Ο σεβασμός στους γονείς και τους παππούδες, ένα σημαντικό μέρος της οικογενειακής ζωής της Ταϊλάνδης

John And Penny / Shutterstock.com

Η κοινωνία της Ταϊλάνδης είναι οργανωμένη ιεραρχικά. Αυτό αντικατοπτρίζεται και στην οικογενειακή ζωή. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες και οι γονείς βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχίας και πρέπει πάντα να αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Αυτή η ιεραρχική δομή είναι επίσης πρακτική και αποτρέπει τις συγκρούσεις.

Ειδικά στην αγροτική Ταϊλάνδη, οι οικογένειες είναι μεγάλες και οι άνθρωποι ζουν κάτω από την ίδια στέγη, μερικές φορές με τους παππούδες τους. Συνιστάται μια σαφής δομή. Οι Ταϊλανδοί αγαπούν και κακομαθαίνουν τα παιδιά, αλλά είναι και αρκετά αυστηροί μαζί τους. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τη θέση τους, να συμπεριφέρονται ευγενικά και να δείχνουν σεβασμό. Οι γονείς περιμένουν από αυτούς να συνεχίσουν να επιδεικνύουν αυτή τη συμπεριφορά και στην ενήλικη ζωή.

Τα παιδιά πρέπει να δείχνουν σεβασμό στους γονείς

Τα παιδιά της Ταϊλάνδης δείχνουν πάντα σεβασμό και ευγνωμοσύνη προς τους γονείς. Το βρίσκουν επίσης πολύ φυσιολογικό γιατί έχουν μεγαλώσει με αγάπη από τους γονείς και οι γονείς έχουν πληρώσει για την εκπαίδευση του παιδιού. Μια σοβαρή προσβολή προς τους Ταϊλανδούς γονείς είναι ένα παιδί που δείχνει ασέβεια και είναι αχάριστο. Υπάρχει επίσης μια ιεραρχία με βάση την ηλικία μεταξύ των αδελφών και των αδελφών. Το μεγαλύτερο αδερφάκι έχει μεγαλύτερη εξουσία από ένα μικρότερο μέλος της οικογένειας.

Αδέρφια και αδερφές στην Ταϊλάνδη

Επίσης στην ταϊλανδέζικη γλώσσα, γίνεται διάκριση μεταξύ μεγαλύτερων και νεότερων μελών της οικογένειας. Μερικά παραδείγματα:
Μητέρα = Mea
Πατέρας = Πόδι ζώου
Ένα παιδί απευθύνεται στους γονείς με khun mea en πόδι κουν (Κυρία μητέρα και κύριος πατέρας)
Ένας μεγαλύτερος αδελφός = πιτσάι
Μια μεγαλύτερη αδερφή = κατούρησε σαου
Ένας μικρότερος αδελφός = nong chai
Μια μικρότερη αδερφή = μη σαου

Τα παιδιά υποστηρίζουν οικονομικά τους γονείς

Πολλά παιδιά, μερικές φορές ακόμη και στην ηλικία των ανηλίκων, εγκαταλείπουν το χωριό της γέννησής τους για να αναζητήσουν δουλειά στην Μπανγκόκ. Όμως είτε μείνουν στην επαρχία είτε μετακομίσουν στην πόλη, ένα μεγάλο μέρος του μισθού πηγαίνει στους γονείς για να τους στηρίξουν οικονομικά.

Μείνετε στο σπίτι ή πάρτε τους γονείς σας

Τελικά, οι περισσότεροι γιοι και/ή κόρες επιστρέφουν στο χωριό τους για να συνεχίσουν να ζουν κοντά στους γονείς τους και να τους φροντίζουν ή να τους πάρουν αν χρειαστεί. Δεν είναι επίσης ασυνήθιστο για νεαρούς ενήλικες της Ταϊλάνδης να συνεχίσουν να ζουν στα σπίτια των γονιών τους, ακόμη και όταν είναι αρκετά μεγάλοι για να ζήσουν τη ζωή τους. Οι κόρες δεν φεύγουν από το σπίτι μέχρι να παντρευτούν. Μια ανύπαντρη γυναίκα που ζει μόνη της θα πέσει θύμα κουτσομπολιού και πλημμελημάτων. Όλοι στο χωριό θα πουν ότι δεν είναι καλή και ότι μάλλον είναι «Μία Νόι», δεύτερη σύζυγος ή ερωμένη ενός πλούσιου.

Τα παιδιά είναι η σύνταξη για τους ηλικιωμένους Ταϊλανδούς

Thailand δεν έχει ένα υγιές συνταξιοδοτικό σύστημα όπως στη δύση. Έτσι οι γονείς εξαρτώνται πλήρως από την υποστήριξη των παιδιών τους. Επομένως, οι οίκοι ευγηρίας ή οι οίκοι ευγηρίας δεν είναι ένα πολύ γνωστό φαινόμενο στην Ταϊλάνδη. Και ακόμα κι αν ήταν εκεί, τα παιδιά δεν θα έστελναν τους γονείς τους εκεί. Βλέπουν τη φροντίδα για τους γονείς μέχρι θανάτου ως μια μορφή ευγνωμοσύνης για την ανατροφή και την αγάπη που έχουν λάβει.