Mijn Thailand reis

Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Bangkok heb ik de bus gepakt naar de bekende backpackers straat van Bangkok, Khao San Road. Een gezellige straat waar veel internationaal volk te vinden is.

De eerste avond even rustig aan gedaan en een hapje en drankje gedaan bij een van de vele restaurants die hier te vinden zijn. Al gauw kwam ik in gesprek met een paar Japanners, na een beetje ouwehoeren heb ik maar besloten om dit keer eens vroeg op bed te gaan.

Mijn broer en Douwe zouden over een dikke week hier ook komen en dus wou ik het niet te bont maken. De volgende dag kwam ik in mijn hostel een Engelsman tegen waarmee ik enkele dagen heb opgetrokken. De eerste dag even cultuur snuiven en de Grand Palace en Wat Pho bekeken, daarna de MBK shoppingmall gezien.

Muay Thai

In Thailand staat het muay thai vechten natuurlijk hoog op de agenda. Dus wij zijn op zoek gegaan naar een muay thai school, en vonden al gauw een bij ons om de hoek. Een echte ‘old school’ trainingszaal. De zaal was aan de zijkanten open waarbij dus de binnen- en buitentemperatuur gelijk waren. Er werd begonnen met een warming up van 15 minuten. Dit had om mij niet gehoeven, want van niks doen begin je hier al te zweten, het is hier dag en nacht 30 graden. Gelukkig was drinken tijdens deze les wel toegestaan!! Na 15 touwtje springen konden we om en om op de pads trainen (kleine stootkussens die door een trainer worden vastgehouden). Dit was wel even lekker, even wat klappen en stompen uitdelen.

Kanchanaburi

Na een paar dagen wilde ik even wat meer cultuur snuiven van Thailand en ben toen naar Kanchanaburi gegaan. Natuurlijk had ik weer geouwehoer op het station van Kanchanaburi. Ik vroeg waar de lokale bus nummer 2 was, want hier betaal je de normale prijs voor. Maar meneer wou mij in een privé taxi hebben voor een veel te hoog bedrag. Na wat gekippel heb ik toch mijn zin gekregen en mocht ik plaats nemen in busje nummer 2, haha.

Ik had een hostel gevonden vlakbij de bekende river de river Kwai. Ze verhuurden hier drijvende bamboe hutjes aan deze rivier. Zeer primitief maar te gek natuurlijk. ‘s Nachts lig je dan lekker in je bamboe hutje te schommelen als er een boot langs vaart. De eerste avond had ik bij een tourbureau, direct een ‘jungle trekking’ geregeld inclusief een nacht in het oerwoud.

De volgende dag werd ik opgehaald vanaf het hostel. Na eerst wat algemene bezienswaardigheden te hebben bekeken werden we vervolgens naar de start plaats van de jungle gebracht. Hier stond een wandeling van 3,5 uur op het programma, waarbij een lokale gids ons door de jungle leidde. Er was geen pad, of paaltjes die je kon volgen, helemaal niks. Alleen maar erg veel bomen en struiken. Deze wandeltocht was al een beleving op zich. Deelname was alleen mogelijk met een paar goede wandelschoenen. Onze gids had daarentegen een paar korte laarsjes aan en sjokte daarbij door de jungle of het zijn eigen erf was. Na 3,5 uur kwamen we aan in Karen Village, een kleine gemeenschap van een paar mensen. Het was ondertussen al 6 uur geworden, dus na een koude douche konden we direct plaats nemen aan de eettafel, er werden allemaal schalen met eten neergezet. Er was werkelijk een overvloed aan eten. Echt te gek!

‘s Avonds gingen de meesten om 9 uur op bed, ik heb nog even met de gids en een paar locals wat gedronken. Onze gids had zelf een halve liter whisky meegenomen, en hiervan was hij royaal aan het uitdelen. Ik ben toen om 11 uur op bed gegaan, we sliepen hier ook in bamboe hutjes die voorzien waren van een wel heel dun matras. Je kon de bamboe bodem goed voelen, maar ik zal je zeggen dat ik als een roos geslapen heb. Ik was als een van de laatsten wakker. De meesten waren al om 5 a 6 uur wakker. Slapen op een harde ondergrond was hun nog niet meegevallen. Ik begrijp nu waarom die gids een avondglaasje neemt.:)

Bamboe rafting

Na het ontbijt was het inpakken en via een andere route weer terug naar de startplaats. Hier stond nog een olifantentocht en bamboe rafting op het programma. Een ritje op de rug van de olifant is een ding wat je eens gedaan moet hebben. Erg leuk, maar dat is het ook. Na het bamboe raften, nou rafting het was meer dobberen, zijn we weer terug gebracht naar ons hostel. Hier kwam ik in gesprek met een echtpaar uit Almere. Leuke mensen waarmee ik diezelfde avond nog mee uit eten ben geweest. Deze mensen (rond de 50) deden alles nog op de backpack wijze. Hij was leraar geschiedenis en leraar tekenen, en vroeger fanatiek judoka geweest. We hadden daardoor veel te bespreken over sport, architectuur en het reizen in zijn algemeenheid.

