Ταϊλανδικός πολιτισμός και νερό (μέρος 2)

Μια προηγούμενη ανάρτηση είχε γράψει για την κουλτούρα και το νερό της Ταϊλάνδης. Νερό και φαγητό είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Τα ψάρια παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη ζωή και τον πολιτισμό των Ταϊλανδών.

Μία από τις αρχαιότερες επιγραφές της ταϊλανδέζικης γλώσσας δίνει την ακόλουθη φράση από το βασίλειο του Σουκοτάι: «Την εποχή του Βασιλιά Ramkhamhaeng του Μεγάλου, η γη των Sukhothai ευημερούσε. Δίνει ψάρια στο νερό και ρύζι στα χωράφια». Οι ιστορικοί είναι σχεδόν βέβαιοι ότι αυτά είναι τα λόγια του βασιλιά Ramkhamhaeng του Μεγάλου, ηγεμόνα του βασιλείου Sukhothai (1279 – 1298) και ιδρυτή του ταϊλανδικού αλφαβήτου.

Η περιγραφή δείχνει πόσο σημαντικό ήταν το ψάρι για τον πληθυσμό. Λόγω των πολλών ποταμών που περνούσαν μέσα από εύφορες περιοχές, υπήρχαν άφθονα διαθέσιμα ψάρια. Ωστόσο, οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα ψάρια δίνονταν από τα πνεύματα της φύσης για να ταΐσουν τους ανθρώπους. Το να σκοτώνεις το ψάρι για να φάει τότε έχει διαφορετική σχέση από το να σκοτώνεις και να τρως άλλα ζώα με τη βουδιστική έννοια.

Για παράδειγμα, είναι παράδοση να επιστρέφουν τα λανθάνοντα ψάρια στο νερό την ώρα της παλίρροιας για να αποκτήσουν μια θρησκευτική αξία, το λεγόμενο «Tambun». Αυτή η χρήση εξακολουθεί να ισχύει. Μπορείτε να αγοράσετε ζωντανά ψάρια στο Wat, τα οποία στη συνέχεια απελευθερώνετε σε ένα κοντινό υδάτινο σώμα.

Στη δροσερή περίοδο από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο μετά το τέλος της περιόδου των βροχών, τα ψάρια τρέφονται καλύτερα από το πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά νερό. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το ρύζι μπορεί επίσης να ληφθεί από τη γη και υπάρχει άφθονο φαγητό. Έτσι προέκυψε η παροιμία: «Khao Mai Pla Man» ή «νέο ρύζι, παχύ ψάρι» (ελεύθερη μετάφραση). Οι περισσότεροι γάμοι έγιναν σε αυτή την κορύφωση του έτους.

Τα υπόλοιπα ψάρια αποξηραίνονταν ή συντηρήθηκαν με αλάτι. Αυτές οι μέθοδοι συντήρησης οδήγησαν σε μια σειρά από παραλλαγές στη γεύση, που μπορούν να βρεθούν ακόμα στα διάφορα πιάτα.