Thailand heeft bijna 68 miljoen inwoners. Volgens het nieuwste globale verkeersrapport over 2012 meldt de WHO dat er nog steeds jaarlijks per 100 duizend mensen 36,2 dodelijke verkeersslachtoffers vallen. Dat zijn dus meer dan 24.000 doden in het Thaise verkeer elk jaar weer. Oftewel: 66 verkeersdoden gemiddeld per dag.
Thailand blijft de schaamtevolle reputatie houden nummer twee te zijn op de wereldranglijst verkeersdoden na Libië. Deze tweede plaats is een zeer bedenkelijke. Van Libië kun je niet zeggen dat het een land is met werkende staatsstructuren. Thailand meent dat wel te hebben. Van Libië kan je nog zeggen dat het land in chaos verkeert. Voor Thailand geldt dit niet. Dus eigenlijk kan je Libië negeren en zo je kunnen stellen dat Thailand op nummer 1 staat.
Bangkok Post goochelt wat met de cijfers: het zegt dat er 14.059 verkeersslachtoffers zijn te betreuren. Daarmee zou je uit komen op een veel lagere fatality rate, namelijk rond de 21. Toch hanteert Bangkok Post het cijfer 36,2 van de WHO, maar noemt niet het totale dodencijfer in Thailand. Bangkok Post bekritiseert gelukkig wel het tekort aan goed verkeersbeleid en stelt ook het falen van handhavingsbeleid, bijvoorbeeld voor wat betreft maximum snelheden en het rijden onder invloed, aan de orde.
Thailand kent jaarlijks twee perioden die de ‘Seven Dangerous Days’ worden genoemd. Het gaat om de week rond Songkran en eind van het jaar in de week van Oud en Nieuw. In deze perioden vallen vanwege onverschillig verkeersgedrag én drankgebruik extra veel verkeersdoden.
Vooral onverschilligheid is de oorzaak van de vele verkeersdoden en niet alleen het gebrek aan infrastructuur, het ontbreken van een verplichte rijopleiding en het achterwege blijven van verkeershandhaving door dubieus politiegedrag. Zolang deze onverschilligheid blijft voortbestaan zal Thailand koploper blijven in het aantal verkeersdoden. In Thailand kan en mag alles. Ook als het fout gaat. Je spreekt elkaar niet aan op elkaars gedrag. Je bemoeit je niet met wat de ander doet, je houdt het sanoek en sabaai.
Mocht het fout gaan dan breng je de slachtoffers naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, je sleept de autowrakken aan de kant, en je compenseert. Hoe rijker je wordt geacht, hoe groter het te overhandigen bedrag. Waarbij van de kant van de familie van het slachtoffer geen tegenwerking hoeft te worden verwacht.
Als Thailand doorgaat met het toedekken en wegkijken zal de komende jaren geen afname van het aantal doden worden gerealiseerd. Half december zal wel weer het nodige aan verkeersmaatregelen worden afgekondigd. Er worden eind december controleposten opgeworpen. Begin januari is dan alles weer voorbij.
Lees: www.bangkokpost.com/news/general/736748/thailand-roads-second-deadliest-in-world-un-agency-finds
Zie: www.who.int/violence_injury_prevention/road_safety_status/2015/en/
Ingezonden door Soi
Weer word de schuld geschoven naar drank en beleid. Ik vraag me wel eens af wat er overeind blijft van deze cijfers als ze de dode brommer en motorrijders apart zouden tellen.
Nergens ter wereld rijden er zoveel brommer en motoren, liefst zonder helm.
Dit is de meest kwetsbare groep verkeersdeelnemers, waar volgens mij de meest slachtoffers vallen.
Alleen al in NL vallen in verhouding 30x zoveel doden met brommer en motoren dan met welk ander vervoermiddel dan ook.
In TH heb ik hier nog nooit cijfers van gezien, maar kan me voorstellen dat dat niet veel anders zal zijn.
Volgens mij zal het aantal verkeersdoden nooit dalen als er zoveel brommers en motoren blijven rijden.
73% van de verkeersdoden in Thailand is voetganger of tweewieler.
Als in Nederland het percentage tweewielers net zo hoog zou liggen als in Thailand zouden we inderdaad lang niet zulke mooie cijfers als nu hebben.
