Ο Εθνικός Ύμνος της Ταϊλάνδης
Για όσους ενδιαφέρονται Thailand θέλουν να ενσωματωθούν, και αναμφίβολα υπάρχουν πολλοί σε αυτό το ιστολόγιο, είναι απαραίτητο να μπορούν να τραγουδήσουν τον εθνικό ύμνο της Ταϊλάνδης στην κορυφή των πνευμόνων τους.
Για όλους τους άλλους, ίσως είναι ωραίο να γνωρίζουμε τι σημαίνει στην πραγματικότητα αυτό το τραγούδι, που εκτελείται κάθε μέρα στις 08.00 π.μ. και στις 18.00 μ.μ.
Τα λόγια είναι του Loeang Saranoeprapan και η μελωδία είναι του Phra Jendoeriyaang (Peter Feit, Γερμανός, που εργάζεται ως μουσικός στο δικαστήριο) και ο εθνικός ύμνος υιοθετήθηκε επίσημα στις 10 Δεκεμβρίου 1939. Ο Πρωθυπουργός Plaeg Phiboensongkraam ψήφισε νόμο που απαιτεί από όλους να όρθιοι κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου. Αυτός ο νόμος εξακολουθεί να ισχύει. Αν δεν σηκωθείς, μπορεί να κατηγορηθείς για lèse-majesté.
Ταϊλανδικός εθνικός ύμνος σε ταϊλανδέζικη γραφή
(เพลงชาติไทย, phleng chaat thai, μέσος τόνος, πτωτικός τόνος, μέσος τόνος)
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้มเลือดเนื้อชาติเชื้อย
Περισσότερες πληροφορίες
εικόνα
Περισσότερες πληροφορίες
Περισσότερες πληροφορίες
εικόνα
Σχετικά με εμάς
Περισσότερες πληροφορίες
Εθνικός ύμνος της Ταϊλάνδης, ρομανοποιημένος
Pratheed Thai roeam leuad neua chaat cheua thai
Στυλό prachaarat phathai khong thai thoek suean
Joe damrong khong wai dai thangmoean
Duay thai luan καλαμπόκι ρακ σααμάκχιε
Ταϊλανδέζικο nie rak sangop tae thueng rop mai khlaat
Eekaraad ja mai hai khrai khom khie
sala leuad thoek jaad pen chaat phlie
Thaloeng pratheed chaat thai thawie mie chai
CHAJO!
Εθνικός ύμνος της Ταϊλάνδης, ολλανδική μετάφραση
Εμείς οι Ταϊλανδοί είμαστε από σάρκα και οστά
Κάθε εκατοστό χώματος ανήκει στους Ταϊλανδούς
Είναι από καιρό ένα κυρίαρχο έθνος
Γιατί οι Ταϊλανδοί ήταν πάντα ενωμένοι
Οι Ταϊλανδοί είναι ειρηνόφιλοι αλλά όχι δειλοί στον πόλεμο
Κανείς δεν μπορεί να παραβιάσει την ανεξαρτησία του
Και δεν ανέχονται την τυραννία
Όλοι οι Ταϊλανδοί είναι έτοιμοι για κάθε σταγόνα αίματος,
Να θυσιαστεί για την ασφάλεια, την ελευθερία και την πρόοδο του έθνους.
ΖΗΤΩ!
Thanx Tino! Έμεινα άφωνος στο σταθμό BTS στις έξι το βράδυ, αλλά αυτές οι ώρες έχουν πλέον (για τα καλά) τελειώσει. Τώρα μπορείτε να τραγουδήσετε με γεμάτο στήθος, χάρη σε εσάς 🙂
Ευχαριστώ!Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην Ταϊλάνδη πάντα σταματούσα αυτό που έκανα για να ακούσω τον εθνικό ύμνο, μερικές φορές ακόμη και με το δεξί μου χέρι στο στήθος! Είναι μια μελωδία που θυμάμαι εύκολα. Μόνο εγώ βλέπω ότι πάντα καταλάβαινα τη λέξη «σαμάκχι» ως «σαμπάι ντε»!
Το ότι σταματήσατε αυτό που κάνατε είναι σεβαστό και κατανοητό, ωστόσο, ότι με το χέρι στο στήθος - οι Ταϊλανδοί δεν το κάνουν καν - μπορεί να υποτεθεί ότι έχετε προσβληθεί από έναν επίμονο «ιό της Ταϊλάνδης» μεταξύ των μελών που έχει κατέστρεψε τους φακούς των γυαλιών σου.Έχουν γίνει πολύ βαθύ ροζ.
