Είμαι ο Λάο και τι γίνεται;!
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι από το Ισάν βιώνουν τακτικά αποδοκιμασίες και διακρίσεις δεν περιορίζεται μόνο στους απλούς ανθρώπους αλλά επηρεάζει και τους μοναχούς. Σε ένα άρθρο στο Isaan Record, ένας πρώην μοναχός, ο καθηγητής Tee Anmai (ธีร์ อันมัย, Thie An-mai) μιλά για τις δικές του εμπειρίες. Αυτή είναι η ιστορία του.
Πριν από είκοσι χρόνια ήμουν σε ένα γεμάτο λεωφορείο, ήταν ώρα αιχμής και ο κόσμος επέστρεφε από τη δουλειά ή το σχολείο. Δίπλα μου στεκόταν μια ομάδα 4-5 μαθητών. Είχα χαθεί στις σκέψεις μου και δεν τους έδωσα σημασία, ώσπου ξαφνικά άκουσα αυτό που είπαν:
«Διάολε, τι αγρότης είναι ο κόκορας» (ไอ้ … แม่งเสี่ยวว่ะ)
“Ναι, τι καταραμένο εξοχικό ρούχο”
"Τόσο καθυστερημένος Λάος, χαχα" (แม่งลาวมาก 555)
Τους κοίταξα και αναφώνησα "Είμαι ο Λάο και τι;" (ลาวแล้วไงวะ!?!). Πάγωσαν και το χαμόγελο έσβησε από τα πρόσωπά τους. Εξαφανίστηκαν ανάμεσα στους άλλους επιβάτες και αποσύρθηκαν στην άλλη πλευρά του λεωφορείου. Το λεωφορείο ήταν τόσο ήσυχο χωρίς να μιλάνε αυτοί οι έφηβοι, αλλά αντίθετα άκουσα τις φωνές τους να αντηχούν όλο και πιο δυνατά στο κεφάλι μου. Με έκανε μελαγχολική.
Σκέφτηκα την εποχή, τριάντα χρόνια νωρίτερα, όταν ως απλό αγόρι αγρότης μου δόθηκε πρόσβαση σε περαιτέρω εκπαίδευση μετά το δημοτικό. Αυτό χάρη σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης για αρχάριους. Μετά από τρία χρόνια ολοκλήρωσα αυτή την εκπαίδευση στο ναό Wat Pho Pruksaram στην επαρχία Surin και συνειδητοποίησα ότι αν ήθελα να ολοκληρώσω τη γυμναστική και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, έπρεπε να το κάνω με την πορτοκαλί ρόμπα. Πήγα στην Μπανγκόκ και έδωσα εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο Maha Chulalongkorn Rajavidyalaya του ναού Mahathat Yuwaratrangsarit, που βρίσκεται κοντά στο Μεγάλο Παλάτι της Μπανγκόκ.
Αυτό που ήταν ακόμα πιο δύσκολο από τις εξετάσεις ήταν η εύρεση ενός ναού στην Μπανγκόκ. Ήμουν ένας αρχάριος που δεν είχε ολοκληρώσει ακόμη τις εξετάσεις του 3ου επιπέδου Pali, και χειρότερα από αυτό, ήμουν αρχάριος του Isan. Αυτό τα έκανε όλα πολύ δύσκολα.
«Ένας αρχάριος Λάος, χμ;» ήταν η αντίδραση των περισσότερων μοναχών και ηγουμένων στην Μπανγκόκ στα «πορτοκαλί καρότα» από τα βορειοανατολικά όπως εγώ. Ισοδυναμούσε με απόρριψη να μπεις στο ναό. Ακόμη και αφού έλαβα ένα θετικό αποτέλεσμα εξετάσεων, δεν μπορούσα να βρω ναό να συμμετάσχω.
Οι λέξεις «αρχάριος του Λάος» που προέρχονταν από τα στόματα μοναχών της Μπανγκόκιας ήταν μια ασυνείδητη, αυτόματη απάντηση που ισοδυναμούσε με διάκριση. Αν με ρωτούσατε πώς ένιωθα τότε, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν «Ναι, είμαι ο Λάο και τι;».
Κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων στο γυμνάσιο, δεν με πήρε ούτε ένας ναός. Ευτυχώς, υπήρχε ένας μοναχός στο Wat Makkasan που με άφησε να μείνω στη βεράντα της καλύβας του μοναχού του (กุฏิ, kòe-tìe). Κοιμήθηκα, μελέτησα και έκανα την εργασία μου εκτεθειμένος στον ήλιο, τη βροχή και τον άνεμο. Μερικές φορές ερχόταν ο πατέρας μου για επίσκεψη, και του έλεγα ψέματα και έλεγα ότι μοιραζόμουν αυτό το δωμάτιο με αυτόν τον μοναχό, αλλά κοιμόμουν έξω μόνο όταν αυτός δεν ήταν εκεί. Μόλις δέκα χρόνια αργότερα, όταν βρήκα δουλειά, ο πατέρας μου έμαθε την αλήθεια. Τότε είπε: «Αγόρι μου, τι φοβερή στιγμή πρέπει να ήταν για σένα».
Είναι μόνο ο κοσμικός κόσμος, αλλά και ο θρησκευτικός κόσμος όπου οι άνθρωποι από το Ισάν αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση. Στην εποχή μου ως αρχάριος, πάντα άκουγα τους άλλους μαθητές να λένε ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για έναν μοναχό Isaan να περάσει το ένατο (υψηλότερο) επίπεδο της εξέτασης Pali. Είπαν επίσης ότι θα ήταν αδύνατο ένας μοναχός από τα βορειοανατολικά να γίνει Ανώτατος Πατριάρχης. Ως παράδειγμα αναφέρθηκε η περίπτωση του Phra Phimonlatham, ενός εξέχοντος μοναχού Khon Kaen που συνελήφθη και φυλακίστηκε τη δεκαετία του XNUMX για υποτιθέμενες κομμουνιστικές απόψεις.
Μόλις πριν από λίγες μέρες, ένας φίλος από το Khon Kaen μου έστειλε μερικά ηχητικά κλιπ από την εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης Clubhouse. Σε αυτό, οι Ισανοί ήταν εντελώς ατιμασμένοι από ύβρεις και περιφρόνηση. Προσπάθησα να ηρεμήσω τον φίλο μου λέγοντας ότι αυτό είναι μέρος μιας στρατιωτικής επιχείρησης πληροφοριών (IO), αλλά στην πραγματικότητα ήξερα καλύτερα. Όχι, είναι μια έκφραση βαθιάς ριζωμένης περιφρόνησης για τους Ταϊλανδούς, που χαίρονται να κοιτάζουν τους άλλους και να τους κάνουν διακρίσεις.
Δείτε τα σχολικά βιβλία του σήμερα. Ποιος ήταν φίλος της χώρας μας; Ήταν όλοι εχθροί… Κεραίνουμε περήφανα τον εαυτό μας και αμαυρώνουμε τη φήμη των άλλων. Ιστορίες για το πώς η χώρα μας περικυκλώθηκε και επιτέθηκε σε όλη την ιστορία, μια ιστορία τραύματος και πόνου, γεμάτη εισβολές και σφαγές αντί για καλούς γείτονες. Πώς οι Βιρμανοί έκαψαν την Ayutthaya, πώς ο Thao Suranari (ย่าโม, Yâa Moo, γιαγιά Moo) πολέμησε ενάντια στους Λάο από το Vientiane. Αλλά τα ιστορικά βιβλία μετά βίας αναφέρουν ότι ο Σμαραγδένιος Βούδας στο Μεγάλο Παλάτι είχε κλαπεί από το Λάος αφού οι Ταϊλανδοί έκαψαν τον ναό όπου βρισκόταν το άγαλμα.
Περιφερειακά, η Ταϊλάνδη κάνει διακρίσεις σε βάρος των γειτόνων της. Μειώνει τους γείτονές του όπως κάνει ένας μικρός αποικιστής στη λεκάνη του Μεκόνγκ. Ακόμη και εντός της Ταϊλάνδης, η χώρα ήταν πάντα αποικιστής. Η χώρα χτίστηκε από τους αριστοκράτες από την Μπανγκόκ που ανέτρεψαν τους επαρχιακούς ηγέτες και ανέλαβαν την εξουσία τους. Τους αρέσει επίσης να κάνουν πραξικοπήματα για πάνω από εκατό χρόνια. Επιβάλλουν βίαια την ταυτότητά τους στους άλλους, ασκούν πολιτιστική ηγεμονία και περιθωριοποιούν τα τοπικά έθιμα. Δεν έχουν χώρο για διαφορετικότητα και συμβιβασμούς. Γι' αυτό καταχρώνουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των άλλων και παραβιάζουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους.