De intrinsieke kwetsbaarheid van een tweewieler, alsmede de gebrekkige infrastructiur, is inderdaad van veel grotere invloed dan de overige factoren, zoals kennis van de regels en of er bij elke flutovertreding nou een snotneus met een pet op paternalistisch komt vertellen dat het verkeerd had kunnen aflopen en ervoor zorgt dat er een idioot hoge boete in de bus valt.
Het heeft ook wel iets te maken met het Boeddhisme en animisme. Wanneer je jong komt te overlijden door een verkeersongeval dan heb je in dit leven of een vorig leven iets fout gedaan. Of je hebt de geesten boos gemaakt. Dus eigen schuld.
Zolang Thai meer geloven in geesten dan in regels, wetgever en handhaving, zal er niet snel wat veranderen. Men haalt de schouders op en gaat verder met ademhalen. TIT.
Khun Peter,
In 1970 waren er in Nederland 3500 verkeersdoden, 26 doden per jaar op 100.000 inwoners, vergelijkbaar met Thailand nu.
Misschien heeft dat iets te maken met het toen nog bloeiende christendom in Nederland. De meeste mensen gingen immers regelrecht naar de hemel. Zo troostte onze pastoor de nabestaanden altijd.
Nu zijn er in Nederland nog maar 500 verkeersdoden per jaar. Zou dat komen omdat de mensen niet meer in de hemel geloven?
Ongetwijfeld! En in de hemel is geen bier, daarom drinken ze het hier.
Bangkok Post noemt het totale dodencijfer (volgens de WHO-schatting) wel degelijk, namelijk 24.237, en zegt er ook netjes bij dat dat 42% meer is dan het door het Ministerie van Volksgezondheid gehanteerde cijfer.
“Furthermore, the WHO concluded, road fatalities in Thailand were far higher than reported. Based on its models, the agency estimates 24,237 actually were killed in 2012, 42% more than stated by the Public Health Ministry.”
Waar de Bangkok Post verwarring schept, is de bewering dat de 14.059 (door het Ministerie van Volksgezondheid gehanteerde cijfer) zich laat vertalen in 36.2 doden per 100.000 inwoners.
Die 36.2 is feitelijk gebaseerd op de schatting van de WHO van 24.237 en ook verantwoordelijk voor de tweede plaats van Thailand.
Mocht deze schatting onjuist zijn, en het cijfer van het Ministerie van Volksgezondheid wél juist, dan is de kans om in Thailand dodelijk te verongelukken in het verkeer slechts 17% groter dan gemiddeld in de rest van de wereld, en daarmee zou Thailand meteen flink dalen in de ranglijst.
Die 17% zal ik u nog even voorrekenen:
Wereldwijd 1.25 miljoen per 7 miljard. Dat is 1 op de 5600.
In Thailand 14.059 per 67 miljoen. Dat is 1 op de 4765.
5600 / 4765 = 1.17.
Ik heb ooit begrepen dat het Thaise Ministerie van Volksgezondheid alleen de doden telt die onmiddelijk het leven laten op de weg terwijl de WHO ook de doden meetelt die binnen een maand na een ongeluk en ten gevolge van het ongeluk overlijden en op basis daarvan de wereldcijfers vergelijkt. De sterfte na het ongeluk en binnen een maand zou nog eens tussen de 50 en 100 procent liggen boven die van de onmiddelijke sterfgevallen op de weg. Ik denk dat de WHO op deze manier de cijfers van het Thaise Ministerie aanpast naar boven.
Sinds 1993 kom ik in Thailand, en nog niets gemerkt van een mentaliteitsverandering. Mijn conclusie: het interesseert de Thai – net als zoveel andere zaken – nakkes.noppes.nul.
– Songkran, dus iedere jongeman moet zijn verachting voor de dood wegens een verkeersongeval laten zien: knol bezopen op volle snelheid met het motortje over een hoofdweg. Dus .. juist, zaten spoedig bij Buddha voor een nieuw lijf.
– Pa met dochtertje voorop en twee zoontjes achterop. Tollend van de slaap, dus de beiden achterop, enkel met kinderhandjes zich aan de ervoor zittende vasthoudend. Ik heb die man maar aan de kant gedwongen en zijn kinderen in mijn auto genomen. Man achterna het derde hobbelpad nergenshuizen in, en alles heel afgeleverd.
