Presentació del lector: Tailàndia on és això? (part 7)

Va venir amb cita per dinar junts, una xerrada agradable de qualsevol cosa i de tot, sí que va fer clic. També vaig donar a conèixer el meu objectiu que no em volia comprar una dona i també que no hi hauria cap possibilitat de viure als Països Baixos. Així que això estava fora i vaig pensar una vegada i una altra. Però res més lluny de la realitat, més tard a la tarda em va trucar per trobar-me a la nit.

Hup, ik weer in de auto naar Pattaya op de afgesproken plek. He, nu was er maar een dame, wel de dame die ik het leukste vond. Na  wat gedronken te hebben en gepraat wilde ze eigenlijk mijn huis wel even zien en hoe ik leefde, natuurlijk nieuwsgierig of ik wel alleen was. Goed zei ik dan gaan wij even kijken. Om ca 22.00 uur waren wij bij mij thuis en zaten lekker uiteen gezakt op de bank en pratende over haar werk en mijn werk voorheen in Nederland. Wij werden opgeschrikt door een gierende persoon, na buiten gekeken te hebben bleek het mijn vorige vriendin te zijn die alles natuurlijk al van afstand had gezien dat ik een andere dame bij mij had.

She is crazy zei ze, she is mauw, nu dat was niet het geval omdat ze geen alcohol dronk. Heb haar aangeboden om haar weer terug naar haar dochter te brengen, maar dat sloeg ze af. Heb met de nieuwe dame (Rash genaamd) wat verder gesproken en haar terug gebracht naar haar appartement.

Verbouwereerd was ik wel weer met haar verschijning al schreeuwend, dus ben ik de volgende dag naar haar toegegaan om te praten, dit kon gewoon niet zo. Maar praten met en kwade Thai valt niet mee, ze eiste van alles en nog wat. Via mijn advocaat een statement op laten stellen voor haar, ze stond namelijk in mijn huisboek ingeschreven op mijn adres en dat moest veranderd worden nu. Met haar afgesproken bij de advocaat dat ze terug kon komen als ze de statement zou ondertekenen, wanneer ze weer zelfde problemen zou maken, had de advocaat een bevoegdheid om haar uit adresboek te schrijven. Dat is ook allemaal ondertekend.

Hup ze kwam dus weer bij mij wonen, op zich niet erg want ze was ook een leuke vrouw, maar had verkeerde opvattingen. Rash, met wie ik contact had, gebeld en de situatie uitgelegd en dat het beter was om maar geen contact meer te hebben, want dat vond ik zelf niet fair. Maar wel als het weer mis zou gaan ik Rash zou bellen. Nu dat gebeurde al binnen 14 dagen en gelukkig was ze nu ook uit mijn huisboek geschreven, dus geen woonrecht meer.

Rash twijfelde toen ik haar mededeelde dat nu alles opgelost was. Later belde Rash mij terug om toch in de avond te gaan dineren. Dat hebben wij gedaan en wederom alles uitgelegd en de statement laten zien en ook dat ze uitgeschreven was. Ze was nog niet overal zeker van, maar toch wilde ze mij weer zien en kijken hoe alles uitpakt. Dat duurde ongeveer 3 weken. Een keer bij mij thuis geslapen en zo groeide toch een verwantschap of prille relatie. Na 3 weken vertelde ze mij dat haar kamergenoot ging verhuizen naar Bangkok, ander werk bij zelfde bedrijf, dat was overigens niet haar vriendin die ik de eerste keer had gezien.

Nu kwam het probleem voor haar omdat ze niet alleen de kamerhuur kon betalen met wat ze verdiende dus vroeg ze mij of ze dan bij mij kon komen wonen en wat haar dat ging kosten. Zei tegen Rash: dat kost niets als je mijn huis een beetje schoon houd, wat mee werken in de huishouding dus. Dat was een goed aanbod, zei ze. De volgende dag belde ze mij of ik met de auto naar haar appartement kon komen en alles van haar te halen en dat ze dan bij mij in zou komen wonen. Zo zo, dacht ik die laat er geen gras over groeien.

