Cadair Roc&Olwyn
Of de negen bezitters van nieuwe rolstoelen er blij mee waren, was niet van hun gezichten af te lezen. Uiterlijk onbewogen lieten zij de Nederlander Vincent Kerremans, rolstoeltechneut bij het RICD in Chiang Mai, hun exemplaar op maat maken. Deze organisatie verzorgt hulpmiddelen voor Thaise gehandicapten (www.wheelchairproject.com).
We verwachtten niet dat de bewoners van dit Tehuis voor Daklozen in Prachuap Khiri Khan een gat in de lucht sprongen. Daarvoor zijn zij geestelijk en lichamelijk te ver heen. De rolstoelen maken het echter wel mogelijk dat ze, vaak met behulp van andere patiënten, over het uitgestrekte terrein van dit ‘Home for the Destitute’ vervoerd kunnen worden.
Hun oude exemplaren, als ze er al een hadden, waren beslist aan vervanging toe. Ik zag rolstoelen zonder banden en zelfs een waaraan een voorwiel ontbrak. Twee keer ging de ‘bezitter’ onder onze ogen met stoel en al tegen de vlakte. Een triest gezicht. De tiende toekomstige bezitter van een nieuwe rolstoel moest al vóór de overhandiging bewegingloos naar de ziekenboeg worden afgevoerd.
Het is de bedoeling dat medio dit jaar nog eens 30 bewoners aan een rolstoel worden geholpen. Eerder zou beter zijn, maar daarvoor ontbreekt de financiering van nog geen 1400 euro. Het verzoek aan de lezers om bij te dragen aan het verzachten van dit leed heeft geen enkele baht opgebracht, dus we moeten proberen andere fondsen aan te boren om dit bedrag bij elkaar te krijgen.
De negen nieuwe berijders van een nieuwe rolstoel.