Έχω δει τον Ταϊλανδό να το κάνει, αλλά εξαρτάται από το πού βρίσκεται κάποιος εκείνη τη στιγμή και τι βιώνει τέτοιες στιγμές. Και όχι τα γυαλιά μου δεν είναι πραγματικά τόσο ροζ, πάρτε το από εμένα 🙂
Πριν από λίγο καιρό υπήρχε ένα άρθρο σε αυτό το ιστολόγιο που έλεγε ότι οι Ταϊλανδοί πιστεύουν ότι είναι εντελώς γελοίο όταν ένας φαράνγκ τραγουδάει μαζί με τον εθνικό ύμνο της Ταϊλάνδης, ή τουλάχιστον το προσπαθεί! Διότι: «Φαράνγκ παραμένει φαράνγκ». Πιστεύω ότι ο συγγραφέας αυτού του άρθρου έχει απόλυτο δίκιο. Και τώρα ένας άλλος συγγραφέας έρχεται να πει ότι θα ήταν απαραίτητο, αν θέλετε να ενσωματωθείτε, να μπορέσετε να τραγουδήσετε μαζί με αυτόν τον εθνικό ύμνο στην κορυφή των πνευμόνων σας. Πιστεύω ότι ο Tino Kuis ήθελε να είναι αστείος εδώ. Αλλά ο εθνικός ύμνος είναι εξίσου ιερός με τη βασιλική οικογένεια, αυτό δεν μπορείς να το κοροϊδέψεις!
Πιστεύω ότι είναι καλύτερο ο φαράνγκ που είναι απασχολημένος με την ενσωμάτωσή του, όπως εγώ, να γνωρίζει τη θέση του και καλύτερα να μείνει σε απόσταση κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου, για να αποφύγει την ενόχληση ή την ιλαρότητα από τον Ταϊλανδό.
Παρεμπιπτόντως, είναι φυσικά πολύ ενδιαφέρον να διαβάσετε τη μετάφραση αυτού του εθνικού ύμνου μια φορά, ώστε να καταλάβετε τι τραγουδούν αυτοί οι Ταϊλανδοί.
Πράγματι Ρόμπι,
Δεν χρειάζεται να τραγουδάτε μαζί για να νιώσετε λίγο Ταϊλανδέζικο.
Σήμερα υπάρχει επίσης ένα άρθρο σχετικά με το να είσαι «Ταϊλανδός».
Και το να βάζεις το χέρι σου στο στήθος σου κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου είναι κάτι που κάνουν μόνο οι ποδοσφαιριστές πριν από έναν αγώνα για να κλωτσήσουν νόμιμα έναν αντίπαλο μισό μέχρι θανάτου.
Κατά τη διάρκεια του καθημερινού μου γύρου του γκολφ, στέκομαι ακίνητος και κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου και όταν βουίζω μαζί, οι καντάδες χαμογελούν.
Τίνο,
Γράφετε ότι πολλοί σε αυτό το ιστολόγιο θα ήθελαν να τραγουδήσουν μαζί με τον εθνικό ύμνο της Ταϊλάνδης. Στην ενσωμάτωση, έτσι γράφεις, θέλουν να τραγουδήσουν μαζί. Ξέρεις τον Tino, ότι οι περισσότεροι NLers
δεν ξέρετε τον εθνικό ύμνο της Ολλανδίας πέρα από την πρώτη γραμμή; Ξέρεις Tino, ότι το
Οι περισσότεροι Ολλανδοί που μένουν εδώ στην Ταϊλάνδη, (ισχύει και για μένα) δεν είναι πολύ καλοί Ταϊλανδοί
μιλάς από εσένα;
Επιτρέψτε μου μερικά σχόλια:
1. Δύσκολα μπορώ να πω, πόσο μάλλον να τραγουδήσω: “We Thais”.
2. Το «Ρωμανοποιημένο» κείμενο αποτελείται από 8 γραμμές συν την κραυγή CHAJOI, η ολλανδική μετάφραση αποτελείται από 9 γραμμές συν την κραυγή HOORA. Αν μπορώ να υπολογίσω σωστά (και μπορώ) τότε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μπορεί να λείπει μια γραμμή στο ταϊλανδικό κείμενο.
3. Αυτό που λέτε, συμπεριλαμβανομένου αυτού που τραγουδάτε, πρέπει να είναι αληθινό και, εάν ισχύει, πρέπει επίσης να τηρείτε τα λόγια σας (σε αυτή την περίπτωση, «να προσφέρετε κάθε σταγόνα από το αίμα σας»). Δεν σκοπεύω να γίνω ηρωικός, ούτε να υποσχεθώ ότι θα γίνω.
Αγαπητέ Chalow,
1. Willem van Nassau (ο ολλανδικός εθνικός ύμνος ήταν γερμανικού αίματος, ο Willem van Doorn όχι.
2. Τον ειλικρινή θαυμασμό μου για την προφανή γνώση της ταϊλανδικής γλώσσας.