Maar goed, kwam op de afgesproken tijd bij haar appartement en alles was al gepakt. Was ook niet veel, had het met de brommer wel kunnen halen. Appartement overgedragen aan de Thaise eigenaar en alles afgerekend. Nog even in een barretje wat gedronken en toen naar mijn huis.

Bij aankomst al gelijk een probleem, nee nee niet die vrouw weer, maar iets anders. Ze moest de volgende dag weer werken aan de Thepasit road, best ver bij mij vandaan. Dus had ik ook de verplichting op mijn hals gehaald om haar te brengen. Nou dat heb ik de volgende dag maar veranderd. Ze kon brommer rijden, had ook zelf een nieuwe staan in Khorat, dus mijn brommer afgestaan zodat ze naar haar werk kon.

Ik had door de loop der tijd in Thailand kennis gemaakt met Nederlanders die bij de marine hadden gewerkt en al met hun 50e met pensioen waren gegaan, bijna in mijn zelfde leeftijds-groep, het klikte zeer goed met die mensen en gingen 2x per week samen uit.

Ja dacht ik, ik heb haar nu wel in huis zonder dat er sprake was van een relatie dus moet wel mijn eigen wensen kenbaar maken.
Dus in de avond tijd uitgetrokken om met elkaar te overleggen, mijn wensen kenbaar gemaakt dat ik mijn vrijheid niet wilde opgeven en ook gewoon zoals anders uit ging met vrienden. Rash kwam toen met haar eigen verhaal dat ze een Engelsman had ontmoet 3 dagen voordat ze mij zag en dat die Engelsman nog contact met haar had via mail of kon bellen. Die Engelsman wilde haar naar Engeland halen had hij gezegd en had een groot hotel aldaar.

Shit dacht ik, heb ik weer, vrouw van een ander onderhouden. Heb toen gelijk prioriteiten gesteld. Wij zouden het een maand aankijken hoe het verder klikte tussen ons en zij zou gewoon contact blijven houden met die Engelsman. Ik wilde voor haar ook niet alles op het spel zetten. Maar het klikte gewoon geweldig goed tussen ons. Na drie weken bij mij te hebben gewoond zei ze, als ik nu stop met werken wil jij mij dan onderhouden met eten en kleding? Ze had nog een dochter die woonde bij haar zus. Het relaas was dito als bij mijn eerste. Tijdens zwangerschap is de Thaise man hem al gesmeerd, heeft zijn nooit zijn dochter gezien. Haar moeder was tijdens haar zwangerschap overleden en haar vader was toen ziekelijk en die heeft ze 5 jaar verzorgd tot hij ook overleden was. Toen ging ze werken in Bangkok, vanuit daar werd ze naar kantoor gestuurd in Pattaya, ze was hier nog geen maand.

Na even goed nadenken over haar motivatie om te stoppen met werken, heb ik toch toegestemd, ze was het gewoon waard. De volgende dag vroeg ik: moet je niet naar je werk? Nee, zei ze ik ben al gestopt. Weer die vreemde Thaise logica, eerst stoppen met werken en dan pas vragen. Daar moet je als Europeaan toch echt aan wennen.

Wij hadden iedere dag plezier en ook elke dag lachten we veel. Na een maand weer met haar gepraat over die Engelsman, dat ze nu toch moest kiezen. Ik voelde gewoon dat ik een goede vrouw aan mijn zijde had gekregen. Ja, zei Rash, ik heb hem al gemaild dat ik een nieuwe relatie heb en het contact wilde verbreken. Zo, nu was ik enigszins opgelucht, geen rivalen meer. Nu kon de relatie dan ook echt starten en zo voelde het ook.

Continuarà….

Presentat per Roel