Uzun dolama çay ağacları olan gözəl bir meşə parçasından keçdi. Hər yerdə sulu bitki örtüyü olan adacıklar. Orada iki timsah yaşayırdı, ana və oğlu. Timsah Ana dedi: “Mən acam, həqiqətən də acdım”. "Ürək üçün iştah var, meymun ürəyi üçün." 'Bəli, meymun ürəyi. Mən də bunu indi çox istəyirəm”. 'Təzə meymun ürəkləri ilə gözəl şam yeməyi. Bu gözəl olardı! Amma mən heç bir meymun görmürəm, - Ana Timsah yenə dedi.
Boink! Yaxınlıqdakı ağacdan kokos düşüb. Meymun o ağaca dırmaşdı! “Ana” oğlu pıçıldadı, “Mən o ağacda bir meymun görürəm. "Oradakı ağacda sevimli ürəyi olan gözəl meymun." "Bəs onu necə tutacağıq?" "Bir fikrim var."
'Cənab meymun! Cənab Meymun!” – deyə çaydan gələn timsah oğlu qışqırdı. 'Salam, cənab Timsah. Burada nə edirsən?' ağacın yuxarısına qalxan meymun soruşdu. 'Mən sadəcə ətrafda üzürəm. Biz timsahlar üzməyi sevirik. Dünən mən çayın ortasındakı o adaya gəldim və bilirsən ki, ölkədə ən böyük, ən yetişmiş və ən şirin bananlar var. Gözəl böyük sarı banan. Biz timsahlar banan yemirik. Siz meymunlar bananı sevirsiniz?'
'Oh, bananı xoşlayıram. Mən buna üstünlük verirəm. Bəs mən o adaya necə çatım? Mən üzə bilmirəm.' 'Bu problem deyil. Gəl mənim arxamda otur, səni ora aparım. Bu gün heç bir işim yoxdur, sadəcə ətrafda üzürəm. Gəl o banan adasına gedək”.
'Çox mehribansınız. Mən ora getməyi xoşlayıram”. Meymun aşağı dırmaşaraq timsahın kürəyinə tullanıb. "Möhkəm tutun" dedi timsah. O, yavaş-yavaş həmin adaya tərəf üzdü. "Bu mənim xoşuma gəlir" dedi meymun.
Timsahın gözəl iştahı var...
Amma timsah qəfildən suyun altına dalıb. Meymun özünü yaxşı tutsa da, artıq nəfəs ala bilmir və üzə bilmirdi. Sonra timsah kürəyində öskürən və nəfəsi olan meymunla yenidən üzə çıxıb.
"Cənab Timsah, niyə gizləndiniz? Mən üzə bilmirəm, elə deyilmi?' “Çünki, cənab Meymun, mən sizin ləzzətli ürəyinizi yeyəcəm. Meymun ürəkləri bizim sevimli yeməklərimizdir. Onlar dadlıdırlar!” 'Ürəyimi yemək istəyirsən? Kaş mən desəydim. Ürəyim hələ də kokos ağacındadır”.
– Onda ürəyiniz yanınızda deyilmi? 'Xeyr, çünki islanmasını istəmirəm. Ürəyim orada təhlükəsizdir. Əgər ürəyimi istəyirsənsə, məni sahilə qaytar, mən də onu sənin üçün alacam”. Beləliklə, timsah yenidən sahilə üzüb. Meymun ondan tullanıb ağaca dırmaşdı. “Aha, bəli, ürəyim buradadır. Tam olaraq qoyduğum yerdə. Buyurun, cənab Timsah, mənim dadlı meymun ürəyim sizin üçün buradadır. Dırmaşmaq.'
– Cənab meymun, bilirsiniz ki, timsahlar qalxa bilməz, elə deyilmi? 'Hə, unutdum! Amma mən bu problemi həll edəcəm. Mən sənin ön ayaqlarına kəndir bağlayacağam və səni birlikdə qaldıracağıq”. 'Yaxşı! Bəli, yaxşıdır”.