– Op Sukhumvit in de buurt van Sri Racha: mobile barbecue midden op de weg. De auto voor ons zwenkte plots naar links, en mijn chauffeur gelukkig ook, want de bestuurder van dat vehikel ging naar rechts. Onverlicht, in het donker.
– Thai in NL achter het stuur: de ene vrachtwagen rijdt aan de rechterkant, en van rechts bij een oprit ook een vrachtwagen. Even er niet aan gedacht in NL te rijden, dus.. tussen die twee naar elkaar toe komende vrachtwagens gezoefd over de vluchtstrook.. Net niet gecrushed. OH jullie rijden hier aan de R-kant en niet aan de L-kant als in TH …
De enige reactie, die je krijgt is een stupide lach.
Of het nu bij de deze vele doden om voetgangers,tweewielers,automobilisten,of andere weggebruikers gaat,feit is dat je een Thairijbewijs niet vergelijken kunt,met de een rijbewijs zo wij deze kennen.
Mijn Thaise zwager heeft meer dan 15 jaar zijn rijbewijs,en weet nog niet precies hoe hij een handrem bedienen moet,en als ik hier op het dorp kijk is hij zeker niet alleen.
Ook met alcohol in het verkeer wordt niet zo nauw gekeken,hoewel dit laatste probleem ook veel onder tweewielers voor komt.
Om het voor alle roze brillenkijkers nog duidelijker te maken,hoef je alleen te kijken naar de omgang van de Chauffeurs met het zebrapad.
Velen denken dat dit zebrapad een soort decoratie is,om het stadbeeld wat op te vrolijken,en blijven hoogstens staan,als de gevaar bestaat dat hun eigen auto een schrammetje kan oplopen.
Het zou niet overbodig zijn,als men op televisie dagelijkse verkeers- spots liet zien,om er voor te zorgen, dat ze ook dat leren,wat velen nog steeds niet kennen,en wat het dagelijkse verkeer duidelijk veiliger zou maken.
Moderator: Niet chatten svp.
Ja Frans
Het is natuurlijk heel vervelend dat Nederland met 570 verkeers-doden per jaar
In vergelijk met Thailand wel erg goed scoort.
Even uit de losse pols. Had Nederland het zelfde aantal inwoners.
Zou dat neerkomen op 2000 doden per jaar tegen Thailand 24000 Dat zijn er 22000 MEER
Nu kan je van alles gaan zitten verzinnen om het aantal in Nederland op te kunnen op schroeven
Maar dat gaat je bij lange na niet lukken.
ja die regels en die hoge boetes ik vind ze ook niet leuk. Maar ze dragen wel degelijk bij
aan een veilig verkeer. Ik droeg nooit mijn veiligheids-gordel tot ik er een boete voor kreeg
ik geloof iets van 150 euro dat is veel geld voor mijn. Sindsdien heb ik hem om
Nederland met Thailand vergelijken is de Aarde vergelijken met de Maan.
Ze zijn allebei rond dat wel.
Je mag best van Thailand houden doe ik ook. Maar blijf met beide bennen op de grond
Tegen beter weten in zeuren over Nederland. Beetje flauw
Ik woon nu 8 jaar in Thailand en dacht alle stompzinnigheden in het verkeer wel meegemaakt te hebben. Tot vorige week:
Het schemert. Ik rijd op een drukke, doorgaande weg waar je goed op moet letten.
Een vrouw zit op de motorbike, een meisje van een jaar of 7 zit vóór haar. Ik vind dat ze wat ‘onregelmatig’ rijdt. Ineens gas, dan weer remmen. Ik haal haar voorzichtig in en kijk wat het probleem kan zijn. De vrouw bedient het linker handvat en dus ook ’n rem, het meisje het rechter en dus ook het gas en de andere rem.
Meestal reageer ik tegenwoordig met schouderophalen maar nu kon ik een zeer luidruchtige reprimande niet onderdrukken. Zo zout had ik het nog nooit gegeten…
Nederland had in 1970 drieduizendvijfhonderd (3500 !) verkeersdoden, dat is daarna geleidelijk gedaald tot 500 doden per jaar nu.
Die 3500 verkeersdoden in Nederland in 1970 is 26 doden op 100.000 inwoners, niet zo heel veel minder dan het aantal verkeersdoden in Thailand nu (tussen de 26 en 35 doden per 100.000 inwoners, afhankelijk van wie je moet geloven.)