De overige dagen heb ik de Tiger Tempel bezocht en de Erawan waterfalls. Ook ligt er hier in Kanchanaburi een behoorlijk stukje geschiedenis. Het treinspoor dat hier ligt is tijdens de 2e W.O. op initiatief van de Japanners aangelegd. Deze spoorlijn is door gevangen gemaakt, en daar hebben ook vele Nederlanders hun bijdrage aan geleverd. De vele museums laten hier alles over zien. Wel heftig en bijzonder om te zien hoe het hier aan toe is gegaan. Leefomstandigheden leken erg op die van de concentratiekampen in Europa.

Terug naar Bangkok

De volgende dag heb ik besloten om weer terug naar Bangkok te gaan. Mijn broer en Douwe zouden hier een dag later ook aankomen en we zouden dan gezamenlijk naar Koh Samui vliegen.

Maar eerst heb ik die ochtend even een training gedaan. Op een verlaten grasveldje kon ik mij even heerlijk uitleven. Na het douchen en het ontbijt wou ik naar Bangkok vertrekken. Mijn hostel had een pickup service die pas om 13:30 beschikbaar was. Dat was me veel te laat, dus heb ik op eigen gelegenheid weer geprobeerd om het station te bereiken. Eenmaal op de hoofdweg aangekomen probeerde ik weer taxi busje nummer 2 te vinden. Tijdens het wachten werd er naast mij een vrouw geholpen met autopech, en nadat het probleem was verholpen bood ze me een lift aan naar het station. Nou daar had ik niet op gerekend, maar ik ging graag op haar aanbod in. Ik vertelde haar dat ik de bus nodig had naar Bangkok. Ze zette me vervolgens precies voor de juiste bus af. Te gek natuurlijk, dus ik wou haar bedanken met een tip maar die weigerde ze, zelf na aandringen. Echt een super aardig actie van deze Thaise vrouw. Om 12 uur stond ik dus alweer in hartje Bangkok.

Koh Panghan

De volgende dag kwam ik Gerrit en Douwe tegen op het vliegveld, echt heel apart om hun hier in deze stad te ontmoeten. Samen zijn we naar Koh Samui gevlogen en daarna hebben we de boot gepakt richting Koh Panghan. Op Koh Panghan wilden we de bekende Full Moon Party meemaken, hier schijnen maandelijks 20.000 man op af te komen. We hadden nog enkele dagen voordat dit feest begon, dus de volgende dag scooters gehuurd en het eiland verkend. De hotelbaas had al aangegeven dat een van de wegen onder hevig onderhoud was. Hij was begaanbaar, maar hij raadde het ons af om hier naar toe te gaan.

De overige wegen konden we wel op rijden, maar voorzichtigheid was geboden. Nou ik vroeg mij af hoe die wegen dan wel niet waren. Maar de goede wegen waren uitermate goed. En na een paar uur hadden we het eiland wel gezien, en wilden we toch een paar watervallen bekijken. Deze watervallen waren alleen maar via deze slecht begaanbare weg te bereiken. Dus we hebben besloten om hier toch heen te gaan en dan daar te bekijken hoe ver we zouden komen. En ja, de weg was slecht, steil en vol gaten. Maar met een beetje voorzichtigheid en gezond verstand was het prima te doen. De watervallen vielen echter wel tegen, ze werden volgens ons kunstmatig in stand gehouden. Er werd wat water van onderen naar boven gepompt. Het was meer een sijpelend beekje dan een waterval.

We hadden die middag nog wat tijd over, en Gerrit kwam op het idee om even bij de pier te kijken waar de boten aanmeerden. Deze pier was zo’n 4 meter boven zeeniveau, dat is natuurlijk een perfecte hoogte om vanaf te springen! We hebben hier een half uur staan springen en duiken. Veel mensen zagen ons verbaasd aan. Een paar toeristen die vertier hebben om van een pier af te springen. Inderdaad, dat vonden wij mooi, want dan kun je in Holwerd wel vergeten. Daar spring je direct op de eerste beste zandbank, of boven op een zeehond!

