coeden Ploy

Mae coeden yn Phimai. Saif yng nghanol cae padi adfeiliedig ger glan yr afon a elwir y Lamjakarat, ychydig y tu allan i'r dref. Heb fod ymhell o borth deheuol y ddinas.

Mae'r Lamjakarat yn llednant i'r Mun, un o'r pum afon gref sy'n llifo trwy Wlad Thai.
Coeden Ploy yw'r goeden. Mae yntau hefyd yn gryf.
Prin fod Ploy yno, nid yn y dref, nid wrth ei choeden. Mae'n byw yn bennaf yn ei chalon.
Yn awr ac yn y man, yn eithriadol, mae hi'n dod i'w weld, pan mae ei materion rhyfedd yn mynd trwy ei phen. O'r ffordd mae hi'n cerdded i lawr y glaswellt anystwyth sych, yn sefyll o dan ei goron am gyfnod. Mae'r ddaear yn braenar. Mae cysgodion chwareus i'w gweld yn canu fel caneuon y meysydd. Mae Ploy yn clywed swn y nant, yn boddi pob swn arall. Mae hi'n ffigwr main, ei chroen yn wyn fel lliw pysgodyn mewn ogofâu heb eu troi.
Mae'r goeden wedi tyfu i'w chae. Nid yw'n gallu gadael. Mae hynny'n nodweddiadol o goed.
Mae ei wreiddiau mewn cyssylltiad a'r phi, yr ysprydion, ei changhennau yn ceisio cytundeb â'r gwynt. Maent yn gadael rhywfaint o olau oer i mewn.
Pan fydd y tymor glawog yn rhuthro trwy ei goron, mae math o bwll di-siâp yn ffurfio wrth ei draed, lle mae crwbanod bach yn cwympo fesul un o'r afon sy'n gorlifo gyda sgramblo trwsgl. Yn y tymor poeth, mae ei wreiddiau anwastad yn dod i'r amlwg o glai asgwrn-galed yr hen gae padi, gan dynnu patrymau golau, annealladwy o amgylch ei foncyff. Siapiau amwys. Mae'r tentaclau yn lliw rhywbeth sydd wedi bod yn gudd ers blynyddoedd.
Rhaid i goeden Ploy fod yn hen iawn.
Mae'n rhy fawr i'r darn o dir, ei goron yn llwyr orchuddio'r llain ar y chwith a'r llain ar y dde, yn cynnal yr awyr gyfan, sy'n anferth yn Phimai - sawl troedfedd o led a sawl math o las llachar.
Rhychwant teyrnas.
Pan syrthiodd y coelbren i'w dwylaw, y ddau yna â'r goeden, newydd gyraedd ei saith mlwydd oed. Roedd ganddo reswm yr oedd yn ddyledus iddi, ymdeimlad o euogrwydd.
Dydych chi byth yn gofyn i goeden pa mor hen yw hi oni bai eich bod chi'n ei lladd. Roedd pawb yn dweud ei fod mor hen â'r byd, roedd pawb yn dweud hynny. Os byddwch yn ei dorri i lawr, gallech olrhain cannoedd o gylchoedd twf fesul milimetr gyda'ch ewin. Mae pob cylch y flwyddyn yn dal straeon, cyfrinachau dirgel, lleisiau gobeithiol, dirgelion lleol, dramâu teuluol o angerdd a thwyll.
Gadewch ei straeon i'r dychymyg!
Rhaid i goeden sy'n cadw cymaint o fywydau fod yn goeden arbennig.
Gallaf wylio am funudau, mae bob amser yn anarferol o wyrdd. Nid yw ei ddail byth yn dangos gwendid, nid ydynt byth yn llacio, nid ydynt byth yn crebachu, nid ydynt byth yn colli eu coron. Mae ei ddeiliant yn dragwyddol.
Mae'n chacha.
Nid yw'n gyd-ddigwyddiad ei fod yn berchen ar y ferch Ploy. Fe'i cafodd yn ysgrifenedig pan gerddodd ei thad i ffwrdd oddi wrth ei mam gydag ochenaid ddofn ar ôl saith mlynedd o briodas.
"Ni allaf fyw gyda'r fenyw honno," meddai. 'Dwl a byr ei golwg fel y mae hi. Dw i'n dweud wrthi ddeg gwaith sut i wneud rhywbeth ac y dylai hi wneud rhywbeth. Ac mae hi, mae hi'n ei wneud yn ei ffordd ei hun. Y rhan fwyaf o'r amser mae hi'n gwneud dim byd o gwbl. Mae hi bob amser yn gwybod yn well, er nad yw'n gwybod hynny o gwbl. Mae hi'n drychineb. Mae hi'n ddiog. Mae harddwch yn cael ei faddau'n fawr.'