Wat is er in Nederland gebeurd tussen 1970 en 2015? Is de rijstijl van Nederlanders zoveel veranderd? Ik zie de daling vooral in beter infrastructuur namelijk: scheiding van langzaam- en snelverkeer, snelwegen rondom de steden, ongelijkvoerse kruisingen ed. Daarnaast natuurlijk beter gehandhaafde regels ed.
Thailand zal het aantal verkeersdoden nauwelijks omlaag kunnen brengen als niet de infrastuctuur van de wegen drastisch wordt verbeterd waarin scheiding van langzaam en snelverkeer prioriteit moet hebben.
In 1976 werd de helmplicht ingevoerd in Nederland !
Zijn we dat nu al weer vergeten ?
Ja Tino, de rijstijl van NL’ers is anno 2015 tov 45 jaar geleden drastisch veranderd, en wel oa door een steeds verbeterende rijopleiding en ver’streng’de aanpassing van het rijexamen aan steeds complexere rijomstandigheden. Daarenboven is hard gewerkt vanaf kleuter- en basisonderwijs aan verkeersgedrag. Plus is stevig ingezet op de bewustwording van iedere verkeersdeelnemer van de gevolgen van zijn keuzes in het verkeer. Nu snap jij wel waar ik heen wil, maar het zich bewust zijn van waar men in het verkeer mee bezig is: een fenomeen waar de Thai geen chocola van maakt.
Voorbeeld? Vanmiddag voorbij Pak Chong Khao Yai. Een 4-tal meiden van rond de 20, van wie de achterste een jong kind vast houdt, met z’n allen op èèn brommer, zigzaggend laverend door de file, 4- baansweg vol met vrachtwagens, tegen de berg op, lachend en ginnegappend door het verkeer heen, van de ene naar de andere rijbaan, en jawel hoor- een eind verderop komen ze half vallend tot stilstand tegen de zijkant van een Fortuner. Het getier en gelach is nu helemaal niet meer van de lucht, niemand die er iets van zegt, maar uit niets blijkt dat ze snappen hoe gevaarlijk hun gedrag is. Er is ook niemand die corrigeert. Ze rennen naar de zijkant, stappen weer op en vervolgen hun weg. Ach, het loopt goed af toch?
een grondige mentaliteitswijziging in Thailand dringt zich op. Zowel bij de weggebruiker als bij de overheid. Als je voldoende bahtjes in de handen van de agent schuift, is er al heel veel mogelijk. En als je over een auto beschikt, hoef je je met de ander helemaal niet in te laten, tenzij er gevaar is voor schending van je eigen voertuig. Daarnaast is het ook niet verantwoord om kinderen van pakweg 12 – 13 jaar met een motor 125 cc. te laten rijden, terwijl dat toch vrij veel voor komt, zij het minder in de grote steden maar wel op het platteland. Vroeg of laat gaan ze ook de grote verbindingsweg op… Verkeerseducatie is in de scholen ook onbestaand, dus doet ieder maar een beetje waar hij zin in heeft. Enkel voor het bekomen van een rijbewijs moet je een aantal uurtjes goed opletten. En dan gaat het nog vooral over hoe handig je wel kunt rijden (vanaf pakweg 11 jaar, dus dat valt mee) en niet zozeer hoe de wetgeving in elkaar zit. Toen mijn partner in België kwam, vond ze het zo fantastisch dat de autobestuurders stopten als iemand aan het zebrapad stond om over te steken.. Had ze van zijn leven nog niet meegemaakt. En laat ons Belgen nu ook niet bepaald het voorbeeld van verkeersveiligheid zijn. Wij zitten ergens net onder de middenmoot (dus bij de slechte leerlingen van de klas). Maar statistieken zijn ook niet alles, want men vergelijkt het aantal verkeersdoden met het aantal inwoners, terwijl België eigenlijk zowat het kruispunt van Europa is. Dat idee van de Boedhistische manier van denken hangt ook af van persoon tot persoon. Toen aan de school van mijn stiefdochter een meisje met haar motorbike onder een wagen terecht gekomen was met desastreuze gevolgen, heeft mijn partner zowat een week niet geslapen uit angst voor dochterlief. Er was nooit zoiets van “eigen schuld, dikke bult”.
