Ταϊλανδικό Παραμύθι: Οργή, Ανθρωποκτονία και Μετάνοια

Αυτό είναι ένα από τα παραμύθια που υπάρχουν τόσα πολλά στην Ταϊλάνδη, αλλά που δυστυχώς είναι σχετικά άγνωστα και δεν τα αγαπά η νεότερη γενιά (ίσως όχι εντελώς. Σε ένα καφέ αποδείχθηκε ότι τρεις νεαροί υπάλληλοι το γνώριζαν). Η παλαιότερη γενιά τα ξέρει σχεδόν όλα. Αυτή η ιστορία έχει επίσης μετατραπεί σε κινούμενα σχέδια, τραγούδια, θεατρικά έργα και ταινίες. Στα ταϊλανδικά ονομάζεται ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ kòng khâaw nói khâa mâe «καλάθι με ρύζι μικρή νεκρή μητέρα».

Η ιστορία προέρχεται από το Ισάν και λέγεται ότι βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός περίπου 500 (;) ετών. Είναι η δραματική ιστορία μιας συνηθισμένης αγροτικής οικογένειας: της Mae Tao ("Mother Turtle"), της κόρης της Bua ("Lotus Flower") και του γαμπρού της Thong ("Gold").

Σε μια έκρηξη οργής, ο Thong σκοτώνει την πεθερά του Tao όταν φέρνει το μεσημεριανό του στον ορυζώνα πολύ αργά και με πολύ λίγο ρύζι. Για την πλήρη ιστορία, διαβάστε τη σύνοψη της ταινίας παρακάτω.

Κοντά στο Yasothorn βρίσκεται ένα chedi (μάλλον thâat: ένας χώρος όπου φυλάσσονται τα λείψανα), μια μετατροπή του αρχικού chedi που έχτισε ο Thong και όπου λέγεται ότι φυλάσσονταν τα οστά της πεθεράς του (βλ. εικόνα παραπάνω).

Τα σχόλια που διάβασα για αυτήν την ιστορία αφορούν κυρίως το กตัญญู katanjoe: «ευγνωμοσύνη», μια λέξη-κλειδί στην ταϊλανδέζικη γλώσσα, συνήθως αυτή των παιδιών προς τους γονείς τους. Κάποιοι είναι πιο συμπονετικοί και αναφέρουν την πολύ σκληρή ζωή του αγρότη του Ισάν, τις πολλές ασθένειες και το φτωχό φαγητό ως την αιτία των ξαφνικών εκρήξεων επιθετικότητας του Thong. Νομίζω ότι ο Θονγκ είχε μια ψυχιατρική διαταραχή, ίσως μαζί με θερμοπληξία κατά τη διάρκεια του τελευταίου του θυμού.

Η ταινία για αυτό το 1983

Η ταινία είναι εξ ολοκλήρου στα ταϊλανδέζικα, αλλά πολύ οπτική με αργό ρυθμό και επομένως είναι εξίσου εύκολη στην παρακολούθηση με τις βωβές ταινίες από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Αξίζει επίσης να γνωρίσετε την αγροτική ζωή εκείνης της εποχής. Κάνω μια σύντομη περίληψη:

Η ταινία ξεκινά με ένα πάρτι στο χωριό. Με τη συνοδεία της μουσικής του «khaen», μια ομάδα κοριτσιών και αγοριών χορεύουν μεταξύ τους, πειράζοντας και προκαλώντας το ένα το άλλο. Αυτή είναι η προέλευση του χορού «κριάρι». Δύο άντρες βομβαρδίζονται ο ένας τον άλλον σαν καυλιάρηδες νεροβούβαλοι και όλα καταλήγουν σε έναν σύντομο καυγά με μια συμφιλίωση στο τέλος.

Μετά βλέπουμε την οικιακή ζωή και τη δουλειά στα χωράφια. Το Thong αρρωσταίνει και υπάρχει μια λεγόμενη τελετή 'khwǎn' (πνεύμα, ψυχή) για να τον βοηθήσει να απαλλαγεί από αυτό. Το στρινγκ γήπεδα Μπουά και φλερτάρουν. Η Μπουά καταφέρνει να διώξει άλλους μνηστήρες.

