«Што ў бамбукавай трубцы?»; народная казка з Lao Folktales

Што можна зрабіць з пуканнем? Вялікія пісьменнікі ведалі гэта, ад Карміггельта да Волкерса. Але таксама хтосьці ў Лаосе ...

Будзь самым разумным! Гэта тое, чаго хацеў прадпрымальнік у жартоўных артыкулах Сен Нянь. Ён паказаў кліенту на ружу і спытаў: «Хіба мая ружа не прыгожая?» І так добра пахне!» Кліент адчуў пах ружы і пссс! Бруя вады па твары; гэта быў кашмар.

«Ха-ха! Я зразумеў цябе! - сказаў Сен Ньянь. — Сапраўды, — сказаў заказчык. – Які ты разумны. — А хто ў краіне разумнейшы? «Сен Ньянь, ты разумны, але насамрэч самым разумным з'яўляецца Сен М'ен».

Пазней зайшоў сябар; Лацамы. «Бывай, дружа». Сказаў Сен Ням. «Я хачу вам нешта паказаць. Бінокль. Прыкладзеце яго да вачэй, і ўсё раптам здаецца вельмі блізкім». Лацамы ўзяў бінокль і прыставіў да твару. Ён глядзеў на пагоркі і, праўда, мог бачыць кожнае дрэва вельмі выразна. — Дзякуй, — сказаў Латсамы, вяртаючы бінокль.

Сен Ньянь глядзеў на твар Латсамы і з цяжкасцю стрымліваў смех. «Але Лацамы, ты ваяваў?» Сен Ньянь даў яму люстэрка; у яго былі чорныя кругі вакол вачэй. «Ха-ха! Я зразумеў цябе! - сказаў Сен Ньянь. — Сапраўды, — сказаў Лацамы. – Які ты разумны. — А хто ў краіне разумнейшы? «Сен Ньянь, ты разумны, але насамрэч самым разумным з'яўляецца Сен М'ен».

Гэта таксама здарылася з Сіватам. І ён таксама скончыў словамі «Сен Ньянь, ты разумны, але насамрэч самы разумны, безумоўна, Сен М'ен».

Сен Міен! Заўсёды такі чорт....

«Ад гэтага Сен Міенга мне да смерці млосна. Я пагляджу гэтую лічбу, а потым паглядзім, хто разумнейшы. Тады ўсе даведаюцца, што я самы разумны…». Ён доўга думаў пра гэта. 'Ага! Цяпер я ведаю. А потым паглядзім, хто разумнейшы».

З'еў вядро варанага арахісу! Жонка таксама казала: ад варанага арахісу ветрыцца, але гэта было менавіта так. Ён узяў бамбукавую трубку для захоўвання, насунуў у яе вецер і вельмі хутка зачыніў. А потым па дарозе ў вёску, дзе жыў Сен Міен.

Яму трэба было пераплысці сем рэк, і калі ён падышоў да вёскі, ён быў стомлены, гарачы і смага. Да яго падышоў мужчына. Вітаем падарожніка. Вы прыехалі здалёк? Хадзем, выпi са мной кубак кавы».

Сен Ньянь атрымліваў асалоду ад свежай моцнай лаоскай кавы. — Што вы робіце ў нашай вёсцы? «Я хачу сустрэцца з Сен Міенгам». 'O? Вы хочаце мець з ім справу?» «Я прадпрымальнік у вёсцы далёка адсюль, і я надзвычай разумны. Але людзі працягваюць казаць, што Сен Міен разумнейшы за мяне. Цяпер я тут, каб пажартаваць з ім».

«Як?» — спытаў гасцінны чалавек. «Бачыце гэтую бамбукавую трубку? Я збіраюся падмануць гэтым Xieng Mieng. Я адчыняю яго і даю Сіенгу панюхаць Міенга. Як вы думаеце, што ў ім?

«Паняцця не маю». "Мой пердун!" Сен Ньянь засмяяўся. «Ты пукнуў у гэты жолаб?» Тады ты сапраўды разумны хлопец. Але калі вы гэта зрабілі?» — У маім доме, вунь там. «Гэта было даўно. Вы ўпэўнены, што ўсё яшчэ смярдзіць? Можа, эфір выключаны!' "Я так не думаю", - сказаў Сен Ньянь.

«Я б не рызыкаваў. Падумайце, якімі вы былі б смешнымі, калі б дазволілі Xieng Mieng пахнуць, а ён не смярдзіць! Я думаю, ты павінен пахнуць зараз». «Вы маеце рацыю», — сказаў Сен Ньянь і адкрыў трубку. Ён адчуў пах, і твар яго скрывіўся ад пакуты. «Так, так, той пердун яшчэ там». - Ха-ха... - засмяяўся другі. «Вы ведаеце, хто я цяпер? Я Xieng Mieng, самы разумны чалавек у краіне. Я сапраўды разумнейшы за цябе!

Сен Ньянь вярнуўся ў сваю вёску, ведаючы, што Сен М'ен сапраўды быў самым разумным чалавекам у краіне.

Крыніца: Лаоскія народныя казкі (1995). Пераклад і рэдагаванне Эрыка Куйперса.