Zou het werkelijk iets uitmaken welke cijfers je relevant vindt? Die van de Thai overheid of die van de Who? Maakt het wat uit 14 duizend verkeersdoden per jaar of 24 duizend? Maaipenraai, want de kans op extra eerder dood is slechts 17 procent? Of nogmaals maaipenraai want het zijn slechts Thai? Mijn stelling was dat onverschilligheid bij Thai publiek zowel als overheid de overhand heeft, maar naar wat nu blijkt heeft dat virus enkelen onder ons evenzo stevig beet.
Wekelijks rijden mijn vrouw en ik van Chiang Mai naar Fang v.v. Een bochtige bergweg, mooi, maar zeer gevaaarlijk. Het aantal inhalende automobilisten voor een bocht is ontelbaar en gelijk aan een slechte horror film. De meest gevaarlijke capriolen worden vreemd genoeg uitgehaald door auto’s met een nummerbord uit Bangkok. Lefgozertjes, die hun mede-weggebruikers met het zweet in hun handen en elders, in het nauw brengen.
Wij maken er een sport van om onderweg de drie G’s te tellen………Geen Helm, geen Achterlicht, geen Hersens….Prima score, iedere keer weer……
Mijn ervaring is dat het een kwestie van mentaliteit is. Mijn vrouw is Thaise en Nederlandse en heeft meer dan 20 jaar in Nederland gewoond. Zij is verwesterd op sommige punten. Zij heeft in Nederland en Thailand haar rijbewijzen gehaald en wat ik van haar vernomen heb is dat de instructeur in Thailand wel goed was en zij ergert zich mateloos aan het rijgedrag van de doorgaans Thaise mensen. Zij kan het vergelijk met Nederland natuurlijk maken en prijst het rijgedrag van de Nederlanders. Er zijn maatregelen voorgesteld voor de verkeersveiligheid door de regering Prayut en dat kwam op zoveel protest dat dit weer is afgeblazen . Mij werd gevraagd om een nichtje van 9 jaar naar school te brengen op de motorbike. Dit meisje van 9 jaar oud wilde alleen achterop als ze geen helm hoefde te dragen. Ik heb haar gesteld zonder helm niet op de bike. Zij schaamt zich voor klasgenootjes als die haar zien met helm. Dat staat niet stoer en gezichtsverlies wil je niet lijden. Kinderen van 12 tot 16 jaar die dus zonder rijbewijs met andere kinderen achter of voorop de bike rijden is schering en inslag. Het boeit een groot deel van de bevolking niet en het is kennelijk deel van het leven. Je doet gewoon wat je zelf wilt, dat is het beeld dat mij bereikt. Zonder een grootschalige en breedgedragen aanpak zal er niets veranderen in Thailand en blijven de cijfers boekdelen spreken.
Wat grappig…Ik vraag mij soms af hoe Nederlanders hier in Thailand kritiek oefenen op de slechte manier van rijden in Thailand en zichzelf zo goed vinden. Ik heb jaren in Duitsland gewerkt en ben vele jaren met de auto naar mijn werk gegaan… (van Landgraaf naar Frankfurt am Main -> 275 km). Op de Autobahn vermeed ik auto’s met geel kenteken als de pest. Altijd maar met een slakkengang links rijden of op de middenweg, in groepjes rijden en verkeerd inhalen…
En nu, hier in Thailand weet iedereen het beter.
Ik denk dat als de Nederlanders zichzelf zo goed vinden, Duitsers toch wel bijna iedere dag een hartinfarct moeten krijgen, want zij rijden écht beter dan veel Nederlanders… Maar goed… ik weet ook dat veel Nederlanders kritiek op Duitsers hadden die onze autowegen benutten (te snel rijden bijvoorbeeld)…
Allebei rijden ze beter dan vele Thais…. daarmee ben ik het wel eens… en ik ken ook hier genoeg Duitsers die zich echt kapot ergeren aan het verkeer hier… Zo erg zelfs dat er een van mijn kennissen, een enorm dikke Duitser, ruzie kreeg met een Thai… men waarschuwde hem al dat het zijn dood zal zijn, als hij zo doorgaat…
Wat een toestand.. moet vandaag alweer een lange rit naar BKK maken… mijn vriendin ging gisteren al naar de tempel en vroeg aan Boeddha ons te begeleiden 🙂 🙂