Η αγένεια υπάρχει παντού, τόσο σε κρατικό επίπεδο (τόσο κοσμικό όσο και θρησκευτικό) όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Το πρόβλημα είναι το "Thainess". Εκτός από αυτό, αυτή η κακώς ενημερωμένη, ανόητη συνεδρία του Clubhouse δεν θα είχε γίνει καθόλου.
Έτσι, αν κάποιος με χαρακτηρίσει ως "τόσο καταραμένο Ταϊλανδό", τότε πρέπει πραγματικά να επαναξιολογήσω τον εαυτό μου.
Πηγές: μια κάπως συντομευμένη μετάφραση του
- https://theisaanrecord.co/2021/11/21/im-lao-so-what-english-version/
- https://theisaanrecord.co/2021/11/11/im-lao-so-what/
Δείτε επίσης:
- https://www.thailandblog.nl/achtergrond/isaaners-zijn-geen-thai-wie-mag-zich-thai-noemen-het-uitwissen-van-de-plaatselijke-identiteit/
- https://www.thailandblog.nl/achtergrond/echos-uit-het-verleden-luang-wichit-wathakan-en-het-creeren-van-de-thaise-identiteit/
- https://www.thailandblog.nl/achtergrond/phra-phimonlatham-onafhankelijke-democratische-en-rebelse-monnik/
Ωραίο άρθρο Ρομπ,
Η σύζυγός μου Isaan έχει επίσης αναφερθεί ως ευγενής isaan από το προσωπικό του αεροδρομίου στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ.
Οι διακρίσεις κατά του σκούρου δέρματος είναι πολύ συχνές στην Ταϊλάνδη.
Εξ ου και η λευκαντική κρέμα δέρματος.
Οι διακρίσεις με βάση την προέλευση της περιοχής, τη Βορειοανατολική ή τον Βαθύ Νότο είναι επίσης ένα πράγμα.
Οι διακρίσεις για τον πλούτο, την καταγωγή και τη χλιδή είναι τυπικό.
Η χώρα είναι γεμάτη αντιφάσεις.
Ωστόσο, η Ταϊλάνδη παραμένει μια όμορφη χώρα, ειδικά αν δεν την εμβαθύνεις πολύ. ;-)
Έπρεπε να γελάσω με το τελευταίο σας σχόλιο, κύριε Γουρούνι. Οπουδήποτε λοιπόν.
Κάποτε διάβασα την ιστορία ενός κάπως σκουρόχρωμου γιατρού από το Isan με προφορά όπως έγραψε ο ίδιος. Και αυτός υπέστη διακρίσεις.
Αλλά το χειρότερο είναι ότι εμείς οι πολιτισμένοι φαράνγκ έχουμε μείνει πίσω. 🙂
Ναι, η Ταϊλάνδη είναι πραγματικά υπέροχη σε αυτό! Οι μεγαλύτερες καταχρήσεις ακριβώς κάτω από τη γυαλιστερή επιφάνεια. Είναι η τριβή που κάνει τη λάμψη;!
Ιαν,
Μια από τις εμπειρίες που δεν θα ξεχάσω ήταν η πολύωρη διαμονή μου σε ένα ακριβό ξενοδοχείο σε ένα από τα προάστια της Μπανγκόκ.
Έμεινα εκεί για μερικούς μήνες για δουλειά.
Πήγαινα εκεί κάθε βράδυ για να φάω στην όμορφη τραπεζαρία και ο λογαριασμός πήγαινε κατευθείαν στο αφεντικό.
Σε ένα από τα βράδια, όπως κάθε βράδυ, μου ανέθεσαν ένα ωραίο τραπέζι και είχα θέα σε μια φαινομενικά πολύ πλούσια οικογένεια της Ταϊλάνδης που έτρωγε με περίπου 10 άτομα.