3. Ότι ο Γερμανός Willem είναι “den Vaderlande” (άρα η Γερμανία νομίζω) “πιστός μέχρι τέλους”. Λοιπόν, δεν είναι αυτός ο Ολλανδός Willem το ίδιο «Fatherlande» και ο «Βασιλιάς της Ισπανίας τιμούσε πάντα αυτόν τον Γερμανό Willem»; Λοιπόν, όχι στα «κάνει» του πάντως. Εάν υπάρχει ένας Εθνικός Ύμνος που όντως δεν μπορείτε να εκλάβετε κυριολεκτικά (και όχι ιστορικά σωστό), τότε είναι ο Εθνικός Ύμνος της Ολλανδίας. Το ακούω, το σκέφτομαι (δεν θέλω να ενοχλήσω τους «πιστούς») αλλά μην τραγουδάω μαζί.
Δεν μπορώ απλώς να κάνω μια δήλωση για τον Εθνικό Ύμνο της Ταϊλάνδης. Λοιπόν, νομίζω ότι αυτό που είπα με άλλα λόγια, δεν είναι φτιαγμένο για μένα. Έτσι και τότε: μένω ακίνητος και σιωπώ.
Διαφορετικά, δείτε πολλούς Ταϊλανδούς που απλώς μένουν σε θέση ή περπατούν και διαφορετικά συνεχίζουν να κάνουν αυτό που κάνουν, απλώς κοιτάξτε γύρω έξω στον δημόσιο χώρο εκείνες τις ώρες και τότε δεν έχω αναφέρει καν πότε οι άνθρωποι βρίσκονται πίσω από ένα σημάδι εκείνη την εποχή το ρύζι ή ένα μπολ με ζυμαρικά είναι…
Αυτό συμβαίνει επίσης, για παράδειγμα, σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους όπου υπάρχει τηλεόραση, όπως καταστήματα και εμπορικά κέντρα ή στο σαλόνι του ξενοδοχείου όπου μένετε, ναι, οι άνθρωποι σηκώνονται επειδή είναι ένα ευπρόσδεκτο διάλειμμα από ένα πρόγραμμα για να πιείτε ένα ποτό στο μπαρ.
Νομίζω ότι είναι αυτονόητο ως farang ή ως επισκέπτης της χώρας ότι πρέπει να το σεβαστεί κανείς, ας είναι ξεκάθαρο, αλλά εγώ ο ίδιος πάντα κοιτάζω πρώτα πρώτα και προσαρμόζομαι σε αυτό, αν δω ότι πολλοί σηκώνονται, τότε φυσικά ούτε θα κάτσω ούτε θα συνεχίσω ούτε το αντίστροφο.
Από εδώ και στο εξής θα ακούω στο σινεμά με τα καλά μου… το έκανα μόνο με μισή καρδιά. Πριν από χρόνια, μια φορά δεν σηκώθηκα και μου άναψε ένας φακός μέχρι να τελειώσει το τραγούδι… Ντρεπόμουν λίγο για την κακή μου συμπεριφορά.
Στο δρόμο δεν έχω παρατηρήσει ότι παίζεται δύο φορές την ημέρα.
Παρεμπιπτόντως, είμαι γερμανικού αίματος. Όχι όμως γερμανικά.
Αυτό που παίζεται στον κινηματογράφο δεν είναι ο εθνικός ύμνος αλλά ένα τραγούδι που γράφτηκε από το τμήμα δημοσίων σχέσεων για τη δόξα του βασιλιά. Το να σηκώνεσαι είναι ένδειξη σεβασμού και πρέπει να το τηρούν και οι ξένοι (και εγώ έκανα λάθος την πρώτη φορά).
Πράγματι ο Βασιλικός Ύμνος παίζεται στον κινηματογράφο αλλά και στο τέλος των σχολείων πχ. Ιδού το κείμενο:
Εμείς, οι υπηρέτες της μεγάλης Αυτού Μεγαλειότητας, προσκυνάμε την καρδιά και το κεφάλι μας, για να αποτίσουμε σεβασμό στον ηγεμόνα, του οποίου τα πλεονεκτήματα είναι απεριόριστα, εξέχοντα στη μεγάλη δυναστεία των Τσάκρι, τη μεγαλύτερη του Σιάμ, με μεγάλη και διαρκή τιμή, (Είμαστε) ασφαλείς και ειρηνικά λόγω της βασιλικής σου εξουσίας, αποτελέσματα του βασιλιά γιατρειά (είναι) οι άνθρωποι στην ευτυχία και στην ειρήνη, Είθε να γίνει ό,τι θέλεις, σύμφωνα με τις ελπίδες της μεγάλης σου καρδιάς καθώς ευχόμαστε (σας) νίκη, ούρα!
