'n Literêre botaniese ervaring

Nee, liewe bloglesers, ek gaan nie praat oor een of ander prysenswaardige plant- of natuurgids nie, maar oor 'n baie spesiale, maar ongelukkig met die meeste Farang totaal onbekende webwerf.

Vir die meeste buitelanders en selfs expats wat al lank hier is, is Thaise letterkunde of poësie gewoonlik 'n edele onbekende en daar is baie redes hiervoor, wat wissel van 'n gebrek aan belangstelling tot die gebrek aan die wil om werklik die taal te leer. Vra die meeste Farang wat al 'n hele paar Thai-jare op die toonbank deurgebring het vir sowat vyf hedendaagse Thaise skrywers en hulle sal jou waarskynlik nie antwoord nie. As dit enige troos is: baie Thai kan dit ook nie doen nie ...

Ek kyk al jare lank na wat ek die disseksie van die Thaise samelewing noem met verbasing en ook met 'n mate van kommer. In die onderwys word min aandag gegee aan letterkunde in die wydste sin van die woord. Ongeag of dit binnelandse of buitelandse pennevrugte gaan. En die regering lyk nie regtig geneig om veel te belê in projekte wat meer lees of groter boekverbruik aanmoedig nie. Byvoorbeeld, die aanbod aan en in biblioteke in Thailand kan nogal skraps genoem word en ek dink dit is 'n understatement. Dit kan nie ontken word dat boeke skaars in die meeste gemiddelde Thai-families gevind word nie, maar dit is, om duidelik te wees, 'n wêreldwye verskynsel, want dit geld net soveel vir Schiedam, Dendermonde of Ieper as Lopburi, Rayong of Buriram ... Die Thaise jeug gretig verslind uit Japan ingevoer mangastrokiesprente of verkies om speletjies daarop te speel Playstation as om deur 'n goeie boek te waad. Kortom, die toekoms, ten minste wat leeskultuur betref, is nie regtig rooskleurig nie. Dit is net waarnemings wat geen boekliefhebber gelukkig sal maak nie...

Enige inisiatief om letterkunde in Thailand te bevorder is dus na my mening 'n lekker bonus. Ek het ontdek die Sentrale Letterkunde Botaniese Tuin in Khao Prathap Chang in die Chom Bueng-distrik naby Ratchaburi, eintlik heel per ongeluk tydens een van my soektogte na die oorblyfsels van die berugte Thai-Birma-spoorlyn van die Tweede Wêreldoorlog. Alhoewel die term Botaniese Tuin miskien nie 'n te akkurate beskrywing is vir hierdie groot parkarea wat verskeie temasones en staproetes insluit nie. Hierdie terrein kan immers nie regtig vergelyk word met die klassieke Westerse konsepte van botaniese tuine soos die Leiden Hortus botanicus, die Nasionale Botaniese Tuin in Meise of selfs die Keukenhof nie.

Ek het geen idee wie met die konsep van hierdie tuin vorendag gekom het nie en navrae ter plaatse het my nie wyser gemaak nie, maar dit was beslis 'n kreatiewe en artistieke verstand. Die park, wat 'n oppervlakte van meer as 4.000 XNUMX ha beslaan. van hoofsaaklik gemengde woudgebied, is geleë op die hange van die Prathapchang-berge oorkant die plaaslik bekende Khao Bin-grot. Die bestuur van die park word, gegewe sy grootte, daaraan toevertrou Departement van Nasionale Parke, Natuurlewe en Plantbewaring. In verskillende erwe kan 'n mens 'n wye verskeidenheid plante, bome en struike op hierdie plek vind wat in 'n dosyn bekende Thaise epiese gedigte, volksverhale en boeke voorkom soos Khun Chang Khun Paen, de Ramakien, Da Lhang, Phra Aphai Manee, Lilit Phralor, Lilit Talengphao, Aunnarut en Niras Muangphet. In totaal is daar 33 erwe waarin 337 verskillende plant- en boomspesies rondom literêre temas bymekaar gebring word. Jy kan nie net die verpligte kruietuin, die Auttayarn Dokmailiedtuin en 'n Boeddhistiese meditatiewe tuin, maar jy kan dit ook doen Pruksa Nanaphan– volg 'n natuurroete wat jou verby 13 tema-blommestoppe neem. Vir diegene wat die natuurreservaat deeglik wil verken, is dit moontlik om 'n oornagverblyf te bespreek en dan onder leiding van 'n opgeleide gids deur die wye area te stap.

En die voorbeeld van Khao Prathap Chang werk blykbaar aansteeklik en inspirerend want ook in die hartjie van Isaan, meer spesifiek in Roi Et, kan jy nou 'n Literatuur besoek Botaniese Tuin in Dong Mai-i Nasionale Bosreservaat in Pha NamYoi (Nong Phok). Ek het egter nog nie die kans gehad om dit met 'n besoek te vereer nie...