Hyd yn oed nawr, ni all Kasemchai, tad Ploy, chwerthin am y peth.
Mae'r trigolion lleol yr un mor galed ar ei gyn-wraig. Maen nhw'n labelu eu hunain yn hunanol ac yn ffraeo, yn enwedig cwerylgar. Holl wragedd swyddogion yr heddlu. Onid cenfigen yw hi? Mae pencadlys heddlu rhanbarthol sylweddol wedi'i leoli yn Phimai. Mae pob un o'r merched yn ofni y bydd Mai yn rhedeg i ffwrdd gyda'u gwŷr. Mae gan fam Ploy atyniad anorchfygol i'r rhyw arall, mae'n anrheg naturiol.
Mae Mai yn chwerthin am y peth. Weithiau yn watwarus. Mae hi'n adnabod ei hun yn rhy gryf. Felly ei henw yw Mai, mam Ploy ac mae hi dal yn gymharol ifanc. Mae ei phen-ôl yn dawnsio o dan lwch ei pants poeth gwasgu ac mae hi'n gwisgo crysau mwslin gwyn bras sy'n ymddangos yn rhy dynn ac yn gwneud ei tethau'n galed.
Mae harddwch yn anwadal, yn union fel gwirionedd.
Warentig, y chamcha yw coeden Ploy mewn gwirionedd! Nid wyf yn ei amau ​​pan fyddaf yn ei weld. Gyda phob darn mae'n fy ngorchfygu â'i bresenoldeb. Rwy'n edrych i fyny ac yn ddryslyd. Mae'n dangos i ffwrdd. Mae i fyny i'r nefoedd.
Mae ei ddeilen yn llu o ddail bach, pinnate a gosod mewn ymyl llyfn, a dyna sut mae'n ffurfio ei ddail. Mae'r dail yn dangos gwyn powdrog i lawr, yr wyf yn dyner mwytho nhw gyda fy mys ac mae'n rhoi fel pe baent yn flew.
Er mawr syndod i mi, ni allaf amcangyfrif ei faint. Mae ei system gangen yn sofran. Mae'r harddwch sy'n gorchymyn ei strwythur yn fy nhawelu.
Crwbanod y gwddf perlog brith – mae eu teyrngarwch i un partner yn ddiarhebol – yn plymio i mewn iddi gyda churiadau adenydd di-hid, fel petaen nhw’n plymio i ddimensiwn arall o amser. P'un a ydynt yn llithro trwy dyllau llyngyr i fydysawd arall.
Maent hefyd yn hedfan allan yn anrhagweladwy. Rwyf wrth fy modd â hynny. Rwy'n caru clatter eu hadenydd mewn brigau a dail.
Mae'r stori fel hyn…
Ledled tref Phimai, mae Mai yn adnabyddus am ei harddwch unigryw. Gwraig dinas go iawn. Mae hi'n dod o Bangkok, mae ganddi hynafiaid Thai-Tsieineaidd ac felly mae ganddi groen gwyn eira. Mae hi wedi cael llond llaw o siwtiau er pan oedd yn ddeuddeg oed.
Rydych chi'n gasp wrth i chi fynd heibio iddi.
Mae pob dyn yn ymgrymu i'w gliniau. Gwnaeth tad Ploy hynny hefyd, roedd hi'n bymtheg oed ac yn feichiog gydag ef.
Mae gan Mai siapiau crwn, ysgwyddau crwn, cluniau crwn, bol tyner, lloi cyhyrog, dwi'n deall bod dynion eisiau ei ffycin hi. Pob dyn. Mae hi'n apelio gyda'i gwefusau meddal, ei bronnau dyrchafedig crynu, ei chluniau tenau i rym cyntefig y mae pob dyn yn ei gyffroi'n reddfol pan na all dynnu ei lygaid oddi arni mwyach. Mae ganddi gnawd yn disgleirio gyda derbyngaredd. Mae hi'n adduned. Nid yw'n ymwneud â chariad, mae'n ymwneud â chwant pan fydd dynion yn gweld Mai.
Y teimlad y gallwch chi ddianc rhag eich hunan gyfyngedig eich hun gyda chwant. Eich bod chi'n cyrraedd y nefoedd. Eich bod chi'n cyffwrdd â'r duwdod. Eich bod chi'n dod yn hunaniaeth ddienw, yn sbasm hirgul, sy'n eich gwneud chi'n alluog i wneud hynny.