Full Moon Party

De dag erna was een hangmat-chill-dag. De volgende dag stond namelijk de Full Moon Party op het programma. Een strandfeest waarbij iedereen in fel gekleurde kleren komt. En daarnaast is het een traditie om jezelf op te verven met fluoriserende verf. Het geheel is een geweldig spektakel. Op dit feest was het gigantisch druk, er was een hoek waar ze met vuur aan het spelen waren. Touwtje springen, met een touw dat is vol gedrenkt met lampenolie. Dit steken ze vervolgens aan en dan is het een kwestie van old school touwtje springen. Ik moet je bekennen dat het me ontzettend kriebelde om mee te gaan doen. Het doet me denken aan het touwtjespringen van samengeknoopte t-shirts op het Veenhoop festival. Maar er waren hier toch iets te veel gevallen van 1e dan wel niet 2e graads brandwonden van toeschouwers die dit geprobeerd hadden. Met pijn in mijn hart moest ik dit schouwspel aan me voorbij laten gaan.

Maar voor de rest was het een superfeest, we zijn gebleven tot zonsopkomst. Om 7 uur in de ochtend zagen we nog een dronken gast van het balkon vallen die dwars door de golfplaten van het restaurant ging, deze knaap kwam wonder boven wonder op zijn voeten terecht en mankeerde gelukkig niks. Maar je staat met open mond af toe kijken wat hier allemaal gebeurt, haha. Rond 8 uur in de ochtend waren we dan thuis. Dus geslaagd zou ik zeggen.

Krabi

We hadden besloten om hierna naar (de provincie) Krabi te gaan. In de plaats Ao Nang hebben we een leuk hotel gevonden, dat op 1 minuut lopen van de zee was. Ook waren Gerrit en ik van plan om hier een overhemd op maat te laten maken. Thailand zit vol met kledingzaken waar je maatpakken kan bestellen. Een pak hoefde ik niet, maar een paar op maat gemaakte overhemden had ik wel oren na. Beide hebben we twee overhemden op maat laten maken. Tot nu toe, na 3 wasbeurten houden ze zich hartstikke goed. Knoopjes zitten er nog mooi aan, kleur is nog het zelfde, en het belangrijkste het overhemd is niet gekrompen in de was!

De volgende dag zijn we naar Railey geweest, dit is het Mekka voor rotsklimmers. Maar hiervoor kwamen we niet, we wouden zoeken naar een mogelijke plek waar je van rotsen kon springen. Het bekende ‘cliff jumping’. We hebben wat gevonden, metertje of 7 hoog, dus prima te doen. De volgende dag stond zeevissen op het programma. Via ons hotel hebben we een of andere tour geboekt, we werden in een klein scootertje met zijspan opgehaald en naar de haven gebracht. Volgens mij was de man die ons meenam te vissen familie van de eigenaresse van het hotel. Dikke prima, we hadden namelijk een eigen boot tot onze beschikking. Douwe onze visexpert had hier erg veel zin. Wij ook, maar de Minken zijn iets minder gepakt door de vissport. We hadden het na 1,5 uur wel gezien, en zijn toen maar gaan snorkelen. Douwe daarentegen viste mooi door, volledig in zijn element op zee. ‘s Avonds zijn we op stap gegaan in Ao Nang. Na een potje poolen schoven al gauw meer mensen bij ons aan, een Engelsman, een dame uit Noorwegen, een stel Nederlanders en nog meer Nederlanders maakten de groep compleet. Dit was een zeer gezellige en leuk avond. Het leuke was, dat toen we deze kroeg naderden we door een propper werden benaderd, hij had een kartonnen plaat bij zich waarop stond, Welcome Happy Hour. Hij probeerde ons binnen te krijgen in deze kroeg. We vonden het raar en erg opdringerig, maar het zag er gezellig uit binnen dus we hebben besloten om even naar binnen gegaan. Nu bleek deze propper gewoon een Nederlandse toerist te zijn die dit bord had gepakt en aan de weg was gaan staan. Aha, wat hij kan kan ik ook. Dus wij stonden aan de weg met dit bord mensen naar binnen te krijgen. Echt prachtig om te zien hoe mensen dan op je reageren.

Helmplicht

De volgende dag ben ik met de Engelsman op de scooter naar de hotsprings geweest, het was een 1,5 uur durende rit. Scooter rijden is hier heel normaal, het dragen van helm is verplicht, maar toch zie je veel mensen zonder helm rijden. Ik had mijn helm wel op, maar deze Engelsman vond het niet nodig. Prima, ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. Toen we de plaats Krabi passeerden werden we ineens door de politie van de weg geplukt. Meneer had geen helm op, dus dat was meteen een boete. Hij moest dit direct op het politiebureau afrekenen. Hij mocht niet verder rijden, maar mocht wel bij mij achterop zonder helm, om zo naar het politiebureau te gaan. Ik vroeg de agent wat het verschil is? Nu blijkt alleen de bestuurder helmplicht te hebben. Hij heeft zijn boete direct afgetikt op het politiebureau, hij kreeg een brief mee dat hij voor de rest van de dag was vrijgesteld van het dragen van een helm. ??? Snap jij het nog! Ik niet maar goed, we hebben onze reis voortgezet en prachtige hotsprings gezien.

Koh Phi Phi

De volgende dag wouden we een dagje naar Ko Phi Phi. Het bekende eiland waar de film The Beach is opgenomen. Om 10 uur vertrok er een speedboot die kant op. Het waaide stevig en ze hadden ons al gewaarschuwd dat er wel eens hoge golven zouden kunnen zijn. Bij het uitvaren kwamen we de eerste golven al tegen. De speedboot klapte af en toe hard op het water. Maar na 15 minuten varen waren we niet langer meer in luwte van de eilanden en rotspartijen die zich zich hier in de zee bevonden.

De kapitein meldde dat na dit laatste eiland het echte werk zou beginnen. Ik wist niet wat ik kon verwachten, zeeziek worden zat ik niet op te wachten. Maar dit was ook meer een achtbaan waar we in zaten dan een schommel bootje. Na het eiland zag ik dat de golven wel erg hoog waren. Ik zag de speedboot naar beneden duiken, en voor ons komt me toch een golf aanzetten. Deze sloeg nog net niet over de reling. Maar ik had het gevoel dat de volgende dat wel ging doen. Na deze eerste golf draaide de kapitein de boot direct om en meldde dat het avontuur naar Phi Phi vandaag niet door zou gaan. Het was te gevaarlijk om hier te varen. Nou dat hadden we zelf ondertussen ook wel in de gaten gekregen. Dus geen Phi Phi, maar wel een heldhaftig bootritje.

Nachttrein Bangkok

De volgende dag hebben we de nachttrein genomen naar Bangkok. Gerrit en Douwe vlogen hier over enkele dagen vandaan. De laatste dagen hebben we ingevuld met wat relaxen en souvenirs kopen. De zaterdagavond hebben we ter afsluiting gedineerd in de Skybar van Lebua. Het kost je een paar bathjes, maar dan heb je wel een fenomenaal uitzicht over de hele stad. Hiermee was er een einde gekomen aan de vakantie van Gerrit en Douwe. Het waren twee geweldige weken. Wat ik normaal in een maand doe, propten deze heren in twee weken.

Snake Farm

Ik had nog een week over in Thailand en heb deze week opgetrokken met een dame uit Noorwegen op Koh Samui. Op Koh Samui zijn we naar een Snake Farm geweest. Nou heb ik het helemaal niet op slangen staan, maar het leek me leuk om te zien hoe zo’n cobra voorstelling eruit zien. Deze gasten die met die beesten trainen zijn hartstikke gestoord. Ze weten natuurlijk wat ze doen, maar er wordt gewoon gestunt met schorpioenen en cobra slangen. En dit zijn geen kleine beesten. Wel boeiend om te zien trouwens.

Koh Tao

Koh Tao schijnt het duikparadijs te zijn van Thailand. Dus wij naar Koh Tao om te gaan duiken en natuurlijk het eiland te verkennen. Ik had al 5 jaar niet gedoken, dus voordat ik hier aan kon beginnen had ik even een opfriscursus nodig van 10 minuten. Daarna hebben we een echte duik gedaan van een dik uur. Het koraal is wel ontzettend mooi hier. Maar het kan helaas niet tippen aan Curacao. Voor de rest hebben we hier op het strand gelegen en een beetje relaxt. Een van de laatste avonden was er een muay thai wedstrijd in het sportcentrum van Koh Samui. Ja, en daar moest ik toch even heen.

Er waren 6 gevechten, waarbij de leeftijden varieerden. De jongste deelnemer was volgens mij 8 jaar. De laatste wedstrijden werden uitgevochten door volwassenen. Van deze partijen heb ik toch een paar gasten raar uit de tijd zien gaan. Er waren van deze 6 wedstrijden 2 met knock out beslist. Het verschil met een normale K1 wedstrijd is dat bij Muay Thai er meer traditie en rituelen worden uitgevoerd voorafgaand aan een gevecht, ik vond dit een van de mooiste dingen om te zien die avond.

Thailand kwam voor mij op een einde. Ik hoop op deze wijze jullie weer een beetje een beeld te kunnen geven over mijn reis in Thailand, al is het wel een lang geworden volgens mij. 🙂

Groetjes,

Wijtze