Нацыянальны гімн Тайланда
Для тых, хто ў Тайланд жадаюць інтэгравацца, а іх, несумненна, шмат у гэтым блогу, неабходна, каб яны маглі спяваць гімн Тайланда на ўсю моц.
Для ўсіх астатніх было б прыемна даведацца, што насамрэч азначае гэтая песня, якая выконваецца кожны дзень у 08.00 раніцы і ў 18.00 вечара.
Словы напісаны Лоэнгам Саранопрапанам, а мелодыя — Фра Джэндоэрыянгам (Пітэр Фейт, немец, які працуе музыкам пры двары), а нацыянальны гімн быў афіцыйна прыняты 10 снежня 1939 года. Прэм'ер-міністр Плег Фібоенсонгкраам прыняў закон, які патрабуе ад усіх стаяць падчас гімна. Гэты закон дзейнічае дагэтуль. Калі вы не ўстанеце, вас могуць абвінаваціць у абразе вялікасці.
Нацыянальны гімн Тайланда тайскім пісьмом
(เพลงชาติไทย, phleng chaat thai, сярэдні тон, падаючы тон, сярэдні тон)
Дадатковая інфармацыя
Дадатковая інфармацыя
малюнак
Дадатковая інфармацыя
Дадатковая інфармацыя
малюнак
Пра нас
Дадатковая інфармацыя
Нацыянальны гімн Тайланда, раманізаваны
Pratheed Thai roeam leuad neua chaat cheua thai
Pen prachaarat phathai khong thai thoek suean
Джо дамронг кхонг вай дай тханг моан
Duay thai luan maize rak saamakkhie
Тайская nie rak sangop tae thueng rop mai khlaat
Eekaraad ja mai hai khrai khom khie
sala leuad thoek jaad pen chaat phlie
Thaloeng pratheed chaat thai thawie mie chai
ЧАЙО!
Гімн Тайланда, галандскі пераклад
Мы, тайцы, з плоці і крыві
Кожны сантыметр зямлі належыць тайцам
Гэта даўно суверэнная дзяржава
Таму што тайцы заўсёды былі адзінымі
Тайцы міралюбныя, але не баязлівыя на вайне
Ніхто не можа парушыць іх незалежнасць
І яны не церпяць тыраніі
Усе тайцы гатовыя да кожнай кроплі крыві,
Ахвяраваць дзеля бяспекі, свабоды і прагрэсу нацыі.
ура!
Дзякуй Ціно! Раней я страціў дар мовы ў шэсць гадзін вечара на станцыі BTS, але цяпер гэтыя часы (назаўжды) скончыліся. Цяпер магу спяваць з поўнымі грудзьмі, дзякуючы вам 🙂
Дзякуй! Падчас майго знаходжання ў Тайландзе я заўсёды спыняў тое, што рабіў у той час, каб паслухаць нацыянальны гімн, часам нават трымаючы правую руку на грудзях! Гэта мелодыя, якую я лёгка запамінаю. Толькі я бачу, што заўсёды разумеў слова «самакхіе» як «сабай ды»!
Тое, што вы спынілі тое, што вы робіце, выклікае павагу і зразумела, аднак, калі вы паклалі руку на грудзі - тайцы нават гэтага не робяць - можна меркаваць, што вы заразіліся ўстойлівым "тайландскім вірусам" сярод удзельнікаў, які выклікае лінзы вашых акуляраў сталі вельмі насычана-ружовымі.
Я бачыў, як гэта рабілі тайцы, але гэта залежыць ад таго, дзе хто ў гэты момант знаходзіцца і што ён перажывае ў такія моманты. І не, мае акуляры сапраўды не такія ружовыя, вазьміце гэта з мяне 🙂
Не так даўно ў гэтым блогу быў артыкул пра тое, што тайцы лічаць, што фаранг спявае гімн Тайланда або, прынамсі, спрабуе гэта зрабіць, проста смешна! Таму што: «Фаранг застаецца фарангам». Я лічу, што аўтар гэтага артыкула цалкам мае рацыю. І цяпер іншы аўтар кажа, што калі вы хочаце інтэгравацца, трэба мець магчымасць спяваць гэты нацыянальны гімн на ўсю моц. Я лічу, што Ціна Куіс хацеў быць смешным. Але гімн - такое ж святое, як і царская сям'я, з гэтага не здзекуешся!