Mae Mai ei hun yn fenyw sydd bob amser yn cadw ei doethineb a'i synhwyrau.
Mae hi'n feistres oer.
Nid Ploy yn unig a gafodd hi. Mae ganddi ddau o blant o ddau ddyn arall. Bois y tro hwn. Hanner brodyr Ploy. Mae Mai yn enillydd yn y rali esblygiad. Bydd genynnau o leiaf un yn para am sawl mil o flynyddoedd.
Pan saethodd Kasemchai, tad Ploy, roedd yn teimlo'n euog. Yn fuan ar ôl y toriad, daeth menyw ynghyd yr oedd am fywyd newydd. Doedd Ploy ddim yn ffitio i mewn. Ond nid oedd Mai chwaith eisiau ei merch. Oherwydd edifeirwch, rhoddodd ei thad ei lain o dir etifeddiaeth a oedd yn perthyn i'r teulu ers cannoedd o flynyddoedd i Ploy. Rhodd oedd honno gan un o'r diweddar freninoedd Khmer, yr oedd ei gyndad unwaith yn gynghorydd gwladol. Daliodd chwiorydd Kasemchai y plentyn. Dyna sut y gweithiodd.
Roedd Ploy ar ei thraed ei hun pan oedd yn bymtheg oed. Yn ei dro yn harddwch. Bach a main, ond cryf fel ei choeden. Croen ffres fel deilen yn llawn niwl y bore. Derbynnydd yn yr Amanpuri yn Phuket. Caeodd ganopi trwchus ar yr holl ddynion barus hynny oedd eisiau'r allwedd wrth y cownter. Ac felly mae Ploy, sy'n byw rhywle ymhell i ffwrdd yng Ngwlad Thai, yn cadw ei choeden â'i gwreiddiau yn Phimai.
Ac eto mae yng nghanol Ploy. Mae hi'n mynd ag ef i bobman.
Mae'n chamcha, coeden Ploy, dywedais wrthych.
Dim ond ar ddechrau’r tymor sych, mae’n llethu ei hun yn llwyr gyda phanicles o flodau gochi, yn lliw coch-cragen bronnau merch ifanc, bronnau sy’n tywynnu ac yn gwrido’n swil wrth iddi siffrwd ei sarong o rhwng ei bysedd am y tro cyntaf. cariad.
Mae coeden Ploy yn fawr fel teyrnas Khmer. Yn union fel dim ond un brenin all reoli ymerodraeth Khmer, dim ond un chamcha all reoli teyrnas ei chalon, Dyna hen gyfraith.
Gadewch i ni ei wynebu: mae ei mam, Mai, yn parhau i fod yn sarff. Prin yr aeth Mai i'r ysgol, ond mae'n gwybod ei bod hi'n gallach na'r dref gyfan. Gyda'i thafod miniog mae'n plygu'r byd i gyd i'w hewyllys. Ar hyn o bryd mae hi heb ŵr.
"Merch Ploy, rhaid ichi roi eich llain o dir i mi," meddai'n gerydd ar y ffôn. " Dyro i mi, y mae genyf eich dau frawd o hyd i'w porthi."
Pam rhoi fel anrheg? gofynna Ploy.'
'Yn union fel hynny. Mae'n rhaid i chi ddangos parch at eich mam,' meddai Mai.
"Pam ddylwn i," meddai Ploy.
Dyna un rheswm.
Beth ydym ni'n ei wybod am goed, os ydym yn talu sylw iddynt o gwbl? Yn yr awyr, yn uchel uwch ein pennau, mae ganddynt eu rhyddid eu hunain. Pwy all ddweud hynny? Ni all neb arall ddweud hynny. Ni all dim neu neb ei atal.
Yn gyfnewid, mae gan y chamcha draed na all eu defnyddio. Yn ein byd ni ar y Ddaear, ni all redeg, neidio, na dawnsio. Ond mae'n bloeddio bob dydd. Mae ei changhennau niferus yn troelli ac yn troi fel bysedd merched ifanc Thai mewn dawns glasurol, neu fel merched ifanc yn codi breichiau chwyslyd, llithrig yn uchel yng nghytgan y cantorion mor lam.
Gyda'i system wreiddiau, gall coeden symud ymlaen ychydig. Efallai ei fod yn cysylltu â congener. Darllenais fod ffyngau yn trosglwyddo negeseuon â chod cemegol yn y tywyllwch fel negeswyr.