Εμείς οι Ταϊλανδοί είμαστε από σάρκα και οστά
Κάθε εκατοστό χώματος ανήκει στους Ταϊλανδούς
Αν διαβάσετε αυτές τις 2 γραμμές, θα καταλάβετε επίσης γιατί ο Ταϊλανδός είναι τόσο απληστικός για τα θεμελιώδη δικαιώματα για τους ξένους. Δεν περνάει χρόνος χωρίς κάποιος σε υψηλό επίπεδο να φωνάξει αυτόν τον κίνδυνο, γης σε ξένα χέρια.
Φοβάμαι ότι αν τραγουδήσω μαζί με τις ικανότητές μου στο τραγούδι, θα με συλλάβουν για προσβολή της Ταϊλάνδης.
Το αστείο είναι ότι ο εθνικός ύμνος της Ταϊλάνδης δεν ακούγεται καθόλου ταϊλανδέζικο ή ακόμα και ανατολικό. Περισσότερο σαν γερμανική μουσική πορείας.
Ξένο? Όχι αν σκεφτείς ότι ο συνθέτης είναι κατά το ήμισυ Γερμανός, δηλαδή ο Peter Feit, γιος Γερμανού μετανάστη και Ταϊλανδέζας. Γεννήθηκε στην Ταϊλάνδη και ζούσε πάντα εκεί.
Προφανώς η μουσική είναι περισσότερο στα γονίδια παρά είναι κοινωνικο-πολιτισμικά καθορισμένη. Κρίνετε τον εαυτό σας.
https://www.youtube.com/watch?v=BrcGzLIEsAU
Την πρώτη φορά ήταν επίσης για μένα να κοιτάξω γύρω μου,
ποιος τραγουδάει ή όχι. Στην επόμενη επίσκεψή μου στον κινηματογράφο,
Απλά θα πάω Playback, μου φαίνεται καλύτερο!!!!!
Χαιρετισμός…. Ρόλαντ .
Κατά τη διάρκεια των πρώτων μου κινηματογραφικών επισκέψεων στην Ταϊλάνδη σχεδόν πριν από 25 χρόνια, όλοι στάθηκαν πάντα για τον Βασιλικό Ύμνο και αυτό παρέμενε πάντα πολύ φυσιολογικό με τον Bhumipol ως βασιλιά. Ωστόσο, από τότε που ο γιος του έγινε βασιλιάς, εξεπλάγην που «κανείς» δεν σηκώθηκε πια, ειδικά οι νέοι φαινόταν να μην έχουν πια διάθεση να το κάνουν. Τώρα πρόσφατα ξαναπήγα σινεμά και νομίζω ότι από τα 100 άτομα, τα 10 στάθηκαν όρθια, συμπεριλαμβανομένου και εμένα γιατί έπρεπε η κοπέλα μου. Ωστόσο, στις μέρες μας πηγαίνω σε κάθε εντός έδρας αγώνα του επαρχιακού μας συλλόγου στο Thai League και πριν από την έναρξη, οι 2 ομάδες και οι διαιτητές στέκονται σε ευθεία γραμμή προς την οθόνη όπου παίζεται ο Βασιλικός Ύμνος. Ακριβώς όταν όλοι σε ολόκληρο το γήπεδο, μικροί και μεγάλοι, στέκονται προς την οθόνη. Προσωπικά δεν έχω καμία σχέση με τη βασιλική οικογένεια, ούτε στην Ταϊλάνδη ούτε στην Ολλανδία, αλλά αυτή η στιγμή σεβασμού είναι πραγματικά πολύ ωραία. Αυτό που μου είπαν είναι ότι ο Βασιλικός Ύμνος ήταν ο πρώην εθνικός ύμνος, προσωπικά πιστεύω ότι ο Βασιλικός Ύμνος ακούγεται πιο ωραίος, αλλά είναι πιο δύσκολο να τραγουδήσει κανείς μαζί του, κάτι που δεν βλέπω ποτέ κανέναν να το κάνει.
Δεν είμαι καθόλου εθνικιστής, αλλά περιέργως πάντα δάκρυα στα μάτια μου όταν ακούω έναν εθνικό ύμνο, ανεξάρτητα από τη χώρα.
Προφανώς υπάρχει κάτι στον ήχο των φωνών ή στη μελωδία που έχει επίδραση στο μυαλό μου.
Ή μπορεί να οφείλεται στο νόημα που έχει; Πρέπει να ξέρω ότι είναι εθνικός ύμνος αλλιώς δεν κάνει.