Я лічу, што лепш, каб фаранг, які заняты сваёй інтэграцыяй, як я, ведаў сваё месца і лепш трымаўся ў баку падчас гімна, каб пазбегнуць раздражнення або весялосці з боку тайцаў.
Дарэчы, вельмі цікава адзін раз пачытаць пераклад гэтага гімна, каб зразумець, што спяваюць гэтыя тайцы.
Сапраўды, Робі,
Вам не трэба падпяваць, каб адчуць сябе крыху тайцам.
Сёння таксама ёсць артыкул пра тое, каб быць «тайцам».
А прыкласці руку да грудзей падчас дзяржаўнага гімна - гэта тое, што робяць перад матчам толькі футбалісты, каб законна забіць суперніка нагамі да паўсмерці.
Падчас майго штодзённага раунда ў гольф я таксама стаю на месцы падчас дзяржаўнага гімна, і калі я напяваю, кэдзі ўсміхаюцца.
Ціно,
Вы пішаце, што многія ў гэтым блогу хацелі б спяваць разам з нацыянальным гімнам Тайланда. На інтэграцыі, так пішуць, хочуць падпяваць. Вы ведаеце Ціно, што большасць NLers
не ведаеце нідэрландскага гімна далей першага радка? Вы ведаеце Ціно, што
большасць галандцаў, якія застаюцца тут, у Тайландзе, (таксама адносіцца да мяне) не вельмі добрыя тайцы
гаварыць, чым вы?
Дазвольце мне некалькі каментарыяў:
1. Я з цяжкасцю магу сказаць, а тым больш праспяваць: «We Thais».
2. «Раманізаваны» тэкст складаецца з 8 радкоў плюс крык CHAJOI, галандскі пераклад складаецца з 9 радкоў плюс крык HOORA. Калі я магу правільна разлічыць (а я магу), то я прыходжу да высновы, што ў тэксце на тайскай мове можа адсутнічаць радок.
3. Тое, што вы кажаце, у тым ліку тое, што вы спяваеце, павінна быць праўдай, і, калі гэта дастасавальна, вы таксама павінны адпавядаць сваім словам (у дадзеным выпадку «ахвяраваць кожную кроплю вашай крыві»). Я не збіраюся быць гераічным і не павінен абяцаць быць гераічным.
Дарагі Чалоў,
1. Вілем ван Насаў (у галандскім нацыянальным гімне была нямецкая кроў, а Вілем ван Дорн - не.
2. Маё шчырае захапленне вашым відавочным веданнем тайскай мовы.
3. Гэты немец Вілем «den Vaderlande» (гэта значыць Германія, я думаю) «верны да канца». Ну, ці не гэты галандскі Вілем той жа «Fatherlande», а «кароль Іспаніі заўсёды шанаваў таго немца Вілема»? Ну, ва ўсякім разе не да яго «робіць». Калі ёсць нацыянальны гімн, які вы сапраўды не можаце ўспрымаць літаральна (і не гістарычна правільна), то гэта нацыянальны гімн Нідэрландаў. Слухаю, думаю (не хачу трывожыць «вернікаў»), але не падпяваю.
Я не магу проста зрабіць заяву пра нацыянальны гімн Тайланда. Ну, я думаю, што тое, што я сказаў іншымі словамі, гэта зроблена не для мяне. Так і тады: стаю і маўчу.
У адваротным выпадку вы бачыце шмат тайцаў, якія проста застаюцца на месцы або ходзяць, а іншым чынам проста працягваюць рабіць тое, што яны робяць, проста азірніцеся навокал у публічнай прасторы ў тыя часы, і я нават не згадваў, калі людзі стаяць за прыкмета ў той час рыс або міска супу з локшынай - гэта ...
Гэта таксама мае месца, напрыклад, у грамадскіх грамадскіх месцах, дзе ёсць тэлевізар, такіх як крамы і гандлёвыя цэнтры, або ў холе гатэля, дзе вы спыніліся, так, людзі ўстаюць, таму што гэта жаданы перапынак ад Праграму выпіць у бары.
Я думаю, само сабой зразумела, як фаранг або як госць краіны, што яе трэба паважаць, хай гэта будзе зразумела, але я сам заўсёды спачатку азіраюся вакол і прыстасоўваюся да гэтага, калі я бачу, што многія ўстаюць, то з вядома ні сяду, ні працягну, ні наадварот.
З гэтага моманту я буду слухаць у кінатэатры на ўсю моц… Раней я рабіў гэта толькі напалову. Некалькі гадоў таму я аднойчы не ўстаў, і на мяне свяціў ліхтарык, пакуль не скончылася песня… Мне было крыху сорамна за свае дрэнныя паводзіны.
