Kai, xai və demək olar ki, unudulmuş bplaa

Bəzən şanslı olmaq üçün bəxtsiz olmalısan. Təbii ki, mən milli futbol orakulumuzun çox sitat gətirdiyi hikmətlə başlaya bilərdim, amma mənim öz, indicə icad etdiyim variant bu hekayəyə daha uyğun gəlir.

Biz İsaan bir az da irəli getmək istəyirdik, amma hələ də Nanda idik. Loei ətrafındakı əraziyə bir gündə çatmaq qeyri-mümkün görünməsə də, bu, bütün günü avtomobildə oturmaq və tipik Tayland beton binaları arasında zəhlətökən yollardan keçmək demək olardı. Alternativ olaraq, biz ilk gün avtomobillə Uttaraditə getməyi və ertəsi gün səyahətə davam etməyi seçdik. Bu, bizə Sao Dinin xüsusi eroziya fenomenini görmək imkanı verəcəkdir.

Bazar günü Sao Dinə getməyin yaxşı bir fikir olmadığı ortaya çıxdı. Yarım Nan bitirmişdi və yarmarkaya bənzəyirdi. Bir-birimizə baxıb davam etmək qərarına gəldik. Bir az sonra təəssüfləndik, çünki Tayland "yarmarkasını" çəkmək də çox faydalı ola bilərdi. Bununla belə, dönmək də bir seçim deyildi.

“Balıqçılar kəndi”, - bir az sürəndən sonra yol göstərən lövhədə yazılıb. Diqqətəlayiqdir, çünki dəniz heç bir tarlada və ya yolda görünmürdü. “Gəlin orada dayanaq və görək balıq tuta bilək” deyə düşündük. Nəhayət, nəhəng su anbarını görənə qədər demək olar ki, bir saat çəkdi. Və bir neçə döngə Taylandın indiyə qədər gördüyümüz ən gözəl yerlərindən birini daha da açdı.

Kənd Ban Pak Nai adlanır (yuxarıdakı şəkilə bax) və evlərin əksəriyyəti göldə üzən sallar üzərində tikilib. Yeməkxanalardan biri bir-birinə bağlanmış bir sıra sallardan ibarətdir. Siz həmçinin sadə bir daxma icarəyə götürüb suda gecələyə bilərsiniz. İndi biz Tay dilini minimal biliklərimizlə o qədər fəxr edirik ki, kai və xai ilə keauw sifariş edirik və bplaa üçün gəldiyimizi tamamilə unuduruq. Bunu dərk etdikdə artıq yemək süfrənin üstündədir. Mieke'nin fikrincə, Pak Nai'yi balıq yemədən tərk etmək, lakin bu mümkün deyil, buna görə də bir az sonra aşpaz torla gəlir və bir neçə dəqiqədən sonra süfrəmizə qoyulan, ləzzətli və ədviyyatlı bir boşqab götürür. qızardılmış (aşağıdakı fotoya baxın). Nə qədər təzə istəyirsən...

Kəndə gələndən sonra biz əvvəlcə ətrafı gəzdik və gördük ki, başqa şeylərlə yanaşı, üzərində avtomobil və bir neçə nəfər olan bir sal motorlu kanoe ilə necə dartılır. Təbii ki, biz o səhnəni çəkmişdik. Ləzzətli nahardan sonra yola düşəndə ​​naviqasiya xanımımız Linda 400 metrdən sonra bərə minməli olduğumuzu bildirdi. Kanoe ilə çəkilən sal gölün o biri tərəfinə rəsmi bərə xidməti olub.

Həmin gün Uttaraditə çata bilmədik. Ban Pak Naidə gecikmə, gözləmə və sal üzərində keçid və ondan sonra 50 kilometrdən çox dolama dağ yolu gözləniləndən daha uzun sürdü, lakin buna dəyərdi. Uttaraditdən 90 kilometr əvvəl gözəl bir qonaq evi tapdıq, orada ertəsi gün şəhəri tamamilə tərk edib Nam Nao Milli Parkına getməyə qərar verdik. Beləliklə, nəhayət İsana çatdıq.

– Yenidən göndərilmiş mesaj –