Nid wyf erioed wedi cwrdd â choeden a oedd yn teimlo'n unig. O leiaf nid un a ddywedodd wrthyf. Rwy'n gwrando'n ofalus ar goed. Mae'n ymddangos i mi eu bod yn brin o caresses. Ydych chi'n gwybod pethau o'r fath? I mi, mae cyffwrdd yn anghenraid bywyd. Roeddwn i'n wynebu na allwn fod yn goeden.
Mae Ploy wedi bod yn ffraeo a checru gyda'i mam ers i Mai redeg ei llygaid yn drachwantus dros y ddau rai o dir.
'Dim tir? Yna dylech chi roi arian i mi. Mae gan Rami ormod o arian.'
Mae Ploy yn sefyll ei thir, mae ganddi gryfder y chamcha yn ei henaid. Mae hi'n dadlau am ei dau frawd bach yn mynd i'r ysgol yn ddi-flewyn ar dafod, am yr holl ddynion achlysurol sy'n cerdded trwy fywyd ei mam, am ei thriniaethau dieflig, parhaus.
A dweud y gwir, roedd Ploy yn rhy ifanc i'r goeden pan gafodd hi, ond nid oedd yn wahanol. Ac mewn gwirionedd mae Ploy yn rhy ifanc i Rami, mae'n llawer hŷn. Priododd hi ag ef pan oedd hi'n ddwy ar bymtheg, ond mae hi dal eisiau llawer sy'n rhan o fod yn ifanc. Mae Ploy eisiau gweld y byd i gyd. Roedd hi'n meddwl ei bod hi'n prynu rhyddid trwy briodi. Bellach mae ganddi ei gŵr Rami ers sawl blwyddyn, ac yna merch, Angelica. Ychydig sydd wedi newid. Nid yw hi bellach yn cael gweithio na mynd allan ar ei phen ei hun.
Mae'n gylch.
Gydag ewythrod a modrybedd, i gyd yn Phimai, cafodd Ploy sicrwydd. Mae'r byd yn oer ac yn galed. Mae'r cae a'r goeden yn ei chysylltu â'i phentref genedigol.
Mae'n ymddangos bod ei gŵr Rami wedi cymryd mia noy. Dyw hynny ddim yn bersbectif tragwyddoldeb i'r mishmash o gariad mae hi'n ei deimlo, yn ifanc iawn ag y mae hi. Mae hi eisiau i dragwyddoldeb fodoli mewn cariad.
Mae'r chamcha yn ei charu yn ddiamod, mae hynny'n sicr, mae yn ei chalon. Mae'n aros amdani gartref. Mae golwg ei ogoniant yn rhoi dewrder iddi.
Mae ei hadau du yn galed fel carreg, y plisg mor gryf fel eu bod yn rholio ymhell ac yn egino ym mhobman. Mae plant yn hoffi chwarae ag ef, fel gyda marblis. Chwilod gloyw sy'n taranu ar draws y ddaear ar gyflymder mellt.
Mae Rami, ei gŵr Rwsiaidd-Israelaidd, yn arwain hacwyr o Moscow i'w ffau o ladron. Maent yn sefydlu cwmnïau ffug a chystrawennau ariannol, yn prynu a gwerthu cwmnïau cysgodol sy'n wynebu methdaliad, yn rhoi gorchmynion ar gyfer trosglwyddiadau arian cysgodol ddydd a nos. Mae'n byw yn gyson mewn condos diogel gyda ffensys uchel, diogelwch, gwyliadwriaeth camera a gatiau llithro dur sy'n agor gyda chodau yn unig, yn byw yn y mannau lle mae llawer o falang cyfoethog yn byw mewn hyfrydwch, Bangkok, Phuket, Hua Hin, yn newid cyfeiriadau yn gyson.
Felly mae'n edrych fel bod Ploy yn gadwyn adnabod perlog bregus mewn cawell aur. Ni all hi ddianc. Prin y mae hi'n cwtogi. Mae'n edrych fel nad oes ganddi draed mwyach.
Ni all hi redeg, neidio na dawnsio mwyach. Mae'n ymddangos, fodd bynnag, ei bod bob dydd yn gwneud i'r chamcha yn ei chalon lawenhau, yn gwneud i'w changhennau droelli a throi fel bysedd dawnsio mewn teyrnas nefol.
Rwy'n ei gweld hi'n gallu gwneud hynny.
Dim ond ei chamcha sy'n gwybod sut y bydd yn gweithio mewn gwirionedd. Mae'n cario tywyllwch y cyfrinachau.

Phimai, Rhagfyr 2018