Ο παππούς Yaeng, ο θείος Kham και το μπλοκ του πάγου (από: Διεγερτικές ιστορίες από τη Βόρεια Ταϊλάνδη, αρ. 3)
Ο κ. Yaeng και ο κύριος Kham, μικροκαλλιεργητές, είχαν αγοράσει άροτρα στο χωριό Ling Ha και τα είχαν πουλήσει για κάποια επιπλέον χρήματα. Πριν πάρουν το λεωφορείο στο Τσιάνγκ Μάι, αποφάσισαν να αγοράσουν παλιοσίδερο από όλες τις εταιρείες που συνάντησαν.
Ήρθαν σε ένα εργοστάσιο πάγου. Ο παππούς Yaeng πήγε να ρωτήσει για παλιοσίδερο και εκείνη την ώρα ο θείος Kham θα άρχιζε να κλέβει παγωτό. Ο Κινέζος ιδιοκτήτης του εργοστασίου κράτησε τον πάγο κάτω από πριονίδι πίσω από τον ναό και τον πούλησε σε τεμάχια. Ενώ ο Yaeng αγόρασε παλιό σίδερο, ο Kham έκλεψε ένα κομμάτι πάγου….
Όταν συναντήθηκαν ξανά, ο Yaeng είπε: «Φορέστε τον πάγο σε ένα κομμάτι βαμβάκι στην πλάτη σας». 'Μην ανησυχείς; θα είναι εντάξει», είπε ο Καμ, τυλίγοντας τον πάγο σε ένα κομμάτι ύφασμα και δένοντάς τον σε ένα κομμάτι ξύλο που μετέφερε στον ώμο του. Σύντομα βρήκαν ένα λεωφορείο, ανέβηκαν και πήγαν σπίτι.
Βγήκαν έξω και ο Yaeng ρώτησε: "Kham, πού είναι το παγωτό;" «Εδώ, στο κουρέλι στο ραβδί». «Έχω κοιτάξει, δεν υπάρχει τίποτα». 'Ναί.' «Λοιπόν, δείτε μόνοι σας». Ο ίδιος ο Kham κοίταξε και είπε "Έχετε δίκιο, δεν είναι εδώ".
Νόστιμα ρόδια
«Πού έβαλες το παγωτό, Καμ; Έχω ρόδια εδώ και θέλω να τα φάω με πάγο ». «Μα, δεν έχω παγωτό. Έχω κάνει τα πάντα σε αυτό το κουρέλι ». «Νεαρά, μη με κοροϊδεύεις! Άκου, δώσε μου λίγο πάγο και θα σου μοιράσω τα ρόδια ». είπε ο Yaeng.
«Γιαένγκ! Ρίξτε μια καλή ματιά! Αυτό το κουρέλι είναι μούσκεμα και συνεχίζεις να μιλάς σαν τρελός». Πόσο ανόητος μπορείς να είσαι; Ο Γιαένγκ ακόμα δεν κατάλαβε. Πήγαν σπίτι. Ο Yaeng πέταξε με μανία το παλιοσίδερο και ήρθε να ζητήσει ξανά από τον Kham τον πάγο.
«Yaeng, σου είπα ήδη. Αυτό το κουρέλι είναι μούσκεμα. Τότε δείτε μόνοι σας. Όλα είναι υγρά», είπε κουρασμένα ο Καμ. Ο Yaeng θύμωσε. 'Είσαι βαρετή! Απλά λες οτιδήποτε! Πού το έκρυψες αυτό το παγωτό; Φέρτο εδώ.'
Και έτσι συνεχίστηκε για ώρες. Κανείς τους δεν ενέδωσε. Οι άνθρωποι που συνάντησαν είπαν «Ναι, ο πάγος λιώνει, ξέρεις. Κρατήστε το κάτω από πριονίδι και δεν θα λιώσει, αλλά τυλίξτε το σε ένα κομμάτι ύφασμα και θα λιώσει ».
Τελικά, ο παππούς Yaeng επέστρεψε στους Κινέζους. «Είναι αλήθεια ότι ο πάγος λιώνει;» Και ήταν ξεκάθαρο: «Ναι, φυσικά και λιώνει. Είναι πραγματικό νερό, ξέρεις. Αν έρθει σε επαφή με ζεστό αέρα, λιώνει ».
Πίσω στο σπίτι, ο Yaeng είπε στον Kham «Είναι αλήθεια, διάολε! Είχες δίκιο, Κιμ. Ο πάγος λιώνει πραγματικά, διάολε!».
Πηγή:
Ιστορίες από τη Βόρεια Ταϊλάνδη. White Lotus Books, Ταϊλάνδη. Μετάφραση από τα αγγλικά και επιμέλεια Erik Kuijpers.
Ο συγγραφέας είναι ο Viggo Brun (1943) που έζησε με την οικογένειά του στην περιοχή Lamphun τη δεκαετία του 1970. Ήταν αναπληρωτής καθηγητής Ταϊλανδικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Αυτή η ιστορία προέρχεται επίσης από την προφορική παράδοση στη Βόρεια Ταϊλάνδη. Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε αλλού σε αυτό το blog.