Κάνουν έρωτα, κάτι που εξοργίζει τον αδερφό της Thong, αλλά όταν η Bua και η Thong δηλώνουν την αγάπη τους ο ένας για τον άλλον, όλοι συναινούν σε έναν γάμο που θα γίνει λίγο αργότερα. Ο Thong είναι ένας αξιοσέβαστος και ευγενικός άντρας και γαμπρός.

Μια μέρα, όμως, γίνεται ένας καβγάς μεταξύ του Thong και της πεθεράς του. Σε μια έκρηξη οργής, ο Θονγκ αρπάζει ένα ρόπαλο και σπάει μια στάμνα σε σκάλες. Αρπάζει το κεφάλι του και αμέσως συνειδητοποιεί ότι έκανε λάθος.

Η περίοδος των βροχών ξεκινά. Η Bua μένει έγκυος και είναι συχνά άρρωστη και αδύναμη. Ένα βράδυ ονειρεύεται ότι η μητέρα της είναι νεκρή: εμφανίζεται σαν φάντασμα στο όνειρό της.

Στινγκ αρχίζει το βαρύ όργωμα των ορυζώνων. Κάνει ζέστη κι ο ήλιος καίει αλύπητα, Μερικές φορές ταλαντεύεται. Τη στιγμή που το βουβάλι του δεν μπορεί να πάει άλλο και εκείνος θυμωμένος ρίχνει το άροτρο κάτω, βλέπει την πεθερά του να έρχεται τρέχοντας. Άργησε πολύ γιατί ήταν στο ναό και όταν επέστρεψε στο σπίτι βρήκε εκεί μια άρρωστη Μπούα που δεν μπορούσε να φέρει το φαγητό στον άντρα της.

Ο Thong φωνάζει στην πεθερά του: "Άργησες τόσο πολύ!" και όταν βλέπει το μικρό καλαθάκι με το ρύζι, θυμωμένος παίρνει ένα ξύλο και χτυπάει την πεθερά του στο κεφάλι. Πέφτει κάτω. Γλέντι με στρινγκ στο φαγητό. Γίνεται καλύτερος, κοιτάζει γύρω του και βλέπει την πεθερά του ξαπλωμένη στο πάτωμα. Είναι νεκρή. Την παίρνει στην αγκαλιά του και τη φέρνει στο χωριό όπου ο αρχηγός του χωριού ειρηνεύει τους θυμωμένους κατοίκους.

Ο Θονγκ εμφανίζεται στο δικαστήριο όπου καταδικάζεται σε αποκεφαλισμό. Ζητά από τους δικαστές μια χάρη: θέλει να φτιάξει ένα τσέντι πριν από την εκτέλεση ως φόρο τιμής στην πεθερά του. Αυτό γίνεται αποδεκτό μετά από κάποιο δισταγμό.

Ο Thong φτιάχνει το chedi με τον Bua να του φέρνει φαγητό τακτικά. Το στρινγκ βαραίνει τη θλίψη και τις ενοχές. Οι μοναχοί αφιέρωσαν το τσέντι και προσπάθησαν να παρηγορήσουν τον Θονγκ με το βουδιστικό μήνυμα της παροδικότητας. Αλλά ο Thong είναι απαρηγόρητος.

Στην τελευταία σκηνή βλέπουμε τον αποκεφαλισμό. Ο Thong μπορεί να αποχαιρετήσει τη γυναίκα του, «Να προσέχεις καλά το παιδί μας», λέει. Η Μπουά κολλάει στα μέλη της οικογένειάς της κλαίγοντας. Λίγο πριν πέσει το σπαθί, βλέπει το φάντασμα της πεθεράς του με φόντο το τσέντι.

Εδώ είναι ένα αυθεντικό τραγούδι moh lam για αυτό το γεγονός:

ή αυτό πιο σύγχρονο: