ยินดีต้อนรับสู่ Thailandblog.nl
ด้วยจำนวนการเข้าชม 275.000 ครั้งต่อเดือน Thailandblog จึงเป็นชุมชนประเทศไทยที่ใหญ่ที่สุดในเนเธอร์แลนด์และเบลเยียม
สมัครรับจดหมายข่าวทางอีเมลฟรีของเราและรับข่าวสาร!
จดหมายข่าว
ทาลินเทลลิ่ง
อัตราเงินบาท
สปอนเซอร์
ความคิดเห็นล่าสุด
- เบอร์บอดี: เรื่องราวที่สวยงาม ชวนจดจำ และน่าจดจำในหลายๆ ด้าน ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันได้ดื่มกาแฟจากที่ราบสูงโบโลเวนทางตอนใต้
- จอส แวร์บรูกจ์: เรียน KeesP เป็นไปได้ไหมที่จะให้รายละเอียดเกี่ยวกับสำนักงานวีซ่าในเชียงใหม่? ขอบคุณล่วงหน้า
- รูดอล์ฟ: ระยะทางจากขอนแก่นไปอุดรธานีคือ 113 กม. คุณไม่จำเป็นต้องมี HSL หรือเครื่องบินเพื่อสิ่งนั้น คุณสามารถทำได้ด้วยอันเดียว
- คริส: มันเป็นเรื่องของการคิดระยะยาว: - ราคาน้ำมันจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในอีก 20 ปีข้างหน้าอย่างไม่ต้องสงสัย
- แอตลาส ฟาน ปุฟเฟเลน: อีสานก็เหมือนสาวงาม คลอโซ เธอก็ไป ร้องเพลงหยั่งรู้คล้าย ๆ กัน วิเศษมากที่ได้เดินอยู่ข้างๆ ม
- คริส: คนรวย? และหากตั๋วรถไฟมีราคาเท่ากันหรือน้อยกว่าตั๋วเครื่องบิน (เนื่องจากภาษีสิ่งแวดล้อมเพิ่มเติมทั้งหมด)
- เอริค ไคเปอร์ส: ตม. และ ตม. ต้องเข้าที่ไหนสักแห่งแล้วออกใหม่ทีหลัง เลยรอ หนองคาย กับ ธนเล้ง อยู่ที่จุดแวะพัก มี
- เฟร็ดดี้: แล้วน่าเสียดายนักขายที่เดินทางด้วยรถไฟแสนสนุกจะจบลง..
- ร็อบ วี.: จริงๆ แล้วฉันแค่อยากให้ขอนแก่นอยู่บนแผ่นรองเบียร์ โดยที่รถไฟจะต้องวิ่งอย่างน้อย 300 กม. จึงจะถึงสถานี
- ริชาร์ด เจ: ขอโทษนะเอริค คุณไม่สามารถปฏิเสธทัศนคติเชิงวิพากษ์วิจารณ์ต่อโครงการขนาดใหญ่เหล่านี้ได้ด้วยการยึดถือทั้งหมด เช่น “การจัดตั้ง...
- รูดอล์ฟ: คนจนที่สุดออกมาจากหุบเขาช้ามากจริงๆ – อย่างน้อยก็ในหมู่บ้านที่ฉันอาศัยอยู่ และเงินมักจะมาจาก
- ซานเดอร์: ในประเทศไทยด้วยเช่นกัน กองกำลังจะเข้ามามีบทบาทในที่สุดโดยบอกว่า 'ขึ้นรถไฟแทนเครื่องบิน' ดังนั้น o
- ร็อบ วี.: Lieven ในฐานะคนเสแสร้งกาแฟและพยักหน้าต่อนามสกุลของเขาจะถูกล่อลวงด้วยกาแฟหนึ่งแก้วที่มีถั่วคั่วก่อนหรือไม่?
- จอห์นนี่ บีจี: แน่นอนว่าวิธีที่ง่ายที่สุดคือแค่ถ่ายภาพ แต่แล้วคุณก็จะได้รับความสนใจจากทั้งชุมชนและในช่วงเวลาของสังคม
- เป็นพ่อครัว: สวัสดีเฮงก์ อยู่ที่หาดจอมเทียน คุณเพียงแค่ต้องขอโรงแรมดีวาลี จากตรงนั้นไปทางขวาก็ประมาณร้อย คุณควร
สปอนเซอร์
กทม.อีกแล้ว
เมนู
บันทึก
วิชา
- พื้นหลัง
- กิจกรรม
- บทความโฆษณา
- ระเบียบวาระการประชุม
- คำถามเกี่ยวกับภาษี
- คำถามเบลเยี่ยม
- สถานที่ท่องเที่ยว
- แปลกประหลาด
- พุทธศาสนา
- รีวิวหนังสือ
- คอลัมน์
- วิกฤตโคโรน่า
- วัฒนธรรม
- ไดอารี่
- การนัดหมาย
- สัปดาห์ที่
- เอกสารเกี่ยวกับเรื่องหนึ่ง
- เพื่อดำน้ำ
- เศรษฐกิจ
- วันหนึ่งในชีวิตของ…..
- หมู่เกาะ
- อาหารและเครื่องดื่ม
- กิจกรรมและเทศกาล
- ชาวต่างชาติและผู้เกษียณอายุ
- AOW
- ประกันภัยรถยนต์
- การธนาคาร
- ภาษีในเนเธอร์แลนด์
- ภาษีของประเทศไทย
- สถานทูตเบลเยียม
- หน่วยงานด้านภาษีของเบลเยียม
- บทพิสูจน์ชีวิต
- ดิจิด
- อพยพ
- ให้เช่าบ้าน
- ซื้อบ้าน
- ในความทรงจำ
- งบกำไรขาดทุน
- ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
- ค่าครองชีพ
- สถานทูตเนเธอร์แลนด์
- รัฐบาลเนเธอร์แลนด์
- สมาคมดัตช์
- ข่าว
- กำลังจะจากไป
- Paspoort
- เงินบำนาญ
- ใบขับขี่
- การกระจาย
- การเลือกตั้ง
- ประกันโดยทั่วไป
- วีซ่า
- ทำงาน
- โรงพยาบาล
- ประกันสุขภาพ
- พืชและสัตว์
- ภาพถ่ายประจำสัปดาห์
- แกดเจ็ต
- เงินและการเงิน
- ประวัติศาสตร์
- สุขภาพ
- การกุศล
- โรงแรม
- มองบ้าน
- อีสาน
- คันปีเตอร์
- เกาะมุก
- ในหลวงภูมิพล
- อาศัยอยู่ในประเทศไทย
- การส่งผู้อ่าน
- รีดเดอร์โทร
- เคล็ดลับผู้อ่าน
- คำถามผู้อ่าน
- สังคม
- ตลาด
- การท่องเที่ยวเชิงการแพทย์
- สภาพแวดล้อม
- เที่ยวกลางคืน
- ข่าวจากเนเธอร์แลนด์และเบลเยียม
- ข่าวจากประเทศไทย
- ผู้ประกอบการและบริษัท
- การศึกษา
- การวิจัย
- ค้นพบประเทศไทย
- Opinie
- โดดเด่น
- โทรศัพท์
- น้ำท่วมปี 2011
- น้ำท่วมปี 2012
- น้ำท่วมปี 2013
- น้ำท่วมปี 2014
- ฤดูหนาว
- การเมือง
- โพลล์
- เรื่องเที่ยว
- เดินทาง
- สัมพันธ์
- ช้อปปิ้ง
- สื่อสังคม
- สปาและสุขภาพ
- กีฬา
- เมือง
- คำชี้แจงของสัปดาห์
- สตรันเดน
- Taal
- ขายด่วน
- ขั้นตอน TEV
- ประเทศไทยโดยทั่วไป
- ประเทศไทยกับเด็ก
- เคล็ดลับภาษาไทย
- นวดแผนไทย
- การท่องเที่ยว
- ออกไปข้างนอก
- สกุลเงิน – บาทไทย
- จากกองบรรณาธิการ
- คุณสมบัติ
- การจราจรและขนส่ง
- วีซ่าพำนักระยะสั้น
- วีซ่าพำนักระยะยาว
- คำถามเกี่ยวกับวีซ่า
- ตั๋วเครื่องบิน
- คำถามประจำสัปดาห์
- สภาพอากาศและภูมิอากาศ
สปอนเซอร์
ข้อจำกัดความรับผิดชอบการแปล
Thailandblog ใช้เครื่องแปลในหลายภาษา การใช้ข้อมูลที่แปลเป็นความเสี่ยงของคุณเอง เราไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดในการแปล
อ่านทั้งหมดของเราที่นี่ คำปฏิเสธ.
ผู้เขียน
© ลิขสิทธิ์ Thailandblog 2024 สงวนลิขสิทธิ์ เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น สิทธิ์ทั้งหมดในข้อมูล (ข้อความ รูปภาพ เสียง วิดีโอ ฯลฯ) ที่คุณพบในเว็บไซต์นี้เป็นของ Thailandblog.nl และผู้แต่ง (บล็อกเกอร์)
การเข้าครอบครองทั้งหมดหรือบางส่วน การจัดวางบนเว็บไซต์อื่น การทำซ้ำด้วยวิธีอื่นใด และ/หรือการใช้ข้อมูลนี้ในเชิงพาณิชย์ไม่ได้รับอนุญาต เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรโดยชัดแจ้งจาก Thailandblog
อนุญาตให้เชื่อมโยงและอ้างอิงถึงหน้าต่างๆ ในเว็บไซต์นี้ได้
หน้าแรก » คำถามผู้อ่าน » คำถามผู้อ่าน ตำโบนมาจากใจหรือเพราะตา?
คำถามผู้อ่าน ตำโบนมาจากใจหรือเพราะตา?
เรียนผู้อ่าน
พวกเราส่วนใหญ่รู้ดี การทำความดี การให้ทาน/เงินในวัด ฯลฯ แต่นั่นมาจากใจหรือเพื่อดวงตาของคริสตจักร (ตามที่แม่ของฉันเคยบอก)?
Ik verzamel plastic en blik voor een oud mannetje bij ons in de buurt, maar moet toch regelmatig melkflessen of waterflessen en blikjes uit de vuilnisemmer halen. Ze kijken me dan aan of ze water zien branden. Ik verzamel etensresten etc voor de buurman die varkens heeft. Zelfde verhaal. Ik verzamel karton voor de buren die het een stuk minder hebben dan wij. Weer het zelfde verhaal.
Dan vraag ik mij af als ze bij de tempel weer zwaaien met de briefjes, voor wie doe je dat nou?
Zijn er meer mensen die dat zo ervaren, of ben ik de enige?
ขอแสดงความนับถือ
เออร์วิน
Dit is voor 99 % voor het oog van de kerk.
Als Thais een envelop van een of andere tempel krijgen toegeschoven durven zij niet anders dan er iets in steken, bang om als kheenieuw bekeken te worden.
Dit is ook zo als een kennis iets probeert te verkopen dan zullen de vrienden niet snel zeggen nee dank U het lijkt wel of ze zich daarvoor schamen.
Aan de andere kant wordt er ook heel graag mee uitgepakt als ze een schenking doen zoveel mogelijk mensen moeten dat zien en zeker als het om een hoog bedrag gaat.
In mijn ogen heeft dat veel meer met ‘Face’ te maken dan met Tambun.
Zoals ik gisteren ook een foto zag van een uitpuilende vuilbak bij een tempel vol met gedoneerd eten van de bedelrondes van de monks die ze ’s morgens opgehaald hadden.
Dan ben ik gelukkig niet de enige die er zo over denkt.
Bij ons thuis bijna identieke situatie.
Het is net de collectezak uit de kerk.
Zonden afkopen .
Daarbij geloven Thais in reïncarnatie , je weet maar nooit , hoe je terugkomt.
Die mensen die hun tamboen verrichten voor het oog van de tempel,of andere mensen zullen er zeker zijn, alleen 99% hou ik persoonlijk voor erg overdreven. Bovendien als iemand zo zeker is,vraag ik mij toch af waar hij/zij deze zekerheid vandaan haalt,omdat het hoogstens een vermoeden is,die sterk beinvloed wordt door zijn eigen denken,of gedrag. Iemand die zelf haast niets gelooft,kan zich vaak niet indenken dat er ook andere mensen zijn,en zal ook bij het gedrag van deze mensen blijven twijfelen. In veel andere culturen, waaronder ook de thaise, vindt je mensen die veel sterker in hun geloof staan,dan wij dit uit de westerse cultuur kennen. Waarom dit zo is,is een ander verhaal,en zal met zekerheid o.a ook met de opvoeding of het genoten onderwijs te doen hebben,maar om de intensietijd van een geloof of de handelingen die hiermee verbonden zijn te betwijfelen,en zeggen dat dit voor 99% voor het oog van de tempel en de medemens gebeurd,hou ik persoonlijk voor een erg gewaagde mening. Op Nederlands valt mij daar spontaan de spreuk te binnen van,,Hoe de waard zelf is,zo vertrouwd hij ook zijn gasten”.
Persoonlijk ervaar ik dat toch geheel anders, Tamboon wordt in feite alleen voor zichzelf gedaan, hoe meer je goed doet in het huidige leven, hoe beter je terug komt in een nieuw leven.
Niets meer, niets minder, maar als partner met een Thaise voor meer dan 10 jaar heb ik het wellicht verkeerd, maar kan ik me toch geen andere voorstelling geven als hierboven.
Doet mij denken aan mijn grootouders-geboren rond 1880.Zeer godvrezend en zeer katholiek gelovig natuurlijk.Ook mijn ouders waren gelovig,doch gelukkig veel minder.Weg met al dat geloof.Als men ziet hoeveel godsdiensten er zijn in de wereld ong.190-begint ik toch na te denken.Heeft god de mens geschapen of hebben de mensen god geschapen?Hiedere godsdienst is begonnen als een sekte denk ik-en met genoeg aanhangers werd het later een godsdienst.Ik geloof in de mensen rondom mij -meer niet.
Zoals zovelen, er zijn er die echt uit het hart geven, maar dan zijn dan m.i. de armere mensen. En daar zit dan ook nog een stukje bijgeloof bij, als ze goed doen krijgen ze in het volgende leven terug. De rijkere koppen m.i. hun zonde af of geven om er beter van te worden. Kijk maar wat er nu gebeurt bij die grote tempel in Bangkok. Dat heeft niets meer met geloof of wat dan ook te maken. Daar zijn een aantal mensen beter van geworden en degene die net mis grepen hebben de praktijken naar buiten gebracht. MP Rutte zou zeggen: ” de onderste steen boven”, maar dit wordt uitgezocht tot op de bodem. 🙂 🙂
Ik denk ook dat het gros van de “gelovigen” in Thailand, en ook in mijn vaderland (Nederland), hun geloof vooral voor de bühne beleiden. Ik denk dat ze niet weten waar het in hun geloof werkelijk om gaat. Als er iemand is die een regio/land kent waar dat niet het geval is, wil ik dat graag horen.
Geloof zou volgens mij een privérelatie moeten zijn tussen een persoon en zijn aanbedene, gericht op geestelijke vervolmaking. De mening van andere mensen zou geen rol moeten spelen Maar ja, mensen zijn sociale dieren.
In TH zie ik vaak in het kader van ทำบุญ (thamboen) dat de vrijgevigheid van iemand door zoveel mogelijk mensen gezien moet worden.
In NL geldt de spreuk: “Geloven doe je in de kerk.” Dit zegt volgens mij al genoeg over de (afwezigheid van een) relatie tussen geloof en dagelijks leven.