Meymun aşağı atılıb və timsahın ön ayaqlarına kəndir bağlayıb. – Hazırsınızmı, cənab Timsah? 'Bəli. Gedək. Mən meymun ürəyinə acam”. Bütün meymun dostları ilə birlikdə timsah ağacın yarısında sallanana qədər ipi çəkib dartdılar. “İrəli, meymunlar, daha da irəli. Ürəyə belə çata bilmirəm. Məni yuxarı çək!”
Lakin meymunlar heç nə etmədilər və timsahın üstündə gülərək budağın üstündə oturdular. “Xeyr, cənab Timsah, sizi daha da yuxarı çəkmirik. Sadəcə orada dayan.' Timsah başını qaldırıb ağacın zirvəsini gördü. O, aşağı baxanda yerə və meymunların ona güldüyünü gördü.
'Mən aşağı düşmək istəyirəm! İndi məni yerə qoy!” "Yalnız bizdən bir daha ürək yeməyəcəyinə söz versən, səni ruhdan salacağıq." "Amma mən meymun ürəkləri yeməyi sevirəm!" 'TAMAM. Problem deyil. Sən sadəcə burada o kəndir üzərində üzərək qalırsan. Həftələr, aylar, bizi maraqlandırmır.'
“Yox, yox, bir dəqiqə gözləyin, xahiş edirəm. Yaxşı, o zaman söz verirəm ki, bir daha heç vaxt meymun ürəyi yeməyəcəm. "Ləf olsun!" Və meymunlar birdən ipi buraxdılar. Timsah zərbə ilə dibinə düşüb. O, suya girdi və bacardığı qədər sürətlə anasına tərəf üzdü. "Ürəklər haradadır?" o soruşdu. “Ana, mən meymun ürəkləri sevmirəm. Sadəcə siçan quyruğu və ya qurbağa ayaqları edin...”
Mənbə: Lao Xalq Nağılları (1995). Tərcümə və redaktə Erik Kuijpers.
Mən belə hekayələri sevirəm, Erik. Onlar həm də mənəvi mesajı olan Avropa nağıllarına çox bənzəyirlər.
Tina nə deyir. Oxuduğum tay hekayələrini də düşünməli oldum. Məsələn, “aslan və siçan” və ya “oduncu və meşə pərisi”. Tərcümə:
-
Meşə pərisi və odunçu
(hərfi mənada: เทพารักษ์, Thee-phaa-rák, qoruyucu ruh)
Bir vaxtlar bir odunçu varmış, odun qırmaq üçün meşəyə gedib. Dərin cərəyanın kənarında ağacı kəsmək üçün əyildiyi zaman balta əlindən sürüşərək suya düşüb. Beləliklə, o, suya daldı və uzun müddət baltanı axtardı. Amma axtardıqca baltasını tapa bilmədi. Orada kədərlə bir ağacın altında oturdu, "Sonra nə edəcəyimi bilmirəm"
Meşə pərisi, meşənin hökmdarı peyda oldu və qocadan soruşdu: "Suyun kənarında belə kədərli oturmağınızın səbəbi nədir?". Qoca dedi: “Mən tək baltamı suya atdım. Nə qədər axtarsam da tapa bilmirəm. Baltasız odun doğraya bilmərəm ki, satıb özümü dolandıra bilərəm”. Meşə pərisi ona dedi ki, “narahat olma, mən sənə o baltanı taparam”. Sonra suya daldı və qızıl balta ilə çıxdı, "bu sənin baltandır?" o soruşdu.
Odunçu bunun onun baltası olmadığını görüb “yox” dedi. Sonra meşə pərisi yenidən suya daldı və gümüş baltanı götürdü: "Budur, elə deyilmi?". Odunçu “yox” dedi. Meşə pərisi daha sonra dəmir balta ilə ortaya çıxdı. Odunçu baltasını tanıdı və dedi: "Bu mənim baltamdır!" Meşə pərisi adamın düz danışdığını görüb dedi: “Sən dürüst və düz adamsan, ona görə də sənə qızıl və gümüş balta verirəm”. Və bu sözlərlə meşə pərisi yenidən meşədə itdi.
-
Mənbə: Tay və İngilis mətni op http://www.sealang.net/lab/justread -> Pəri və odunçu