίο άθλημα μερικές φορές, έτσι δεν είναι;
Τι λέει η εφημερίδα για τον αναγνώστη; Δεν είμαι μέλος σε τίποτα, αλλά διαβάζω τακτικά την εφημερίδα. Μέχρι πριν από 10 χρόνια πίστευα ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν μια καλή εφημερίδα και το NRC στη δεύτερη θέση. Τώρα αυτοί οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, νομίζω ότι το NRC σφίγγει και το Ηνωμένο Βασίλειο κάνει πολύ πιο μπερδέματα αντί για κριτική δημοσιογραφία ή ερευνητική δημοσιογραφία. Αυτή η απογοήτευση στην ποιότητα πολλών μέσων ενημέρωσης, συν το γεγονός ότι μερικές φορές δεν διαβάζω μια πληρωμένη (λαμβανόμενη δωρεάν) εφημερίδα για μια εβδομάδα, εξακολουθεί να με εμποδίζει να κάνω συνδρομή. Αλλά πρέπει να μείνουμε στην Ταϊλάνδη... Υποθέτω ότι και η δημοσιογραφία (de-?) εξελίσσεται εκεί, και οι εφημερίδες ή άλλα μέσα χάνουν την εξουσία, την ποιότητα ή τη δημοτικότητά τους ή σημειώνουν πρόοδο με την πάροδο του χρόνου. Το post της BP -υποθέτοντας ότι οι περιλήψεις του Ντικ είναι σωστές- είναι επίσης πολύ συχνά απογοητευτικό ως προς την ποιότητα.
Είναι μια ιδέα να χρησιμοποιήσετε το έθνος ως σημείο εκκίνησης για την παροχή ειδήσεων. Ξέρω ότι ταξινομούνται ως δεξιοί σε σύγκριση με την ανάρτηση της Μπανγκόκ, αλλά αν μπορώ να κρίνω τις δύο εφημερίδες στην έκδοσή τους στο Διαδίκτυο, τότε η προτίμησή μου, ανεξάρτητα από την πολιτική προτίμηση, πηγαίνει πραγματικά στο έθνος.
χαιρετισμούς και καλή επιτυχία,
ληστεύω ο.
@ rob o Η σύγκριση μου με την Bangkok Post και το The Nation είναι υπέρ του πρώτου. Από άποψη σχεδίασης: Σαφέστερη διάταξη, πιο ευανάγνωστη γραμματοσειρά ανάγνωσης με καλό διάστημα, ποιοτικές φωτογραφίες. Περιεχόμενο: Μεγαλύτερος αριθμός ειδήσεων της Ταϊλάνδης, ωραιότερα κινούμενα σχέδια (δεν καταλαβαίνω τα καρτούν στο The Nation), ενδιαφέρουσες ενότητες Ζωή και Επιχειρήσεις. καλά και κατατοπιστικά συμπληρώματα όπως Muse, Guru, Brunch και Spectrum (μερικές φορές με ωραία παραδείγματα ερευνητικής δημοσιογραφίας), κριτικοί αρθρογράφοι (οι αγαπημένοι μου: Sanitsuda Ekachai και Veera Prateepchaikul). Δέχομαι την υποτιθέμενη μεροληψία και το πολιτικό χρώμα. Υποψιάζομαι ότι θα υπάρχει μικρή διαφορά όσον αφορά την (μη) αξιοπιστία.
Οι ειδήσεις είναι τόσο σύντομες.
Αγαπητέ Ντικ, ξέρεις ότι σέβομαι πολύ το γεγονός ότι αφιέρωσες πολύ χρόνο για να μεταφράσεις το "Τα δημοσίευμά σου στην Μπανγκόκ", γιατί αυτό είναι που έχεις τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη [βλέπε NRC]. Αλλά δεν είσαι εσύ αυτός που κάνει τις ειδήσεις της Ταϊλάνδης όσο το δυνατόν πιο ουδέτερες για εμάς και, στη συνέχεια, διαβάζουμε άλλες εφημερίδες, γιατί τώρα έχετε πραγματικά μια πολύ μονόπλευρη έκθεση από αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην Ταϊλάνδη!
Gr; Ο Γουίλιαμ Σέβενιν…
@ willem scheveningen Αυτό που πρέπει να γίνει δεν είναι πάντα δυνατό. Η χρήση περισσότερων πηγών απαιτεί σημαντική επέκταση της αίθουσας σύνταξης ειδήσεων για ένα άτομο, συμπεριλαμβανομένου ενός συντάκτη που μπορεί να διαβάζει ταϊλανδικά.