Η μεγαλύτερη μαντάμ ήταν όμορφα ντυμένη και στολισμένη.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το παιδί στο παιδικό κάθισμα και επίσης η πολύ μικρή νοσοκόμα.
Η επιστάτη περίπου 12-14 ετών ξεχώρισε αμέσως λόγω του πολύ σκούρου χρώματος της επιδερμίδας της, που ξεχώριζε πολύ στην παρέα της εξαιρετικά λευκής ταϊλανδέζικης εταιρείας.
Έπρεπε να κρατήσει το μωρό ακίνητο και να το ταΐσει, ενώ το πάρτι διασκέδαζε.
Δεν ξέρω αν μπορείτε να το φανταστείτε, αλλά μοιάζει ακριβώς με τις φωτογραφίες του χρυσού προπονητή μας. Ήταν απλώς μια σκλάβα, επίσης ανήλικη, που της επέτρεπαν να πηγαίνει σπίτι στην οικογένειά της μια φορά το χρόνο για δωρεάν διαμονή και φαγητό και λάμβανε έναν γενναιόδωρο μισθό μερικών εκατοντάδων μπατ το μήνα.
Η γυαλιστερή επιφάνεια ήταν σίγουρα εκεί και η τριβή ήταν μαζί μου.
Πραγματικά με πονάει που διαβάζω αυτή τη γραμμή.
«Η Ταϊλάνδη, ωστόσο, παραμένει μια όμορφη χώρα, ειδικά αν δεν την κοιτάξετε πολύ»
Σαν να έπρεπε να ντρέπομαι για τη μελλοντική μου επιλογή
Δεν πρέπει να ντρέπεστε για την μελλοντική σας επιλογή. Πολλοί, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, έχουν κάνει αυτήν την επιλογή. Υπάρχουν πολλά λάθος παντού και ειδικά στην Ταϊλάνδη είναι τόσο ρεαλιστικό και καθόλου διαφορετικό.
Δυστυχώς, διακρίσεις συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊλάνδης.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να το απορρίψουμε
Και όπου το βιώνεις, διακριτικά ή όχι διάλεξε πλευρές (για τους διακριθέντες).
Ωραίο άρθρο Rob V,
Μου θυμίζει ένα περιστατικό πριν από μια δεκαετία. Η γυναίκα μου είχε χάσει την ταυτότητα της Ταϊλάνδης και θα έκανε αίτηση για μια νέα στην επόμενη οικογενειακή μας επίσκεψη. Αν και ζει χρόνια στο Βέλγιο, ήταν ακόμα εγγεγραμμένη με τον γιο της στην Μπανγκόκ και αυτό έπρεπε να γίνει εκεί.
Στο δημαρχείο της είπαν ότι έπρεπε να αποδείξει ότι ήταν Ταϊλανδός. Πιστοποιητικό γέννησης δεν υπήρχε (ήταν ήδη πρόβλημα στον γάμο μας), αλλά οπλισμένος με το ταϊλανδέζικο διαβατήριό της, το πιστοποιητικό γάμου μας, ένα αντίγραφο της χαμένης ταυτότητας, τη δουλειά tabien του γιου της, πιστοποιητικά γέννησης του γιου και της κόρης της (τα οποία ήταν επίσης παρούσα) έγινε νέα αίτηση.
Ο υπάλληλος κοίταξε τα χαρτιά αλλά δεν ήθελε να βγάλει νέα κάρτα γιατί υπήρχαν αμφιβολίες. Το γεγονός ότι είχε ταϊλανδικό διαβατήριο δεν ήταν επίσης επαρκής απόδειξη για αυτήν. Αποδείχθηκε ότι κατά τις μεγάλες πλημμύρες του 2011, αρκετοί Ταϊλανδοί είχαν δηλώσει ότι είχαν χαθεί τα δελτία ταυτότητάς τους, ενώ στην πραγματικότητα τα είχαν πουλήσει σε λαθρομετανάστες από γειτονικές χώρες. Αλλά κυρίως – πρόσθεσε – επειδή έμοιαζε με «Χμερ» και όχι με Ταϊλανδή.