На вуліцы я не заўважыў, каб яна гучала два разы на дзень.
Дарэчы, я нямецкай крыві. Але не нямецкі.
У кіно граюць не гімн, а песню, напісаную піяр-службай у славу караля. Уставаць - гэта знак павагі, і замежнікі таксама павінны гэтага прытрымлівацца (я таксама памыліўся ў першы раз).
Сапраўды, каралеўскі гімн граюць у кіно, але таксама і ў канцы школы, напрыклад. Вось тэкст:
Мы, слугі Яго вялікасці, схіляем сэрца і галаву, каб аддаць пашану кіраўніку, чые заслугі бязмежныя, выдатныя ў вялікай дынастыі Чакры, найвялікшай у Сіяме, з вялікім і трывалым гонарам, (Мы) у бяспецы і мірны дзякуючы вашаму каралеўскаму кіраванню, вынікі караля вылечваюць (гэта) людзей у шчасці і міры, Хай станецца, што б вы ні пажадалі, будзе зроблена ў адпаведнасці з надзеямі вашага вялікага сэрца, як мы жадаем (вам) перамогі, ура!
Мы, тайцы, з плоці і крыві
Кожны сантыметр зямлі належыць тайцам
Калі вы прачытаеце гэтыя 2 радкі, вы таксама зразумееце, чаму тайцы так апатычна ставяцца да фундаментальных правоў замежнікаў. Не праходзіць і года, каб нехта на высокім узроўні не крычаў пра небяспеку, зямля ў чужых руках.
Я баюся, што калі я буду спяваць разам са сваімі спеўнымі здольнасцямі, мяне арыштуюць за абразу Тайланда.
Самае смешнае, што нацыянальны гімн Тайланда гучыць зусім не па-тайску і нават не па-ўсходняму. Больш падобна на нямецкую маршавую музыку.
Замежныя? Не, калі ўлічыць, што кампазітар напалову немец, а менавіта Пітэр Фейт, сын нямецкага імігранта і тайландкі. Ён нарадзіўся ў Тайландзе і заўсёды жыў там.
Мабыць, музыка больш закладзена ў генах, чым сацыякультурна дэтэрмінаваная. Судзіце самі.
https://www.youtube.com/watch?v=BrcGzLIEsAU
У першы раз мне таксама было азірнуцца вакол сябе,
хто спявае ці не. У наступны мой візіт у кінатэатр,
Я проста пайду Playback, мне здаецца лепш!!!!!
Вітаю…. Роланд .
Падчас майго першага наведвання кінатэатра ў Тайландзе амаль 25 гадоў таму ўсе заўсёды выступалі за Каралеўскі гімн, і гэта заўсёды заставалася вельмі нармальным з Бхуміполам у якасці караля. Аднак пасля таго, як яго сын стаў каралём, я быў здзіўлены, што «ніхто» больш не ўстаў, асабліва маладыя людзі, здавалася, ужо не хацелі гэтага рабіць. Вось нядаўна зноў пайшоў у кінатэатр і думаю, што са 100 чалавек 10 ўсталі, у тым ліку і я, бо павінна была дзяўчына. Тым не менш, у наш час я хаджу на кожны хатні матч нашага правінцыйнага клуба ў лізе Тайланда, і перад пачаткам 2 каманды і суддзі становяцца ў прамую лінію да экрана, дзе гучыць каралеўскі гімн. Проста тады, калі ўвесь стадыён, маладыя і старыя, становяцца да экрана. Я асабіста не маю ніякай сувязі з каралеўскай сям'ёй, ні ў Тайландзе, ні ў Нідэрландах, але гэты момант павагі насамрэч вельмі прыемны. Мне сказалі, што каралеўскі гімн быў былым нацыянальным гімнам, я асабіста лічу, што каралеўскі гімн гучыць прыемней, але яго складаней падпяваць, чаго я ніколі не бачыў, каб хтосьці рабіў.
Я зусім не нацыяналіст, але, як ні дзіўна, у мяне заўсёды на вачах наварочваюцца слёзы, калі я чую нацыянальны гімн, незалежна ад таго, якой краіны.
Мабыць, ёсць нешта ў гучанні галасоў або мелодыі, што ўплывае на мой розум.
Ці гэта можа быць з-за сэнсу, які ён мае? Я павінен ведаць, што гэта нацыянальны гімн, інакш ён не працуе.