Η γυναίκα μου είναι καθαρή Ταϊλανδέζικη (χωρίς ανάμεικτο αίμα) αλλά κυρίως Isan. Μέσα σε ένα λεπτό ολόκληρη η αίθουσα αναμονής ήταν στα ξυλοπόδαρα γιατί η υποψία ότι ήταν Χμερ την πήρε πολύ άσχημα. Ο υπηρέτης εξαφανίστηκε και μετά από λίγα λεπτά εμφανίστηκε ένας υπεύθυνος που άκουσε ξανά όλη την ιστορία, πέρασε από τα χαρτιά και εξαφανίστηκε με τη σειρά του. Τότε εμφανίστηκε ένας νέος αξιωματικός και ζήτησε μια σχεδόν ανεπαίσθητη συγγνώμη για τη συμπεριφορά του μεγαλύτερου συναδέλφου της και δεκαπέντε λεπτά αργότερα είχε τη νέα της ταυτότητα.
Μου αρέσει να ακούω τις διάφορες ιστορίες, γλυκές, πικρές και ξινές, από κάθε λογής ανθρώπους από μια χώρα που μου είναι πολύ αγαπητή. Αυτό μου ξεχώρισε και άρα αυτή η μετάφραση. Το Isaan Record έχει προστιθέμενη αξία για μένα με τα φόντα που καλύπτουν.
Οι διακρίσεις και οι σχετικές καταχρήσεις συμβαίνουν φυσικά παντού, επομένως είναι σημαντικό να ακούμε τέτοιες εμπειρίες και έτσι να έχουμε μια καλύτερη, συγκεκριμένη εικόνα αυτών των λανθασμένων πραγμάτων. Τότε ελπίζουμε ότι μπορείτε να ανταποκριθείτε καλύτερα σε αυτό στο μέλλον. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να ντρέπονται για όλα αυτά ή να αποστασιοποιούνται δημόσια από αυτά. Αυτό θα ήταν ένα αδύνατο και ως εκ τούτου παράλογο έργο. Αλλά αυτό που μπορεί να κάνει κανείς είναι να συνειδητοποιήσει πού μπορεί να πάνε τα πράγματα στραβά και ελπίζουμε να μην κάνει τέτοια λάθη ή να κάνει λιγότερα τέτοια λάθη και ενδεχομένως να λάβει μέτρα εάν δείτε μόνοι σας τέτοιες καταχρήσεις. Ξεκινά από την επίγνωση, τη γνώση και γι' αυτό είναι σημαντικό να ακούμε τους άλλους και τις εμπειρίες τους. Στη συνέχεια, αντλήστε τα δικά σας μαθήματα από αυτό.
Να μιλήσω για μια στιγμή στο παρόν.
Οι ομιλητές του Ισάν συχνά περηφανεύονται για τη μετάβαση στη δική τους γλώσσα στην Μπανγκόκ μόλις παρουσιαστεί η ευκαιρία. Τέτοιες στιγμές αισθάνομαι ότι υφίστανται διακρίσεις και ρωτάω αν μπορούν να έχουν την ευγένεια να μιλήσουν στα Ταϊλανδικά ώστε να μπορώ να μάθω και να καταλάβω κάτι. Μια τέτοια σπασμωδική συμπεριφορά δεν συμβάλλει στην αμοιβαία κατανόηση, ειδικά όταν κανείς δεν μπορεί να μιλήσει καν ταϊλανδέζικα κατανοητά λόγω της έλλειψης σωστής προφοράς. Ίσως η ίδια η αβεβαιότητα είναι η μεγαλύτερη αιτία διατήρησης αυτού του γεγονότος.
Ο οπορτουνιστικός τρόπος ζωής επίσης δεν οδηγεί σε πολλές ομοιότητες ή κατανόηση με ή από ανθρώπους που καταφέρνουν να επιβιώσουν στη ζούγκλα της Μπανγκόκ και συχνά προέρχονταν από τους ίδιους τον Ισάν.
Αυτό που βρήκα διασκεδαστικό είναι ότι ο συγγραφέας αναφέρθηκε στον εαυτό του ως «μωρό καρότο» (บเบบี้แครอต), μωρά καρότα. Έχω δει μοναχούς εδώ κι εκεί να αναφέρονται ως καρότα. Αστείο, σωστά;